Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Twee lieve poesjes, allerliefste snoesjes dansten samen poot aan poot boven in de goot ze waren weggelopen, uit de mand gekropen dansten saam , miauw, miauw boven op t gebouw
Twee lieve poesjes allerliefste snoesjes hadden niet goed opgelet bij die dolle pret ze waren uitgegleden kwamen gauw beneden plonsden in ‘t watervat brrrrr , wat koud en nat
WANT ALLES GAAT VOORBIJ MAAR NIETS GAAT OVER - JO CLAES
Op een avond in april wordt Thomas Berg, hoofdinspecteur bij de federale politie van Leuven, omvergereden. Zijn arm is gebroken, de chauffeur pleegt vluchtmisdrijf. Een week later wordt een bevriend echtpaar van Berg vermoord. De dader laat hen op een bizarre manier achter, vastgebonden op stoelen en met een plastic zak over hun hoofd. In hun onmiddellijke nabijheid treft de politie een cijfer aan. Omdat Berg met ziekteverlof is en de slachtoffers kende, mag hij het onderzoek niet zelf voeren. Zijn frustratie en machteloosheid worden nog groter wanneer een tweede koppel uit zijn kennissenkring op dezelfde wijze wordt gedood. Ook dit keer laat de dader een getal achter. Berg is ontzet wanneer hij ontdekt dat de moorden verband houden met zijn verleden en met de grote liefde van zijn leven. Tegen het bevel van zijn superieuren in gaat hij zelf achter de moordenaar aan.
Er leefde eens heel lang geleden een boertje werkzaam en tevreden, aan weelde was hij niet gewend, een spiegel had hij nooit gekend .
En eens toen hij aan het spitten was vond hij een stukje spiegelglas. Hij nam't in zijn vereelte hand 't zat onder't vuil en onder't zand.
Hij veegde't aan zijn broekspijp af en keek er in, en stond toen paf. Mijn vader zei hij, sapperloot, die is al vele jaren dood .
Mijn vader, och die goeie man, hij is het en hij kijkt me an . Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak, en bekeek het thuis op zijn gemak.
En hij begon te overleggen, wat zijn vrouw ervan zou zeggen. Ze was wat bazig zijn Katrien en zou er wel om lachen misschien .
En omdat hij daar zo bang voor was, verborg hij 't onder zijn matras. Maar telkens ging hij er weer heen. 'Mijn vader,' zei hij dan tevreên .
Dat wekte argwaan bij z'n vrouw die het hare er van weten wou, en zodra hij weer de deur uit was, zocht en vond zij 't spiegelglas .
Wat moet hij daarmee, peinsde zij, er moet iets niet in orde zijn! Zij wantrouwde zo haar goede Hein, dat ze 't omkeerde en keek, doch raakte toen geheel van streek.
Daar heb je 't nou, ik dacht het wel, er is een andere vrouw in 't spel. Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf, waarom houdt hij van zo'n lelijk wijf ???
Afrika, de jaren dertig. Na een bootreis van drie weken komt de jonge Joseph Timar aan wal in Libreville, Gabon, om er zijn fortuin te zoeken. De koloniale werkelijkheid wekt hem ruw uit zijn exotische dromen. Voordat hij beseft wat hem overkomt, raakt Timar verwikkeld in een kluwen van seks en drank, geweld en corruptie, ziekte, verloedering en verderf. Alles lijkt zijn ondergang te moeten bewerken: de verlokkingen van de rijpe Adèle, de moord op een bediende, de ontginning van een stuk regenwoud.
Eenheel recent werk uit 2020 over de wantoestanden in Afrika.
Een Flandrien van heel lang geleden, Briek Schotte, liet zich eens ontvallen: “Nu reizen mensen de wereld rond. Hoe verder, hoe beter. Maar de wereld is rond. Als ge halverwege zijt, zijt ge al aan het terugkeren. Ge moet u vooral aan het kleine of gewone verbazen.” Dit ‘gebod van Briek’ zit al een tijdje in mijn handtas. En het zit er goed … Als ik nog eens een zwak moment heb, herlees ik Briek Schotte wel, nu ja, het briefje met zijn citaat erop, in mijn handtas. En het zit daar nog. - Viviane Timmermans. In: Tussendoor, augustus 2017, p. 7.
In Leuven worden op enkele dagen tijd twee mannen in hun woning door een inbreker neergeslagen: een boekenverzamelaar met een zwaar boek, een kunsthandelaar met een bronzen kunstwerk. Beide mannen bezwijken aan hun verwonding; telkens verdwijnt er iets waardevols.
Hoofdinspecteur Thomas Berg ontdekt dat er in de twee gevallen een verwijzing naar een plaatselijke, folkloristische figuur werd achtergelaten die niets met de overvallen lijkt te maken te hebben. Hij is ervan overtuigd dat de inbraken gelinkt zijn, maar zijn team denkt daar anders over.
En dan valt een derde slachtoffer, iemand die Berg kent, waardoor hij persoonlijk bij de zaak wordt betrokken en het emotioneel erg moeilijk krijgt. Tot overmaat van ramp treffen Berg en zijn team opnieuw een soortgelijke, mysterieuze verwijzing bij het lijk aan.
Dit boek moet je zeker gelezen hebben, spannend tot en met de laatste zin!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
