India "Reizen met de rugzak" in zijn ruimere betekenis: individueel, alles zélf georganiseerd met plaatselijk vervoer. Soms met wagen en chauffeur.
07-04-2014
Gouden Tempel
Vandaag opnieuw naar de Gouden Tempel. Er wasnu veel minder volk. Daarom schoven we ook aan naar " het Heilige der Heiligen " : priesters " zongen " teksten uit hun Heilig Boek, terwijl anderen in stilte baden. Soms deed de hele menigte mee: alweer een kippevelmoment! OK, het gebouw is prachtig, het goud, de piedra dura... Maar het meeste indruk maakte toch alweer de devotie vd gelovigen. Mensen leggen honderden, zoniet duizenden kilometers af om nr de Gouden Tempel te komen... ( wij ook trouwens :0)
We gingen ook een kijkje nemen in de keuken: dagelijks wordt er voor duizenden mensen gratis voedsel voorzien, ook voor rijken en ongelovigen. Wij kregen ook een bord aangereikt.
Dikwijls moesten we poseren toen men ons vroeg voor een foto.
Er zijn op de wereld zo n 27 miljoen Sikhs. 21 miljoen wonen in de Punjab, met als hoofdstad Amritsar. Het is een monotheïstische godsdienst. Ze geloven in de gelijkheid vd mensen. Tolereren geen racisme, aanvaarden alle verschillende godsdiensten. Verwerpen discriminatie op basis van kaste, sexe, kleur enz.
De oprichter is Guru Nanak. Hij zei: " het realiseren vd waarheid is groter dan alles. Groter, echter, is waarheidsgetrouw leven ".
Mannen hebben meestal als tussennaam "Singh" ( leeuw ), vrouwen "Kaur" ( prinses ).
Na Sikh initiatie ceremonie kunnen ze herkend worden aan de 5 Ks: ongeknipt haar (kesh), ijzeren armband
( kara ), zwaard of dolk ( kirpan ), katoenen, speciaal ondergoed (kachera ), en n kleine kam ( kanga ).
Gedoopte mannen dragen mooie tulband, vrouwen zijn vrij daarin te kiezen.
Ze drinken geen alcohol, verwerpen tabak, drugs enz.
In het verleden werd in oorlogen, overal ter wereld, beroep gedaan op de Sikhs omdat het zo n goede vechters waren, moedig en vastberaden.
De bekendste tempel is de gouden tempel in Amritsar die we vandaag, morgen, overmorgen... Zullen bezoeken. Bij dag en bij nacht. Moet prachtig zijn!!!
Vandaag de hele voormiddag in ons hotel gebleven. De kamer die we wilden gisteren was bezet. Dus moesten we vandaag verhuizen. Prima kamer nu, met regendouche :0))
De hele tijd gebabbeld met 2 Canadezen die in Islamabad les geven in een internationale school. Heel interessant!
In de namiddag eerst naar het park gegaan. Er was een heel mooi diorama met verheerlijking van de Sikhs.
Wij gingen eerder voor het zomerpaleis, ook in het park. In ons boek stond: " under construction ". Volgens ons moesten ze daar nog aan beginnen en zal het niet meer voor eind deze eeuw klaar zijn. Het moet nochtans ooit prachtig geweest zijn! We piepten eens binnen langs het hek van de baden van de koningin: boeiend!
Jammer maar helaas! De mensen waren erg vriendelijk. Vroegen constant waar we vandaan kwamen.
Daarna konden we ons niet inhouden en gingen voor de eerste keer naar de Gouden Tempel. We waren van plan om niet naar binnen te gaan.
De motor riksja bracht ons tot enkele straten voor het Heiligdom. Tienduizenden mensen stroomden naar de ingang. Wat we daar zagen aan speciale figuren... Onvoorstelbaar! Ik heb veel foto s genomen met mijn grote camera, kan ze helaas hier niet laten zien.
Marc kocht zich een sjaaltje, niemand gaat bloothoofds naar binnen, koddig ;0))
Het was een gedrum om onze schoenen en fototas af te geven. En daar is het dan gebeurd: pickpockets hebben Marc zijn dagportemoneetje gestolen. OK, er zat heel weinig geld in, alleen een paar euro om een taxi te betalen, maar de wonderbaarlijke sfeer waarmee we naar binnen gingen was wel gebroken, jammer...
Duizenden mensen liepen rond het heiligdom, deden rituele wassingen, aten heilig voedsel en schoven aan op weg naar het " heilige der heiligen ". Wij deden dat ńiet, zouden dat wel op een weekdag doen. Tijdens het weekend is het daarvoor te druk.
We kochten nog wat fruit en kwamen toch wel voldaan terug thuis in ons hotel. Alweer een " kippevelmoment!!!"
Dag 2 begon slecht: het regende! ( lees: nog kouder ! )
Om 5u. Begon de muezzin: anderhalf uur zongen wel 20 muezzins door elkaar! Een kakefonie van jewelste!
In de voormiddag bleven we gewoon in bed. Op de boot was geen verwarming en stonden de hele dagen de deuren wagenwijd open! We hadden een electrische deken waar we ons konden opwarmen... Zaaaalig!!!
In de namiddag stopte het met regenen en wilden we de befaamde tulpentuinen bezoeken... Daarvoor waren we 2 dagen te vroeg.
Dat klinkt erger dan t waarschijnlijk was: we piepten even door de omheining en zagen dat nog niet alle tulpen open stonden, maar toch...
Tijdens de winter komen veel buitenlanders er skieen, in de zomer komen de trekkers aan de beurt. Ook dient Srinagar als beginpunt om nr Leh te gaan, maar dat kon nu nog niet vanwege de sneeuw.
Omdat t zo koud was verkozen we n dagje vroeger te vertrekken, en niet met de bus, maar met het vliegtuig, voor 60 Euro moet je geen 2 dagen hotsen botsen op ( relatief ) onveilige wegen.
Voor we eindelijk op het vliegtuig zaten hadden we ontelbare controlepunten gepasseerd en werden we evenveel keer gefouilleerd.
Ik ga de eerstvolgende dagen mijn berichtjes kort houden. Ik had daarnet een lang epistel geschreven, bij doorsturen viel internet weg, da s even balen. Ik zal dus berichten in 2 moeten snijden, sorry hiervoor.
We zijn vandaag dus terug uit Srinagar. Volgens onze planning zouden we daar 3 dagen verblijven, wel het zijn er 2 geworden. Voor het simpele feit dat het er meer dan ver-schrik-ke-lijk koud was!
Vooral als je, zoals wij, temperaturen boven de 40 graden gewend bent ( zie Orissa ).
De aankomst met het vliegtuig was fenomenaal! Grandioze zichten op de besneeuwde pieken vd Himalaya ... Prachtig!
Toen we bijna aan de grond stonden werd ons op het hart gedrukt dat we ZEKER geen foto s mochten nemen vd luchthaven!
Het was ons al snel duidelijk waarom : veel oorlogsmaterieel, soldaten en camouflagetoestanden.
Eens aan de grond zagen we veel tot de tanden toe gewapende militairen. Ook op straat: iedere 50meter aan weerszijden zwaar bewapende soldaten, op de weg vele pick-ups met nog meer van dat... Ik heb nog nooit zoveel gewapende soldaten in mijn leven gezien. Ook veel schuilhokjes en zandzakjes... Moet je je dan ongerust maken? Of is het net veilig?
Feit is: wanneer je aan het meer komt, is alle pijs en vree.
Onze house boat waar we wilden verblijven was schitterend en de eigenaars super vriendelijk!
De eerste dag was het weer redelijk goed, tenminste wanneer je in de zon zat...
Nu onze eerste veertien dagen erop zitten, even een nabeschouwing .
We hebben heel hard gezweet, maar het was het dubbel en dik waard! We hebben hele interessante stammen gezien, heel goeie informatie gekregen en leuke ontmoetingen gehad. Onze chauffeur en gids waren uitermate goed in het uitvoeren van hun job.
Ik was wel een beetje gefrustreerd omdat ik geen foto's mocht nemen. Alles was zo fotogeniek: vrouwen in de meest kleurige kleren, of net met heel weinig om 't lijf. Prachtige juwelen en tatoo 's. Zalige kleine dorpjes om in rond te kuieren met piepkleine, nette huisjes. Kinderen, zwarte hangbuikvarkentjes en horden kakelende kippen met zenuwachtig krioelende kuikentjes...
Kortom: we hebben genoten!
Toen we Chhattisgargh binnenreden kregen we al bij het begin een heel ander gevoel: hier geen blanke reizigers, daar waar we ze in Orissa mondjesmaat tegenkwamen. De mensen supervriendelijk, niet verlangend, geen problemen om foto 's te nemen. Ik moet toegeven: de stammen waren een stuk minder interessant, maar de verwelkoming en sfeer maakten alles goed!
Om kort te zijn: beide streken hebben ons bekoord, elk op zijn manier. Er valt oneindig veel meer over te vertellen, maar daarvoor komen jullie maar eens nr een lezing, hier of daar!
Na een lange rit zijn we vanmiddag aangekomen in Raipur.
Onze reisorganisatie heeft een prima hotel uitgekozen: hotel Mayura.
Na die lange, stoffige rit een zalig gevoel. Een prima douche en prima airco.
De stad heeft, volgens onze " lonely Planet bijbel " niets te bieden. Wij vinden dat niet erg: we arriveerden om 16u. Veel te warm om buiten te komen. We zullen een uurtje wachten en dan n wandelingetje doen in de omgeving.
Als ik tijd heb en niet te moe ben schrijf ik vanavond een samenvatting over het eerste deel van de reis.
Sedert een paar dagen logeren we in een " jungleresort ". Bungalowtjes rond een mooi verzorgde tuin.
Er is zelfs internet op ons terras ( tenminste wanneer Marc het af en toe " reset " ). In deze streek is er overal jungle. Niet dat dat er voor ons zo uitziet: wij zien alleen maar bomen. Wanneer je echter op een hoogte staat zie je wat jungle betekent: zover je kan kijken bomen, bomen en nog eens bomen. Ander dan regenwoud, maar toch...
Ik kan op geen 20 personen schatten hoeveel personeel hier rondloopt, klaar om ons te bedienen, want wij zijn de enige gasten hier.
Zondagavond kwamen hier enkelen dineren en was er een " trouwfeestje ". Maar maandag was hier al niemand meer te zien.
Op de foto: Marc aan het ontbijt: geen eieren, alles vegetarisch!
Zoals eerder verteld zijn de " tribals " animisten. Ze wonen meestal in ver afgelegen dorpen. Medische verzorging vindt slecht de weg naar de zieken.
Al eeuwen doen mensen beroep op sjamanen en witchdocters.
Er zijn 2 verschillende: voor positieve zaken & voor negatieve.
De negatieve zijn moeilijk te vinden, zeker voor buitenlanders. Zij kunnen bijvoorbeeld een vloek uitspreken over iemand waarmee jij een probleem hebt.
De positieve daarentegen, daar ga je naartoe om iets te bekomen. Bijvoorbeeld ( zo vertelt onze gids ):
Ik ben een hele lelijke man en ben verliefd op een mooi meisje. Zij wil mij niet, voor duidelijke redenen. Ik ga naar de sjamaan, die geeft me iets. Ik moet dat mengen onder het eten van het meisje. Wanneer zij dat gegeten heeft zal ze mij met totaal andere ogen zien en verliefd worden op mij. " Dat is waar hè... Ik heb het zelf gezien... Geloof je mij niet? Echt waar hoor!!! "
Daar kan ik natuurlijk niets tegenin brengen.
Wij dus op zoek naar zo n sjamaan. Een heel eind rijden, de heuvels in. Dan nog een stukje te voet... Om te horen dat de arme man vorige maand overleden is...
Hij was dan toch ook al 96, niet mis in deze regio.
Zoals meestal in de dorpen krijgen we n stoel aangeboden en moeten we " beleefdheidsgesprekken " voeren. Het hele dorp was er het hart van in. Ze zijn hun steun en toeverlaat verloren.
Nu maar wachten tot de Godin een nieuwe stuurt, want sjamaan dat wordt je niet van vader op zoon!
Niet iedereen kan zo makkelijk in trance komen, trance die nodig is om genezingen te doen.
Ik ben blij met mijn huisdokter, zonder veel hocus-pocus schrijft hij mij een siroopje voor. Maar mocht hem iets overkomen, het zou op mij veel minder impact hebben, gelukkig maar!
Op de foto: dame uit het dorp vertelt over haar gemis bij het verlies van de sjamaan
Vandaag een lastige namiddag gehad. De stammenmarkt vindt plaats van 's middags tot 17u. Ik begrijp die gasten niet, dat is op het warmste van de dag! Natuurlijk moeten velen onder hen vele kilometers te voet afleggen, zowel heen als terug. Da's misschien de reden?
Maar dan gaan ze ook nog eens onder een " afdakje " zitten ergens in de volle zo'n zodanig dat de klanten de hele tijd gebraden worden...
Onze belezen gids wil dan nog eens veel uitleg geven ( er valt heel wat te vertellen over de stammen... ).
Dat betekent dus dat je op het heetst vd dag een paar uurtjes in de volle zo'n kuiert!
Ik vind bovendien dat er heel weinig zuurstof in lucht zit, of is dat een voorstel van mij?
Feit is dat ik thuisgekomen ben met een barstende koppijn.
Een mandi ( oosterse douche ) deed veel deugd maar een dafalgannetje bleek toch een beter medicijn.
Nog 2 dagen en we gaan naar het noorden waar het nu 20 graden is, dat wordt dan weer aanpassen!
