India "Reizen met de rugzak" in zijn ruimere betekenis: individueel, alles zélf georganiseerd met plaatselijk vervoer. Soms met wagen en chauffeur.
11-04-2014
Halve dag uitstap
Vandaag op halve daguitstap. We huurden een auto met chauffeur en gingen op stap.
Eerst naar de tempels van Masrur, een vd oudste van India, bouw startte in de 10'de E. Veel werd beschadigd tijdens de aardbeving van 1905, weinig gerestaureerd . Gesculpteerde tempels in monolitische zandsteen.
Toch de moeite om daarvoor n langdurige rit te ondernemen: 2 uur rijden voor 40 km.: in de bergen en slechte wegconditie.
Daarna reden we naar het fort van Kangra. Impressionant, boven op heuvel tussen 2 rivieren.
Daarna nog een Buddhistiche tempel bezocht, maar alles was ons daar teveel "merchandising ". !!!
Om 15u. terug, beetje gegeten en afscheid genomen van McLeod. Afspraak gemaakt met chauffeur, voor 50 Euro wil hij ons morgen naar Shimla brengen. Daarvoor gaan we niet in een oude, aftandse bus dooreen zitten schudden!
Vanmorgen het verplichte bezoek afgehandeld: bezoek aan de thuishaven van de Dalai Lama.
Ok, ik ben niet zo " godsdienst gevoelig " , maar is Boeddhisme niet eerder een levenshouding, eerder dan een godsdienst? Predikt Buddha niet eerder verdraagzaamheid, tollerantie ? Is hij niet gekant tegen iedere vorm van racisme? Is niet iedereen gelijk? Zwart, wit of geel?
Ik kan mijn ontgoocheling niet ontkennen: toen wij enkele passen in de hoofdtempel gezet hadden werden we al geconfronteerd met de wreedheden gepleegd door de Chinezen in de jaren 50, en nog steeds, tot op heden.
Ok, daar kan je geen voorstander van zijn, en t is ook goed dat hier alles uit de doeken gedaan wordt, teveel mensen zijn niet op de hoogte van wat daar allemaal gebeurd is, en nog gebeurt.
Maar daar is het apparte museum goed voor: daar wordt alles haarfijn uitgelegd met sprekende foto s.
Maar in de tempel zelf nog vele afbeeldingen van vermiste personen, zelfs een wand die de wandaden uitbeeldt...
Ik had meer rust, meer mededogen verwacht. Ook n beetje meer Potala gevoel: de tempel is wel heeeel sober!
Nu goed, wie ben ik, t zal wel allemaal de keuze zijn vd Dalai Lama, vooral de eenvoud siert hem.
Wij gaan genieten van het " bacjkpackersparadijs " , en, sorry, nee, geen foto s vd tempel, we moesten aan de ingang alles afgeven, we gaan wel genieten van : " een heerlijk bakje troost " ;0))))
Reizen, en vooral in India, stelt vragen ivm hygiene. Een mens probeert zo netjes mogelijk het land te doorkruisen.
Omdat we het gewoon zijn om netjes door het leven te gaan, maar ook uit veiligheidsoverweging. Al gauw vinden ongenode gasten de weg naar je bereidwillige lippen en dan is het hek al gauw van de dam: toerista belagert al snel je lagere regionen en je bent niet meer van de pot weg te rukken.
Sommige restaurants beschikken over een lavabo met een stuk, al dan niet sponzige, zeep. De handdoek laat je maar liever links liggen. Je gaat dan, tot grote hilariteit van de andere restaurantbezoekers, al handenwapperend de eetzaal door.
Bij gebrek aan een wastafel kan je ook je ziektekiemen kwijt door het gebruik van een ontsmettend flesje. Tenminste, dat denk ik toch...
De voeten, dat is een heel andere kwestie! Om het even welke tempel je bezoekt, je wordt geacht je schoenen aan de ingang achter te laten. Avatokilesvara, Vishnu, Hanuman en al die andere goden moeten wel niet over een goeie neus beschikken: het aroma van versgebakken zweetvoeten komt je dikwijls meters op voorhand tegemoet .
Het mag dan buiten 43 graden zijn, meedogenloos worden je voetzolen gebakken op de gloeiendhete marmeren plaveien. Soms liggen er kokosmatten, maar wanneer je met oververhitte voeten op die harde, harige matten strompelt krijg je al gauw het gevoel van boetedoening.. ( misschien is dat de bedoeling ?)
Feit is: je krijgt daar zwarte voeten van! En soms nog erger: enkele jaren geleden liep Marc verwonderd foto s te nemen in een prachtige tempel. Niet gemerkt dat daar ook Heilige koeien ronddartelden.
Hij merkte het pas toen iets mals en lauw tussen zijn tenen doorpiepte....
Ik kon hem ñiet helpen door te zeggen: da s goed tegen reuma...
Gisteren lange en lastige rit gehad naar Dharamsala.
Zes uur en een half hotsen en botsen op beenharde stoelen is geen sinecure . Het eerste deel vd reis was dan nog niet erg interessant: ok, veel rijstvelden ( wat zijn we toch gauw verwend... Foei ). De tweede helft was prachtig! In de verte kwamen de hoge, besneeuwde toppen van de Himalaya in zicht. De bus klom hoger en hoger en we werden vergast op prachtige postkaartuitzichten.
Toen we dichter bij Dharamsala kwamen was in een of ander dorp een kermis aan de gang, compleet met reuzerad en al. Veel kraampjes waar " Tsongpa met de Pet " pluchen tijgers en suikerspin kon kopen. Massa's volk, ook massa's auto's tussen nog veel meer " massa's " vrachtwagens.
Resultaat: een verkeersopstopping om " U " tegen te zeggen! De tientallen politieagenten die er rondliepen stonden te draaien en te keren, wisten, bij Boeddha niet wat gedaan. Het dorp had slechts een straat, laat ik te raden wat n dikke soep dat werd!
We gingen nog voor donker aankomen... Niet dus.
In Dharamsala moesten we nog n taxi nemen naar McLeod, de thuishaven van Dalai.
Onze piepkleine wagen draaide zich de ene haarspeldbocht na de andere de hoogte in. Ik dacht: wat n geluk dat t donker is, dat ziet er hier redelijk gevaarlijk uit.
Enfin, we zijn goed aangekomen. Het dorp doet een beetje denken aan Monshau: enkele smalle straatjes aan weerszijden versierd met toeristenwinkeltjes. Wat hier te koop is vind je natuurlijk niet in Monshau: beeldjes van Boeddha, olielampjes en massa s Tibetaanse stoffen en kleurige kralen, en nog veel, veel meer!
Het is hier een echt " backpackersparadijs " : we gaan hier spaghetti en pannenkoeken eten, en misschien eens de tsampa proberen ( yakmelk met zure boter ).
Vandaag gaan we eens kijken naar Dalai zijn " nederig stulpje "
Een mens weet niets op voorhand, en maar goed ook. Van uit Srinagar wilden we overland in 2 dagen met de bus naar Amritsar. Maar het was ons te koud en voelden ons niet lekker, daarom namen we het vliegtuig, en maar goed ook!
Door hevige regen was de weg tss Srinagar en Amritsar weggespoeld. Alle verkeer zat vast, en voor hoelang?
Volgens de planning gingen we nu naar Chamba, maar daarvoor zouden we een bergpas van meer dan 4000 Meter moeten passeren... Met wat tegenslag is de pas gesloten vanwege de sneeuw...
Nee, we zitten in de startblokken om naar Dharamsala te vertrekken, en dan naar het klooster van Monnik Giel, oftewel: Lobsang Niyima.
Gisterenavond gingen we dan ook nog naar de " Wagah Boarder Parade " : we reden daarvoor tot aan de grens met Pakistan. Daar vindt heeft iedere morgen en avond een ritueel plaats dat zijn gelijken ñiet kent!
De vlag van ieder land wordt er gehesen of gestreken met veel gedoe en er is ook aflossing vd wacht.Je gelooft je eigen ogen niet: aan weerszijden vh hek ( aan de ene kant India de andere Pakistan ) zitten duizenden mensen te wachten op het signaal. Er worden nationalistische liederen gezongen en er heerst een heerlijk opzwepend sfeertje, compleet met publieksbegeleider en al ( Indische Juul Kabas ).
Dan, op het moment vd waarheid, begint het " haantjesgevecht " , het heeft iets vd Hakka - intimidatie " dans ".
De heren dragen prachtige hoofddeksels en dagen elkaar uit in bewegingen, woordeloos maar met veel mimiek!
Heerlijk om te zien.
Aan " onze " zijde vd grens waren veel meer " supporters " dan in Pakistan, maar die waren even fanatiek.
Als je die ceremonie wilt zien: ga naar YouTube en klik: Wagah ceremonie India Pakistan. Veel kijkgenot!
De Gouden Tempel is slechts een onderdeel van het Darbar Sahib, een verzameling gebouwen met in het midden een grote " watertank " ( het bad gevuld met nectar, met helende kracht ) met daarin de Gouden Tempel.
Pelgrims komen van overal ter wereld om in deze watertank te kunnen baden.
De tempel is gebouwd in een mengeling van Islamitische en Hindu stijlen. Veel marmer met figuren van bloemen en dieren in piedra Dura ( inlegwerk ), zoals in Taj Mahal.
In het Heilige der Heiligen ( geen foto s ), zitten priesters & gelovigen te bidden ( lees: zingen ) rond het Heilig Boek en andere artefacten stevig verstopt voor ongewijde blikken. Zeer impressionant!
Iedere morgen en avond verhuist de Guru Granth Sahib ( Heilig Boek ) van en naar de Tijdloze Troon, de tijdelijke troon van het Khalsa broederschap.
In 1984 werd de Gouden Tempel bestormd door regeringstroepen en later door de regering gerepareerd. Maar de Sikhs weigerden en bouwden zelf hun tempel opnieuw.
Rondom zijn vele Tempeltjes en prachtige gebouwen, er is een klokkentoren en een museum, een fort, de Ramgarhia Bunga, de Baba Atal toren...
Er is ook een gratis restaurant voor iedereen waar 80.000 pelgrims kunnen eten. Wij gingen er een kijkje nemen en kregen ook een bord aangereikt. De plaats waar gekookt en afgewassen wordt... Ongelofelijk!
Gisterenanvond nog eens gaan kijken naar de tempel " by night " super !
Een van de voordelen van individueel reizen is wel dat je je plannen kunt wijzigen.
We zijn een dag vroeger uit Srinagar vertrokken omdat het er zo ontzettend koud was.
Daardoor ( denken we ) heb ik 3 zware aanvallen gekregen van migraine ( denken we, de dokter kon niet komen en t ziekenhuis hebben we uitgesteld ) Aanpassing van de extreme warmte naar de koude en misschien ook de hoogte heeft dat misschien uitgelokt !?!
Enfin, eens weg uit Srinagar was er geen vuiltje meer aan de lucht, t is hier ook lekker warm, zo n 30 graden.
Volgens onze planning ( we liggen een paar dagen voor ), zouden we na Amritsar naar Chamba gaan, maar dat is weer in de bergen en redelijk fris. Ok, we zouden er in n hotel logeren, toch warmer dan n house boat... Maar toch, geen risico.
Daardoor reizen we morgen ineens verder door naar Mcleod, de achtertuin van de Dalai Lama. Helaas zullen we hem niet te zien krijgen, de brave man is momenteel in Japan ( dat hij s thuis blijft hè ;0)), lijk wij ;0))
enfin, we zullen dan nog veel meer voorzitten op ons schema, maar we hebben al andere plannen, jullie zullen Twel zien! In India is er zoooooooveel te zien!
Vandaag opnieuw naar de Gouden Tempel. Er wasnu veel minder volk. Daarom schoven we ook aan naar " het Heilige der Heiligen " : priesters " zongen " teksten uit hun Heilig Boek, terwijl anderen in stilte baden. Soms deed de hele menigte mee: alweer een kippevelmoment! OK, het gebouw is prachtig, het goud, de piedra dura... Maar het meeste indruk maakte toch alweer de devotie vd gelovigen. Mensen leggen honderden, zoniet duizenden kilometers af om nr de Gouden Tempel te komen... ( wij ook trouwens :0)
We gingen ook een kijkje nemen in de keuken: dagelijks wordt er voor duizenden mensen gratis voedsel voorzien, ook voor rijken en ongelovigen. Wij kregen ook een bord aangereikt.
Dikwijls moesten we poseren toen men ons vroeg voor een foto.
Er zijn op de wereld zo n 27 miljoen Sikhs. 21 miljoen wonen in de Punjab, met als hoofdstad Amritsar. Het is een monotheïstische godsdienst. Ze geloven in de gelijkheid vd mensen. Tolereren geen racisme, aanvaarden alle verschillende godsdiensten. Verwerpen discriminatie op basis van kaste, sexe, kleur enz.
De oprichter is Guru Nanak. Hij zei: " het realiseren vd waarheid is groter dan alles. Groter, echter, is waarheidsgetrouw leven ".
Mannen hebben meestal als tussennaam "Singh" ( leeuw ), vrouwen "Kaur" ( prinses ).
Na Sikh initiatie ceremonie kunnen ze herkend worden aan de 5 Ks: ongeknipt haar (kesh), ijzeren armband
( kara ), zwaard of dolk ( kirpan ), katoenen, speciaal ondergoed (kachera ), en n kleine kam ( kanga ).
Gedoopte mannen dragen mooie tulband, vrouwen zijn vrij daarin te kiezen.
Ze drinken geen alcohol, verwerpen tabak, drugs enz.
In het verleden werd in oorlogen, overal ter wereld, beroep gedaan op de Sikhs omdat het zo n goede vechters waren, moedig en vastberaden.
De bekendste tempel is de gouden tempel in Amritsar die we vandaag, morgen, overmorgen... Zullen bezoeken. Bij dag en bij nacht. Moet prachtig zijn!!!
Vandaag de hele voormiddag in ons hotel gebleven. De kamer die we wilden gisteren was bezet. Dus moesten we vandaag verhuizen. Prima kamer nu, met regendouche :0))
De hele tijd gebabbeld met 2 Canadezen die in Islamabad les geven in een internationale school. Heel interessant!
In de namiddag eerst naar het park gegaan. Er was een heel mooi diorama met verheerlijking van de Sikhs.
Wij gingen eerder voor het zomerpaleis, ook in het park. In ons boek stond: " under construction ". Volgens ons moesten ze daar nog aan beginnen en zal het niet meer voor eind deze eeuw klaar zijn. Het moet nochtans ooit prachtig geweest zijn! We piepten eens binnen langs het hek van de baden van de koningin: boeiend!
Jammer maar helaas! De mensen waren erg vriendelijk. Vroegen constant waar we vandaan kwamen.
Daarna konden we ons niet inhouden en gingen voor de eerste keer naar de Gouden Tempel. We waren van plan om niet naar binnen te gaan.
De motor riksja bracht ons tot enkele straten voor het Heiligdom. Tienduizenden mensen stroomden naar de ingang. Wat we daar zagen aan speciale figuren... Onvoorstelbaar! Ik heb veel foto s genomen met mijn grote camera, kan ze helaas hier niet laten zien.
Marc kocht zich een sjaaltje, niemand gaat bloothoofds naar binnen, koddig ;0))
Het was een gedrum om onze schoenen en fototas af te geven. En daar is het dan gebeurd: pickpockets hebben Marc zijn dagportemoneetje gestolen. OK, er zat heel weinig geld in, alleen een paar euro om een taxi te betalen, maar de wonderbaarlijke sfeer waarmee we naar binnen gingen was wel gebroken, jammer...
Duizenden mensen liepen rond het heiligdom, deden rituele wassingen, aten heilig voedsel en schoven aan op weg naar het " heilige der heiligen ". Wij deden dat ńiet, zouden dat wel op een weekdag doen. Tijdens het weekend is het daarvoor te druk.
We kochten nog wat fruit en kwamen toch wel voldaan terug thuis in ons hotel. Alweer een " kippevelmoment!!!"
Dag 2 begon slecht: het regende! ( lees: nog kouder ! )
Om 5u. Begon de muezzin: anderhalf uur zongen wel 20 muezzins door elkaar! Een kakefonie van jewelste!
In de voormiddag bleven we gewoon in bed. Op de boot was geen verwarming en stonden de hele dagen de deuren wagenwijd open! We hadden een electrische deken waar we ons konden opwarmen... Zaaaalig!!!
In de namiddag stopte het met regenen en wilden we de befaamde tulpentuinen bezoeken... Daarvoor waren we 2 dagen te vroeg.
Dat klinkt erger dan t waarschijnlijk was: we piepten even door de omheining en zagen dat nog niet alle tulpen open stonden, maar toch...
Tijdens de winter komen veel buitenlanders er skieen, in de zomer komen de trekkers aan de beurt. Ook dient Srinagar als beginpunt om nr Leh te gaan, maar dat kon nu nog niet vanwege de sneeuw.
Omdat t zo koud was verkozen we n dagje vroeger te vertrekken, en niet met de bus, maar met het vliegtuig, voor 60 Euro moet je geen 2 dagen hotsen botsen op ( relatief ) onveilige wegen.
Voor we eindelijk op het vliegtuig zaten hadden we ontelbare controlepunten gepasseerd en werden we evenveel keer gefouilleerd.
