Vanmorgen het verplichte bezoek afgehandeld: bezoek aan de thuishaven van de Dalai Lama.

Ok, ik ben niet zo " godsdienst gevoelig " , maar is Boeddhisme niet eerder een levenshouding, eerder dan een godsdienst? Predikt Buddha niet eerder verdraagzaamheid, tollerantie ? Is hij niet gekant tegen iedere vorm van racisme? Is niet iedereen gelijk? Zwart, wit of geel?

Ik kan mijn ontgoocheling niet ontkennen: toen wij enkele passen in de hoofdtempel gezet hadden werden we al geconfronteerd met de wreedheden gepleegd door de Chinezen in de jaren 50, en nog steeds, tot op heden.

Ok, daar kan je geen voorstander van zijn, en t is ook goed dat hier alles uit de doeken gedaan wordt, teveel mensen zijn niet op de hoogte van wat daar allemaal gebeurd is, en nog gebeurt.

Maar daar is het apparte museum goed voor: daar wordt alles haarfijn uitgelegd met sprekende foto s.

Maar in de tempel zelf nog vele afbeeldingen van vermiste personen, zelfs een wand die de wandaden uitbeeldt...

Ik had meer rust, meer mededogen verwacht. Ook n beetje meer Potala gevoel: de tempel is wel heeeel sober!

Nu goed, wie ben ik, t zal wel allemaal de keuze zijn vd Dalai Lama, vooral de eenvoud siert hem.

Wij gaan genieten van het " bacjkpackersparadijs " , en, sorry, nee, geen foto s vd tempel, we moesten aan de ingang alles afgeven, we gaan wel genieten van : " een heerlijk bakje troost " ;0))))