Ligt het aan de tijd van het jaar, de stand van de zo'n of de maan? Ik weet het niet, feit is dat de laatste dagen getrouwd wordt aan de lopende band.

In ons hotel begon het gisterenavond al. 

Naast gewone slaapkamers waren in ons hotel ook kamers met grote salons: salontafels met zetels voor wel 20 personen. We vroegen ons al af waarvoor die gebruikt werden. Stilaan liepen die vol met mannen in geklede broek en hemd zonder stropdas. De prachtig uitgedoste dames trokken zich terug in het restaurant. Dat werd voor ons plots verboden terrein, we mochten in de bar gaan eten.

De klok wees zo' 21u aan. Om half 11 kwamen dan de bruid en bruidegom aan met veel toeters en bellen. Ze moesten een lint doorknippen ad ingang vh hotel. Iedereen kreeg een drankje ( geen alcohol ) en samen verdwenen ze met zijn allen in een feestzaal in de kelder. Ik denk dat daar gedanst werd, er was toch luide muziek.

Wij konden gaan slapen. Om half 2 weer veel lawaai, vooral vd kinderen die zich rot amuseerden met lopen en vliegen, roepen en tieren in de gangen. Ik ging toch maar s kijken. " Sorry Madame, we leave in 10 minutes "

OK, dan, ik weer in bed. Om half 5 begon weer een heel orkest te spelen: het bruidspaar ging naar huis. 

Wat ze ondertussen allemaal gedaan hebben, ik zou het niet weten.

Feit is, we zitten nu in Kurkishes ( geloof ik ), en t was hier vanmiddag t zelfde scenario. Met het verschil dat in de tuin de ceremonie verder ging: het bruidspaar moest elkaar achterna zitten rond een klein vuurtje en daarna was er een oudere man die, zo leek het toch, hen de levieten kwam lezen. Iedereen zat muisstil te luisteren...

In beide gevallen leek het bruidspaar gelukkig. Wij hebben het ooit anders gezien in India...

Op de foto: het koppel met een deel vd familie in de hal vh hotel op het ogenblik dat ze net binnenkomen.