“Broederken”charmeerde volop neus en smaakpapillen
Elk jaar opnieuw serveren De Lustige Geburen, architecten van Kapellenstraatkermis in Denderbelle, een kermisbier. Dit jaar kreeg het, opnieuw gebrouwen door Jo Abbeloos en co van De Denderbellese Microbrewers, de naam Broederkenmee.
“Broederken”, zegt Jo Abbeloos, “is als een stralende blondine met een ondeugend karakter, voorzien van een pittig alcoholpercentage. Wat Broederken zo bijzonder maakt is de speciale hoppegift techniek. D”oor het gebruik van Mossaic Cryohop van de Yakima Chief hopboeren en de lokale hopsoort Groene Bel, krijgt het bier zijn unieke aroma’s, diepte en complexiteit.
Op 15 augustus liep het werkelijk storm in het Lebbeekse centrum. Het was letterlijk over de koppen lopen in de Stationsstraat, de O.-L.-Vrouwstraat, het centrum en de tuin van de Biekorf. Talrijke standhouders boden zowat alles aan wat je maar kunt bedenken, er was spraakmakende animatie en de gebruikelijke boekenverkoop van de bib aan de Biekorf met enkele optredens er bovenop. En bij de traditionele reuzenommegang kon men, naast de bekende reuzen Baliolis , Basken, Clement De Vos, Rozeken en Doetjen voor het eerst kennismaken met de nieuwe reus Berken die uit café stad Aalst stamt. Kortom een bijzonder geslaagde editie van dit jaarlijks evenement.
Mats De Ridder op het podium van zowel het Belgisch kampioenschap Mountainbike als wegwielrennen.
Mats (14j), die zichzelf vooralsnog als veldrijder ziet, besloot afgelopen winter om zich deze zomer wat meer toe te leggen op het mountainbiken dan op het wegwielrennen. Hij maakte een doel van het BK MTB dat plaatsvond in Houffalize op 22 juli. Ondanks dat hij reeds alle manches (10) van het Vlaams kampioenschap op zijn naam kon schrijven slaagde hij er niet in om het BK te winnen, hij werd er derde.
“Ik weet dat ik eigenlijk niet echt gebouwd ben om in het mountainbiken hoge ogen te gooien”, zegt Mats. “Het zijn de meer pezige, tenger gebouwde types die gemaakt zijn om op de zware klimparcoursen goed uit de verf te komen. Het feit dat ik de kans had om in één jaar de Belgische trui te pakken in de drie disciplines (veldrijden, wegwielrennen en MTB) deed me besluiten om het toch te proberen.” Mats was voor de start van het BK MTB namelijk nog steeds de regerend Belgisch kampioen in zowel het veldrijden als het wegwielrennen.
De keuze voor de MTB zorgde er wel voor dat ik dit jaar maar enkele wegwedstrijden kon rijden waardoor de aanpassing telkens vrij groot was. “Ik heb best nog getwijfeld of ik wel zou deelnemen aan dit BK op de weg te Denderleeuw, want dat werd al op 13 augustus gereden. Dat ik op dit kampioenschap nu tweede wordt, na een net genaturaliseerde Slovaak die zich enkel focust op de weg, stemt me uiteindelijk nog relatief tevreden. Mijn sprint werd wat ontregelt door een renner vlak voor mij die plots uit het clickpedaal ging, maar goed. Ik sta nu als enige voor het derde jaar op rij op het podium van alle BK’s waaraan ik deelnam over de drie disciplines heen, wat op zich ook wel mooi is.”
In september start het veldritseizoen opnieuw, daar kijkt de jongeman al een tijdje naar uit.
In de Lebbeekse Pollepelstraat werd met de geboorte van dochtertje Lotte een stralend viergeslacht aan het familiealbum toegevoegd. Dat bestaat verder uit mama Sofie Pissens, oma Hilde De Medts en overgrootmoeder Monique Van Limbergen. (Ingezonden foto)
Een pluim voor de medewerkers van het containerpark
Toni en Greet zijn tevreden Lebbekenaren en zij vinden dat er eens luidop mag gezegd worden dat de medewerkers van het containerpark bijzonder vriendelijke en behulpzame mensen zijn. Al ruim zeventien jaar brengen Toni en Greet regelmatig een bezoek aan het containerpark om daar hun gesorteerd afval achter te laten. Daarbij werden en worden ze telkens bijgestaan door attente medewerkers die het volgens hen dubbel en dik verdienen om daar eens een welgemeende bedankt voor te krijgen. (Ingezonden foto)
De Lustige Geburen vatten Tongenslijpers in meer dan 45.000 woorden
Bij de foto : De Lustige Geburen stevenen af op de viering van hun honderdjarig bestaan in 2025. Het comité, met Steven Goeman (gehurkt, vierde van rechts), kijkt nu al uit naar de viering. (Foto : TheoBosman)
De Tongenslijpers. Nog nooit gezien? Shame on you!Iedereen kan immers op het perkje aan de overkant van het oud-gemeentehuis van Denderbelle, volop genieten van een moderne interpretatie van de gedateerde beeldengroep. Het oorspronkelijke kwintet is sinds 1999 niet meer zichtbaar in het straatbeeld. De originele constructie geeft een strafritueel weer dat verwijst naar kwaadspreken en roddelen.
Tijdens opeenvolgende Kapellenstraatkermissen – de honderdste op rij wenkt- was de groep in al haar glorie overigens, te zien voorin de Kapellenstraat. “Het kermiscomité De Lustige Geburen”, weet comitélid Steven Goeman, “is sinds zijn opstart in 1925 betrokken bij het eigendomsrecht van de Tongenslijpers. De Orde der Tongenslijpershoudt dat engagement van tijd tot tijd levendig. Dat Bels verleden biedt dus voldoende stof om er een boek aan te wijden. Verhalen dat slag, sommige bijzonder verrassend, kleuren ons verleden en mogen geenszins verdwijnen.”
Dus voegde Goeman de daad bij het woord en raadpleegde hij al geruime tijd verschillende relevante bronnen. De oudst bruikbare is een krantenartikel uit 1825. Een ruime reactie op het initiatief, zal de publicatie van het boek ongetwijfeld vergemakkelijken. De auteur plant overigens nog initiatieven van dit slag. Hij droomt van een trilogie. Wie interesse heeft in de aankoop, kan zich bekendmaken bij steven.goeman1@telenet.be .
“Het boek”, pleit Goeman nog, “telt tien hoofdstukken, wordt opgesmukt met 140 afbeeldingen, foto’s, exclusieve illustraties van de lokale kunstenaar Geert De Geyter, maar ook met schema’s, kadastrale plannen en stamboomreferenties van vier van de oudste families van Denderbelle. Bedoeling is om het boek in een beperkte luxe-editie uit te geven in de loop van 2024, wanneer het kermiscomité De Lustige Geburen zijn honderdste verjaardag viert.
Belle verwacht een ruime reactie, ook van niet-autochtonen.
FC Lebbeke heeft zich het voorbije seizoen, zij het niet zonder enige moeite, kunnen handhaven in de tweede afdeling van Voetbal Vlaanderen. Voorzitter René Mergan verwoordde op de recente ploegvoorstelling de ambities van de club: “ Wij willen in de eerste plaats een stabiele familieclub blijven met een nuchtere kijk op de zaak en zonder aan financiële avonturen te beginnen. Wij willen nog meer inzetten op onze jeugdwerking waardoor we 26 jeugdploegen in competitie brengen in het interprovinciaal voetbal. Voor het eerste elftal hebben we de kern versterkt met een gezonde mengeling van ervaring en jeugdig talent. Onze volledige trainersstaf blijft aan boord en wij ambiëren een rustig seizoen met een plaats in de middenmoot.” Op de ploegvoorstelling was, behalve spelers en bestuur, de presentator Ruben Van Gucht de blikvanger. (Foto : Dany Van Belle)
Mario De Wit en Mieke De Witte van het plukveld De Witte Wortel in de Blijstraat in Belle, konden op 8 augustus jl. hun ogen niet geloven. Bij het rooien van aardappelen stootten ze op een volgroeid exemplaar van de doodshoofdvlinder: een buitengewoon grote rups, twaalf centimeter lang en tegelijk één van de grootste en zwaarste insecten die je in ons land kan aantreffen.
Lebbekenaar Ruben Meert van de Natuurpunt-insectenwerkgroep Voelspriet, weet er uiteraard meer over. Zegt hij: “De doodshoofdvlinder, een iconische nachtvlindersoort, o.a. bekend uit de film Silence of the Lambs, is een trekvlinder in onze contreien. Jaarlijks vliegen volwassen vlinders vanuit het warme Afrika naar Europa om hier bij ons hun eitjes af te zetten. Wat ze vooral doen op planten van de nachtschadenfamilie, waartoe ons ‘pettatt’n behoren. De soort komt elk jaar in wisselende aantallen voor, maar is in de regel zeldzaam in ons land.”
“De kans is groot dat deze rups, die wellicht ondertussen in de bodem verpopte, ergens in de herfst een volwassen vlinder wordt. Deze larven voeden zich met hun korte roltong vooral met honing die ze stelen bij bijenvolken. Tijdens hun rooftocht wordt wel eens een exemplaar doodgestoken. Veel vondsten van de doodshoofdvlinder worden dan ook door imkers gedaan. Ze treffen soms doodgestoken exemplaren in hun korven aan.”
“Doodshoofdvlinders kunnen in geen enkel stadium onze winters overleven. Het is dus elk jaar opnieuw afwachten in welke mate de soort ons land weet te bereiken. Een rupsenvondst als deze blijft in elk geval apart, al was het maar omwille van de spectaculaire kleuren op hun lichaam. Het exemplaar uit Belle werd in een terrarium geplaatst om te proberen er de vlinder uit te kweken.”
Het feit dat de rups op het kweekveld van De witte Wortel werd gevonden is geen toeval”, besluit Meert. Mario en Mieke gebruiken immers geen bestrijdingsmiddelen, eigenlijk een absolute voorwaarde om een succesvolle voortplanting van de doodshoofdvlinder te realiseren.”
Prachtig initiatief : informatie voor wandelaars en fietsers
Borden informeren wandelaars en fietsers op Denderdijk
Je kan er niet naast kijken: bij het Veerhuis vatten sinds enige tijd drie borden de toeristische bezienswaardigheden van Denderbelle samen, het Veerhuis en de oude loop van de Dender inbegrepen. De oude borden -ze staan nu nog bij het Sas- waren aan vervanging toe.
Walter De Rop van de Lebbeekse Cultuurraad die het initiatief nam, verschafte info.
Zei hij:
“De meanderende Dender, te zien op een van de panelen, werd in 1792 gekanaliseerd en kreeg de naam Canal de la Dendre mee. Via deze ingreep wilden de toenmalige Heren van Aalst en Dendermonde scheepvaart met grotere schuiten op de Dender mogelijk maken. Tevoren, kort na de verovering van Gallië, namen de Romeinen het wad in Denderbelle in gebruik als een versterkt steunpunt op de Dender en integreerden het in de strategische verbinding tussen Keulen en Boulogne.”
“Het tweede paneel vertoont een zwart-witfoto van het Veerhuis, daterend uit 1915. De foto deed dienst als prentkaart om naar de frontsoldaten te sturen, zodat ze zoveel mogelijk mensen van het thuisfront zouden herkennen.”
“De bezienswaardigheden van Denderbelle zijn gevat in een derde bord met info over De Villa, de St.-Martinuskerk, het beeld van De Tongenslijpers, het Sintemettenshuyzeken en het ex-gemeentehuis. Een QR-code verwijst fietsers en wandelaars door naar een toeristische website over ‘Belle’, met binnenkort ook verwijzing naar de nieuwe wandelknooppunten.”
De U15, U17 en U20 van handbalclub Eltia Lebbeke beleefden een onvergetelijke week handbalplezier op het Generation Handball Tournament in Viborg, Denemarken. De ploegen speelden er tegen teams uit verschillende continenten maar fairplay en plezier waren de eerste prioriteit. De jeugd , coaches, begeleiders en ouders zijn een fantastische ervaring rijker. (Ingezonden foto)
Tuinhier Lebbeke Centrum vierde op zondag 17 september 2023 haar
85-jarig jubileum
Programma : toespraken allerhande, opening van de (prachtige) tentoonstelling gevolgd door receptie (met een natje en een droogje) voor bestuursleden, leden en genodigden.
Om 20 uur : Optreden van Poppenkast "SUIKERBOL" Iedereen die in het bezit was van een toegangskaart was welkom.
