moekeontour trekt er op uit op zoek naar het ware Griekenland
05-06-2006
Ioannina, de hoofdstad van Epirus
05/06/2006 We overleggen met ons twee wat we vandaag gaan doen. We hebben nood aan water en proviand. We hadden nog graag de bergdorpen in de buurt een bezoekje gebracht, maar nood breekt de wet, dus rijden we verder. Er is een camping in Ioannina en een supermarkt zullen we ook wel tegenkomen. Dus vertrekken we van hier met de belofte terug te komen. Bij het binnenrijden van het stadje zien we een supermarkt en we gaan met een lijstje in ons hand boodschappen doen. We laden onze karretje vol met eten en drank. Het valt ons op de het hier duurder is dan in Kroatië. De prijzen liggen op dezelfde lijn als bij ons, alleen het vlees is goedkoper en zeer lekker en mals. In Ioannina gaan we op zoek naar de citadel maar het is hier zo druk dat we geen mogelijkheid zien om te parkeren. Dan maar naar de camping. We tanken er eerst water en gaan dan op zoek naar een goed plaatske. Ik zet mij op het gras tussen twee Fransen mobilhomes. Ik sta nog maar pas of een meute Fransen komt aangelopen. Met veel lawaai roepen ze dat we hier niet mogen staan want het is de plaats van hun vrienden. Ik schrik want ik denk dat ik ergens tegenaan gereden ben. Zo een hoop onbeleefde mensen heb ik nog nooit gezien. Ik begrijp dat als je met elkaar reist je ook bij elkaar wil staan maar een beetje beleefdheid mag toch. Of anders moeten ze de plek als bezet aanduiden. Dus gaat René op zoek naar een ander plaatske en nu staan we tussen een Griek en een Fransman,die het allemaal heeft gezien en zich verontschuldigd voor zijn landgenoten. We staan nu goed en René gaat enkele flessen met water vullen en kijken of er hier de mogelijkheid is om te wassen. Er staan twee wasmachines. Ik sorteer de was en hij vertrekt met twee zakken. Het klinkt misschien eigenaardig maar René doet dat graag, dus laat ik hem maar doen. Vanavond kijken we rustig naar tv. We hopen dat morgen de was droog is en we verder kunnen trekken.
06/06/2006 De was is nog niet droog, dus moeten we hier nog een dagje blijven. Spijtig dat het centrum zo ver van de camping ligt. We willen de citadel van Ali Pasja wel bezoeken maar een autobus nemen kunnen we niet want we hebben Amber bij. Dus nemen we nog een rust- en leesdag. Dat kan altijd. René bakt wat pannenkoeken en Amber kijkt gespannen toe. Het is alsof ze hem controleerd. Tot haar spijt krijgt ze geen stukje, maar ik smul er wel van.
07/06/2006 De mobilhome heeft een klein nazicht nodig. Iets buiten Ioannina is er een Fiat garage. Ze helpen ons direkt tegen een deftige prijs. Nu kunnen we gerust verder rijden . Onze route brengt ons naar Dodone, de eerste archeologische site die we gaan bezoeken. Vlak voor de site vinden we een parking, maar voor we uitstappen begint het hevig te regenen. Het dondert en bliksemt. We hebben tot hier toe wel veel regen gehad, dus hopen we dat het nu toch langzaam beter wordt. Het bezoek aan de site moeten we tot morgen uitstellen. Later op de avond krijg ik van Omaha, iemand van de chatclub, een smske dat Pahopperke gisterenavond gestorven is. Is me dat schrikken, ik heb in Kastoria nog met hem gechat. Ik ben er echt niet goed van, dat het zo vlug kan gaan. "Pahopperke het ga je goed, daar waar je nu bent".
08/06/2006 We gaan vandaag aan het Orakel van Dodoni vragen of Kim Clijsters haar match tegen Justine Henin gaat winnen. Ik krijg als antwoord "je moet maar kijken". Hawel ik had toch een ander antwoord verwacht, het Orakel van Zeus kent er ook niets van. Vroeger werden hier vragen gesteld zoals "Ben ik wel de vader van haar kinderen?". Het zijn dus tijdloze vragen, welke toen al gesteld werden. Wat het Orakel antwoordde weet ik natuurlijk ook niet. De site van Dodoni is het bezichtigen waard. Vooral het theater is indrukwekkend. Het werd gebouwd in de 3de eeuw v.Ch. Er was plaats voor 17.000 toeschouwers. Dat is meer dan het Sportpaleis van Antwerpen. Onder de Romeinen deed het dienst als arena. Nu vinden er in de zomer nog opvoeringen van antieke tragedies plaats. Naast het theater liggen de fundamenten van het heiligdom van Zeus en het Orakel. Na het bezoek rijden we terug richting Ioannina en nu vinden we een overnachtingsplekje aan het meer. Hier kan ik nu naar de tennismatch kijken en ....Kimmeke verliest van Justine. Ze kan ook niet alles winnen, het is vandaag haar verjaardag en ze zal in gedachten wel bij Brian zitten.
09/06/2006 In plaats van terug naar Monodendri te rijden nemen we de weg naar Igoumenitsa. Het is een bochtig en af en toe steil baantje, maar vooral met vele vergezichten. Geloof het of niet maar we zien hier schildpadden over de baan lopen. Als ik kan stop ik en help het diertje over de baan. We rijden langs de dorpjes Klimatia, Voutsaras en Parapotamos. Voor Igoumenitsa neem ik de afslag naar de Albanese grens. In Sagiada vinden we een plekje aan een taverne vlak naast de zee. Dit is onze eerste kennismaking met de kust van Griekenland. Aan de overkant ligt het eiland Corfu. We laten Amber zwemmen in de zee en wij gaan iets drinken op het terras van de taverne. We mogen immers gratis op de parking staan. René is opgetogen over Griekenland en daar ben ik blij voor, want het is een droom van mij en je weet maar nooit dat het toch niet zijn ding is. Vandaag begint het wereldkampioenschap voetbal in Duitsland. Gelukkig kunnen we terug onze Vlaamse zender TVéén nemen zodat we dit niet moeten missen.
10/06/2006 We laten Sagiada achter ons liggen en rijden naar het zuiden. Igoumenitsa is een grote havenstad, waar de ferry's uit Italië aankomen. Vele Griekenland-bezoekers nemen deze ferry's omdat ze dan sneller hier zijn, maar als je tijd genoeg hebt kun je even goed langs Kroatië en oud-Joegoslavië rijden.We passeren Plataria, Syvota, Perdika en stoppen in het kuststadje Parga, dat gebouwd is tegen een heuvel met een Venetiaanse vesting uit de 11de eeuw. Ik parkeer de mobilhome en we wandelen rustig naar beneden. Het is een kleine baai met een boulevard met vele winkeltjes en restaurantjes. In de baai liggen enkele beboste eilandjes met de gebruikelijke kapelletjes. Nadat we de innerlijke mens versterkt hebben rijden we verder tot Amoudia. In de verte zie ik een hele rij mobilhomes staan naast het water. Ze staan op een beton-gras gedeelte tussen de zee en de rivier Acheron. Ik zet de mobilhome tussen een Franse en Duitse collega-zwerver. Het is hier prachtig staan. Ik wil met Amber in de zee gaan maar plots begint het te onweren. We zullen moeten wachten tot morgen.
11/06/2006 Wanneer we wakker worden, kijken we naar buiten en we zien een helder blauwe hemel. Ons brood is op, dus bakt René pannenkoeken. Mmmmmmmmmmmmm lekker met kandysiroop of suiker. We gaan naar het dorpje op zoek naar een bakker. In een zijstraat vinden we een supermarktje, dat brood verkoopt. Een echte bakker of beenhouwer vindt je hier niet, maar zelfs in die kleine supermarktjes vindt je lekker brood en heel lekker mals vlees. De keuse van beleg voor de boterham is in Griekeland niet zo groot, maar we vinden altijd wel iets. We verkennen dan rustig het dorpje. Het is hier stil, misschien dat het in het hoogseizoen wel drukker is. Vandaag kan ik er niet onderuit, ik ga met René en Amber de zee in. Geloof het of niet maar ik heb angst van water. Zo ga ik nooit met mijn hoofd onder de douchte staan en zwemmen kan ik ook niet. Voor mij is het dus een hele overwinning het water in te gaan. Ik neem al mijn moed bij elkaar en ga mee de zee in. Amber vindt het eigenaardig, dat heeft ze nog nooit meegemaakt. Ze zwemt van René naar mij. Zelfs ik geniet en ga tot mijn middel de zee in. Wat is het zalig. Ik neem mij voor om dat nog te doen. In het zonnetje laten we ons opdrogen. Onze gebuur, een Fransman, heeft hier een bootje liggen maar de motor is stuk. Met veel geduld probeert hij hem terug aan de praat te krijgen. Iemand komt er bij staan, geeft raad en slentert terug weg. Dan komt de volgende en volgens hem moet het anders, zo gaat het heel de middag door. Tot een Griek, vriend van de Fransman, zich ermee bemoeit en het probleem kan oplossen. Grieken zijn gewoon aan motors te sleutelen, dat is een dagelijks beeld in de dorpen. Zo, we hebben een leerrijke namiddag achter de rug en we hebben er van genoten.
