Afscheid nemen , het doet zo,n pijn afscheid nemen, het heeft zo moeten zijn De pijn in ons hart het maakt zo verward De mensen zeggen : het leven gaat door wij vragen ons nu af: waar doen we het voor Maar eens in ons leven komt er een dag waarop een ieder van ons de kracht van god krijgen mag Het verdriet te leren dragen maar altijd blijven vragen U was voor ons een man met een hart van goed waar een ieder van ons op z,n eigen manier van houdt Wij hielden van u zoals u was, niet zoals u hoorden te zijn maar afscheid nemen voor altijd dat doet zo,n pijn Wij zullen u nooit meer vergeten en hopen dat u dat altijd hebt geweten
Ik heb je lief Koester me in je armen Laat me dromen op de toppen van geluk Deel met mij de sterren die ik uit het duister pluk Neem me mee naar de betovering van dit moment Laat me voelen dat deze illusie geen grenzen kent Zweef met mij het liecht van de liefde tegemoet en luister naar vlinders die fladderen tussen de stralen van de zonnegloed
Kon ik maar een vogel zijn dan streek ik neer op jou balkon om naar je te kunnen kijken tot het ondergaan van de zon Misschien zou ik met mijn snavel zachtjes tikken op je raam en dan plukte ik mijn mooiste veertjes en schreef daarmee jou naam.
Kon ik maar een vlinder zijn dan vloog ik regelrecht naar jou met in mijn pootjes een bloemenhart met de tekst ik hou van jou En als jij van dat hart zou eten zou je worden zoals mij en we zouden samen vliegen ver de regenboog voorbij
Over het pad der tranen Loop ik met zachte tred en ween Jij hebt ons nu verlaten Zachtjes ging je van ons heen Afscheid had je reeds genomen Een laatste kus , een laatste groet In een andere wereld Waar het licht eeuwig blijft schijnen En er altijd vrede zal zijn Waar de vleugels van deze vrede Hun prachtig verenkleed blijven behouden Geeft het ons alleen maar pijn Dat jij niet meer bij ons kunt zijn Verdrietig en alleen , maar bang Veeg ik voorzichtig een laatste traan van mijn wang Jouw leven is te snel voorbij gegaan In onze gedachten blijf jij voortbestaan Nu jij deze vrede voor altijd hebt verworven Is er ook een heel klein stukje van onszelf gestorven.
Waarom denken sommige mensen dat ik niemand lief kan hebben dat ik niet compleet ben dat ik het niet verdien geliefd te zijn? Ik wou dat iemand mehet vertelde nu doet dat zoveel pijn
De wind fluisterd zacht jou naam ik hoor hem ruisen door de bomen In de maan zie ik de trekken van jouw gezicht wanneer het voor zich uit zit te dromen.
Ik proef nog steeds jouw zachte kussen Op mijn lippen branden ze als vuur Ze doen me de realiteit vergeten het jaar , de maand , de dag , het uur.
Ik zie weer jou stralende ogen Ze lijken kristallen in jouw gelaat Ze weer spiegelen al jouw liefde en een hart dat snel voor mij slaat.
Ik ruik nog de geur van jou lichaam hier , in de palm van mijn hand Terugdenken aan onze liefkozingen beroofd mij haast van het verstand.
Ik voel jouw lichaam weer tegen de mijne jouw handen in mijn haar jouw armen om mijn schouders eerlijkheid in elk gebaar.
En in mijn hart bespeur ik zoveel liefde maar voel ik ook een stekende pijn want zoveel tijd gaat verloren , liefste omdat wij niet altijd samen kunnen zijn.
Zoals de wind waait door de bomen giert de warmte door mijn lichaam Zoals een rivier haar water laat stromen voeren de aderen mijn hartstocht tesaam Zoals een vogel vliegt door de lucht beland ik in de zevende hemel...heel hoog Zoals de regendruppels langs de ramen glijden lopen er tranen langs mijn wangen Zoals een hulploos vosje de bloedhonden probeert te mijden ontloop ik jou, bang voor verlangen Zoals een bloem niet kan zonder water kan ik niet zonder jou Zoals vroeger niet kan zonder later kan ik niet zonder je liefde , omdat ik van je hou.
Soms zie ik je als mens voor wie ik op m,n hoede ben maar die sinds ik je een beetje ken korte metten maakt met menige grens.
Soms zie ik je als vrouw met wie ik alleen maar oppervlakkig kan praten Iemand die ik echter niet ben gaan haten doch meer en meer vertrouw.
Soms zie ik je als een soort vriendin tegen wie ik alles kan zeggen die ik niet alles uit hoef te leggen maar me onvoorwaardelijk heeft gesteund vanaf het begin,
Soms zie ik je als een grote zus die me als het nodig is flink de waarheid zegt op een manier die toch warm is en oprecht en daardoor m,n verkeerde gedachten sust.
Soms zie ik je als een moederfiguur meelevend warm en begrijpend maar vooral zacht en beschermend Kortom, iemand die ik het meest zal missen op den duur.
Al deze mensen zijn verenigd in een persoon en ook al was onze relatie niet gewoon toch heb ik je in m,n hart gesloten Soms wou ik maar dat ik mezelf eerder had teruggefloten want dan had het afscheid nemen niet zo,n pijn gedaan nu is het mijn tijd om te gaan.
Geluk is voor mij iemand die altijd achter je staat iemand die bij pijn of verdriet een arm om je heen slaat iemand die je altijd voor honderd procent kunt vertrouwen iemand die in je geloofd, iemand op wie je kunt bouwen iemand die je neemt zoals je bent iemand die je diepste gevoelens kent iemand die je heel veel liefde kan geven iemand die je innerlijk doet beven Als er een man is die mij dit alles geven kan zal ik heel veel van hem houden, mijn leven lang.
