Hallo blog lezers ik zal de aankomende week van af 24-3 tot 31-3 geen gedichten in mijn weblog plaatsen omdat ik er een week je tussen uit ben met mijn lieve man,kinderen en de kleinkinderen ga lekker genieten in een bungalo park allemaal een hele fijne week groetjes oma diny
Bij jouw verjaardag hoef je nooit te denken Wat zal ik hem of haar nou eens schenken? Bij jouw verjaardag hoef je alleen maar te denken Wat zal ik hem of haar nou eens inschenken? kaartje naar eigen fantasie Gelukkige verjaardag Oma Diny
Er is geen ander noodlot voor dieren dan dat wat de mensheid hen brengt dus stort ik in tranen tranen om de lijdensweg die de mensheid voor het dier bedenkt dus ik rouw Ik rouw om de proefdieren die lijden onder probeersels die de mensen moeten sieren.
Ja ik rouw Ik rouw om de dieren die gemateld worden door kille mensen die zo de wetenschap willen dienen dus ik stort geld Ik stort geld voor de stichting proefdieren zodat zij het dieren noodlot kunnen veranderen en informatie verspreiden onder alle anderen.
Vandaag had ik de boom weer willen zien zo mooi als hij steeds in de lente wordt De knoppen barsten open en mischien is dat een feit: het voorjaar is te kort
Slechts even kun je maar genieten van de stilte van uitzonderlijke pracht Je raakt opnieuw volkomen in de ban als ieder jaar, het wonder is volbracht
De kaarsjes wiegen in de lente wind en mensen ademen het voorjaar in Beseffend , dat dit ene hen verbindt een nieuw seisoen geeft moed een nieuw begin.
Er gaat vandaag wat door mij heen Nu ben ik voor ,t eerst echt alleen Want jij gaat voor het eerst naar de peuterspeelzaal. Op zich is dat geen bijzonder verhaal Maar omdat jij de jongste bent Voel ik me toch een beeje ontstemd Met een vrolijk toetje zwaai je me uit. En met brandende ogen zwaai ik terug naar mij kleine spruit In ons stille huis voel ik een sterk gemis wat duurt ,t vanmorgen lang eer ,t half twaalf is. Maar als ik je ga ophalen En ik zie je gezichtje stralen En hoe fijn je met de andere kinderen kan spelen. Dan pas kan ook ik deze vreugde met je delen.
Huilend zit ik op mijn bed geen mens die op mij let Mijn tranen verberg ik in mijn trui niemand die mij helpen kan in deze hopeloze bui Geen ziel die begrijpt wat ik heb te zeggen niemand aan wie ik het uit kan leggen iedereen zegt dat het mijn hormonen zijn ik weet het niet maar het doet wel pijn.
Hij maakte voor mij mijn eerste fiets Op de kettingkast pronkte mijn naam Samen naar het strand mijn broertje voor op Moeder zwaaide voor het raam Hij speelde met ons wij klomen op zijn schouders Zo bracht hij ons om de beurt naar bed Dan kwam zijn verhaaltje daarna even bidden Het al oude ritueel maar voor ons dolle pret O, pap wat is dit lang geleden kwam jij nog maar even naast me staan Dan kon ik vertellen ,wat ik heb ervaren en welke dingen verkeerd gedaan Even mijn hand verstoppen in de jouwe even begrip voor wat mijn zorgen zijn Je jeugd , het mooiste deel van je leven Wat zou een leven zonder herinneringen zijn.
Soms weef ik me een cocon om even weg te wezeb weg te zijn van buiten me even af te sluiten van alles wat me verdriet en pijn doet in het leven m,n tranen laat ik komen ik verberg ze niet ach ,t duurt meestal maar even wat ik besef heel goed dat ik hier niet blijven kan naar buiten moet en als ik dan tevoorschijn kom gekropen diep uit mijn cocon dan zie ik mooier dan voorheen de zon!
Samen dingen doen zonder na te denken En als de ander het nodig heeft wat extra aandacht schenken Samen op de fiets of een eindje lopen Als het zo uitkomt naar de stad samen kleren kopen Je staat er niet bij stil maar het is een heel gemis als dat,,samen,, uit je leven onverwacht verdwenen is.
Emoties, tranen stromen nachtmerries ze bijven komen Angst, kapot gaan door gedachten aan ,t einde van je krachten Angst, aan de rand van de afgrond te staan je door de wind mee laten gaan Angst, nergens meer in geloven je laten verdoven Angst, twijfels over het leven je over willen geven Angst, je spiegelbeeld in het water niet meer denken aan later Angst, opgelucht in de drank weg gevlucht angst, er door bezeten gevuld met loze kreten Angst, als de duivel in het zonnelicht zich tot je richt. Angst, alleen alles duister om je heen Angst, nu vanacht en morgen nergens meer geborgen Angst, je vuisten gebald een gevoel wat je leven vergalt Angst, een kwestie van tijd? of blijft het een solo strijd.
Ik mis je zo Soms lijkt het of ik gelukkig ben Maar ik kan het niet tegenhouden Ik doe het toch Na denken over de dood Ik ben er bang van geworden Jij wilde niet weg gaan maar je lichaam hield op met bestaan Je moest wel mee je had geen keus Soms verbeeld ik mij dat je bij me bent Gaf je maar een teken een teken dat je nu gelukkig bent Dan had ik er vrede mee Pappa , ik hou van je Ik heb er veel moeite mee Moeite om in de verleden tijd over jou te praten Voor mij had je er nog moeten zijn Ik heb je soms zo nodig Nu mis ik iets en dat ben Jij.
