Woorden worden tastbaar In het duister ik luister hoor de echo in je stem die gevoelens vertaald Mijn blik verdwaalt door emoties verdreven Ik fluister blijf nog even.
Ze zaten samen op de bank het meisje en de jongen terwijl de zon hen wild bescheen de knoppen open sprongen Ze keken elkaar innig aan er werd niet veel gesproken de wereld zag er anders uit hun liefde was ontloken Ze zaten samen op de bank na vele,vele jaren genegenheid en toewijding kenmerkten hun gebaren De bank is tegenwoordig leeg een bank met een verleden dat de herinnering oproept aan jaren die vergleden.
Nee, je hoeft niets te zeggen als zij haar zorgen voor wil leggen aan jou Het is een teken van wat je hebt weten op te bouwen Ontvang het, in liefde en vertrouwen en laat je hart spreken.
Ik houd jou hoofd voor mijn gezicht onder je sterke kin mijn hand. Ik doe m,n ogen even dicht en ben met jou in dromenland. De jongen heeft jouw ogen,blauw het haar is blond,de wangen strak Zijn lichaam, was dat ooit van jou? Was jij dat in dat zondagspak.
Ik voel je armen zacht en sterk mij door jouw leven leiden Ik zie de lijnen op je wang de jaren die ons scheiden Ik houd van je maar ben ook bang.
