Geboren in de kortste nacht iets eerder dan verwacht Daar ligt op jou borst een kind dat zich eeuwig met je verbindt Het mooiste moment van je leven Om voor het eerst je kind te voelen Je kind uit je schoot beleven Dat kan men alleen met moederschap bedoelen ,,Een meisje,,zei je verrast Terwjl ze op je buik plast O, klein wonder dat me alles doet Mooi en vertederend aan je borst Wanneer het zich met jou liefde voedt Moeder en kind,liggend zo voldaan Dit beeld zal mij nooit meer ontgaan Moeder en kind een prachtig gezicht Aan mijn schoondochter monique opgedragen dit gedicht.
Even blond als haar duinen loopt ze te struinen op het strand emmer in haar hand Met de zon in de rug loopt ze heen en weer terug Ze zoekt niet, ze vindt van ales, dit zomerkind Daar duikt ze de zee weer in mijn kleine zeemeermin
Jij bent alles voor mij Jij bent mijn steun en toeverlaat Jij maakt me met je lach al blij Jij zorgt dat het beter met me gaat Jij bent voor mij de liefste man Jij bent voor mij een knuffelbeer Jij zorgt dat ik er weer tegen kan Jij bent er en blijft er voor mij keer op keer.
Mijn kimmie is een meisje een deugje een sijsje Tante betje met haar wiebel kont grote ogen,buikje rond Een pracht, van een tante pollewop met een klein krullend wipneusje erop
Frutsel,mutsel,butsel pak maar in m,n lieve meis stop alles maar in je roze kofferIk wens je een lange zonnige reis
Er si geen ander noodlot voor dieren dan dat wat de mensheid hen brengt dus stort ik tranen tranen om de lijdingsweg die de mensheid voor het dier bedenkt dus ik rouw ik rouw om de proefdieren die lijden onder probeersels die eens de mensen moeten sieren
Ja , ik rouw ik rouw om de dieren die gemateld worden door kille mensen die zo de wetenschap willen dienen dus stort ik geld ik stort geld voor de stichting proef konijn zodat zij het dieren noodlot kunnen veranderen en informatie verspreiden onder alle anderen
Je was voor mij altijd zo lief en atent ik was van jou niets anders gewend in moeilijke tijden probeerde je me altijd op te fleuren waarom moest dit in hemelsnaam gebeuren? Het is nu alweer twee jaar geleden maar er is nog steeds een diep gat in mijn verleden Goede herinneringen die met jou hebben te maken zullen nooit uit mijn gedachten raken Zus je was en blijft mijn lieve zus en een fijne meid dit wilde ik nog even aan je kwijt.
Vandaag was het feest Je bent weer thuis geweest bij pappa en mamma en bij mij wat waren we blij We hebben een kasteel gebouwd met mijn blokken van hout daar wil jij met mij wonen Moregen zul je weer huilen omdat je ons weer in moet ruilen maar in jouw hart is een paleisje en daar ben jij het prinsessemeisje Onthou ,dat goed lief zusje Ik geef jou alvast een kusje wij zijn razend trots op jou en blijven jou altijd trouw.
Als een vogel in de wind zo zweef jij door het leven Veel plichten heb je nog niet dat recht is je gegeven Geniet van alles om je heen Je bent nog maar zo klein Want ik weet uit ervaring wel volwassen worden doet soms pijn.
Vandaag had ik de boom weer willen zien zo mooi als hij steeds in de lente word De knoppen barsten open en misschien is dat een feit: het voorjaar is te kort
Slechts heel even kun je maar genieten van de stilte van uitzonderlijke pracht Je raakt opnieuw volkomen in de ban als ieder jaar, het wonder is volbracht
De kaarsjes wiegen in de lentewind en mensen ademen het voorjaar in Beseffend, dat dit ene hen verbindt een nieuw seisoen geeft moed een nieuw begin.
Wind door je haren een wervelwind aan je voeten schuimkoppen langs de vloedlijn ademloos horen zien voelen rennen De wolken willen grijpen Vliegen naar de horizon Ervaren dat je leeft.
De klap kwam zo hard aan toen ik ook jou moest laten gan je leefde niet meer en dat deed ontzettend zeer
Je lag daar zo vredig , zo stil een klein mensje ,heel pril je werd bij me weg gehaald Ik had het gevoel dat ik had gefaald
Maar ik had je niet in gevaar gebracht en dat is iets wat de pijn een beetje verzacht Je bent nu bij de andere twee maar in mijn hart draag ik jullie voor altijd mee.
De ironie van ,t leven bekijk ik met een lach Mag ik u aandacht even als ik ,t zeggen mag? Het leven is een pijpkaneel daar prik ik dwars doorheen want wat je doen moet in ,t leven doe je toch alleen! Daarom maak ik mij niet meer zo druk dan heb ik lekker het gevoel van dat kleine beetje geluk.
Ik wil, ik moet ,ik wil ,ik moet Ik wil een nieuwe trui en een nieuwe jas Dan pas ben ik echt weer in mijn sas Ik moet weer nieuwe Clerasil en wattebollen Ik wil pasteitjes en Vietnamese rollen Ik wil op dansles en aerobic op typen enzovoort Mam, weet je wel dat het zo hoort Ik wil , ik moet , ik wil, ik moet Mam, het is niet normaal hoe jij dat doet
De muziek weer veel te luid de scheuren springen in de ruit Het is dat je zoveel van ze houdt dat je het kan velen anders zou je ze zo in vierendelen.
Weet je nog hoe het was als we gingen picknicken in het gras of wandelen en fietsen naar zee altijd gingen wij kinderen mee soms namen we samen het huiswerk door daar had je immers een vader voor herinneringen is al wat over is en ik voel zo duidelijk wat ik mis.
Sterren, ze stralen overal als stukjes diamant Soms als ik zit te dromen dan denk ik het moet toch iets romantisch hebben maar ik vind ze hard en koud De maan is het enige wat iets romatishe heeft Maar ik hou niet zo van donker het maakt me bang en triest Geef mij maar de zon en het licht Het maakt je warm en vrolijk je ziet in arme landen meestal een glimlach op een gezicht.
Luister naar de sneeuw heel stil en hoor de winterzucht Want onder het wit tapijt ademt een nieuw begin kleine puntjes groene sprietjes van klokjes in de sneeuw het wit wast alle grauwheid van de aarde een zonnestraal fluisterend morgen begint de lente.
Zij heeft van die armjes zo lief en zo warm die voor mij geen greintje doen denken aan arm Zij heeft van die voetjes zo trippelend licht Zij heeft van die woordjes als van een gedicht Zij heeft van die handjes zog zachter als zij Zij heeft van die lachjes zo klaterend blij Zij heeft van die kijkers van Vive la vie Mijn kleindochter Kim heeft alles van die
Hulends zit ik op mijn bed geen mens die op mij let Mijn tranen verberg ik in mijn trui niemand die mij kan helpen in deze hopeloze bui Geen ziel die begrijpt wat ik heb te zeggen niemand aan wie ik het uit kan leggen iedereen zegt dat het mijn hormonen zijn ik weet het niet maar het doet wel pijn.
Soms wil ik zeggen wacht nog even Ik wil wat langzamer gaan leven, ik geniet Zo van het blauw de warmte van de zon van alles en van jou van jou, van jou.
U bent de gekste opa van het hele land met oma kussen op het strand uw boodschappen schrijft u op uw hand en als u een spin ziet schreeuwt u moord en brand
Daarom krijgt u van mij dit gedicht en een kusje op u oude gezicht mamma zegt dat oma daarom voor u is gezwigd en dat u dank zij haar niet zit in een gesticht.
Jij tovert een glimlach op m,n gezicht Jij bied een luisterend oor Jij hebt gevoel voor humor Jij laat een mens in z,n waarde Wat ben jij toch een bijzonder mens
Hij maakte voor mij mijn eerste fiets Op de kettingkast pronkte mijn naam Samen naar het strand mijn zusje voorop Moeder zwaaide voor het raam Hij speelde met ons wij klomen op zijn schouders Zo bracht hij ons om de beurt naar bed dan kwam zijn verhaaltje daarna even bidden. Het al oude ritueel maar voor ons dolle pret O, pap wat is dit lang geleden kwam jij nog maar even naast me staan Dan kon ik vertellen wat ik heb ervaren en welke dingen verkeerd gedaan Even mijn hand verstoppen in de jouwe even begrip, voor wat mijn zorgen zijn Je jeugd, het mooiste deel van je leven Wat zou een leven zonder herinneringen zijn.
Als ik mijn lieve vader nog had zou ik hem zoveel willen vertellen ging ik gezellig met hem naar de stad en kon ik hem fijn eens bellen Als ik mijn eigen pa nog had zouden we veel samen kunnen doen Ik zou hem eens zeggen,,,lieve schat Ik hou van jou , je krijgt een zoen M,n vader kijkt toch stilletjes toe en ik vind dat een fijn gevoel hoe ik alles met m,n gezinnetje doe hij zou ook begrijpen wat ik bedoel Je vader weet het toch meteen uitleg is dan vaak niet nodig een eigen vader heb je er maar een veel woorden zijn dan overbodig M,n vader zal ik nooit vergeten hij is weg,al 4 jaar in gedachten laat ik hem vaak weten dat ik blijf houden van hem.
Soms weef ik me een cocon om even weg te wezen weg te zijn van buiten me even af te sluiten van alles wat me verdriet en pijn doet in het leven m,n tranen laat ik komen ik verberg ze niet ach, t duurt meestal maar even want ik besef heel goed dat ik hier niet blijven kan naar buiten moet en als ik dan te voorschijn kom gekropen diep uit mijn cocon dan zie ik mooier dan voorheen de zon.
Komen voor mij de zware dagen dat mijn heimwee weer gaat knagen Dan word ik vaak zo bang en verlang naar wat vroeger was Ik heb ogen en oren en een goede hand en nog een beetje verstand Dat is genoeg voor hier dat doet mij ook plezier Al heb ik toch wel smart Ik heb ook vrede in mijn hart En dat is waar het mij om gaat tevreden zijn komt nooit te laat.
t, is vandaag Valetijnsdag ,n dag om iemand te zeggen hoeveel je van hem houdt Maar ik heb ,t nooit duidelijk gezegd hoeveel ik om je geef je doorzettingsvemogen je moed om door te gaan in alles wat je doet Te zeggen wat je voelt valt niet altijd mee daarom deze paar woorden voor jou Omdat ik van je hou
Ik heb het licht gezien Stralens als een warm hart ,t is de liefde ervan die me heeft verward Ik heb het licht gevoeld en kan erom huilen Zou bijna hiervoor mijn bestaan willen ruilen Ik heb het licht gehoord een intens vredig geruis Heel dankbaar ben ik Ik was heel even thuis.
Liefde is iets heel gewoons niets mistigs en niet vaags Je houd mekaar gewoon goed vast en...schudden 3xdaags liefde is geen vage droom niet vrooms,en niets vergeestelijks zij geeft ,n simpel ledikant iets uitgesproken feestelijks.
Samen dingen doen zonder na te denken En als de ander het nodig heeft wat extra aandacht schenken Samen op de fiets of een eindje lopen Als het zo uitkomt, naar de stad samen kleren kopen Je staat er niet bij stil maar het is een heel gemis als dat ,,samen,, uit je leven onverwacht verdwenen is.
Kruip wat dichter bij elkaar geef elkaar een pakkerd als opeens van binnen uit de liefde volop flakkerd en je vind niet de woorden om hem alles uit te leggen geen nood, het lijf kan af en toe de mooiste zinnen zeggen.
Misschien ben ik gek of een beetje gestoord maar in mijn hoofd klinkt slechts een woord het is jou naam voor mij als een droom een wereld vol zon waarin ik met je woon Misschien ben ik knetter maar dan wel knetter van jou De liefde van mijn leven kom nu maar gauw
Emoties,tranen stromen nachtmerries,ze blijven komen Angst,kapot gaan door gedachten aan ,t einde van je krachten Angst, aan de rand van een afgrond staan Angst,nergens meer in geloven je laten verdoven. Angst,twijfels over ,t leven je over willen geven Angst,je spiegelbeeld in ,t water niet meer denken aan later Angst, opgelucht in de drank weg gevlucht Angst, er door bezeten gevuld met loze kreten Angst, als de duivel in het zonnelicht die zich tot je richt Angst, alleen Alles duister om je heen Angst, nu vanacht en morgen nergens meer geborgen Angst, de vuisten gebald een gevoel wat je leven vergalt Angst, een kwestie van tijd? of blijft het een solostrijd.
Als je echt van iemand houdt iemand alles toevertrouwd een die echt weet wie je bent ook je zwakke plekken kent die je bijstaat en vergeeft een die naast en in je leeft dan voel je pas wat leven is en dat liefde geven is.
Ik mis je zo Soms lijkt het of ik gelukkig ben Maar ik kan het niet tegen houden Ik doe het toch nadenken over de dood Ik ben er bang van geworden Je wilde niet weggaan maar je lichaam hield op met bestaan Je moest wel mee, je had geen keus Soms verbeeld ik mij dat je bij me bent Gaf je maar een teken een teken dat je nu gelukkig bent Dan had ik er vrede mee Pappie ik hou van je Ik heb er veel moeite mee Moeite om in de verleden tijd over jou te praten Voor mij had je er nog moeten zijn Ik heb je zo nodig nu mis ik iets En dat ben jij
Huppelend en springend danst hij door het leven Van het ene been op het andere Een bruisend gegeven Stralende ogen en een lachende mond Dat is mijn kleinzoon zo blakend gezond.
Eind januarie kale takken grijze lucht druppels op de hoge ramen je hunkert naar het voorjaar Gedachten dwalen ver van deze somberheid tot er een koolmees landt eerst op een tak dan in de dakgoot Zijn maatje volgt en dan de anderen Gespetter klinkt de kopjes nauwelijks zichtbaar Ze maken me weer vrolijk Maar winter is ,t nog wel
Het heeft geen enkel nut te juichen of te morren je ziet de bloemen die je plukt tot mettertijd verdorren de grote kunst schuilt altijd weer in ,t omgaan met je kansen als het geluk jou kant op komt dan moet je ermee dansen.
Een lege kamer in ons huis een plek die ik soms mijden wil de stilte is daar zo stil Je bedje,de dekens terug geslagen Jij zult daar nooit meer slapen Je knuffels en speentje ze doen me zo,n pijn Een kamer vol spullen die over zijn Je kleertjes liggen me aan te staren en toch wil ik alles bewaren Stille getuigen van dat jij eens hier was Ons hartekindje,onze grapjas Ons huis,maar nooit meer jou thuis.
December,maand van glitter en ook van stralend licht ,t is een en al geschitter dat straalt in mijn gezicht Het geeft het vroege donker een warme,warme gloed ,t is een en al geflonker wat mij zo zingen doet van ,t feest dat komend is in deze duist,re tijd We vieren kerstmis hier en wereldwijd.
Wat bleef van al die dure teksten die we hadden waarom zo zoeken naar een ingewikkeld woord de liefste zinnen tellen amper drie,vier,woorden iets liefs dat moeilijk klonk heb ik nog nooit gehoord.
In jouw ogen wil ik lezen wat mijn hart zoekt In jouw ogen wil ik vinden wat mijn hart vraagt Een klein teken van begrip van vertrouwen van vriendschap van ik hou van jou.
Alleeen een clown kan lachen als hij van binnen huilt maar er zijn ook veel mensen die lachen en van binnen huilen want met een lach,word je gevraagd maar als je huilt, is niemand thuis.
Ik hou van de clown met zijn grappen hij laat je lachen dat is een kunst hij maakt dat je lacht om zijn stomme dingen.
Een waren levenskunst vooral in deze tijd lachen is zo goed je vergeet je verdriet en bent even uit de sleur.
Veel mensen piekeren over het verleden. Waarom leven zij niet bewuster in het heden? Genieten van de kleine dingen van alle dag. Want ook dit heden wordt eens verleden tijd Het piekeren stopt bij goede herinneringen uit een gelukkige en goede tijd.
Glinsterogen en rode wangen onthullen het stille kinderverlangen naar marsepijn,chocolade en taaitaai en een brandweerauto met licht dat zwaait en een babypop met mooie kleertjes. En dan,plotseling: een bons op de deur! De blijde gezichtjes verschieten van kleur Een zoon wil maar liever bij mamma op schoot want de goede sint is toch wel erg groot! Pas na de cadeautjes en wat verlegen gezang is mijn held opeens niet meer zo bang Uitzwaaien doet hij uit alle macht Terwijl sinterklaas verdwijnt in de nacht Verbaast kijkt hij op na mijn knuffelzoen Niet wetend dat ik mijzelf herken van toen.
