Wat heb ik naar je uit gekeken En duurde het lang die laatste weken Maar toen ik eindelijk bij je kwam En jou in mijn armen nam Zag ik, dit ben je nu zo klein en lief Sprekend haar mammie haar oma,s hartedief maar voor mij als jouw oma ben je zo mooi en klein En zul jij altijd mijn prinsesje zijn.
Geluidloos word ik ouder de veertig al voorbij mijn handen hebben rimpels mijn haar kijkt niet zo blij.
Ik wil het niet laten gebeuren ik sta het nog niet toe mid-life moet nog even wachten ik ben het leven nog niet moe.
Koop kleurspoelingen en nagellak in mode kleuren en zelf spaans en frans wil ik gaan leren Een vulkaan van levensmoed borreld in mij op Ik ben op de berg geklommen en blijf nog even aan de top.
Geluk is een handje in je jouwe Geluk is iemand hebben die je kunt vertrouwen. Geluk is niet te kijken naar wat een ander heeft Geluk is beseffen wat elke dag je voor moois geeft. Geluk zit in een klein gebaar de dingen om je heen Sta open voor dat geluk dan voel je je nooit alleen.
chemo die ik gehad heb tijdens mijn borstkanker in 2001
Chemo
langzaam druppelt het vocht door mijn arm mijn lichaam binnen het genezende vergif kan zijn werk beginnen
maar voor ik beter word moet ik door een heel diep dal mijn wereld bijna ingestort 'k hoop dat ik het redden zal
mijn weerstand die verdwijnt samen met mijn haar maar eindelijk, na vijf kuren is de chemo klaar
het enige wat nu nog moet is mijn lichaam weer vertrouwen en als dat lukt, dan langzaamaan weer aan mijn toekomst bouwen.
******* En het is me gelukt ik heb mijn toekomst weer verder opgebouwd Maikel,Monique,Nancy,Roel,Debby en vooral mijn liefhebbende man Giel bedankt voor julie steun en liefde die ik had in die moeilijke tijd
Vaak voel ik me eenzaam Het zal nooit over gaan Ik kan het niet aan aan andere mensen vertellen Hoe die ziekte mij zal kwellen Het is een gevoel dat niet meer loslaat En nog een lange tijd na mijn ziekte door gaat. Ik voel me zelf soms erg alleen Maar omdat gevoel kan ik niet heen Ik kan andere mensen niet om mijn probleem laten zweten Al geven ze nog zoveel om mij en willen ze het graag weten Er is niemand die mij helpen kan En soms maak ik mezelf en andere mensen daarmee wel eens bang.
Hoe warm en teer toch zijn jou haren. Hoe zacht en glad is toch jou huid Hoe lief jou loop en jou gebaren Ik hou het bijna niet meer uit ik zou mijn ogen willen sluiten me zachtjes vlijen in jou schoot mijn liefde aan je willen uiten want mijn genegenheid is groot wie kan mijn zielepijn begrijpen? wie kan er lezen in mijn hart? wie o wie kent mijn verlangens? wie ziet mijn stille, stille smart? Ik kan en mag mijn weg niet von hart die duidelijk aan ik kan en mag geen ander kwetsen die voor mij door het vuur zou gaan Ik mis de liefde in mijn leven de warmte van geborgen zijn iets wat hij mij niet kan geven en dat doet mijn hart zo,n pijn Ik kan hem daarom niet verlaten want dan is hij heel alleen Dus ga ik stil maar gelaten met hem door het leven heen Ik zie het als een opdracht hou mijn gedachten stil voor mij probeer mijn weg toch te vervolgen want eens is alles toch voorbij.
Dag Klein ventje lief en teer Onze liefde voor jou dat doet haast zeer Zoals je nu zit bij ons op schoot met ogen zo blauw en zo groot Je word alweer groter dat is waar. Je bent tenslotte al weer twee jaar De vreugde die je ons nu kunt geven bewaar dat in je, voor je verdere leven Groei op als een blij gelukkig mens Dat is voor jou onze innigste wens
Dag klein meisje lief en teer Onze liefde voor jou dat doet haast zeer Zoals je soms zit bij ons op schoot Met ogen zo blauw en o zo groot Je wordt alweer groter, dat is waar Je bent tenslote al bijna vijf jaar De vreugde die je ons nu kunt geven bewaar dat in je, voor je verdere leven Groei op als een blij gelukkig mens dat is voor jou onze innige wens.
Elke dag denk ik eraan of het wel echt is weg gegaan Even voelen in mijn borst ,hals en nek Misscien zit er weer zo,n rot plek Het is een gezwel dat langzaam door mijn lichaam zal drijven En ik aan niemand het gevoel van kan beschrijven Nu is het gezwel weg gegaan Maar de terug komst daar denk ik nog wel eens aan.
Er zijn mensen die de hoop snel opgeven En denken dat zij niet meer veder kunnen leven Al sta je aan het randje van je leven Je moet altijd jezelf hoop blijven geven In de kantine van het ziekenhuis zag ik het boompje staan Van onder bruin en dor er zaten geen blaadjes meer aan Maar het boompje had de hoop absoluut niet op gegeven Want toen ik omhoog keek zag ik een stukje leven Wat ik daar zag waren een paar blaadjes groen En ik wist meteen,,Het is te doen! Wat je dus nooit op moet geven is de hoop van het leven.
Ergens op de wereld staat een levensboom een sterke boom, de vriendenboom. Eén die niet van zon en regen leeft maar van een beetje tederheid, vriendschap en genegenheid we zijn het langzaamaan vergeten.
"t Is misschien een onvervulde kinderdroom, die boom van mij, de vriendenboom, maar hij zou er moeten wezen. Overal waar mensen samen zijn arm of rijk en groot of klein dat moest de hele wereld weten.
Als je maar oprecht naar die boom wilt zoeken staat hij heel dichtbij, misschien kun je 'm uit je venster zien, maar hij staat nergens in de boeken.
Als je durft te leven zonder angst of schroom, dan groeit hij wel de vriendenboom. En je zult het met me eens zijn: 't allermooiste van de hele schepping is de vriendenboom.
