Je zat pas 10 weken in mijn buik Het was voor ons een diepe blije duik Een duik in een nieuwe toekomst Jij was het aller welkomst
Je was nog maar zo klein Toch mocht je niet meer in mij zijn Al die warmte voor jou in mijn hart Niet meer zwanger zijn dat maakt me zo verward.
Waarom moest ik jou verliezen Hoe kon ik nou daar tussen kiezen Kiezen tussen wachten of weg halen Terwijl jij mij zo deed stralenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
10 oktober is het dan gebeurd. toen werd jij zo bruut uit ons leven gerukt. O wat een verdriet... wat een nood Ons lieve kleine engeltje is dood
|