Je zat pas 10 weken in mijn buik
Het was voor ons een diepe blije duik
Een duik in een nieuwe toekomst
Jij was het aller welkomst

Je was nog maar zo klein
Toch mocht je niet meer in mij zijn
Al die warmte voor jou in mijn hart
Niet meer zwanger zijn dat maakt me zo verward.

Waarom moest ik jou verliezen
Hoe kon ik nou daar tussen kiezen
Kiezen tussen wachten of weg halen
Terwijl jij mij zo deed stralenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

10 oktober is het dan gebeurd.
toen werd jij zo bruut uit ons leven gerukt.
O  wat een verdriet... wat een nood
Ons lieve kleine engeltje is dood