Ik heb thuis een potje

  Op het potje staat verdriet

 ik doe er vaak verdrietjes in

want als ze klein zijn,

huil ik niet.

  Steeds als er iets tegen zit

er iets gebeurt wat ik niet wil

open ik het potje gooi het erin,

heel stil.

  Maar nu was de laatste

 druppel iets te veel.

 Van al die stukjes klein verdriet

kreeg ik een brok in mijn keel.

 Mijn hand begon te trillen

Verdriet vloog met golven uit de pot omhoog.

 Een traan begon te rollen

 Ik voelde me erg rot

  Een onbedaarlijk snikken

 deed me trillen overal,

 ik zat echt tot mijn haren

 in het diepste diepe dal.

  Het was met rood omrande ogen

toen ik mijzelf weer rustig kreeg.

 Opgelucht keek ik naar mijn potje

Het potje ... dat was leeg.

 Dus zie ik iemand lopen?

Rode ogen en heel bedeesd,

Dan vraag ik niets meer, dan weet ik.

Zijn potje is pas vol geweest.