Zo kan aanvaarding ook belangrijk zijn bij ziekte. Gelukkig heb ik persoonlijk daar geen ervaring mee, maar het lijkt mij verschrikkelijk moeilijk om te aanvaarden dat je iets ernstigs hebt.
Mijn broer hoorde op 19 januari van de ene dag op de andere dat die pancreas kanker had en nog slechts 2 maanden had.
Bij hem heb ik de ultieme aanvaarding meegemaakt.
Mijn broer, waar ik de laatste jaren weinig contact mee had werd voor mij in deze laatste 2 maanden een engel. Zijn ego werd stukje bij beetje afgepeld. Schil voor schil en hoe verder we kwamen hoe inschikkelijker hij werd. Hoe zachter hij werd. Hoe meer hij een engel werd.
Ik ging somber naar hem toe, ( ik woon 2 uur van zijn woning) en kwam vrolijk buiten omdat ik zo'n enorme kracht voelde. De kracht van aanvaarding.
Hij had een formulier getekend dat hij in aanmerking wilde komen voor euthanasie. De laatste week, midden maart, vroeg ik hem of hij nog niet opteerde voor euthanasie. Hij dacht er niet aan. Hij zei enkel; Het komt allemaal goed broertje.
Zelfs aanvaarding in deze laatste momenten maakte het minder moeilijk voor hem.
Hij heeft in die 2 maanden nog niet zoveel volk over de vloer gehad als toen. Iedereen kwam blij buiten na gesprekken met hem. Hij vertelde mij dat hij nooit had geweten dat er zoveel mensen begaan waren met hem. Het maakte deze laatste maanden voor hem zelfs wat gemakkelijk. Hij stierf 16 maart, na 2 dagen doodstrijd. Hij werd net geen 49 jaar. Hij liet een vrouw,een zoontje van 8 en een dochter van 12 achter.
Toen moesten wij allemaal aanvaarden dat het gedaan was. Toen begon ons groot AANVAARDEN;
Een van de doelstellingen van onzenieuwewereld is: AANVAARDING;
Aanvaarding is het tegendeel van weerstand.
Aanvaarding is de bereidheid om een bepaalde situatie te accepteren zonder dat men de situatie wil veranderen.
Je kan bijv. een persoon aanvaarden, het gedrag van .... aanvaarden, een tegenslag aanvaarden enz.
Persoonlijk voorbeeld. Enige jaren geleden heb ik een zeer nare situatie meegemaakt. Iemand die ik volledig vertrouwde lichtte mij/ons op. Met vele grote gevolgen. Huis moeten verkopen, geen job, geen geld, grote eind controle van btw en belastingen die mij/ons veel geld kostte. Kortom: scenario nachtmerrie. Alles zetten we in om deze man te nagelen. Correctionele rechtbank, deurwaarders, advocaten tot de geldbron opgedroogd was. En dat was snel. Ons leven was volledig in de ban van "onze ellende" onze misèrie"; Op een avond was ik in mijzelf weer zo woedend aan het maken op deze persoon, want ons huis was in de verkoop, ik had een x aantal brieven van de deurwaarders liggen en noem maar op, dat ik plots op de grond lag. Met ambulance naar ziekenhuis en men constateerde, hartritme stoornissen. Op de intensieve kreeg ik van die electrische schokken om het ritme weer normaal te krijgen. Na 5 dagen intensieve mocht ik naar huis. Met veel schrik want.... misschien komt het weer terug.
Die vrijdagavond keek ik TV om niet te veel met onzinnige dingen bezig te zijn en Eckhart Tolle was op TV. Via zijn boeken en via internetvideo's van deze leraar, leerde ik dat ik volledig verkeerd zat met alles. Wat mij/ons was overkomen was het beste dat in mijn/ons leven was gebeurd. Ik leerde mijn woede te beheersen en om te zetten naar aanvaarding van de situatie. Ik leerde dat problemen enkel in je hoofd zitten, maar dat echte problemen slechts situaties zijn die je moet aanpakken ipv constant in je hoofd te laten ronddraaien. En zijn ze niet aan te pakken dien je ze te aanvaarden. Het rare is dat bij aanvaarding de situatie veel eerder oplost.
Mijn woede op die persoon was enkel bij mij aanwezig, niet bij de persoon, dus wat heb je eraan om deze persoon steeds in je kop te nemen en hem in je gedachten kapot te maken, op te hangen, te vierendelen of wat dan ook.
Ik leerde ook dat negatieve gedachten over een persoon of situatie rare gevolgen hebben in het grote perspectief. De machtige structuur van het universum wordt daardoor ook geschud met niet prettige gevolgen van dien.De problemen blijven dan zich opstapelen. (In de bijbel staat ook dat je een persoon dood, wanneer je hem enkel en alleen al dood wenst)
Ik knik tegenwoordig zelf naar die persoon met mijn vriendelijkste lach. Ik aanvaard en zo enkel kom ik/wij weer verder.
Ik heb geleerd om van kleine genoegens te houden. Een vogeltje in mijn tuin, een prachtige bloempje in het bos, de valk die bidt in de lucht, een mooie wolkenpartij, mijn dochter die geslaagd is voor haar masterdiploma, mijn vrouw die mij begrijpend aankijkt. Want zij is naast mij blijven staan in de moelijkste periode. Ik moet zonodig geen dure reizen ondernemen om de prachtige dingen te zien. Hier vlakbij ons zijn de mooiste dingen, alleen je moet ze wel leren zien en willen zien.
Wij wonen weer in een fijn eigen huisje, in een prachtige omgeving. Vlakbij de bossen en water. Ik heb weer een eigen zaak, mijn vrouw weer een fijne job, wat was dan het probleem. Er was geen probleem, want alles ging zoals het moet gaan. ( alleen besef je dat niet op het moment supreme)
Chatten en op een forum wat rond kletsen is tegenwoordig je van het. Lekker onpersoonlijk Zeggen wat je wilt. Grof zijn, te lief zijn, overdrijven, kortom daar kan je je anders voordoen dan je bent. Je ego kan daarmee erg vergroten; Althans je zorgt dat de illusie van jouw ego vergroot. Dat is wat we nog kunnen. Maar een babbeltje op straat of in de winkel of in de lift kan er niet meer vanaf. Men durft dat niet. Probeer het zelf eens om een babbeltje te beginnen. Men kijkt je aan of je ernstig gestoord bent. Zeker in de groot stad.
Ik blijf dat toch volhouden en regelmatig maak ik de fijnste dingen mee. Prachtige verhalen, heerlijke mensen, jong en oud. Wie kan je allemaal tegenkomen
De vrouw met 4 kinderen + fulltime job die gescheiden is en die niet meer weet hoe zij echt kontakt moet maken. De man die al jaren als weduwnaar alleen maar voor de kinderen zorgt zonder kontakt. De bejaarden waar de kinderen niet te vaak langskomen. De internetfreak die met niemand meer praat enkel chat op het internet.
Blijf aub chatten, waarom niet, maar probeer ook het babbeltje onderweg nog te maken. Eigenlijk is het precies hetzelfde alleen zie je de persoon zelf. Das wel wat eng hè, maar vroeger deden we dat allemaal. Doe het en de wereld gaat voor je open. Ik beloof U de fijnste kontakten.
Ik ben Fred, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Freekje.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is zaakvoerder transportbedrijf.
Ik ben geboren op 21/08/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, wandelen met vrouw en honden,mijn werk, films,eten en eten bereiden voor vrienden.
Enige jaren geleden div.problemen opgelost door o.a. meditatie/yoga. Deze moeilijke periode, dacht ik, was voor mij vernietigend.Hierdoor raakte ik verzeild in "de mooie wereld" van meditatie en bleken deze problemen een gift te zijn.
Ik ben Fred, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Freekje.
