Ik hoop dat mijn uiteenzetting en die van de grote meester Tolle, een beetje begrepen is.
Zelf in mijn omgeving ken ik een koppel wiens leven er op gericht is hun pijnlichamen te voeden.
De ene is nog koppiger dan de ander en het rare is dat ik, hoe graag ik dat ook wil, niet kan doordringen tot de echte mens, de enige echte ik van deze 2 personen.
De pijnlichamen zijn continue in een dusdanige staat van opwinding, dan hun IK volledig in het niets verdwijnt. En dat alle vele lange jaren.
De man ligt nu in het ziekenhuis. Ik weet zeker dat het veel te maken heeft met de stress situatie die hij ondervindt. Hij is in het ziekenhuis veel opener dan thuis, als hij bij zijn vrouw is. Als ik hem alleen zie, kan ik echt praten met hem. Het pijnlichaam blijft wel aanwezig, dat merk ik wel, maar er is een gesprek mogelijk. Ik moet wel uitkijken dat ik de boel weer niet op laat flakkeren. Het gekke is dat zijn pijnlichaam ook mijne tracht te bereiken, door bepaalde opmerkingen.
Zijn vrouw was eigenlijk in dezelfde staat. Zij is nu al een week alleen thuis en meer aanspreekbaar als anders. Alleen zocht zij meer openingen om mij te treffen,uit te dagen, zodat ik hem dan weer kan treffen.
Raar hoor. Maar ik ben niets meer dan een toeschouwer. Ik kijk en observeer en ik kies voor geen van beiden of moet ik zeg, ik kies voor beiden. Dat maakt het wel moeilijk voor het koppel. Hun dochter is nl op haar "hand"; de zus van de man is op zijn "hand". En ik, de vriend van het koppel ben neutraal.
Toch ben ik niet klaar om deze mensen echt te helpen. Ik kan eigenlijk alleen luisteren en mij niet laten vangen. Zware dag was het dus. Maar dat was al in het verleden. Nu zit ik alweer in het NU, lekker wat te typen. In de toekomst ;-) over een uurtje staat mijn witlofsoepje klaar, die ik dan,met een boel oude kaas, in het heden lekker kan opslurpen. Mmmmmmmm.
Uitleg over ons pijnlichaam/ uit :de nieuwe aarde van Eckhart Tolle
Vanwege de menselijke neiging om oude emoties in leven te houden draagt bijna iedereen in zijn energieveld een opeenhoping van oude emotionele pijn, wat ik het 'pijnlichaam' noem. Het pijnlichaam is echter niet alleen individueel van aard. Het draagt ook iets mee van de pijn die ontelbaar velen gedurende de hele geschiedenis van de mensheid, een geschiedenis van voortdurende stammen-oorlogen, in slavernij voeren, plunderingen, verkrachting, marteling en andere vormen van geweld geleden hebben. Die pijn leeft nog steeds in de collectieve psyche van de mensheid en daar wordt dagelijks nieuwe pijn aan toegevoegd, wat je kunt constateren door vanavond naar het journaal of naar het drama in de relaties van mensen te kijken. Het collectieve pijnlichaam is waarschijnlijk gecodeerd in het DNA van alle mensen, ook al hebben we het daar nog niet ontdekt.
Elke nieuwgeborenen betreedt deze wereld met een emotioneel pijnlichaam. Bij sommigen is het zwaarder, dichter dan bij anderen. Sommige baby's zijn het grootste deel van de tijd heel gelukkig. Andere torsen zo te zien een geweldige last aan ongelukkig-zijn. Het is waar dat sommige baby's veel huilen omdat ze niet genoeg aandacht en liefde krijgen, maar andere huilen zonder aanwijsbare reden, bijna alsof ze proberen iedereen in hun omgeving even ongelukkig te maken als zijzelf zijn - en daar slagen ze maar al te vaak in. Ze zijn ter wereld gekomen met een groot aandeel menselijke pijn. Andere baby's huilen misschien vaak omdat ze de uitstraling van de negatieve emotie van hun vader of moeder voelen, wat hen pijn doet en waardoor hun pijnlichaam al gaat groeien door energie uit het pijnlichaam van hun ouders op te nemen. Wat de oorzaak ook is, het lichaam van de baby begint te groeien en hetzelfde gebeurt met het pijnlichaam. Eckhart Tolle
Hoogmoed komt voor de val en veroorzaakt massale angsten.
De bankwereld is ingestort. De mannen aan het stuur, hebben een paar flinke steken laten vallen. En het trekt de gehele wereld mee in een spiraal van angst.
De angst heerst nu in elke hoek van de wereld. Wie zal zijn baan nog houden, zijn huis nog kunnen betalen, gewoon zijn boodschapjes blijven doen. Hoe zal de wereld er gaan uitzien. Angsten die niet meer controleerbaar zijn.? Flink opgepookt door de media, ja, want zij leven van de angst.
Angst is een emotie zonder einde. Blijdschap of een gevoel van geluk duurt veel korter dan angst. Hoezee ik heb een mooi cadeau gekregen, een mooie salaris verhoging, een mooie auto. Ik heb een mooi huis gekocht, hoezee. En binnen de kortste tijd is het allemaal weer gewoon. Angst over de toekomst (wat is dat???) kan je veel meer en langer "genot" van hebben. Ons pijnlichaam wordt graag gevoed door angst en ellende. Dat is het summum van ons pijnlichaam. Hoe meer hoe beter.
Angst voor de toekomst is een beetje raar, want voor welke toekomst heb je angst?? Is er wel toekomst, en zal die dan zo erg zijn, mocht de toekomst er zijn???? Weet jij dat?? Weet ik dat?? Weet de media dat???
Leef NU. Geniet van deze dag, geniet van je lekkere maaltijd, van je schatten van kinderen/kleinkinderen. Je uitstap naar de zoo, naar de zee, naar de ski borstelbaan. Geniet van het NU en maak je geen zorgen om de dag van morgen.
Deze week zal ik het verder hebben over ons pijnlichaam. (een stout stukje van ons)
Ik ben Fred, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Freekje.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (Belgie) en mijn beroep is zaakvoerder transportbedrijf.
Ik ben geboren op 21/08/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, wandelen met vrouw en honden,mijn werk, films,eten en eten bereiden voor vrienden.
Enige jaren geleden div.problemen opgelost door o.a. meditatie/yoga. Deze moeilijke periode, dacht ik, was voor mij vernietigend.Hierdoor raakte ik verzeild in "de mooie wereld" van meditatie en bleken deze problemen een gift te zijn.
Ik ben Fred, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Freekje.
