Rond de wereld met een luchtballon, de oceaan oversteken met een vlot enz we hebben het allemaal al gezien. En toch is er iets nog nooit gedaan, de overtocht maken tussen Oostende en Dover per fiets, zijn uitrusting om onder water te fietsen ziet er in elk geval indrukwekkend uit, zijn fiets zal waarschijnlijk de zwakke plek zijn, hij zou beter een mountainbike gebruiken. Het ziet er al even absurd uit als de oversteek onder water te voet te willen doen met een regenscherm in de hand voor als het regent op zee.
Ik weet nu niet of we hier te maken hebben met een modern nonnenras, gezien het zwart kleedje, of met een moderne gelovige vrouw die een kruisbeeld draagt als halsketting.
In beide gevallen is de keuze van het kruisbeeld wel goed gekozen, iedereen mag er naar kijken, maar ze willen Jezus niet in verleiding brengen en hebben hem een zedige houding laten aannemen, niet slecht gevonden om tussen die borsten te hangen.
Wat een opschrift op een T-shirt kan teweegbrengen, die twee zijn geen slachtoffer van zinloos geweld, als ik lees wat er op hun voorkant geschreven staat zou ik mij ook verdedigen tot ter dood in de hoop dat ik het haal. Dat ze willen neuken én doden is hun probleem, maar zonder T-shirt zouden ze er toch minder geschonden uitkomen volgens mij, maar het blijven gevaarlijke scharrels.
Soms zie je van die stomme en nutteloze dingen waarvan je denkt dat het niet mogelijk is, en toch. Onlangs had ik de tijd om even naar Big Brother 2007 te kijken, en eerlijk gezegd ze zijn er daar ongelooflijk op achteruitgegaan, waar is de tijd dat Betty Boem Vlaanderen eens liet zien wat leven is zonder schroom, en zonder complexen een douche te nemen volledig naakt zoals ze dat thuis ook deed. Wat zien we nu, de dametjes nemen een douche met BH en slip aan? Ik stel mij toch de vraag wat het resultaat moet zijn na een paar weken douchen op die manier, ik stel me voor dat ik dagelijks een douche neem met mijn slip aan, ik vrees dat mijn edele delen wel nat zouden worden, maar gewassen zoals het hoort? Vandaar waarschijnlijk dat er zo weinig actie te beleven valt onder de lakens dit jaar, een Big Brother om snel te vergeten en zelf af te voeren.
Een travestiet die zich graag optut in vrouw is zeker niet mijn ding, maar iedere vogel zingt zoals hij gebekt is, dus waarom niet. Alhoewel dat er daar ook bijzijn die fel overdrijven, zoals die man op de foto, de nepborsten tot daaraan toe, de nylonkousen en hakschoenen dat gaat ook nog, maar dat hij een poes tussen zijn benen stopt om zich méér vrouw te voelen, daar heb ik sterke bedenkingen bij, voer voor psychiaters?
Albert Einstein was een natuurkundige met enorme mogelijkheden op toegepaste wiskunde, maar het meest bekend om zijn relativiteitstheorieën. Dat alles relatief kan zijn bewijst deze Noorse Einsteinfan, figuurlijk iemand bij zijn pietje nemen is eigenlijk negatief bedoeld, iemand pesten, kloten enz .
Die gast neemt de man letterlijk bij zijn pietje, en ik kan mijn inbeelden dat het voor mij ook negatief zou ervaren worden, maar moest daar nu een lieve dame hetzelfde doen met die man zou dat een totaal ander effect geven, dus alles is relatief, zelf bij pietjespakken.
Met het zomerse weer zouden wij bijna vergeten dat er nog mensen op wintersport zijn.
Bij het zien van deze foto was mijn eerste gedacht dat hij aan snowdiving deed, helemaal niet, eigenlijk lag die al in bed met zijn vriendin en die had nu zo een zin naar een ijslolly, de man zonder nadenken naar buiten op zoek naar een ijskraam, toen hij plots merkte dat hij geen euro op zak had heeft hij dan maar een poging gedaan om zelf maar een ijslolly te fabriceren, brrrr, ik mag er niet aan denken.
Het noodlot slaat gewoonlijk onverwacht toe, vandaag ga ik naar de begrafenis van een échte vriend die amper 55 jaar is geworden en plotseling overleden.
Uit respect voor de familie en onze wederzijdse vrienden en kennissen zal vandaag niets op dit blog gezet worden. Op de foto André tijdens ons laatste gezamenlijk etentje op 11 februari 2007.
Terug een warmterecord vandaag, tweehonderdduizend mensen per dag aan de kust tijdens het weekend. Dus ideaal weer om de snorkels te ontdoen van vuil en spinnenwebben, een zwembroek aan te trekken en in file naar zee om te gaan kijken naar de wonderen van de natuur die te zien zijn onder water, en wat vonden ze?
Het was terug een plezierige bedoening daar in Aartrijke, Johan1958 en Co hebben er werkelijk alles aangedaan om een prachtige dag voor de aanwezige bloggers te organiseren, en zoals zo dikwijls het geval, de afwezigen hadden ongelijk. Toch speciaal dat terugzien van mensen die je anders enkel kent via internet.
Ik zal dagelijks enkele van mijn fotos op dit blog zetten, vandaag deel 1.
Repoppy Corry Franske en Steffie.
Steffie met hetvingertje van jij bent een deugniet opapat
Ons Martine was ook van de partij.
Onze drummer Joeltje zag er stralend uit vandaag.
Frieda met achter haar een vermoeide Johan.
Femke en Steffie konden het niet laten om het puntje van hun tong te laten zien.
Een prachtig en verzorgd buffet van vlees en vis was echt top !
Het blijft zomers weer, ideaal om eens een rivier af te varen zoals de afvaart van de Lesse, of de afvaart naar Aartrijke.
Ik vraag mij af of er niemand van de mensen die naar Aartrijke gaan vandaag er per boot zal aankomen, feestje bouwen en daarna terug met het bootje huiswaarts, dat zou pas eens een plezante uitstap zijn, alhoewel, na een feest zou dat bootje wel over kop gaan denk ik.
Het is volop lente, wat zeg ik, het is zomers met de huidige temperaturen, deze dame past zich volledig aan, tijdens koude perioden kleren aan, tijdens warme perioden kleren uit, en wat opvalt is dat er weinig mensen zijn die er nog van opkijken. Ben even te voet een boodschap gaan doen, maar in mijn gemeente heb ik er nog geen enkele gezien die zó zomers ontkleed was, het zal hier nog wel een tijdje duren om dergelijke taferelen te zien denk ik.
Nee dit is niet wat jullie denken, deze vrouw neemt haar man enkel in bescherming tegen opkomend onheil. Ze waren al uren op wandel in de brandende zon en manlief heeft zijn hoedje vergeten, hij was op het punt gekomen een zonneslag te krijgen, en zijn vrouwtje heeft de oplossing gevonden, een tijdje in de schaduw onder het rokje dat dienst doet al hoed, maar ik vrees dat het toch niet de goede manier is om zijn hoofd koel te houden.
Deze paaldanseres heeft haar job verloren, maar ze is niet bij de pakken blijven zitten, ze is onmiddellijk begonnen als zelfstandige ambulante paaldanseres.
Ze gebruikt nu de palen langs de openbare weg waaronder zelfs parkingmeters, aan haar kousenband te zien verdient ze niet slecht, zelfs méér dan die parkingmeter zelf op een week tijd, zou ze er ook geld moeten instoppen tijdens haar optreden?
Lap, het is terug voorbij dat stralend verlengd weekend, de Belgen hebben terug hun uiterste best gedaan om zo veel mogelijk te genieten van het zonnig Paasweekend.
Sommigen zijn naar dArdennen geweest zoals vriend Claude (ha ha), andere zijn naar de kust getrokken en de fielles logen er niet om, plezant he, uren in de bumperrijden om een paar uur aan de kust te vertoeven. En zoals ieder jaar zijn er van die vrouwen (ook omgekeerd) die zo jaloers zijn dat hun man het eerste beetje bloot ziet dat ze hem meteen aan de ketting leggen om verder onheil te vermijden, zie hem daar liggen, die kan hoogstens eens zijn voeten nat maken in zee, zal die blij zijn als hij morgen terug naar het werk mag.
Men zegt soms ze zijn om van te snoepen, wel bij deze vrouwtjes in het chocoladebad kan je het nog letterlijk opnemen ook, eens iets anders dan de gewone paaseieren en of hazen.
8 april 2005 was de dag toen dit allemaal begon, dit blog bestaat vandaag exact twee jaar! Enerzijds een lange tijd maar anderzijds terug voorbijgevlogen. Het begon allemaal met een artikel in de krant over Seniorennet, ik moest dat natuurlijk ook eens proberen, een blog aanmaken viel eigenlijk nogal mee, maar dan?Wat moet ik daar nu eigenlijk gaan opzetten? Even gaan kijken naar de andere, en wat opviel was dat er zoveel uiteenlopende interesses waren, de ene schreef over het wel en wee van het hondje of van de poes, de andere typte zijn dichterstalenten neer, reisverhalen waren te lezen, keukenrecepten, doodsprentjesverzamelingen, en de dagboeken met hun dagelijkse gebeurtenissen, dus van alles en nog wat. Over wat moest opapat dan gaan schrijven, mijn hond slaapt meer dan hij wakker is, een kat heb ik niet, gedichtjes schrijven doe ik ook niet, koken nog veel minder, en de enige doodsprentjes die ik heb zitten nog in de misaal van mijn plechtige communie uit 1958. Dus begon ik wat te schrijven over de markten die ik bezocht afgewisseld met wat komische fotos met bijhorend tekstje of gezever, uiteindelijk is het nog enkel bij fotos gebleven met wat zevercommentaar.
Wat wel bijzonder aangenaam is zijn de mensen die men leert kennen, hoe eigenaardig ook maar er ontstaan vriendschappen op afstand, en als men sommige van die mensen ook eens in het echt ontmoet valt dit telkens geweldig mee, meestal zijn ze wel zoals je ze had voorgesteld, tot nu toe is er maar één die best niet in mijn omtrek komt na een onvoorstelbaar bedrog, maar zo een kwiet zal er overal ergens te vinden zijn zeker? Ik zal er maar over zwijgen of ieder normaal denkend mens krijgt een woedeaanval tegen die gast.
Soms is men dat dagelijks gedoe ook wel eens kotsbeu, ik heb er ook al veel zien komen en gaan, en ik vrees dat de meeste het geen drie jaar gaan volhouden, maar dan komen er nieuwe de anciens vervangen, ik zie wel, als ik het moe kom zal ik geleidelijk uitbollen heb ik mezelf voorgenomen, een beetje afkicken van een toch wel lichte verslaving.
