Met het zomerse weer zouden wij bijna vergeten dat er nog mensen op wintersport zijn.
Bij het zien van deze foto was mijn eerste gedacht dat hij aan snowdiving deed, helemaal niet, eigenlijk lag die al in bed met zijn vriendin en die had nu zo een zin naar een ijslolly, de man zonder nadenken naar buiten op zoek naar een ijskraam, toen hij plots merkte dat hij geen euro op zak had heeft hij dan maar een poging gedaan om zelf maar een ijslolly te fabriceren, brrrr, ik mag er niet aan denken.
Het noodlot slaat gewoonlijk onverwacht toe, vandaag ga ik naar de begrafenis van een échte vriend die amper 55 jaar is geworden en plotseling overleden.
Uit respect voor de familie en onze wederzijdse vrienden en kennissen zal vandaag niets op dit blog gezet worden. Op de foto André tijdens ons laatste gezamenlijk etentje op 11 februari 2007.
Terug een warmterecord vandaag, tweehonderdduizend mensen per dag aan de kust tijdens het weekend. Dus ideaal weer om de snorkels te ontdoen van vuil en spinnenwebben, een zwembroek aan te trekken en in file naar zee om te gaan kijken naar de wonderen van de natuur die te zien zijn onder water, en wat vonden ze?
Het was terug een plezierige bedoening daar in Aartrijke, Johan1958 en Co hebben er werkelijk alles aangedaan om een prachtige dag voor de aanwezige bloggers te organiseren, en zoals zo dikwijls het geval, de afwezigen hadden ongelijk. Toch speciaal dat terugzien van mensen die je anders enkel kent via internet.
Ik zal dagelijks enkele van mijn fotos op dit blog zetten, vandaag deel 1.
Repoppy Corry Franske en Steffie.
Steffie met hetvingertje van jij bent een deugniet opapat
Ons Martine was ook van de partij.
Onze drummer Joeltje zag er stralend uit vandaag.
Frieda met achter haar een vermoeide Johan.
Femke en Steffie konden het niet laten om het puntje van hun tong te laten zien.
Een prachtig en verzorgd buffet van vlees en vis was echt top !
Het blijft zomers weer, ideaal om eens een rivier af te varen zoals de afvaart van de Lesse, of de afvaart naar Aartrijke.
Ik vraag mij af of er niemand van de mensen die naar Aartrijke gaan vandaag er per boot zal aankomen, feestje bouwen en daarna terug met het bootje huiswaarts, dat zou pas eens een plezante uitstap zijn, alhoewel, na een feest zou dat bootje wel over kop gaan denk ik.
Het is volop lente, wat zeg ik, het is zomers met de huidige temperaturen, deze dame past zich volledig aan, tijdens koude perioden kleren aan, tijdens warme perioden kleren uit, en wat opvalt is dat er weinig mensen zijn die er nog van opkijken. Ben even te voet een boodschap gaan doen, maar in mijn gemeente heb ik er nog geen enkele gezien die zó zomers ontkleed was, het zal hier nog wel een tijdje duren om dergelijke taferelen te zien denk ik.
Nee dit is niet wat jullie denken, deze vrouw neemt haar man enkel in bescherming tegen opkomend onheil. Ze waren al uren op wandel in de brandende zon en manlief heeft zijn hoedje vergeten, hij was op het punt gekomen een zonneslag te krijgen, en zijn vrouwtje heeft de oplossing gevonden, een tijdje in de schaduw onder het rokje dat dienst doet al hoed, maar ik vrees dat het toch niet de goede manier is om zijn hoofd koel te houden.
Deze paaldanseres heeft haar job verloren, maar ze is niet bij de pakken blijven zitten, ze is onmiddellijk begonnen als zelfstandige ambulante paaldanseres.
Ze gebruikt nu de palen langs de openbare weg waaronder zelfs parkingmeters, aan haar kousenband te zien verdient ze niet slecht, zelfs méér dan die parkingmeter zelf op een week tijd, zou ze er ook geld moeten instoppen tijdens haar optreden?
Lap, het is terug voorbij dat stralend verlengd weekend, de Belgen hebben terug hun uiterste best gedaan om zo veel mogelijk te genieten van het zonnig Paasweekend.
Sommigen zijn naar dArdennen geweest zoals vriend Claude (ha ha), andere zijn naar de kust getrokken en de fielles logen er niet om, plezant he, uren in de bumperrijden om een paar uur aan de kust te vertoeven. En zoals ieder jaar zijn er van die vrouwen (ook omgekeerd) die zo jaloers zijn dat hun man het eerste beetje bloot ziet dat ze hem meteen aan de ketting leggen om verder onheil te vermijden, zie hem daar liggen, die kan hoogstens eens zijn voeten nat maken in zee, zal die blij zijn als hij morgen terug naar het werk mag.
Men zegt soms ze zijn om van te snoepen, wel bij deze vrouwtjes in het chocoladebad kan je het nog letterlijk opnemen ook, eens iets anders dan de gewone paaseieren en of hazen.
8 april 2005 was de dag toen dit allemaal begon, dit blog bestaat vandaag exact twee jaar! Enerzijds een lange tijd maar anderzijds terug voorbijgevlogen. Het begon allemaal met een artikel in de krant over Seniorennet, ik moest dat natuurlijk ook eens proberen, een blog aanmaken viel eigenlijk nogal mee, maar dan?Wat moet ik daar nu eigenlijk gaan opzetten? Even gaan kijken naar de andere, en wat opviel was dat er zoveel uiteenlopende interesses waren, de ene schreef over het wel en wee van het hondje of van de poes, de andere typte zijn dichterstalenten neer, reisverhalen waren te lezen, keukenrecepten, doodsprentjesverzamelingen, en de dagboeken met hun dagelijkse gebeurtenissen, dus van alles en nog wat. Over wat moest opapat dan gaan schrijven, mijn hond slaapt meer dan hij wakker is, een kat heb ik niet, gedichtjes schrijven doe ik ook niet, koken nog veel minder, en de enige doodsprentjes die ik heb zitten nog in de misaal van mijn plechtige communie uit 1958. Dus begon ik wat te schrijven over de markten die ik bezocht afgewisseld met wat komische fotos met bijhorend tekstje of gezever, uiteindelijk is het nog enkel bij fotos gebleven met wat zevercommentaar.
Wat wel bijzonder aangenaam is zijn de mensen die men leert kennen, hoe eigenaardig ook maar er ontstaan vriendschappen op afstand, en als men sommige van die mensen ook eens in het echt ontmoet valt dit telkens geweldig mee, meestal zijn ze wel zoals je ze had voorgesteld, tot nu toe is er maar één die best niet in mijn omtrek komt na een onvoorstelbaar bedrog, maar zo een kwiet zal er overal ergens te vinden zijn zeker? Ik zal er maar over zwijgen of ieder normaal denkend mens krijgt een woedeaanval tegen die gast.
Soms is men dat dagelijks gedoe ook wel eens kotsbeu, ik heb er ook al veel zien komen en gaan, en ik vrees dat de meeste het geen drie jaar gaan volhouden, maar dan komen er nieuwe de anciens vervangen, ik zie wel, als ik het moe kom zal ik geleidelijk uitbollen heb ik mezelf voorgenomen, een beetje afkicken van een toch wel lichte verslaving.
Ik wil ook iedereen prettige paasdagen toewensen, gezien ik niet de eerste ben en ik al vele paaseitjes, paasbloemen en paashazen gezien en ontvangen heb, moest ik iets anders vinden, en jawel ik heb een paar Paaskonijntjes gevonden, het is weer eens iets anders dan die eeuwige paashaas. Spijtig genoeg zijn ze niet ingesmeerd met chocolade.
Heel wat jagers houden er aan om een trofee van het geschoten wild aan de muur te hangen, dit kan uiteenlopend zijn van geweien tot herten en everzwijnkoppen en noem maar op, deze jager gaar er wel heel ver in, hij heeft zelfs een afdruk als trofee opgehangen van een wilde boerendochter die hij geschoten had, gelukkig dat de vrouwenjagers dergelijke dingen van hun veroveringen niet in hun huis ophangen, de ruimte zou soms te klein kunnen worden.
Tijdens de paasvakantie beginnen, buiten de traditionele bestemmingen, ook de kuuroorden hun deuren te openen, zoals hier op de foto te zien bevinden wij ons in het modderbad, alhoewel ik mijn twijfels krijg of het wel modder is, ik vrees dat ze per vergissing cement in het water gekieperd hebben.
Die dame links op de foto ziet er al uit als een betonnen standbeeld en kan geen kant meer op, en die man rechts op de foto moet dringend naar het toilet aan zijn gezicht te zien maar geraakt niet meer uit zijn betonnen laagje, als dat maar goed komt.
Ik kan het mij al voorstellen, een reactie van wat krijgen we nu, twee kussende dames bij opapat. Helemaal niet, dit is toch geen kussen, maar likken. Wat er hier gebeurd is was eigenlijk bedoeld als grap, hun mannen hadden opdracht gegeven aan de vrouwtjes om samen aan een ijsje te likken met gesloten ogen en de smaak te raden, toen ze met hun tong het ijsje naderden hebben ze dat natuurlijk snel weggetrokken met deze foto tot gevolg, goed gevonden bij de eerste warme dagen als grap, of geloven jullie het niet?
Sinds de invoering van het systeem met dienstencheques heb ik nog nooit zoveel personeeladvertenties gezien met de vraag naar poetsvrouwen. Het systeem is in het leven geroepen om zwartwerk een beetje officiëler te maken. Deze blonde vrouw is net aangeworven voor privaat poetswerk, ze zag er sportief en lenig genoeg uit om in alle hoekjes en kantjes van een woning het laatste restje vuil weg te halen, ze weet ook haar beide handen vrij te houden door de spuitbus borstig op te bergen, en haar vingernagels zien er stevig genoeg uit om de hardnekkigste vliegendrek van de ramen te krabben. Hoelang ze dit zal volhouden is een andere vraag.
Op één april is het de traditie dat men iemand een poets bakt, of ergens naartoe stuurt, verzendertjesdag noemen ze dat bij ons. Of zoals die ijsbeer die ze letterlijk bij de neus nemen, of liever hem wijsgemaakt hebben dat hij met een pinguïnneus hij nooit zou opvallen tussen hen. Mij hadden ze lang geleden ook eens liggen, als jonge vertegenwoordiger kreeg ik van de directiesecretaresse de opdracht om met de directeur te gaan eten in een hotel, iets wat nogal eens gebeurde om de lopende zaken te bespreken. Groot was de verwondering toen zijn secretaresse op mij zat te wachten aan de bar, nog vervelender was het toen ze nog zeemzoet begon te doen als plots de directeur de bar binnenkwam en kwaad vroeg wat wij daar samen zaten te doen. Ben niet rap op mijn mond gevallen maar toen kreeg ik er echt geen zinnig woord uit, gelukkig begonnen ze nogal snel te schateren, ze hadden mij liggen, het was 1 april. De lopende zaken werden wel degelijk doorgenomen maar de jaren daarna heb ik nooit nog afspraken aanvaard op die datum.
Vrouwen zeuren soms over het feit dat ze steeds al dan niet volledig naakte vouwen gebruiken als publiciteit om producten te verkopen, en dat is ook zo. Neem nu deze foto, ze willen die halsketting promoten, ik zie hier natuurlijk ook wel die mooie ogen en bijna perfect gelaat van die dame, zonder nog over de rest te spreken, máár, willen of niet zie ik steeds opnieuw die halsketting, die trekt permanent de aandacht, en dat is nu net de bedoeling, stel dat ze een foto nemen van diezelfde halsketting die gewoon op een tafel ligt, geen mens zal er naar kijken, nu zit ik mij voor te stellen dat mijn vrouw daar eigenlijk ook niet mis zou mee staan, dus de publiciteit is geslaagd.
Die zal ooit Miss Havana geweest zijn in de jaren vijftig. Ooit verkozen omdat ze de mooiste sigaren op haar goedgevormde dijen kon rollen, iets wat ze in Cuba nu nog altijd doen. Maar zoals voor iedereen het geval is heeft hier ook de tand des tijd zijn werk gedaan,haar mooie blonde lokken zijn wat meer achteruit geschoven, haar zicht dient een beetje bijgestuurd door een sterke bril, haar borsten zijn ook niet meer wat ze geweest zijn, en haar dijen zijn zowat plat en bruin gerold door de duizenden sigaren, van Miss Havana tot oma de sigaar, maar dat ze fier is op de sigarenstiel bewijst ze door er zelf nog te roken, de liefde voor het vak was te groot.
