Niettegenstaande iedereen hetzelfde zal denken, neen, dit is geen seks ! Het is enkel een natuurlijk gegroeide aardappel met een eigenaardige vorm. Zal moeilijk te schillen zijn.
Dit weekend zijn er enkele opmerkelijke jaarmarkten. Op 11 novemner: -Aalst (jaarmarkt) vanaf 7u30 -Antwerpen St.Jansplein (jaarmarkt) 8u tot 18u (info 0475640531) -Sint Pieters Leeuw (jaarmarkt) vanaf 8u (info 02/3712253) Op 12 november: -St. Lievens Houtem (jaarmarkt) vanaf 8u (info gemeentebestuur)
16 oktober (3): Opapat had dus Les Vans achter zich gelaten, hij kon natuurlijk zo snel mogelijk de snelweg opzoeken, maar wou daar nog wat mee wachten, hij tufte richting Aubenas om dan via Privas de snelweg te nemen. Dus nog een héél stuk weg via gewone baan die zich in dat bergachtig landschap slingert. Er dient wel gezegd dat die banen er mogen zijn, Frankrijk verdient hier wel een dikke pluim voor het wegennet, en wat opapat terug opviel, was de gezwinde rijstijl van "iedereen" hier, in file langs dergelijk slingerende wegen bergop, bergaf, met een snelheid van 90/km waar het mag en kan, dat zie ik in België nog niet zo snel gebeuren, er zullen er wel tientallen tussen zitten die met de "Rem" zullen rijden aan 50/Km, en zo ellenlange filles maken, ze moeten hier nogal vloeken tijdens de zomermaanden met die "slak toeristen". Ik weet niet wat onze "Belg in Frankrijk" Jean Frederik daarvan denkt, maar al jaren valt dat op, hier kunnen ze écht auto rijden. De weg is natuurlijk een om van te genieten, mooie landschappen en dorpjes volgen elkaar op, dit zijn stukken dat men als toerist niet snel neemt, nochthans zijn ze de moeite waard, opapat reed jaren geleden het grootste gedeelte naar het zuiden via de "National 7", zeg maar de vroegere hoofdbaan nog vóór de snelwegen. Nu is dat ondenkbaar geworden door het enorme verkeer van vandaag, opapat heeft het ook nog tijdens de nacht afgereden, en dan kan het wel, op die "National 7" kan men s'nachts aan relatief hoge snelheden rijden, en op die manier tolgeld uitsparen, maar te vermoeiend geworden aan zijn leeftijd. Eenmaal terug op de snelweg richting Valence was de reis eigenlijk al voorbij, de heenreis is ook een stuk vakantie, de terugweg is dat al stukken minder. Opapat reed nog door Lyon tot in Macon, waar hij terug hetzelfde hotel opzocht als in het heenrijden. Een Campanille hotel, die vind men praktisch aan de meeste hoofd afritten, en zijn ideaal als stop voor een nacht, hotelkamers in een blok met veelal bewaakte parking en een afzonderlijk restaurant met uitgebreid buffet en aan de kaart gerechten, aangenaam vóór het slapengaan! Op de foto een zicht op die baan ergens in de omgeving van Privas. Morgen of overmorgen "De thuiskomst", het minst prettig gedeelte.
Mannen, geef toe, het kan toch heerlijk zijn tijdens een zomervakantie ! Een rustig plekje zoeken op het strand, en genieten van het zicht op de "golven"!
Men kan nog altijd inschrijven voor de samenkomst op 20 november. Via e-mail patrickvincke@telenet.be Voor méér info kijk op het forum bij meetings - bloggers meeting.
16 oktober (2): Net niet zat geworden van al dat bochtenwerk langs de bergwanden van de "Gorges de l' Ardêche", tufte opapat Vallon Pont d'Arc" binnen. Hier was opapat vroeger een paar maal op camping met de caravan, toen de kinderen nog mee reisden, Vallon ligt in een vallei, en de meeste campings zijn dan ook te vinden langs de rivier, ondiep en dus een plezier voor kinderen. In de zomermaanden is het hier meestal snikheet, ze noemen de Ardêche ook wel eens "de oven van Frankrijk". Vanaf Vallon trok opapat richting "Les Vans", een eerder onaangename baan, met veel rechte stukken, en heel wat minder mooi dan het vorige stuk in de bergen. Uiteindelijk tufte opapat "Les Vans" binnen, eigenlijk de eerste ontgoocheling van de reis, men verwacht er een aangenaam dorp, maar men komt in een stad terecht die opapat doet denken aan de steden in Frankrijk 30 jaar geleden, Les Vans ligt zo een beetje verloren in die streek, het krioelt er ook van allochtonen, niet dat ik er iets tegen heb, maar er kwam toch een spontaan gevoel van onveiligheid op, en werdt later nog versterkt door een voorval. De wagen achtergelaten op een parking, en op stap richting Rue du Temple, een omhooglopende straat vanuit het centrumplein naar een soort tempel(tje). Gezien dit alles niet voorbereid was, wist opapat enkel de naam van de Stad, de straat en de naam van het restaurant van Piet Huyzentruit. Op een bepaald ogenblik zag opapat een politie staan in een smalle zijweg, hij daar naar toe natuurlijk om te vragen naar het restaurant. De agent beet hem nogal nerveus terug dat hij het niet kende, hij keek voortdurend omhoog naar die grauwe gebouwen, opapat dus ook, en men zag er niets anders dan mensen die van achter versleten vensters en balkonnekes de agen t in het oog hielden, niet pluis vondt opapat en spoede zich terug naar de hoofdstraat. Net aan de hoek gekomen stoven er 3 politiewagens vol met agenten dat straatje in, opapat vondt het geraadzamer om zich uit de voeten te maken. Slecht een honderd meter verder viel zijn oog op een naam, "Le Luttin Gourmand", hij had het gevonden, ferme gesloten natuurlijk, duidelijk al een tijdje, gezien het er een beetje verwaarloosd bijlag. Opapat kan zich goed inbeelden dat het er hier tijdens de zomermaanden misschien anders aan toe gaat, en dat het restaurant culinair hoogstaand zal zijn, en er veel toeristen die in de Ardeche verblijven eens deze stad en restaurant bezoeken, maar opapat en zijn echtgenote waren hier nu duidelijk de enige toeristen, en het voelde niet goed aan. Darrom werdt besloten om hier zeker niet te overnachten en de terugweg verder te zetten, blij dat de enige auto met Belgische nummerplaat er nog stond, de motor gestart en "Vaarwel Les Vans". Morgen of overmorgen een vervolg. Op de foto het restaurant met het grappige opschrift "Gesloten wegens jaarlijks verlof, terug open in 2006."
