Gestruikelde woorden
deden gevoelens breken
het delen lag in stukken
niemand wilde bukken
tijd raakte verstreken
men heelde los van elkaar
terugweg onbegaanbaar
weemoedig teruggekeken
hulploos gebaar
hervinden van zichzelf
andere weg, ander denken
door genezende tijd, zal
het leven weer wenken
in kleurige stralen en
warme gedachten
in positief en zekerheid
alles in je leven kun je
verliezen, maar jezelf
raak je uiteindelijk 
niet kwijt

In dankbaarheid
Vouw ik mijn handen
Dat ik er nog wezen mag
In dankbaarheid
Vouw ik mijn handen
Voor de tranen en een lach

 In dankbaarheid
Vouw ik mijn handen
Dat ik geen honger lijden moet
In dankbaarheid
Vouw ik mijn handen
Besef ik wat heb ik het goed 

In dankbaarheid
Vouw ik mijn handen
Ook al is het leven zwaar
In dankbaarheid
Vouw ik mijn handen
Voor al mijn vrienden daar 

In dankbaarheid
Vouw ik mijn handen
Voor al de liefde die ik krijg
In dankbaarheid
Vouw ik mijn handen
Al ben ik de weg soms kwijt 

Shadow

Een paar armen om je heen

Soms is het leven een beetje zwaar

dan zoe je graag een beetje steun bij elkaar

een schouder om tegen te huilen

gewoon een paar armen om in te schuilen

iemand waarbij je, je verhaal kunt doen

een stevige knuffel of een zoen

en denk je dan n zo'n opkikker

kan ik weer even door

aarzel dan niet

Echte Vrienden

lenen zich daar graag voor...