Dat is hij/zij in de buik van de Madre. Na enig zoekwerk (de buik van de Madre is een waar hotel voor de op-weg-zijnde) heeft de dokter met zijn ingewikkeld toestel de spruit-in-aantocht gevonden. Hij/zij lag op de rug, duidelijk te genieten van de portie porto van gisteren (komt binnen via de Madre in een rechtstreekse leiding). Plots zijn de schijnwerpers gericht op het boeleke en hij/zij schiet in aktie. Er werd zelfs duidelijk gewuifd naar de camera...
Nu zijn we wel wat gewoon. Als de lens van een camera op Lebbeke gericht wordt neemt ze poses aan waar madam Parijs Hilton nog veel van kan bijleren. De Rambo moet nog maar een zakske van een fototoestel ontwaren of zijn gezicht gaat in een plooi die de tronie van menig Hollywoodlegende evenaart...
Onze nieuwe ster aan het firmament (de hemel, Lebbeke, de hemel) is not born maar maakt zich duidelijk op voor zijn/haar eerste fotoshoot, enkele seconden na de geboorte.
Op een gegeven moment prikte de dokter een naald door de buik van Madre (ze is geen fascistoïde type, noch een liefhebster van sadisme) Neen, de dokter voerde gewoon een punctie uit. Dat is om na te zien of ons fotomodel-in-spe geen problemen heeft die we zo niet kunnen zien. Mijn oog (piep voor Madre)! Die kleine blaakt van de kernenergie. Hij/zij is kerngezond! Maar ja, ge kent die doktoors, ze kunnen wat bijverdienen en dat laten ze niet liggen...
Toen die naald binnendrong in kamer 47 van het hotel der op-weg-zijnde, schrok hij/zij zich een hoedje. Hij/zij wuifde de naald weg... Zou ik ook gedaan hebben. Nadat de verpleegster twee volle pinten vruchtwater (dieprode kleur?!) had weggenomen mocht de camera uit en de Madre mocht nog wat rusten.
Wat blijkt nu: de Madre mag de eerste dagen NIETS doen! NIETS! Dus de huidige situatie is als volgt: - Madre doet NIETS (ze luistert altijd goed naar de doktoors) - Puberken zit met heure vinger naar den plafond te wijzen (hoewel het verband eraf mocht - den doktoor (nen andere dan die van de Madre) heeft echt niets meer gevonden (lap 30,- EUR voor niks te vinden)) - Stinooke doet nooit niks (grapje Stinooke- het moest gewoon voor mijn tekst) - Lebbeke en Rambo doen vanalles maar niks dat goed is en ik, lezer dezes, ik verbijt de pijn!
Een beetje zelfkennis
Door de enorme pijn ben ik genoodzaakt pillen te pakken. Volgens de hypotheker (Moma denkt dat ze een apotheek op een huis heeft) zijn het de zwaarste die er zijn (en ik mag al niks heffen). De doktoor (nen andere dan die van de Madre en dien van puberken (ja ze hebben er ineens een heel serie gemaakt)) heeft gezegd: "ge kunt er wel wat dizzie van zijn"
Het schijnt dat ik er regelmatig neffenklop! (zoek maar op in Van Dale Neffenkloppen, neffengeklopt, klopteneffen). Voorbeeld (niet voor gevoelige lezers): Toen gisterenavond rond elf uur Puberken ineens volledig gekleed in ons slaapkamer staat, zeg ik: "waarom ligt gij niet in uw bed?" Zegt zij: "omdat ik juist van toneel kom, pa" Voila ik klopteerneffest (vervoeging in de verleden tijd)
Kzal blij zijn als ik er vanaf ben, van al die miserie.
Bericht voor de lezers van andere blogs, zoals die scherprechterskrant van puber_Annelies: Lebbeke heeft er zelf voor gezorgd dat ze kan gaan slapen en niet de Madre of de Padre. Al moet ik bekennen dat het wel goed uitkomt? Wilt u ook weten bij wie ze gaat slapen? Inderdaad bij wie!
Ik ga er mee stoppen en er nog wa neffeskloppen... En de Madre aansporen om vooral NIETS te doen.
