Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!
De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland. Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!
Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied. Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!
Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
De Huzarenberg in het Moretusbos! Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos! Met mooie diamontage!
Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal. Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.
Ambachtshuis Woensdrecht. Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt. Mooie foto's inclusief!
De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde. Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.
De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek. Klik om meer te lezen!
Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven. Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!
Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen. Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).
Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen! Vakantiecentrum voor kinderen met astma. Organiseert jaarlijks een toertocht in december.
Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek! Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!
Kasteel Nottebohm in betere tijden. Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen. Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!
Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).
Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.
Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.
De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.
18de Polder- en krekentocht (30-50-60 km) van WTC
Bentille te Sint-Jan-in-Eremo (Bentille-Kaprijke).
Op zaterdag 23 juli naar hier gekomen om deze toer te rijden
vanuit het Café Tramstatie.Inschrijving
in een zaaltje achter het café, je fiets kon je plaatsen naast een duivenhok
uit grootvaders tijd!Ik had bij het
binnenkomen iets meer bekijks dan gewoonlijk, want een biker met een
levensgrote papegaai op zn truitje hadden ze hier waarschijnlijk nog nooit
gezien in deze vergeten uithoek van Vlaanderen.Vertrokken omstreeks 12.45 u.
Het begin van de toer zag er veelbelovend uit, want we reden
naast het Leopoldkanaal, langs beide zijden omzoomd door twee rijen uit de
kluiten gewassen canadabomen.Het was
wel duwen tegen een stevige wind in, en dat zou een constante worden in deze
toertocht.Daar waar we een brugje over
het kanaal over moesten werd mijn aandacht getrokken door een vreemd bouwsel
aan de linkerkant van de weg.Dus even
daar naartoe.Mijn vermoeden werd
bevestigd, het was een kunstwerk dat op een dijk stond.De houten trapjes er naartoe waren glad en
schuingezakt, zodat het geen sinecure was van er op je fietsschoenen met stijve
zolen zonder glijden naar boven te geraken.Het kunstwerk luisterde naar de naam Het Geheim.En die naam had het niet gestolen, want het
blijft een geheim wat het ding in godsnaam moest voorstellen.Een soort ronde constructie die deed denken
aan het rad van een watermolen en waarop in alle richtingen planken waren
getimmerd!
Het bleef moede stompen tegen de wind in.Het landschap bood hier en daar
schilderachtige plekjes, kleine huizen die naast de dijk stonden, waterpartijen
en waterlopen.Verder een onbeperkt
vergezicht in dit zuinig bebouwde uiterst vlakke land.De vele witte en grijze wolken tekenden zich
grillig af tegen de blauwe hemel.De weg
naast het kanaal maakte plaats voor veldwegen, begroeid met gras of bezaaid met
grind.We naderden een gehucht van
Sint-Laureins dat luisterde naar de bizarre naam van Waterland-Oudeman!Meteen vroeg ik me af hoe de inwoners zich
hier dan wel noemden!Zijn het
Waterlanders of Oudemannen?Of oude
Waterlanders of waterlandse Oudemannen?Joost mag het weten!
In ieder geval was ik van mening dat de keuze van zon naam
eerder iets was voor Nederlanders, en eigenlijk was ik er nog niet zo ver naast,
want bij de terugkeer bleek dat dit gehuchtje inderdaad op de grens met onze
noorderburen gelegen is.De
straatnaamborden verrieden op een bepaald ogenblik effectief dat het traject de
grens had overschreden.De bevoorrading
kwam na 20 km en was opgesteld onder een tentje.Je kon er sportdrank en water drinken, er
waren koeken en wafels om te eten.Voor
de lange afstanden volgde nu een lus en de manier waarop de pijlen en borden
waren gehangen liet zien dat we straks een tweede keer via deze bevoorrading
zouden passeren.Twee mannen die me
daarstraks hadden ingehaald en in wiens zog ik was blijven rijden, stonden hier
ook.Ze hadden me ingehaald ter hoogte
van de tiendenpaal, die de grens aanduidde tussen de gebieden van Sint-Baafs
en Doornik.Van de tienden of pacht die
de boeren dienden af te dragen was één derde voor het loon van de pastoor, één
derde voor het onderhoud van de kerk en waarvoor het overige derde nog diende
ben ik intussen vergeten, ik veronderstel voor het bisdom.Even opgezocht:in de wijde omgeving van Sint-Margriete kom
je 4 grenspalen of tiendenpalen tegen. Dit
waren afbakeningen tussen de bezittingen van de Gentse Sint-Baafsabdij
(initialen SB), de Sint-Pietersabdij en de gronden van het bisdom Doornik. Het zijn overblijfselen uit de 15de en de 16de
eeuw.Ik ben iets vroeger vertrokken in
de hoop dat ik in hun buurt zou kunnen blijven rijden, wat ook gelukt is.Want bij de tweede passage kreeg ik hen weer
te zien, ik ben hen de hele tijd iets voor kunnen blijven.Verder heb ik tijdens de hele tocht hooguit
een 20 bikers gezien.
Het gedeelte van de toer na de eerste bevoorrading voerde
ons naar Sint-Margriete (NL).We
passeerden het domein Spreeuwenburg.Toen
we een kort stukje over een aan de linkerkant van een grotere baan gelegen
fietspad werden gestuurd, werd mijn aandacht getrokken door de activiteiten in
een aanpalende weide.Dat grasveld
bulkte daar namelijk van de konijnen!Ze
zaten zelfs tot tegen de haag aan de kant van weg!Verder werden we een soort dijk opgestuurd en
zag ik in een gemaaid veld twee reigers zitten.Groot was echter mijn verbazing toen ik nog wat verder reed!In datzelfde veld stonden op diverse plekken
tientallen reigers.Zo veel heb ik er
nog nooit bij elkaar gezien.Het was ook
al het enige wat hier te zien was, want het viel me op dat hier nog veel minder
bebouwing was dan aan de Vlaamse kant van de grens.Niets dan velden met een zicht tot op
oneindig met hier en daar een verloren gelopen hoeve.Weinig bomen ook.Een geluk dat het niet regende, want indien
je daar een stortbui over je zip zou krijgen, zou je nergens een plek kunnen
vinden om te schuilen.In dat geval ben
je nat tot op de huid!
Verder was er daar weinig te beleven.Het parcours verliep over veldwegen in de
open vlakte, afgewisseld met betonbaantjes.De wind beukte genadeloos op je in.Indien je in dit vlakke land zonder het minste hoogteverschil de
tegenwerking van de wind in equivalenten hoogtemeters had kunnen uitdrukken,
dan had je er heel wat gehad!Ik vermoed
trouwens dat deze rit bij slecht weer, bij regen en wind, een zware karwei zou
zijn!Ja, het gedeelte van de rit in
Nederland bood weinig verrassingen en de eentonige wegen en het optornen tegen
de wind in begon tegen de duur saai en vervelend te worden.De lus was rond en ik bereikte opnieuw de
plek van de bevoorrading na 41 km.Het
duo kwam ook toe en den deze snel weer weg teneinde weer niet als laatste te
arriveren.
Op de grens in Waterland-Oudeman stonden oude huisjes
waarvan je je afvraagt wie daar nog zijn tijd en geld in steekt om dat te
renoveren.Van dan af kregen we veel
betonbaantjes onder de wielen geschoven.We passeerden een café dat luisterde naar de naam Roste Muis, wat nog
altijd beter is dan Rosse Muis!Alhoewel
het dat volgens de site wel betekent!Het bleek wel een uitvalsbasis voor ritjes met de stadsfiets, want er
stonden diverse wagens met fietsdragers geparkeerd en er liepen gepensioneerden
rond.De waterlopen welke we passeerden
braken de eentonigheid van de omgeving.Na een brug die we over moesten stonden een aantal piepkleine huizen,
sommigen mooi gerenoveerd en wit geschilderd, anderen vielen bijna uit elkaar
van ouderdom en gebrek aan onderhoud.Een schilderachtige plek was het in ieder geval.Vlak in de buurt daarvan lag een reusachtige
appelboomgaard en stonden honderden zonnebloemen.Volgde weer een lang stuk naast het
Leopoldkanaal om dan te moeten vaststellen dat we naar de andere oever gestuurd
werden om dan weer helemaal terug te rijden.Want ik passeerde nu een verlaten huisje dat ik daarstraks over het
water had zien staan.Deze keer weer
tegen de harde wind in!De twee mannen
van daarstraks wisten me weer in te halen, ondanks het feit dat ik daarnet
geprofiteerd had van de wind in de rug om snelheid te maken.Luttele vijf kilometer verder waren we weer
aan Café Tramstatie.
Het bonnetje met het noodnummer kon je inruilen tegen een
boterham.Daar nog twee glazen icetea
bij gedronken en even uitgerust.Er
zaten nog rijders binnen, maar de gezellige drukte van daarstraks bij de start
was intussen achter de rug.Bij de
plaatselijke bakker nog een brood en wat koffiekoeken gekocht.Morgen eet ik brood van Bentille-Kaprijke bij
het ontbijt.De rit naar huis via de expresweg
verliep vlot met weinig verkeer.Het
viel me op dat mijn GPS niet werkte in de Konijnenpijp, de Antwerpse
tunnel!Ik ben deze Oost-Vlaamse
toertochten niet gewend, maar ik weet op voorhand dat ik hier niet ga vinden
wat de tochten in de Kempen of Brabant te bieden hebben.Men kan geen bossen aanbieden als ze er niet
zijn.Maar men moet met alle streken
eens kennismaken en de fiets is daar ideaal voor.Er is daar trouwens een vaste route.Bepijling en organisatie waren in orde en ik
heb me geamuseerd.
Toertocht (15-24-43-63 km) van WT Millegem te Mol.
Traditiegetrouw op 21 juli naar Mol gekomen om deze toertocht
te rijden.Met wat geluk een ideaal
parkeerplekje gevonden in de straat waar de tent voor de inschrijvingen
stond.Toen ik daar naartoe reed zag ik
een vader met zijn zoontje vertrekken en ik zou deze mensen later tijdens de
toer nog tegenkomen.Het was nog een
heel kleine dreumes en zijn beentjes moesten flink trappen om zijn pa te kunnen
volgen.Me ingeschreven en omstreeks
10.00 u was ik op weg.Ik zal weer bij
de laatsten geweest zijn, want tot aan de eerste bevoorrading zijn me exact 29
bikers voorbijgestoken (27 eigenlijk, want ik heb de vader en de zoon hier
bijgeteld), na de eerste bevoorrading heb ik nog 10 bikers gezien en na de
splitsing waar de 60 apart ging nog 9.Ik vermoed dat ik als laatste gearriveerd ben, want korte tijd daarna kwamen
de eerste mannen toe, beladen met opgehaalde pijlen.
De tocht stuurde ons deze keer bij de start niet het
maïsveld in, maar de veldweg schuin tegenover.Het zou dus best kunnen dat de toer in tegenovergestelde richting
verliep dan vorig jaar.We werden eerst
de bossen van de Europawijk in gestuurd, waar singletracks en korte strookjes
beton elkaar afwisselden.We passeerden
daarbij de Europese school.Dat
verklaart meteen waarom de straten er de namen van Europese landen dragen.Verder kregen we een afwisseling van
bospaden, singletracks, veldwegen, hobbelpaadjes door weiden en rustige
baantjes op het grondgebied van Mol, Geel, Balen en Meerhout.Ik herkende bepaalde stukken terug vanuit
vorige edities.Soms zelfs tot in
detail!Zo wist ik bij het inrijden van
de Molderloopstraat in Balen (ik ben wel even teruggekeerd om naar de
straatnaam te kijken) dat ik seffens voorbij het huis zou rijden waar voor de
venster een perpetuum mobile over en weer stond te zwieren.En het stond er nog altijd over en weer te
zwieren!Dat was de straat waar je in
een bocht de spoorweg diende te kruisen en aan de andere kant via een dropke
het bos in reed.Dat was kort voor de
tweede bevoorrading.Er stak me net een
trio bikers uit Hamont voorbij, die mannen in hun mooie rood-gele pakken.
Het was zalig rijden in de bossen en we kregen geregeld
leuke stukjes en tracks voor de wielen geschoven.De eerste bevoorrading stond op 20 km van de
start en zoals de vorige keren aan een voetbalveld.De vader en zijn zoontje waar ik een tijdje
op de tracks was blijven achter rijden en dan was voorbijgegaan, kwamen hier
ook toe.Moet gij niks eten, vroeg hij
als een grote aan zn vader, terwijl hij zich tegoed deed aan een halve banaan!Grappig eigenlijk!Er stond daar nog een vader met zn twee
klein mannen.Je kon bananen en
granenrepen eten, er was sportdrank om te drinken.Er was nog redelijk wat beweging aan de
bevoorrading.Een biker keerde op zijn
stappen terug, want had zn helm laten hangen.Ik ben tegelijk met de vaders en hun kinderen weer vertrokken en dra was
er wat oponthoud aan de bult die we op moesten, temeer omdat daar een bord
stond dat er wat verder een fotograaf van mtb-you had postgevat en die iedereen
op de gevoelige plaat vastlegde.Wie
niet weet op welke site hij naar de fotos moet gaan zoeken was ofwel nog niet
goed wakker, of moet anders dringend een brilletje kopen, want er stonden zeker
vijf borden waarop de site in grote letters vermeld stond!De vaders met hun kinderen voorbijgestoken waar
het kon.Van dan af reed ik zo goed als
alleen, voorbij het SCK, het Studiecentrum voor Kernenergie, gelegen in een
straat met de bizarre naam Boeretang!Ze
weten daar in Mol hun straatnamen wel te kiezen, want ik heb er nog gelezen die
tot de verbeelding spreken.Ik
arriveerde aan de plek waar de 60 km zich afsplitste van de andere
afstanden.Volgde een leuk stukje door
de bossen op een slingerende track met enkele kombochten en heuveltjes op en
af.We reden ook enkele kilometers naast
een kanaal.Ik gok op het kanaal van
Dessel naar Kwaadmechelen!
In een rustige straat wandelde een oud echtpaar, hij zo krom
als een banaan met een loopwagentje en zij met een stok!En dat deed me denken aan het liedje van de
betreurde Conny
Vandenbos.Ook al loopt hij in dat
liedje alleen door het straatje en staat stil bij de dropjesdrogist, en koopt
daar wat snoep voor een kleintje, dat niet weet dat hij oma zo mist!De vrouw leek me iets jonger dan de man!Hij zal misschien een echte Blauwbaard
geweest zijn in betere tijden, tuk op een groen blaadje!
Dan passeerde ik plekken waar ik al eerder gefietst had,
want het traject zocht aansluiting met een gedeelte van de Landduinenroute op
het grondgebied van Mol, Dessel en Meerhout.We reden langsheen de Technische School Sint-Paulus om het natuurgebied
Heidehuizen te bereiken en passeerden de achterzijde van Meubelen Odrada.Ik herkende het uiteinde van de Bremdoornstraat,
vroeger een zandweg en thans voorzien van een betonnen onderlaag.We reden er een rondje en kwamen op de grote
baan uit.Tot mijn verbazing bleek het
oude vervallen huis op de hoek van de Bremdoornstraat nu ook uitgebrand
te zijn!Dat zal wel in de fik gestoken
zijn door mensen die niks beter te doen hadden!We passeerden de gemeentelijke opslagplaats van Mol met zandhopen en
wrakken van afgedankte brandweerwagens om dan door de bossen een stukje van de
rode lus van de Landduinenroute mee te pikken.Enkele moeders lieten hun kinderen spelen in de zandvlakte aan de
Kapucienenberg waarlangs het traject passeerde.In de Volmolenstraat in Meerhout reden we voorbij het terrein van de Kempense Modelclub.En voor de geilaards onder u is dat jammer
genoeg geen modellenbureau, doch een club voor radiobestuurd modelvliegen.Er was geen beweging.Slechts één man had er één van de vaste
tafeltjes ingenomen en er zijn helikoptertjes uitgezet.Sommigen amuseren zich met de fiets, anderen
vinden hun plezier in het vliegen met telegeleide helikopters.Leuke paadjes dienden zich aan in een
afwisselend landschap.
Ik moet de laatste geweest zijn aan de tweede bevoorrading
op een boerenhof. Ja, ik ben maar een trage rijder! "Iemand die nog van de
bossen geniet", zei de man ter plekke. "Ja, maar eigenlijk ook omdat
ik gewoon niet rapper kan"! Mijn bike genoot er wat belangstelling, want
een Turner hadden ze nog nooit gezien.
Uiteindelijk arriveerde ik dan toch op de plek die ik al
eerder in de toer verwacht had, meer bepaalde de Belse Bossen van het gehucht
Bel in Geel.Eén van mn collegas woont
daar in een gerestaureerde hoeve.De
bossen werden er nu ingenomen door jeugdbewegingen die er hun kampen hadden
opgezet.Bossen?Ik schrok toch wel danig van de kaalkap die
daar heeft plaatsgevonden en nog aan de gang was!Ik had daar echt geen goed gevoel bij!Een bordje van Natuurpunt meldde dat men de
bossen uitdunde om minder bomen meer kansen te geven en te zorgen voor licht
tot op de bodem voor plantengroei.En om
weer te zorgen voor een open heidelandschap in plaats van de volgens hen saaie
begroeiing met naaldbomen.Sommige
stukken waren volledig kaalgekapt en veranderd in een zandwoestijn.Op een stuk waren zelfs de wortels van de
bomen uitgegraven en op hopen bijeengeveegd!Binnen tien of twintig jaar stelt men vast dat alle zand is weggestoven
of weggespoeld en gaat men weer bomen planten om erosie tegen te gaan!Wedden?
Ik was me er niet van bewust dat Bel zo dicht bij de start
lag, want na de doortocht van de bossen en een straat die Manheuvels heette
verried mijn tellertje dat ik nog hooguit een dikke vijf kilometers te rijden
had.Bossen maakten plaats voor het
rechthoekig patroon van veldwegen, waaruit je kon opmaken dat we Millegem weer
bereikt hadden na een stevige rit van 63 km.Bij aankomst hoorde ik mn naam roepen en bleek rubber-12 daar te zitten
in het gezelschap van Ippe.Het is van
einde mei geleden dat ik rubber nog gezien had.We hebben nog twee glazen Grimbergen achter de kiezen gegoten en waren
daarmee weer de laatsten om op te krassen.Via Postel en de rustige E34 ben ik weer naar huis getuft.Ik passeerde Mol-Achterbos.Ik ben vroeger tijdens tochten een paar keren
voorbij de vijftien
kapelletjes van Mol-Achterbos gereden en sinds ik weet dat die zo heten
heb ik ze nooit meer te zien gekregen!
Een mooie afwisselende toer, veel bossen, duidelijk
afgepijld en overal gevarenbordjes aan de kruisingen waar enige oplettendheid
geboden was!Ideaal voor mij: een
afstand die de moeite waard is om er voor naar hier te komen, want ik moet toch
een uur autorijden, en lekker vlak om niet afgepeigerd weer toe te komen.
Op de foto's: de Belse bossen aan het kapelletje van de stilte, de Kapucienenberg waar de Landduinenroute passeert en het uitgebrande vervallen huisje op de hoek van de Bremdoornstraat en de Borgerhoutsedijk te Mol wat eveneens op de vaste mountainbikeroute ligt.
Doorheen het Dijleland, toertocht (30-44-63 km) te Wijgmaal van
WTC De Biekes Wakkerzeel.
Uit het filmpje van Phille vermoed ik dat ik de bestelwagen
aan de tweede bevoorrading nog net heb zien wegrijden. Die zou dan op een
tiental kilometer voor het einde gestaan hebben. Kan dat? Daar stond toen ook
een wagen met fietsdrager. Vermoedelijk van degene die daar de pijlen is gaan
weghalen. Dat laatste ploeterstuk uit het filmpje betreft volgens mij een
singletrack met veel geulen die ook in andere toertochten voorkomt. Laatst nog
in de TT vanuit Oud-Heverlee op 3 juli 2011. Maar toen lag alles droog. Ik heb
daar ooit eens tot aan mijn knieën in het water gestaan. Ik vermoed dat dit
tijdens de TT vanuit Loonbeek was, twee jaar geleden. Het was toen zeer slecht
weer met veel regen en wind. Vorig jaar heb ik die toer opnieuw gereden bij
mooi weer en toen lag alles er beenhard bij, ook de stukken waar je het jaar
voordien tot aan je enkels in de modder zakte!
Doordat de pijlen op dat stuk al weggenomen waren ben ik aan die modder
ontsnapt. Ik kwam daar nog een andere late biker tegen en samen zijn wij via de
gewone weg weer naar Wijgmaal gereden.
Hetgeen ik in mijn verhaaltje van hieronder het "peperkoeken
huizeken" genoemd heb, krijg je in het begin van het filmpje te zien op
tijdstip 00:40 seconden (ladders tegen een huis, geparkeerde fietsen, een kip,
eend, hond lopen er rond). Blijkbaar was dat nog voor de bevoorrading. De toer
van Oud-Heverlee kwam hier volgens mij ook voorbij. Het was in ieder geval niet
de eerste keer dat ik er passeerde. Ik zou wel eens willen weten wat dat daar
eigenlijk is! Een woonhuis of het clubhuis van één of andere bende? Ik heb bij
een eerdere passage daar eens een zonderlinge oude man op een stoel zien
zitten, iemand die goed in het geheel daar paste! Een soort van Catweazle, voor degenen die
deze nog kennen!
En Catweazle blijkt Gosse te heten, de eigenaar. Ik moet hem
dus toen in hoogsteigen persoon gezien hebben! Zouden ze daar ook
bouwvergunningen nodig hebben? Verbazingwekkend anno 2011! En met eigen
website! De Bereklauw is een gevestigde waarde in het Leuvense, en de Gosse een
fenomeen (waarschijnlijk een mei '68 maatje van Louis). 't Is daar best
gezellig en er wordt van alles georganiseerd.
Op de website van WTC De Biekes staan een aantal foto's van
de toertocht!
Doorheen het Dijleland, toertocht (30-44-63 km) te Wijgmaal van
WTC De Biekes Wakkerzeel.
Vandaag naar Wijgmaal gekomen om daar de toertocht van 65 km
te rijden.Bij het opstaan zag het weer
er toch veelbelovend uit ondanks de sombere voorspellingen van wisselvalligheid
en veel regen.Me ingeschreven en
vertrokken omstreeks 9.45 u.We werden
langs de spoorweg Wijgmaal uitgestuurd en gedurende de eerste zeven kilometers
kregen we redelijk wat asfaltbaantjes onder de wielen geschoven om tot aan de
leuke stukken te geraken.Want daarna
doken we de bossen en de velden in.Ondanks de regen van gisteren lag alles er nog redelijk behoorlijk bij
en de plassen kon je gemakkelijk ontwijken.Maar het zou zo niet blijven duren, want na afloop zag mijn fietske er wel
lief uit en het kan best zijn dat er nu wat minder Hageland is, want dat is
hier thuis tijdens het poetsen van mn bike mee door het putteke gespoeld!
Nadat de kleinste afstand zich van de rest had afgesplitst
werden we een behoorlijk vermoeiende helling op gestuurd.En er zouden er nog zulke komen.Boven gekomen werden we het Mollekensbos
ingestuurd over een draaiende en kerende singletrack, op en af.Daar was wat behendigheid vereist terwijl de
natte bodem onder je banden knisperde.Na enkele paden door bos en velden kwamen we aan de Mollekensberg.Een hele tijd later zag je rechts in de verte
de spoorweg weer liggen waarlangs we kort na de start gepasseerd waren.We hadden dus een grote lus gereden.
De toer bracht verder wat we in deze streek kunnen
verwachten: een afwisseling van de beenharde veldwegen met een door de regen
zacht geworden bovenlaagje.Want bij
regenweer kan de keiharde bodem veranderen in een echte vettige modderpoel.Ik heb hier ooit al in andere omstandigheden,
lees bij zeer slecht weer, gereden!De
veldwegen werden afgewisseld met de mooie holle wegen, hetzij off-road, hetzij
over de bekende kasseitjes.Soms was het
naar boven stompen, en er waren toch een paar langere stroken bij, op andere
plekken kon je lekker naar beneden dokkeren, terwijl de achtervering van de
fully het gedaver van het over de kasseitjes rijden temperde.Passages door bossen werden afgewisseld met
het rijden door velden waar je kon genieten van mooie vergezichten.
Ik heb een tijdje aan het rijden geweest in het kielzog van
een vrouw met achter mij een biker in een fietsbroek met fluogele
zijpanden.Maar omdat ik na een stevige
klim even aan de kant moest om naar adem te happen, speelde ik ze na een tijd
toch kwijt.Hier en daar herkende ik
stukjes van vorige edities, zo de plek waar vorig jaar rubber-12 en Chimaera op
een bankje zaten, op de plek waar de 65 en de 45 zich van de 30 km
afsplitsten.Dat was aan een huisje in
een bos.Zou dat Bertembos kunnen
zijn?Een Shortmountainbiker stak me voorbij.Verderop herkende ik een plek waar ik al een
aantal keren naar rechts ben moeten afslaan in een mooie holle weg.Maar dat was dan tijdens toertochten die
vanuit Waals-Brabant vertrokken.Twee
jaar geleden ben ik daar ook gepasseerd tijdens de toer vanuit Loonbeek.Toen was het zeer slecht weer en het was
alsof ik er door een beek moest rijden!Deze keer werden we rechtdoor gestuurd om te klimmen over een korte
helling met kasseien.Even verderop
stond de eerste bevoorrading.Ik had er
toen zon 25 km op zitten.De biker die
daarstraks achter mij hing maakte er aanstalten om weer te vertrekken.Ik vermoed dat hij de toer van 30 km volgde.Misschien een nieuweling in t biken, want
het gebeurt zelden dat iemand achter mij blijft hangen.Er was nog slechts weinig beweging op de
bevoorrading.Er kwamen er nog twee toe
na mij.Alles was nog voorhanden:
sportdrank, appelsienen, bananen en cake.De tent waaronder de mensen stonden werd op een bepaald ogenblik wel
bijna meegenomen door de wind!
Na de bevoorrading werden we de steile kasseiweg op gestuurd
die ik ook ken uit andere tochten in deze streek.Dan splitste de 45 en de 65 km zich weer af
van de 30.Achter de bomen ontwaarde ik de
draaiende radar van Bertem.Ik had al in
de beginne gemerkt dat er vliegtuigen voor Zaventem landden en opstegen.Twee bikers die op eigen houtje hun rondje
reden kwamen uit de tegenovergestelde richting.Verder begon vanaf de bevoorrading voor mij een eenzame tocht, want ik
heb geen enkele biker meer gezien.Ik
heb zelfs bijna niemand meer gezien, hooguit nog twee keren iemand die op pad
was met zn hond en een groepje van vier wandelaars.Het was overal even doods.Zon slecht weer was het anders niet, er zat
blauw in de lucht en er stond wel een stevige wind.Sommige klimmen moest ik in twee stukken doen
om halverwege even te kunnen uithijgen en te lurken aan het slangetje van mn
drinkzak.We reden herhaaldelijk in de
buurt van de E314.Daar lagen leuke
paadjes.We passeerden het witte huis
dat het dichtst bij de snelweg ligt.Meerdere toeren in deze regio passeren daar.Soms zaten we tot vlak naast de snelweg, zo
aan een bord dat de afrit Bertem aankondigde.Even verder werden we over een eenzame brug over de snelweg
gestuurd.Als je op de snelweg rijdt heb
je er geen benul van dat in de bossen die je passeert de paadjes op luttele
meters van de vangrails lopen.We reden
op amper een meter van de pechstrook en toch tussen de bomen!Aan de straatnaamborden kon ik zien dat we
een tijdje in Meerbeek op pad waren.Een
straat met villas, waaronder een paar afgrijselijk kitscherige met de allures
van een Griekse tempel, bleek pas geasfalteerd te zijn.Het zag er allemaal zeer netjes uit.De plek waar de 65 km van de 45 km scheidde,
herkende ik nog van vorig jaar.Ik heb
toen nog even getwijfeld voor dewelke ik zou gaan.Chimaera is toen de 45 opgegaan en rubber-12
en ik de langste toer.Nu was ik daar
alleen.Toen we vanuit een modderig stuk
aan het einde van een veldweg de grote baan op moesten klimmen en na de top
naar beneden konden razen, vlogen de klodders modder me om de oren!
Toen ik vanuit het bos een woonwijk met mooie huizen op het
grondgebied Everberg in reed kreeg ik een ferme regenbui, inclusief windvlaag,
over mn zip.Toch maar even geschuild
onder een berkenboom, want de gedachte aan een doornatte zeem tussen mn benen
deed me huiveren.En zo maalde ik tegen
mn trage tempo de kilometers van deze toertocht af.We passeerden ook weer dat peperkoeken
huizeken, een krocht ergens in een holle weg.Man, man, wat een rommel dat daar ligt, tot een reeks autowrakken
toe!Er stonden daar een hele reeks
fietsen geparkeerd.Ik vraag me af wat
dat daar eigenlijk is!
Terug in Meerbeek kregen we in een leuke afdaling in een
holle weg de kasseitjes van de Onze-Lieve-Vrouwstraat onder de wielen.Daarna moest je rechts afslaan en weer naar
boven klimmen.Om vast te stellen dat er
geen pijlen meer waren!Er was weinig
twijfel dat je na de klim het bos in moest om daar weer naar boven te kruipen.Ik was moe en dus was dat even te voet.Geen pijlen te zien en de sporen gevolgd
doorheen het bos.Je zag waar er gereden
was.Aan de rand van het bos was een pad
met de keuze links of rechts!Maar geen
pijlen te zien!Nog eens terug gereden
tot aan de Lieve-Vrouwstraat.Neen, ik
had me niet vergist, het was naar rechts!Waarschijnlijk waren de pijlen op dit gedeelte al weggenomen!Dan was ik wel goed gezien in een streek die
ik niet ken!Terug richting bos
gereden.Daar zag ik een biker met een
zwart-rode vest op zijn stappen terugkeren.Hij had hetzelfde probleem!Hij
was laat vertrokken, volgde ook de 65 km en vond geen pijlen meer.Deze biker was afkomstig uit Hove.Hij had dan nog de pech dat hij in het bos
van daarnet over de kop was gegaan waardoor hij zijn knie gekwetst had.
Ik had toen een 55 km op mn tellertje, het over en weer
rijden inclusief.Samen zijn we dan
teruggekeerd richting Onze-Lieve-Vrouwstraat en honderd meter verder gereden
tot een kruispunt in de bewoonde wereld.Men had inderdaad de pijlen al weggenomen, want de pijl naar rechts van
daarnet was intussen ook verdwenen!Een
auto doen stoppen om de weg te vragen, maar die mensen wisten ook niet zeker
hoe tot het station van Wijgmaal te geraken.Een biker uit de streek die daar op eigen houtje rondreed heeft ons dan
mee op sleeptouw genomen tot in Herent en ons daar op weg gezet.Altijd rechtdoor, aan Juwelier Huybrechts
naar links, dan weer rechts.We
passeerden Winksele.Ik had het moeilijk
om mijn lotgenoot uit Hove bij te houden, maar hij was zo galant van op de
cruciale plekken even te wachten.Voor
alle zekerheid nog eens iemand aangesproken voor de juiste weg.Die maakte meteen sluikreclame voor het
bedrijf waar hij werkte, naast het kanaal.Daar moesten we voorbij.De
Mechelsesteenweg over en daar stonden borden naar Wijgmaal.Nog drie kilometer!We moesten de brug over aan het kanaal.Eigenaardig genoeg hingen daar nog wel de
pijltjes!De herinnering aan vorig jaar
kwam weer boven.Toen ben ik langs de
verkeerde kant van het kanaal verder gefietst, maar de maat van Cheeseman is me
toen achternagekomen.Het is toen dat ik
Cheeseman van de oranje brigade met reclame voor Oudendijk op hun pakken voor
het eerst ontmoet heb.Aan de parking
aan het station afscheid genomen van mn vriendelijke gelegenheidsmakker die me
de laatste tien kilometer vergezeld had.Aan het voetbalterrein viel niet veel meer te beleven, de bikewash was
al opgeruimd, en dus maar mn auto opgezocht die in de Weggevoerdenstraat
geparkeerd stond, voor het huis waar ik twee jaar geleden ook stond.Want ik heb deze tocht al minstens drie keren
komen rijden.De rit naar huis verliep
vlot.
Er kleefde toch redelijk wat vettig Hageland aan mn bike en
schoenen en dan kreeg ik tijdens het schoonmaken van mn fiets nog een fikse
regenbui met veel wind over mn lijf, zodat ik noodgedwongen even drogere
oorden diende op te zoeken.Maar nu is
alles weer proper gekuist en gewassen voor de volgende keer.Mooie tocht, voor mij toch redelijk zwaar in
deze streek, alhoewel er hier nog zwaarder zijn.Als er al een tweede bevoorrading was, dan
was die al opgekraamd.Afpijling was in
orde, op bepaalde stukken soms karig.Maar in het vervolg misschien het laatste gedeelte van het traject ook
pas het laatst ontpijlen!Vorige zondag
ben ik in Hamont-Lo ook zo goed als samen met de ontpijlers binnengelopen.Maar die mannen hadden iemand op pad gestuurd
om te zien of er niemand meer op het traject reed.Die man verwittigde dat ik nog op komst was
en ze dus nog even dienden te wachten!Ik heb in ieder geval een mooie zondag beleefd.Met mn groeten aan de biker uit Hove, mocht
hij dit lezen!
Boerenbike te Droeshout-Opwijk op zondag 31-07-2011
Voor de zesde keer op rij organiseert de KWB Droeshout de echte onvervalste BOERENBIKE in Opwijk tijdens de Wayenbergkermis. Een toertocht van 30 of 50 km in de omgeving van Asse-Mollem-Meise-Oppem-Ossel-Merchtem. Met bikewash, 1 bevoorrading en natuurlijk niet te vergeten, onze originele Boerendouche!
U kan inschrijven en vertrekken vanaf 8.00 u tot 10.30 u voor de 50 km en tot 11.00 u voor de 30 km. Na 11.00 u kan u ook vrij en gratis vertrekken maar zonder bevoorrading en op eigen risico. Achteraf kan u in de feesttent genieten van onze lekkere pensen, sateetje of biefstuk en vergeet niet te proeven van het overheerlijke "Waaienbergerbier" en de muziek van het orgel Decap.
De inschrijving bedraagt 4 .
Adres van vertrek: Waaienberg 41 te 1745 Droeshout-Opwijk
Davy Coenen was een professionele mountainbiker uit Neerpelt die vorig jaar op 29-jarige leeftijd is overleden tengevolge van een hersentumor. Sinds zijn dood herdoopten de Peltercrossers hun 4-uren endurance om tot de "Memorial Davy Coenen". Davy Coenen werd geboren te Neerpelt op 2 april 1980 en is er overleden op 9 februari 2010.
De Peltercrossers presenteren:
4 u MTB ENDURANCE Overpelt 13 augustus 2011 Start 16.00 u Overpelt
De 4U MTB Endurance Overpelt gaat zijn 6de editie in. Ook dit jaar zullen we ervoor gaan. Met 500 euro prijzengeld voorzien voor de eerste 5 teams en naturaprijzen, prachtige tent voor een goei pint achteraf werd er ook weer gedacht aan de kleintjes die meekomen om te supporteren enz...
4U MTB Endurance Overpelt is een wedstrijd op recreatieve basis die verschillende teams van maximum 3 en minimum 2 renners de mogelijkheid biedt om het tegen elkaar op te nemen in een 4 uur durende endurance over een uitdagend, tegelijk technisch en snel parkoers van ca. 3,5 km. De renners kiezen zelf wanneer en hoe vaak zij elkaar aflossen. Het team met de meeste rondjes na 4 uren is de winnaar. De perfecte situatie om aan teambuilding of gewoon om er een mooie MTB dag van de maken..
Ook kan er vanaf dit jaar Solo gereden worden, we zijn zeer benieuwd wie deze uitdaging aandurft.
Het registreren van de rondes van de 4 Uur gebeurt via een elektronisch systeem. Elk team krijgt hiervoor één chip die de renner in koers steeds bij zich moet hebben. Aan de finish moet elke renner langs een chip passeren zodat bij passage van de biker (met chip) de gegevens per team worden bijgehouden in een centrale computer.
Deze informatie vind je hier op de site van de Peltercrossers:
Toertocht (22-28-45-65 km) van het Hamont MTB Team te
Hamont-Lo.
Vandaag in Hamont de toer van 65 km komen rijden.Na een etentje gisteren had ik niet bepaald
zin om op een zondag voor dag en dauw op te staan, en omdat ik bovendien nogal
veel tijd nodig heb om wakker te worden, was ik tergend laat aan de start.In tijd viel de verplaatsing anders nog
mee.Ik werd naar de parkeerplaatsen
voor het Salvatorcollege verwezen en bij het zien van deze school merkte ik dat
ik hier een aantal jaren geleden ook ben komen rijden.Na opzoeken in mn dagboek blijk ik er
zelfs al twee keren geweest te zijn, meer bepaald in 2007 (toen schreef ik nog
niet veel tekst) en in 2008.Ik had
inderdaad het gevoel dat ik ook ooit geparkeerd gestaan heb in een weide vlak
bij de kapel (gewijd in 1921 stond er op een gedenkplaat) waar we aan het einde
van de rit zijn gepasseerd.Ik was maar
net op tijd voor het sluiten van de inschrijvingen want ben om 10.25 u
vertrokken!Toch maar eens duidelijk
gevraagd of ik nog kon vertrekken voor de langste afstand met de melding dat ik
bovendien maar een trage rijder was!Maar het kon, als ik maar voor donker weer terug was!Ik heb dan ook maar een vijftal bikers nog
gezien onderweg, en vanaf de eerste bevoorrading geen enkele meer!
Het parcours was eigenlijk uitermate geschikt voor mij op
deze dag.Een overwegend vlakke tocht en
vaak in de bossen.Bij momenten waren er
wel langere eentonige stukken of wegen, maar die werden geregeld onderbroken
door leuke paadjes en singletracks, paadjes door mooie bossen en smalle tracks
tussen varens of waarbij je de lage takken tegen je armen voelde schuren.Een aantal keren werden singletracks benut
die, ervan gescheiden dooreen strook
bomen en groen, parallel liepen met toeristische fietspaden.Een eenzame wielertoerist die me voorbijstak
zal gedacht hebben van wat rijdt die kwibus nu op dat paadje, terwijl er hier
een biljartlaken voor de wielen ligt!
Na een kilometer of 15, een eindje voor de eerste ravito,
diende zich een technisch stukje aan met bochten en heuveltjes die niet zo
evident waren omwille van het mulle zand.Het meisje van een koppel jonge rijders dat me daarstraks
voorbijgestoken was, raakte hier wat op de sukkel en liet me weer passeren.Ik ben hen dan voor kunnen blijven tot aan de
eerste bevoorrading op 19 km.Daar lagen
nog stukjes banaan, wafels en lekkere cake met chocolade en kon je nog
sportdrank drinken.Er sloegen nog een
aantal rijders naar links af voor de grootste afstanden, maar ik vermoed dat ik
even verderop de laatste zal geweest zijn die voor de 65 km koos.Na de eerste stop heb ik geen bikers me nog
weten inhalen.Ik was wel niet alleen in
de bossen, want er liepen ook wandelaars, al dan niet met honden, rond en net
voor de afsplitsing van de grote afstand diende ik een koets met boerenpaard in
te halen op een bospad.
De splitsing tussen de 65 en de 45 km lag aan een baan.Ik ben daar even gestopt om het noodnummer
dat op bepaalde gemakkelijk te bereiken plekken was opgehangen op bordjes met
een zonenummer, even te bewaren in mn gsm.Als je dat niet doet, heb je het misschien nodig, doe je het wel,
misschien niet!En dat is altijd
beter.Daardoor stak de paardenkoets met
weer voorbij.Ik heb dan de route even
verlaten om eens tot aan de poort en de kerk van de Achelse Kluis te
rijden.Want ik had de toren daarnet
boven de bomen uit zien steken en hoorde de klok het uur slaan.Dat Trappistenklooster is van dezelfde orde
als de abdij in Westmalle, waardoor de link met het thuisfront weeral gelegd was.Spijtig genoeg is de Achelse Kluis niet
toegankelijk voor een bezoek.We werden
de grens over gestuurd naar een natuurgebied van Staatsbosbeheer Nederland,
aangeduid door een bord zoals dat in mn eigenste kontreien ook gebruikelijk
is.Ik houd van eenvormigheid!Zoals in heel Duitsland de straatnaamborden
er overal gelijkaardig uitzien!Niet de
zooi van verschillende borden per gemeente zoals in België.
Dra reden we door de vlakten en de bossen van de
Leenderheide.Het landschap daar is wat
te vergelijken met wat hier ten noorden van Antwerpen op de grens met Nederland
ligt in het natuurgebied De Zoom Kalmthoutse Heide in de streek rond
Bergen-op-Zoom.Alleen ziet de heide er
daar nu wat zwarter uit na de branden!En op de Brabantse Wal zijn er ook meer hoogteverschillen dan in Leende.Ook de zanderigheid is vergelijkbaar met
hier, daarom dat er hier in de grensstreek in de zomer geen toertochten
zijn.Er is soms geen doorkomen aan.Er stak me een biker voorbij die me vroeg of
ik de toer vanuit Hamont-Lo aan het rijden was.Het was één van de leden van het Hamont Mountainbiketeam die het
parcours afreed om te controleren of er nog bikers onderweg waren.Ja dus!Toch nog even wachten met ontpijlen tot den deze voorbij was!Hij zou aan de tweede bevoorrading
wachten.Alhoewel niet meer van de
jongste, reed die kerel gezwind door en kon ik hem niet blijven volgen.Na het doorkruisen van de heide en de bossen
in Leende kwam er dan het lastige stukje met een aantal brede wegen vol mul
zand naast de Baronie Cranendonck.Het
vroeg wat moeite om er door te komen.Gelukkig boden de met gras begroeide zijkantjes nog de mogelijkheid om
het zand wat te mijden.Verderop stond
de tweede bevoorrading met twee vrouwen voor een zwerfwagen (handig zoiets) en
vier Hamontse bikers die konden beginnen met het wegnemen van de pijlen na mijn
passage!Intussen was het ook knap warm
geworden nu de zon was doorgebroken.Ik
had nog een 20 km voor de boeg.
Op een bepaald ogenblik bemerkte ik pijltjes van een Nederlandse
vaste route.Dewelke is dat?Er lagen daar een aantal leuke smalle paadjes
in de bossen.Aan het bord dat de
laatste 5 km aankondigde stonden nog twee bikers van de club te wachten om met
ontpijlen te kunnen beginnen.Ze vroegen
of de toer me was bevallen.Bergen
hebben we hier natuurlijk niet!Daar
had ik vandaag ook geen nood aan, dan zou ik te veel afgezien hebben.Toen ik het industrieterrein naderde was het
hoogwater en moest ik een boom opzoeken.Ik hoorde stemmen en bemerkte twee bikers van aan de tweede stop die
pijlen wegnamen!Oei, we zijn te snel!Grappig eigenlijk!Dan passeerde ik de straten waarlangs ik
vanochtend met de auto naar de start was gereden.Nog twee grote pijlen van de splitsing
opgeraapt van het midden van de straat, vermoedelijk uit de rugzak gevallen van
de biker die ze was gaan weghalen.En
dan ben ik met die twee knoesten in de hand quasi gelijktijdig gearriveerd met
de groep mannen die de pijlen waren gaan weghalen.
Bij een drankje binnen nog even een babbel met die
mannen.Ze hadden vandaag een 500
deelnemers, waarvan een 100 voor de 65 km.Ik was eigenlijk benieuwd naar met hoeveel leden het Hamonts team was om
dit alles te organiseren.Slechts met
23!Toch een heel prestatie om zon
afstand uit te zetten en een toer te organiseren met zo weinig mensen.Voor het hangen van pijlen waren die mannen
twee dagen op pad geweest.Maar ze
hebben dat goed gedaan en mogen dat in de toekomst nog doen!En het waren nog vriendelijke kerels
ook!Een mooie dag beleefd en tevreden
dat ik de grote toer heb kunnen rijden, want voor een rit van 65 km was het
zeker de moeite van de verre verplaatsing waard.
Bruce Wayne, ik had me nog afgevraagd of je hier zou komen
rijden, want ik had op de routeplanner gezien dat Gotham City dichter bij
Hamont gelegen is dan de plek waar ik vandaan diende te komen!Maar om u te zien te krijgen had ik vroeger
uit mn nest moeten komen!En ik rijd
vermoedelijk ook veel te traag om Mr. C te hebben kunnen vervangen!
Dit verhaal kan je ook lezen op het Belgische forum en op
het Nederlandse forum:
19de Meerdael Classic (28-45-60-75-100 km) van de Downhillbikers te Oud-Heverlee.
Vandaag ook naar Oud-Heverlee afgezakt voor de eerste toertocht sinds een dikke maand stilliggen, op de 24 uren van Westerlo vorig weekend na.Er zijn nu eindelijk een aantal straten open die tot de vorige keer ontoegankelijk waren, zodat ik de vertrekplaats naderde vanuit Korbeek-Dijle.De vaste route kruist daar de spoorweg, die plek kwam me bekend voor, en vrezend geen parking te vinden in de smalle stijgende straat, mijn auto daar naast de spoorweg achtergelaten.Daardoor enige verwarring veroorzakend voor anderen die mij daar met mn bike in de weer zagen en vroegen of er verder parkeergelegenheid was.De start bleek te zijn aan de sportvelden tegenover Don Bosco en daar is in wezen heel wat parking, alhoewel ze goed vol stond!Ik ben hier nog al geweest om toen een bijna onmogelijke parkeerplek slechts te vinden op die nochtans grote parking!
Omstreeks 10.00 u vertrokken voor de toer van 60 km.De eerste 20 km, tot aan de eerste bevoorrading, gingen vrij vlot, ook al was ik voor de start al bekaf van die steile Korbeekdamstraat naar de start te hebben moeten beklimmen!Van aan de voetbalkantine doken we eigenlijk direct de bossen in.Ik meen dat de vaste Meerdaalwoudroute daar ook passeert.Er kwamen daar trouwens stukken van in de tocht voor, maar ze werden in de tegengestelde richting bereden.Zo dat stukje naast de snelweg vol putten en geulen, waar vaak water in blijft staan.Maar nu lag de plek er bijzonder goed droog bij.In het eerste deel kregen we een aantal brede boswegen voorgeschoteld, soms lange rechte stukken, hetzij lichtjes klimmend of dalend.Ook de holle wegen die rijkelijk aanwezig zijn in deze streek, werden ons deel.Aan de eerste bevoorrading kon je fruit eten, cake, wafels en stukjes snoepgoed met chocolade.Er was sportdrank en water.
Bijna onopvallend veranderde de voertaal van Nederlands in Frans en doorkruisten we een gehucht dat luisterde naar de naam Mille.Zeer schilderachtig was de witte vierkantshoeve die jammer genoeg gedeeltelijk in staat van verval verkeerde, ook al was ze nog in gebruik.Het zal ook niet min zijn van zon groot gebouw te beschermen tegen de tand des tijds.Tegenover stond een kleine witte kapel.Ondanks het feit dat ik nog al tochten in deze streek heb gereden, was ik hier nog nooit geweest.Er volgden nog andere paden die voor het eerst kennis maakten met mn bike en het zware gewicht dat deze moet torsen.Aan de kruising met een drukke weg hield een Downhillbiker me tegen.Hij wist me te zeggen dat het parcours plaatselijk was omgelegd omwille van een brand.Dat het een woningbrand betrof wist ik toen nog niet.Enkele weken geleden ben ik in Stekene tijdens een toertocht ook moeten omrijden omwille van een bermbrand.De brandweer liet me niet passeren.Maar daar heb ik wel zelf mijn plan moeten trekken om weer op het parcours te geraken.Hier waren de pijltjes al verhangen!
De doortocht van Nethen zal me bijblijven.We kregen een pracht van een holle weg voor de wielen, waar je weliswaar goed moest uitkijken voor de vele stenen die er lagen.Toen ik even stopte zag ik op de bermen planten staan waarvan de bloemen bestaan uit een soort langwerpige tros rode bessen.Volgens mij zijn dat beschermde planten, ik meen zelfs dat het een soort orchideeën betreft.Toen ik na aankomst aan Offshore vroeg of die beruchte lianenklim, waarover ik op dit forum al wel eens gelezen had, in de tocht zat, bleek dat inderdaad het geval en ik vermoed dat het deze holle weg was.Lianen waren er wel niet meer te zien.Daarna moesten we naast de tuinen van enkele huizen een als gevaarlijk gemarkeerde afdaling nemen.Halverwege was daar een dropke en deed ik veiligheidshalve hetzelfde als de biker voor me gedaan had!Afstappen!Het bleek een man te zijn die ik nog iets ouder schatte dan mezelf.Ook verderop zag ik het niet echt zitten om met mijn oude knoken naar beneden te razen, ook al moest ik me even tegen de kant drukken toen een vijftal naar beneden kwam gereden.Allemaal netjes achter elkaar, het zou een mooie actiefoto opgeleverd hebben!Het goed van wortels voorziene spoor ging over in een asfaltbaantje.We reden weer door een straat van Nethen en moesten dan links een smalle track in waarvan de ondergrond eerst uit zand bestond en dan uit kasseitjes.Een kaarsrecht paadje, niet breder dan een singletrack, gelegen in een door bomen overgroeide holle weg en bestraat met kasseien!Het was een zachte klim, maar een verdomd lange.Aan het einde kwam je het open veld in en moesten we rechts afslaan zodat je de bomen kon zien waaronder we gereden hadden.Toch eigenaardig dat zon holle weg zo stiekem verstopt ligt in een verder open landschap.
We doken weer de bossen in en kwamen ongemerkt op de klim die vertrekt vanaf de spoorweg en gelegen is op de vaste route in weer een holle weg.Halverwege staat een gedenksteen en ik ben gestopt om nu eindelijk eens te lezen wat er op staat.Het betreft een monument dat herinnert aan een aantal inwoners van Gastuche (er ligt een stationnetje met deze naam langs de spoorweg) die in 1944 zijn gestorven na de ontploffing van een bom.Een andere eenzame biker reed me voorbij en dat was het sein om weer op pad te gaan.Hijgend toch boven geraakt om quasi onmiddellijk weer naar beneden te moeten over een track die voorzien was van een bordje bochten!Een zeer leuk paadje van waaruit je recht de holle weg in kon kijken om de bikers die nog in aantocht waren naar boven te zien kruipen, terwijl je zelf lekker naar beneden kon razen door de bochtjes en over de bergjes wippen die op het pad lagen.Om dan beneden weer uit te komen aan de spoorweg en over te steken via een speciaal voor fietsers aangelegde overweg aan het stationnetje van Florival.Een naam die me deed denken aan een bloemenwinkel!Volgens Wikipedia is Florival een gehucht van Ottenburg, deelgemeente van Huldenberg, en dus Vlaams.Het is ook de naam van een bier, genoemd naar de toenmalige abdij in de vallei der bloemen.Het was me intussen ook opgevallen dat het gedeelte van de toer over Franstalige bodem een stuk zwaarder was dan in het begin, dat ik daardoor heel wat minder snel vooruitkwam en het weer een daguitstap ging worden!Puffend trok ik me naar boven, terwijl ik werd voorbijgereden door snelle jonge snaken die de indruk gaven zelfs niet te moeten trappen!In een steil klimmend smal straatje in Nethen stonden mooie huizen, waarvan één roze geschilderd als ware het een peperkoeken huisje uit een sprookje.De smalle weg dook het bos in en veranderde aan een eveneens roze kapelletje in een van wortels voorziene bospad.
We kruisten weerom de taalgrens en reden via de Florivalstraat Huldenberg binnen.Af en toe werd ik nog ingehaald door bikers, ik vermoed de laatste straffe mannen die de toer van 100 km hadden gekozen.Aan de voor mij tweede bevoorrading, op 51 km, ontmoette ik Pierrot le Fou, die me dan steevast vraagt of mn vriend ook onderweg is.Neen, de rubber koos vandaag voor Boom.Ik had kort na het vertrek al een Bierbiker opgemerkt, maar Pierrot was later vertrokken na een korte nacht.Werkend bij de hulpdiensten bij de brandweer van Heverlee-Leuven had hij nogal wat dronken jeugd moeten afvoeren van de festivalweide in Werchter!Te veel zaken gezopen die ze anders niet gewend zijn!Toen hij vertrok zag ik zn naambordje van de LCMT nog fier op zn stuur hangen.Daar zal ik straks wel eens naar vragen, heb ik gedacht, maar ik heb Pierrot na aankomst niet meer gezien.
Ik vond de tweede bevoorrading nogal laat komen, zo luttele negen kilometer voor het einde.Groot was dan ook mijn verbazing toen ik een bordje met nog 5 km zag staan, terwijl mijn tellertje de 60 km al had overschreden!Het einde was dus nog niet in zicht! Ik was anders al knap moe!Nog even doorbijten terwijl we weer het Meerdaalwoud doorkruisten, rakelings de Zoete Waters passeerden en een laatste klim in een holle weg voor de wielen kregen geworpen.Na een laatste smal paadje vol venijnige wortels, was ik toch blij dat ik na 65 km de sportvelden weer te zien kreeg.
Uitgekeken naar Pierrot, maar die was al pleitte.En toen ik mn naam hoorde roepen, zag ik Offshore daar zitten bij zn gezelschap en in het gezelschap van edel vocht.Offshore heb ik leren kennen na een nightride, samen met enkele andere trouwe nachtridders die elkaar op zon gelegenheden te zien krijgen.Bij dat gezelschap was een zekere Peter, een bionische man, omwille van twee ingeplante knieprothesen, maar die blijkbaar nog lustig de bike beklimt en aan een hoger tempo dan den deze!Want ik vermoed dat hij me voorbijgestoken is onderweg.Deze Peter kent dan weer rubber-12 en een tijd terug was er hier op het forum zo wat te doen over wie nu het langst op de après blijft plakken!Rubber en ik eisen vaak die eer op, maar deze Peter doet net hetzelfde!Voilà, hiermee zou ruber-12 moeten weten over wie het gaat.Vandaag hadden Offshore en ik deze eer, want wij zijn nog even blijven babbelen en buiten mijn bike stonden er nog slechts twee te wachten op hun baasje.Ik heb door het biken mensen leren kennen uit verschillende streken en het is altijd leuk als je ze dan eens tegenkomt.
Ik heb vrienden die me uitlachen omdat ik ga biken om mijn massa enigszins onder controle te houden, terwijl ik dan na afloop een pak frieten sta te smikkelen!Maar vandaag kon ik er niet aan weerstaan van op de terugweg naar huis niet even langs de Zoete Waters te rijden om daar aan het gelijknamige frituur een pakje naar binnen te werken in de avondzon! Dat is zon beetje mijn vaste stek geworden voor die enkele keren per jaar dat ik hier kom.Daarna de lange rit huiswaarts en mn bike nog grondig gekuist.Dat was niet gebeurd na de laatste rit in Mont-Saint-Guibert op 29 maart en hij is zelfs smerig mee naar de 24 uren van Westerlo genomen!Voor daar te winnen was het toch niet nodig!
Toen ik zaterdagochtend 25 juni wakker werd was de teleurstelling groot toen ik merkte dat het hard aan het regenen was.Een regen die niet ophoudt en waardoor alles kliedernat wordt!Al goed dat ik donderdag nog snel een kleine tent had gekocht, of ik zou daar vandaag mooi staan met mn spullen in de regen!Tijdens de voormiddag nog wat aankopen gedaan zodat ik wat sandwiches met beleg zou kunnen meenemen.Mijn spullen die ik donderdag al klaargezet had ingeladen en om 13.00 u kon ik naar Westerlo vertrekken.
Zoals overal was het ginder een probleem om een parkeerplekje te vinden.Ik stond aan de andere zijde van de grote baan en dus een heel eindje van de camping.Met mn fiets en tent op weg.Ik had mijn ploegmakkers al snel gelokaliseerd.Met drie andere Papegaaien, Sammy, Werner en Steve, en twee gelegenheidsmakkers, Manuel en Kevin, zouden we de kleuren van onze club komen verdedigen.We waren in de loop van de week nog dringend op zoek moeten gaan naar twee vervangers, vermits twee deelnemers dienden af te haken.De ene was onlangs onverwacht onder het mes gemoeten voor het wegnemen van de blindedarm, de tweede kreeg zijn medisch attest niet van zijn huisarts!Daarom dat ik Kevin had gecontacteerd.Ik had hem twee jaar geleden leren kennen via het forum op mountainbike.be en was hem onlangs nog op een toertocht tegengekomen.Hij had toen laten verstaan dat hij wel eens mee wou doen in Westerlo!De vriendin van Kevin en de partners van Sammy en Werner waren ook het hele weekend paraat voor de morele ondersteuning.Kevin had een klein rolwagentje bij en hielp me om mn spullen van aan de auto tot op de camping te krijgen.
Daarna dienden we ons allemaal aan te bieden aan de inschrijving en kregen we elk een polsbandje om voor eventuele controle op het parcours.We spraken af in welke volgorde we zouden rijden: Manuel zou als jongste en vermoedelijk beste de start voor zn rekening nemen, opgevolgd door Steve, mezelf, Kevin, Werner en Sammy.Ons doel was per beurt drie rondjes te rijden, wat overeenkwam met een 18 km.Zo konden we tussendoor lang genoeg rusten, want je kon per beurt op ongeveer drie kwartier tot een uur per rijder rekenen, al naargelang de conditie, de leeftijd (ik ben dubbel zo oud als sommige ploegmakkers), het tijdstip (dag-nacht) en de duur van de wedstrijd!De spanning en de zenuwen stegen telkens uw beurt naderde, om dan enigszins vol stress met kloppend hart in de wisselzone te staan om uw voorganger in de gaten te houden en af te lossen.Ik heb uiteindelijk drie keer drie ronden, één keer twee ronden en één keer één ronde gereden, om 18.00 u, om 00.00 u, om 06.30 u, om 12.30 u en om 14.45 u.Bij aanvang deed ik een twintig minuten over één rondje.Over mijn nachtelijke drie rondjes deed ik een uur en twintig minuten!Ik geraakte slechts moeizaam door de modderstroken!
Ik had wat schrik omdat men op het marktplein, vlak voor de centrale tent, over een brug moest die niets anders was dan de laadbak van een vrachtwagen, bekleed met een rode loper!Maar dat was geen probleem.In de bocht tussen de dranghekkens ervoor even inhouden, terugschakelen en dan hard trappen om boven te komen.Even verder hoorde je de biep wanneer je met de chip voorbij de detectoren reed.Mijn steen des aanstoots kwam in het begin van het rondje waar je aan de camping steil naar boven de dijk naast de Nete op moest rijden.Daar geraakte ik moeilijk boven.Toen de zone ervoor in een slijkpoel veranderde na de passage van de vele deelnemers, lukte het helemaal niet meer.Afstappen en de dijk oplopen ging voor mij beter, dat kostte me minder energie.Want die had ik beslist nodig voor de rest van het parcours.Bij mn laatste rondje wou ik kosten wat kost de dijk op kunnen rijden, en het lukte nog ook!De andere duiken en klimmetjes kwamen in de andere richting als vorig jaar en gingen nu beter.Omdat de richting van het parcours omgekeerd was in vergelijking met vorig jaar, was het deze keer klimmen geblazen op de bochtige singletrack in het bos.
Omwille van de regen op zaterdag lag het parcours er bij aanvang zeer beslijkt bij.Na één rondje zat je onder de modder!Er waren een paar stroken die er gedurende het hele evenement bleven uitzien als een slijkpoel met diepe sporen.Het vroeg heel wat energie om daar door te geraken.In de loop van de nacht en zondag droogde de ondergrond toch wat op.s Morgens kreeg je dan te de stenen te zien die door de vele rijders bloot waren komen te liggen en waaraan je s nachts in het donker als bij wonder ontsnapt was!Op bepaalde plaatsen werden ook voren uitgesleten door de vele passages.Op het ergste ploeterstuk waren de nadarhekkens op zondagmorgen wat opgeschoven, zodat je er comfortabeler kon rijden, wat een zegen was op het moment dat de vermoeidheid meer en meer begon toe te slaan.
Van slapen tijdens de nacht kwam weinig in huis!Een tentje beschermt wel tegen de regen en de koude, maar niet tegen het lawaai dat er gedurende die 24 uren ook steeds rondom je is.Ik kon het gesprek van de rijders van de ploeg die naast mn tent in hun partytent zaten woord voor woord volgen!En de kreten op de camping als men een ploegmakker zag passeren!Bovendien slaap je niet gerust omdat je bang bent te laat te zijn voor de aflossing!Ook al wekte iedereen zijn opvolger op het ogenblik dat hij naar de wisselzone vertrok.Tegen dat ik eindelijk wat kon inslapen werd het ook alweer vroeg licht.Rond vijf uur kwam Steve me wekken.Maar omdat zijn voorganger nog niet lang geleden vertrokken was, had ik nog meer dan een uur de tijd om weer bij mn positieven te komen.Ik heb op dit vroege uur wel eens gedacht van wat kom ik hier nu in godsnaam doen!Na een leven zonder sport zou ik iemand voor gek versleten hebben indien deze zou beweerd hebben dat ik ooit nog aan een mountainbikewedstrijd mee zou doen, ook al is het maar voor de fun en de belevenis!Met een houten kop naar de aflossing om daar mn hart weer te voelen kloppen tot in mn keel!Als ik door vermoeidheid maar geen stommiteiten doe en val!
Nadat ik en na mij Kevin onze middagrondjes hadden gereden en de douchewagen opgezocht, zijn we samen met zn vriendin onze portie spaghetti gaan eten bij Suskewiet.De anderen hadden dat al gedaan toen wij onze rondjes reden.Toen we daar buiten op het terras zaten brak de zon voor het eerst goed door, wat bij mij de herinnering opriep aan de vorige hete en daardoor stoffige editie!Steve vertrok na zn middagrondjes huiswaarts, zodat we iets sneller elkaar dienden op te volgen, waarbij ik nu Manuel diende af te lossen.Het leek ons ook zinvoller van nog slechts twee rondjes te rijden omwille van de vermoeidheid.Om in schoonheid te eindigen met één!Terwijl Werner en Sammy met hun echtgenotes de prijsuitreiking en de trial-demonstratie bijwoonden, waren wij al bezig met het oprommelen van onze kampeerplaats, wat na een vermoeiende 24 uren rijden een vervelende klus is.Goed dat Kevin wist hoe mn Quechua-tentje weer netjes in een cirkel diende opgeplooid te worden!Bij inleveren van de chip die het aantal rondes registreerde, kregen we een fles Cava.Die hebben we tijdens een babbel in de schaduw van de bomen gezamenlijk gekraakt en leeggedronken.Om dan afscheid te nemen en weer huiswaarts te vertrekken.Want maandag was het weer voor de meesten werken geblazen!
Wij eindigden in het algemeen klassement uiteindelijk op plaats 82 op 103 (solorijders inbegrepen) met 65 rondes en op plaats 62 van 64 mannenploegen.Met dank aan de ploegmakkers van De Papegaai Bike Team, Steve, Werner en Sammy, voor het samen voleinden van deze 24 uren en voor de aanmoedigingen langs het parcours.En aan de rijders van de bevriende teams met streekgenoten, 3 D Cadworks (Masters en een mooie plaats 38 in het algemeen klassement en vierde op zeven Masters-ploegen met 81 ronden) en het Blackberry Mobistar MTB Team (Mannen en plaats 49 in het algemeen en 39 in het klassement mannen-ploegen met 79 rondes) voor de babbels tussendoor.Eén van de rijders van 3 Cadworks had dan nog af te rekenen met een afgebroken zadelpen!Maar omdat ze ons op een zo korte tijd uit de nood hielpen, een bijzonder woord van waardering voor Kevin V uit Mechelen, en die trouwens reeds twee keren deelnam aan Duchenne Heroes, evenals aan Manuel uit Stabroek, die niet alleen een goed rijder maar ook een joviale kerel bleek te zijn.Hopelijk kom ik hem nog eens tegen tijdens een lokaal toertje vanuit het Moretusbos in Stabroek.Met dank ook voor het sportieve gedrag van alle rijders om mij als tragere niet weggedrumd te hebben op onmogelijke plekken en respect voor Jan De Busser als overwinnaar bij de solorijders met 71 rondes!Allicht tot volgend jaar
Vandaag 15/06/2011 kan je tussen 17-20 uur mountainbikes testen van Kona aan de Leeuw van Vlaanderen in Zandvliet. Ben je van plan om een nieuwe mountainbike te kopen of ken je het merk niet echt en wil je het gewoon eens testen laat dan deze kans niet voorbijgaan! Deze testdag van het merk "Kona" wordt in samenwerking met Bikeaholic in Stabroek georganiseerd.
De Leeuw van vlaanderen is een taverne er kan dus ook gegeten worden, er wordt zelfs een BBQ voorzien, dus zeg je vriendin, vrouw, moeder,... maar dat je niet thuis komt eten
Toertocht (15-21-37-55 km) te Mont-Saint-Guibert (Waals-Brabant) op 29-05-2011: 8ième VTT des Hayeffes vanuit het Institut Notre Dame.
Vorige zondag ben ik ook naar Mont-Saint-Guibert gekomen om er net zoals vorig jaar de toertocht te rijden.Daarom had ik geen moeite om de vertrekplaats te vinden, ergens achteraan in een straat die dan overgaat in een afdaling over een kasseiweg in een holle weg onder de bomen.Een parkeerplaats versieren is daar minder evident.Omdat ik eerst Devil Biker nog was gaan ophalen waren wij laat ter plekke en zijn we omstreeks 10.00 u gestart.Net toen ik wilde wegrijden zag ik rubber-12 daar toekomen om zich in te schrijven.
Het vertrek was via een singletrack in een holle weg, daarna uitgevend tussen de velden.Vorig jaar had het rond deze tijd fel geregend en was het door de aard van de grond overal superglad.Nu lag diezelfde ondergrond er kurkdroog, stoffig en beenhard bij.Ik voelde al snel dat het vandaag niet goed zou gaan.Pijn in mn billen en moeizaam stompen tegen de felle wind in waren mn deel.Na enkele kilometers kreeg ik het gezelschap van rubber-12, maar na het wisselen van twee woorden en een half diende zich een helling aan en raakte ik direct achterop.Bovendien werd rubber meegezogen door een groepje snelrijdende bikers en heb ik hem niet meer weergezien.
Ik had het zwaar te verduren en toen ik merkte dat het al middag was en ik volgens mn tellertje nog maar een peulschil van de afstand had gereden, ging mijn weinige haar rechtop staan onder mn helm!Het zou weer een daguitstap worden vandaag!Ik was vorig weekend in Waver al lang onderweg geweest en deze toer was nog langer!Niet dat ik daar treurig om was!De enige die er hinder van kon hebben was den Devil, want die was genoodzaakt van op mij te wachten na aankomst!En de moeite van de inspanning werd beloond met het genot van de streek waar ik doorheen reed.Want elke keer dat ik hier kom valt mijn mond open van verbazing wanneer ik vaststel dat het hier toch zo mooi is.Als België toch ooit uiteenvalt, dan zijn we wel dit mooie deel van ons land kwijt en zouden we een buitenlandse toer rijden!Want ergens in de tuin van een huis wapperde de vlag met de Waalse haan.Je rijdt door bossen, dan kom je ineens weer in het open veld met mooie vergezichten, je kruipt naar boven om dan weer naar beneden te kunnen razen in een holle weg of je dokkert over de kasseien van een godvergeten veldweg.
De eerste bevoorrading stond aan het hek van een industriële loods.Je kon er drankjes nuttigen met alle mogelijke kleuren, er waren stukjes banaan, appelsien, wafels, cake en zelfs brokken chocolade.Als je van alles eens proefde kon je er weer tegen.Er was wel niet goed aangeduid in welke richting je moest vertrekken, want velen reden rechtdoor tot aan een stel verkeerslichten, of was het een spoorwegovergang, om vast te stellen dat er daar geen pijlen hingen, en te moeten terugkeren.Kort daarna, aan een spoorwegovergang, had ik het splitsingsbordje laag tegen de grond niet zien staan, terwijl er langs de andere kant links pijltjes hingen, met daarbij een bordje 37 km retour.Al goed dat ik ben teruggedraaid om zeker te zijn, of ik had een groot stuk van de tocht gemist.Je moest er namelijk naar rechts in een onopvallend paadje achter de huizen.
Na de bevoorrading heb ik geen bikers meer gezien, tot na de afsplitsing van de 55 km.Daar stak me in een stoffige zandweg een jonge kerel voorbij, even later gevolgd door nog twee van zn kompanen.Daarna moesten we in een groot loofbos naar boven kruipen over een helling vol grote wortels.Ik zag de laatste jonge kerel nog over de top verdwijnen terwijl ik zelf noodgedwongen moest afstappen.Want na de reeds geleverde inspanningen was deze klim voor den deze wat te zwaar.Het wortelpad lag naast een kleine kloof die ik me herinnerde van uit de onlangs gereden La Trace dHez vanuit Tangissart.Je ziet nog een stukje van die kloof op een foto van Schijfrem.Het pad door het bos ging over in een wel erg vervaarlijke singletrack met zeer diepe voren, niet zo mn ding.Ik denk dat het hier was dat ik vorig jaar te voet doorgewaad ben en bijwijlen tot aan mn knieën in het water stond, zon slecht weer dat het toen was!De track ging over in een kasseiweg door het bos om uit te komen aan het kruispunt met de cafés, vlak bij de ruïnes van Villers-la-Ville.Daar stond de parking vol motoren waarvan de berijders de caféterrassen hadden ingepalmd (van Palm gesproken).Vorig jaar was hier de splitsing tussen de 37 en de 55 km.Het kon niet missen dat ik het zwaar had, want bij nalezen van mn verslag van vorig jaar, merkte ik dat ik toen voor de 37 km gekozen heb, en nu dus voor de 55 km, ook al heb ik even staan twijfelen bij de splitsingsborden of 37 al wel niet welletjes zou zijn!Meteen merkte ik dat we de toer van vorig jaar in omgekeerde richting reden, want toen kwamen we uit het bos, moesten de baan oversteken en dan de kasseiweg in het bos beklimmen.Nu kwamen we die kasseiweg afgereden.Vorig jaar was dat daar één natte gladde zooi!
Eerder tijdens de rit had ik al plaatsen herkend van de toer vanuit Tangissart en me de vraag gesteld waarom men het Bois de la Tassenière (opgezocht op internet) letterlijk links liet liggen.Want enkele weken geleden stonden die bossen daar vol blauwe bloemen.Maar ik vermoed dat we er toch stukken van aangedaan hebben, vermits we later voorbij La Chapelle du Try-au-Chêne reden.Daar passeer je tijdens de eerste kilometers vanuit Tangissart en ze is te zien op de foto van Schijfrem.Ik ben er gestopt om een affiche te lezen die er op de stam van de eik bevestigd was, net zoals de twee bikers op de foto.De auto was van een man die even verderop in het veld aan het spelen was met een télégeleid vliegtuigje.De affiche kondigde een dienst aan ter gelegenheid van Pinksteren.Die eik, dat kon ik wel onthouden, en ook dat de kapel volgens de affiche gelegen was in het gehucht Bousval.En tegenwoordig met internet kan je dat even intikken op Google om er alles van te weten te komen.Try is een oud Frans woord dat in het Nederlands zo veel betekent als dries, de naam van een voor gemeenschappelijk gebruik bedoelde grond.Het gaat dus over de Kapel-aan-de-dries-aan-de-eik.Dat is nog erger dan Sint-Job-in-t-Goor!De eik is echter niet meer!Vorig jaar stond hij er nog, maar vermoedelijk heeft hij de één of andere herfststorm niet overleefd.Het blijft toch een bijzondere plek en te zien aan al wat er over de kapel op internet staat heeft ze toch wel een historische betekenis voor de streek.Het andere vervallen kapelletje op de fotos van Schijfrem viel goed op toen het opdoemde in het kale landschap aldaar.Moest ik een gefortuneerd man zijn, ik liet het restaureren.
De tocht voerde ons door gemeenten als Grez-Doiceau, Court-Saint-Etienne (Hof van de Heilige Steven), Bousval, Baisy-Thy en nog andere gehuchten waarvan ik de naam intussen weer vergeten ben.De laatste twee zijn deelgemeenten van Genappe (Genepiën).We kregen weer mooie vierkantsboerderijen te zien, waarvan een mooie witgeschilderde hoeve.En naar het einde toe ook een villa die naast de gerestaureerde resten van een oude burcht stond.En dan weer kicken op de mooie holle wegen, hetzij hijgend en puffend naar boven, hetzij lekker bollend naar beneden.De watertoren in de verte verraadde dat ik in de buurt van het golfterrein van Waterloo was, alwaar we dan ook passeerden.Ik aanzag de trolleys eerst voor kinderwagentjes!De holes werden er niet alleen gebruikt door de golfers, maar ook door twee uit de kluiten gewassen konijnen die ik er zag wegvluchten naast een mooi vijvertje vol waterlelies.Hier stak me nog een biker voorbij.In het totaal heb ik na de eerste bevoorrading nog slechts zes bikers gezien, het groepje van drie aan de kloof, en drie snelle jongens apart.Zij zullen nogal lachen met mn gemiddelde!Ook aan de tweede bevoorrading stond ik moederziel alleen chocolade te smikkelen!Vlak daarna reed je die burcht voorbij.Ik kauwde toen nog op de laatste noot uit de chocolade!Op een track door weiden even opzij en gestopt voor drie amazones!Liever geen stamp van een paard!
Ik ontving een sms van rubber-12 die meldde dat hij het hazenpad koos en huiswaarts vertrok.Ik had toen nog bijna 20 km voor de wielen!Een tijd later weer gebieb!Dat was den Devil die al ongerust begon te worden en gedacht moet hebben dat ik hier of daar in een holle weg lag te zieltogen!En maar afzien en optornen tegen de wind.Tijdens de laatste kilometers reden we zigzaggend door de open velden, want ik kreeg altijd die enorm grote antennemast te zien.Vorig jaar reden we er pal naast.Als je daar naast staat zie je pas echt hoe enorm hoog hij is.Dat dit gevaarte niet omgeblazen wordt in een storm is me een raadsel.De tocht eindigde waar hij vorig jaar begon, via een singletrack door de weiden die uitmondt in een prachtige track door een holle weg met metershoge wanden.Imposant als je eens naar boven kijkt.Nu alles kurkdroog, vorig jaar één gladde bedoening.
Ik heb mn polsbandje onmiddellijk ingeruild voor een une Leffe brune, want ik was echt toe aan wat vocht!Ik was in ieder geval de allerlaatste om te arriveren terwijl het schoolfeest in alle hevigheid was losgebarsten.Het was een zware beproeving, alhoewel La Trace dHez me nog zwaarder leek terwijl er hier meer asfaltstukjes in kwamen, maar de schoonheid van de streek maakt alles goed.Op de terugweg naar huis stonden we op de Brusselse ring in de file tengevolge van een ongeval en op de ring om Antwerpen was de afrit naar de E34-E313 volledig afgesloten omwille van dezelfde reden, zodat ik noodgedwongen over Brecht naar Turnhout ben gereden.Om zo te vermijden van aan de afrit in Deurne tot het rond punt in Wommelgem hopeloos te moeten aanschuiven.Het werd dus effectief een daguitstap!
Noot: volgens Wikipedia werd "de eik", want in werkelijkheid was de huidige boom geen eik meer, op 14 juli 2010 geveld tijdens een storm! Klik op de kleine foto voor een link naar Wikipedia.
Mountainbiker Schijfrem maakte een mooie fotoreportage, een waar beeldverslag van deze toer. Om zijn foto's te bekijken: klik hier!
KALMTHOUT - De brand op de Kalmthoutse Heide is de grootste ecologische ramp ooit in Vlaanderen. Dat meldt het Agentschap voor Natuur en Bos. Het vuur heeft een recordaantal hectare uniek Europees natuurgebied verwoest. Ongeveer 600 hectare heide ging in de vlammen op. Het is de eerste keer dat zo'n oppervlakte verloren gaat. Het vuur hield vooral huis in de droge en natte heide, die allebei Europees beschermde habitattypes zijn. Het zal jaren duren eer het natuurgebied hersteld is, maar de kans dat bepaalde zeldzame plant- en diersoorten die typisch zijn voor de unieke heidevegetatie zullen weerkeren, is klein.
De brand vernielde niet enkel de zichtbare begroeiïng (zoals beenbreek, gevlekte orchis en veenpluis), maar richtte vooral ondergronds heel wat schade aan. Insecten en spinnen die in de bodem leven en zaden en wortels werden vernietigd. Ook de randzones van de vennen en vijvers brandden af. Libellen en amfibieën die er huizen werden zwaar getroffen. Ook voor de broedvogels, zoals de nachtzwaluw en de boomleeuwerik, heeft de brand zware gevolgen: zij verloren nesten en jongen. Het Agentschap voor Natuur en Bos laat weten dat er verhoogde inspanningen zullen moeten worden geleverd om het unieke natuurgebied opnieuw te herstellen.
KALMTHOUT - Gouverneur Cathy Berx en burgemeester Lukas Jacobs hebben vanmiddag met de pers een eerste bezoek gebracht aan de vernielde Kalmthoutse Heide. Ze waren allebei zwaar onder de indruk: "Dit is verschrikkelijk". "Het hele open heidegebied is vernield", vatte hun gids van het Agentschap van Natuur en Bos, Guy Heutz, de ellende samen. "De meeste bossen zijn gelukkig gespaard. Nu moeten we eerst een spoedinventaris doen: wat moeten we eerst kappen voor de veiligheid, wat nadien kappen omdat het toch zal sterven, enzovoort. Dan moeten we zo snel mogelijk gaan werken in de heide. Heel snel, binnen twee maanden, zal het pijpestrootje het hier weer groen kleuren. Dat is goed voor de bezoekers maar niet voor de natuur, want het verdringt de heide. Maar om dat tegen te kunnen gaan moeten er véél meer middelen en mensen komen."
"Dit is de ergste ramp sinds ik gouverneur ben", geeft Cathy Berx toe. "We hebben twee dagen en nachten gewerkt aan deze brand, maar nu ik het ook effectief zie, dringt het pas goed tot me door. Dit is verschrikkelijk. Ik zal met het provinciebestuur bespreken of we iets kunnen doen, maar daar loop ik niet op vooruit." Burgemeester Lukas Jacobs is opgegroeid met de heide. "Ik kom er wekelijks fietsen. Van kinds af aan, bij de scouts, speelden we hier, het was onze achteruin. Dit is vreselijk en mijn grootste ramp sinds ik burgemeester ben. Helaas kan Kalmthout weinig doen: we zijn wel eigenaar maar we beheren niet, en ons budget is beperkt."
Er wordt nog zeker een week nageblust om ondergrondse smeulingen geen kans te geven. Op twee plekken zijn die ernstig: achter de Markgraaf en aan het Stappersven. In 1996 is er zelfs drie weken nageblust. Toegang is nog zeker een week verboden voor iedereen.
Brand in de Kalmthoutse Heide op 25 en 26 mei 2011
Op 25 en 26 mei 2011 verwoest een zware brand een groot gedeelte van de Kalmthoutse heide en daarmee ook meteen een deel van het gebied waarin wij gaan biken.
Toertocht (15-25-35-50 km) 9ième Rando de lAthenée te Wavre.
Vandaag ook naar Waver gekomen voor de 9ième Rando de lAthenée Maurice Careme.Deze laatste zou in Vlaanderen Maurits Vasten geheten hebben!Toen ik met de auto toekwam in de Avenue des Mésanges (Mezenlaan?) zag ik Bierbiker Pierrot le fou (Pieter de zot?) op zijn fiets zitten, in gesprek met iemand in een auto.En ik kreeg hem nogmaals te zien toen ik aan de startplaats arriveerde na me klaargemaakt te hebben aan de auto.Ik stond quasi op hetzelfde plekje als vorig jaar, aan de achterzijde van het atheneum, aan de kleuterklassen, in de naar boven klimmende Avenue Henri Lepage (opgeschreven bij het weer naar huis rijden voor volgende keer).Voor me waren twee Zone-bikers hun fietsen aan het afladen en die kerels hadden veel lawaai bij, zoals ze tegen elkaar bezig waren.Misschien dachten ze dat ik van bezuiden de taalgrens was en hen niet verstond!Een biker kwam flyers uitdelen voor de toertocht van zn club.Me ingeschreven en de gekregen kalender 2011, het doosje Biocure vitaminepillen en de verfrissende en verzachtende Algi-cool-gel eerst in de auto gaan leggen om dat niet te hoeven meenemen.Deze twee laatsten kregen we onlangs ook na de toertocht van Straf in Bergaf in Opwijk.Om 9.40 u kon ik er aan beginnen!Ik ben vertrokken in het zog van een groepje van acht Franstaligen die ik gedurende de rit nog geregeld zou ontmoeten.
Ik zag dat de start niet langs dezelfde weg vertrok als vorig jaar, toen moesten we via die kleuterklassen de straat oversteken en een paadje inslaan.Waarschijnlijk werd de toer van vorig jaar in omgekeerde richting uitgepijld.Zeer rustig gereden, want een toer van 50 km in deze streek is voor mij niet min.En we moesten zeer vaak naar boven klimmen.We konden ook geregeld met veel vaart naar beneden rijden, maar dat was altijd veel sneller voorbij dan het klimmen!Een paar keren ben ik toch niet al fietsend boven geraakt.De eerste keer was een off-road klim in het bos waar ik mijn krachten toch niet wenste door kwijt te spelen.Een vader en zoon voor me gingen ook te voet.De biker achter me raakte wel boven, maar ik moest hem wel waarschuwen voor twee motorrijders die uit de tegenovergestelde richting af kwamen rijden.Ze reden wel kalm, ze zullen gezien hebben dat er nog ander verkeer in het bos reed!Ik heb nog motorrijders zich zien amuseren op hun parcours tegen een helling in de bossen.
Het parcours beschrijven is niet eenvoudig, in die 50 km zat een afwisseling van zeer veel verschillende paadjes.Er waren de asfaltklimmetjes over rustige baantjes, het moeizaam klimmen in prachtige holle wegen om na de top lekker naar beneden te kunnen razen.Dan reden we weer in groene loofbossen om bij het uitkomen ervan getrakteerd te worden op een mooi vergezicht.Twee keren reden we onder de snelweg door via tunnels voor landbouwverkeer.Zo kon ik op deze zonnige zondag nog eens rijden door deze schilderachtige streek.Eén van de straatnamen die ik me nog herinner is de Vieux Chemin de Wavre.Daar was het klimmen geblazen!We zijn ook Chaumont-Gistoux gepasseerd en door Gistoux gereden.We kruisten de Dijle nabij het stationnetje van Gastuche, waar ik een twee weken terug nog gereden heb tijdens de toertocht vanuit Overijse.Daarna langs de spoorweg.Ik zou gezworen hebben dat we de holle weg op de vaste route in Pecrot zouden voor de wielen geworpen krijgen, ik vermoed dat dit de lianenklim is, met die gedenksteen halverwege, maar dat bleek niet zo te zijn.Wat me opviel waren de vele gesloten hoeven, in toestand van verval, waar een begin gemaakt was met de restauratie.Het golfterrein van Waver zijn we gepasseerd en ook de plek met die grote antennes en enorme nieuwbouw die daar opgetrokken is.Wat is dat daar eigenlijk?
Tijdens een afdaling over een smalle track hing ik achter een jonge man en zijn vrouw.Ze reed net zoals ik behoedzaam naar beneden.Toen voelde ik de hete adem van een snelle kerel in mn nek en hoorde het kraken van zn remmen als om te zeggen kan het niet wat sneller.Je passe à droite, zei hij, voegde de daad bij het woord en stak ons beiden voorbij.Maar net op die plek was een diepe voor in het pad!Die kerel ging nogal een gang!Gelukkig kon hij zn fiets onder controle houden en zich recht houden!Ik begrijp niet dat zon mensen niet wat meer geduld kunnen opbrengen.Tijdens een afdaling in een holle weg met redelijk wat keien werd ik voorbijgestoken door een biker met spleetogen (de eerste keer dat ik een Chinees tegenkom op een toertocht) die nochtans al een tijd achter me had gehangen!Doordat ik me rechts op het pad wilde houden kwam ik terecht op een stuk met grote losse stenen!Daar scheelde het niet veel of ik was zelf op mn bek gegaan toen mn fietske over die grote keien vloog!Degene die volgde hield terstond wat in!
De eerste bevoorrading kwam na een 15 km.De mensen daar hadden waarschijnlijk in de gaten dat ze er met hun voorraad niet gingen komen.Want de appelsienen, bananen en cake werden in kleine stukken gesneden.Een vrouw vulde een schaal met wafels die ze eerst op de vierkantjes in stukken had gesneden!Grappig eigenlijk, zon schaal vol met uit de kluiten gewassen kruimels!Het achttal Franstaligen stond hier ook te smikkelen.Aan de afsplitsing van de 50 km stonden ze te wachten en ben ik de grote afstand opgedraaid.Van dan af heb ik niet veel bikers meer gezien.Het traject liep door een bos en daar ben ik even verkeerd gereden aan een plek waar een aantal boomstammen over het pad lagen.Maar ik hoorde andere bikers en merkte zo dat ik verkeerd zat.Het pad eindigde trouwens op een open plek in het bos waar ik geen pijlen meer bespeurde.Een weinig verder moesten we steil naar boven in een wel zeer smalle holle weg vol los zand.Daar viel niet te fietsen.Ik zag voor me nog twee bikers die te voet naar boven kropen.Ik denk niet dat daar iemand rijdend naar boven is geraakt.Na de middag stak er ook nog een felle wind op.
In het centrum van een dorp kwam ik de acht Franstaligen weer tegen die vanuit de andere richting kwamen.Ik vermoed dat de 35 en de 50 km hier weer samen kwamen.Of waren ze te ver gereden of hadden ze een stuk afgesneden?Aan de tweede bevoorrading op 38 km stonden ze ook toen ik daar toekwam.Maar daar was alles uitverkocht, op wat cake na.Er was zelfs geen water meer!Voor mij met mn lurkzak van twee liter was dat niet zo erg, maar de drinkbussen van de acht waren zo goed als leeg!Ze vroegen al grappend of ze dan bij de aankomst geen acht pinten konden krijgen!En daar hoorde ik dat er bij die acht twee oud-leerlingen van het atheneum waren.
Weer in het zog van de acht gereden.Eén ervan met een rood truitje bleef altijd wat achter.Hij zal een gelegenheidsrijder geweest zijn.Tot ik hen toch weer uit het zicht verloor.Tijdens het laatste stuk moesten we over een aantal wegen waar uitermate kwistig met kiezel was gestrooid.Daar stond achter een prikkeldraad een gloednieuwe kleine zuil met een kruisbeeld op.In de zuil was een metalen deurtje.Ik vermoed dat daar de as van de één of andere zijn laatste rustplaats heeft gevonden in een urne.Er stond een bord naast, maar ik heb alleen de achternaam Lannoy onthouden.Zeer bizar!Volgens Wikipedia is er in Waver wel een Henri Lannoy geboren, dirigent van verschillende blaasorkesten.Die overdadige kiezel was niet zo interessant om met de bike te berijden!
Ook naar het einde toe werden we nog geregeld naar boven gejaagd over asfaltwegeltjes en verharde paden.Volgde nog een paadje naast met draad afgespannen terreinen, de tuinen van een aantal villas, om uit te komen op een plek waar een kolossale nieuwe villa tussen de bomen stond.Die lijden daar beslist geen armoe!Aan een plek waar twee kapelletjes tegenover elkaar stonden, aan de ingang van een privé-domein, weigerde mn versnellingen in de klim en was het even te voet.Een asfaltbaantje ging aan een huis over in een met stenen bezaaid bospad.De huizen staan hier letterlijk op de rand van de bossen!Dit bospad luisterde naar de lange naam Avenue de la Procession des Reliques.Vandaar die kapelletjes waarschijnlijk.Het deed me denken aan de jaarlijkse Heilig Bloedprocessie in de stad waar ik werk, vandaar dat ik het onthouden heb.Tussen de bomen door zag je aan de linkerkant mooie nieuwe villas staan met tuinen op de hellingen en van mensen die duidelijk niet hoeven wakker te liggen van hun inkomen!En zo rukt de bebouwing almaar op.Hopelijk blijft de Avenue de la Procession gespaard van een asfaltlaag!
Tijdens de laatste kilometers passeerden we nog sportvelden waar het een drukte van belang was, zo veel sporters die daar bezig waren.Een paar Noordafrikaanse types hadden er de inhoud van een metalen vuilbakje in de fik gestoken.Kwestie van de dag door te komen zeker?Eén keek toch enigszins verlegen toen ik met een bedenkelijke blik voorbijreed.Na bijna 54 km was ik weer aan het atheneum.Een oudere vrouw verkocht me er bonnetjes voor twee glazen cola waar ik aan toe was.Toen ik buiten in de zon zat zag ik dat er nog vier Bierbikers zaten, waaronder Pierrot le fou.Degene die ik vanochtend buiten Pierrot nog gespot had was blijkbaar al naar huis vertrokken.Het achttal Franstaligen zat ook nog bijeen om een paar pinten te drinken.Nog afscheid genomen van de Bierbikers en dan huiswaarts.Mijn auto was ver nog de enige die er sinds vanochtend stond.Toen ik vertrok zag ik dat ook één van het groepje van acht zn bike in zn auto aan het laden was.En zo was ik weer één van de laatsten om huiswaarts te keren.Zeer mooie rit, voor mij redelijk zwaar, maar rustig gereden, zodat ik niet kapot arriveerde.De gemiddelde snelheid van de Bierbikers gehoord hebbende, zal ik over die van mij maar wijselijk zwijgen!Mooi parcours, veel afwisseling en veel klimmetjes.Goed afgepijld met geel-zwarte pijlen, jawel, in combinatie met op de grond geschilderde pijlen.Binnenkort is er nog zo eentje vanuit Mont-Saint-Guibert!
Op de foto het station van Gastuche (Grez-Doiceau) in 1995.
Toertocht (18-35-50-55-60 km) te Stekene van WTC Blijf Jong.
Op deze zaterdag vanuit Hoogstraten naar huis gereden om daar mn fiets op te halen en me snel om te kleden om in Stekene te komen rijden.Me nog net op de valreep kunnen inschrijven.Me pas daarna klaargemaakt en omstreeks 14.00 u zat ik op de fiets.Net voor mij was nog een tweetal mannen vertrokken.Ik heb gedurende de hele rit maar tien bikers gezien, de meesten per twee en een paar enkelingen.
Bij de start merkte ik dat mn kilometertellertje geen kik gaf!Even gecontroleerd en vastgesteld dat het metalen verklikkertje van de spaak verdwenen was!Een vervelende zaak, omdat ik toch altijd graag een idee heb van de nog te rijden kilometers.Dat zette al meteen een domper op deze rit.
Het begin van de rit voerde ons uit het centrum van Stekene weg.We volgden kiezelwegen, afgewisseld met asfaltbaantjes en rustige wegen.Hier en daar doken we een stuk bos in.Het viel me al direct op dat je verdorie goed moest uitkijken, ook op de rustige wegen, de kiezelbaantjes en in de bossen.Want overal reden hier autos!Zelfs op de meest onmogelijke plaatsen waar ik me afvroeg wat die mensen daar in godsnaam met een auto kwamen zoeken!Het feit dat hier overal buitenverblijven staan zal daar mee te maken gehad hebben.Het was niet druk, maar aan elke hoek kon je je aan iets verwachten!Zeer vervelend trouwens!
Het parcours kon me minder bekoren dan elders, maar ik weet dat ik in Oost-Vlaanderen niet voor de wielen krijg zoals wat ik bijvoorbeeld gewend ben in de Antwerpse Kempen, Limburg en het zuiden van Nederland.Veel veldwegen en kiezelpaden, weinig singletracks.De eerste singeltrack liet lang op zich wachten en was in een mum van tijd achter de rug!Een mooi stuk dat in het eerste deel van de toer verwerkt was, betrof de passage van het Natuurdomein Wullebos.In dit bos kregen we mooie tracks en paden voor de wielen.Ook het stuk langs de boorden van een of andere vaart was mooi.In een bocht van de vaart stond een plakkaat met de tekst van een gedicht.
De eerste bevoorrading had ik bijna gemist, want de pijl naar rechts hing aan de linkerkant van de weg op een hoogte hoger dan de verkeersborden!Op mn stappen teruggekeerd omdat ik aan het einde van de weg geen pijlen kon bespeuren.Twee dames stonden er met bananen, chocolade, lekkere cake, water en sportdrank ik een scoutslokaal.Ondergebracht in wat volgens mij een afgedankt stationsgebouw was, ook al was er geen spoorweg te bekennen.Maar het aangelegde fietspad doet me vermoeden dat hier vroeger een spoorlijn was waarover later een fietsroute werd aangelegd.Er waren nog drie andere bikers aan de stop.Na de bevoorrading volgde een mooi stukje door de natuur met een aantal zandwegen.Door de droogte lag het zand er op verschillende plaatsen los bij, maar het was doenbaar om er door te geraken.
Toen we de E34 naderden werd ik voorbijgestoken door nog een eenzame biker.Even gestopt om te zien wat de oorzaak was van het tikkend geluid aan mn voorwiel.Om dan vast te stellen dat ik daarstraks toch niet goed gekeken had, want de verklikker van mn tellertje was wel nog op een spaak aanwezig!Het stond gewoon schuin na het proper maken van mn fiets vorige zondag.Het staat er nog niet lang op en het hangt dichter bij de as dan gebruikelijk!Gewoon er over gekeken!Helaas daardoor een deel van de registratie gemist!Toch content dat het niet verloren was!Ik schrok me geregeld een hoedje, want op de weg die naast de snelweg loopt staken me geregeld autos voorbij en door het geluid van het verkeer op de snelweg en de wind die in je oren speelt, hoor je die niet aankomen.En de weg was daar nu niet bepaald breed.
Via een fietstunneltje moesten we de E34 onderdoor.Aan de andere kant was opschudding.Er stond een brandweerwagen!Er zal daar toch geen ongeval gebeurd zijn zeker?Ik werd tegengehouden door een brandweerman.Het was te gevaarlijk, je zag niks door de dichte rook, zei hij.Verderop was een bermbrand.Het is de eerste keer dat mn tocht onderbroken wordt door een brand!De streek niet kennende was dat voor mij natuurlijk een dik probleem!Een vrouw die verderop woonde vroeg aan de man of ze via een bepaald kruispunt ter plekke kon geraken.Dat bleek zo.Ik ben dan ook via de grote baan, ik vermoed dat deze Heistraat heette, tot aan het eerstvolgende kruispunt gereden, wat trouwens een heel eind was, en ben daar rechts afgeslagen.Verderop zag ik dan terug pijlen hangen.Ik heb toch de moeite gedaan om terug tot aan de E34 te rijden, alwaar ook een brandweerman me tegenhield.Dat was net op de plek waar de toertocht weer naar links afboog.Goed dat ik die moeite gedaan heb, zo niet had ik toch wel enkele kilometers gemist, vermits het parcours naar links en rechts draaide alvorens de plek te bereiken waar ik de eerst pijl weer had zien hangen.Als deze droogte nog lang blijft duren kan het goed zijn dat we nog meer met zulke brandjes geconfronteerd worden!
Paden door de velden en stukken bos, voerden me richting tweede bevoorrading.De drie mannen daar waren al met de opruim bezig en in de weer met het opvouwen van hun tentzeilen.Alles was er nog voorradig.De chocolade lag wel te smelten in de zon!Ik vermoed dat ik de laatste was om er te passeren, want ik had al een hele tijd niemand anders meer zien rijden.Ik schrok er wel van daar te horen te krijgen dat ik nog 20 km voor de boeg had!Ik was al een hele tijd onderweg.Ik rijd nu wel niet snel, maar zo traag nu toch ook weer niet!Volgens één van de mannen lagen de paden er in De Klinge wel zanderig bij, maar dat bleek nadien best mee te vallen.
Het laatste deel van de tocht was hetgeen me het meest kon bekoren.Want we reden nu in de buurt van de Nederlandse grens die we ook even zijn overgestoken.We kregen ettelijke kilometers voor de wielen geschoven in de bossen van De Klinge.Een mooi en groot gebied met zandwegen, smalle paadjes en het uitzicht op vijvers en waterpartijen die er nu wel uitgedroogd bij lagen.Heel rustig, geen last van autos die plots konden opduiken.Er zaten daar wel kuitenbijters op het parcours, letterlijk dan, want ik werd op een bepaald moment achternagezeten door een klein mormel dat lawaai maakte alsof het mij ter plaatse zou gaan verscheuren!
Na de doortocht van De Klinge voerde de rit me terug richting E34 waar we nu via de brug over moesten.Beneden vond ik geen pijlen meer!Er hing een kleiner soort pijlen wat ik ben beginnen volgen.Maar ik merkte aan de verkeersborden dat ik richting Sint-Gillis-Waas reed en verder van Stekene weg!Vermits het al laat genoeg was en mijn te laat opgezet tellertje 42,91 km aangaf, kon dat niet kloppen.Teruggedraaid en richting Stekene gereden.Ik herkende gelukkig de wegen waarlangs ik s ochtends met de auto gepasseerd was en ben dan zo naar de start gereden.
Als anderen hier melden dat de bepijling beter was dan vorig jaar, dan moet het toen wel erg geweest zijn!Want een belangrijk minpunt van deze tocht, wat het voor mij voor een stuk vergald heeft, was de bepijling!Die was beneden alle peil!Ik ben tientallen keren verkeerd gereden!In het begin maak je je daar niet druk om, dat gebeurt wel eens op elke toertocht, maar tegen de duur begint dat mateloos te ergeren!De donker oranje pijlen vallen echt niet goed op!Zeker niet in een donkere omgeving zoals een bos.Soms was het niet duidelijk welke van twee wegen je diende in te slaan.Het ene was een oprit naar een verwilderde tuin, het andere een servitudeweg.Die eindigde in een omgeploegd veld.Bleek er halverwege aan een bruggetje een pijl te hangen die naar links wees.Je moest daar een smal paadje naast een veld in.De pijl was amper te zien in het donker!Pas de tweede keer heb ik hem met veel geluk zien hangen!Om duidelijk te zijn moet er voor een bocht, in de bocht en na de bocht een pijl hangen.Dan is er geen twijfel mogelijk.De bepijling was niet consequent.Soms hing de pijl in de bocht, dan weer 50 meter er voor, één keer zelfs honderd meter, zodat je tegen dat je aan de afslag was gekomen, vergeten was naar waar hij wees en terug moest!Bij elke afslag vraag je je dan af: is het hier of pas verder?Er hingen pijlen op plaatsen waar twijfel was omdat er meerdere paadjes vertrokken!Als er dan na de afslag nog een pijl hangt, ben je zeker!Maar geen pijl te zien!Op lange stukken hingen geen pijlen, zodat je begon te twijfelen of je wel goed zat!Sommige stukken waren degelijk afgepijld, op andere delen van de tocht was dat echt ondermaats.Deze toer was zeker niet afgepijld door mensen die gewend zijn van mountainbiketochten te rijden!Want voor een biker telt ook elk klein paadje als een mogelijkheid.Wij kregen voor de afpijling van onze jaarlijkse nightride toch zeer goede commentaren.Akkoord, dat is maar 30 km, dus de helft, maar ik vermoed dat men met verschillende ploegen afpijlt.Met alle respect voor de mensen die de bepijling gedaan hebben, want 60 km pijlen hangen is niet niks, maar dat zou toch duidelijker mogen gebeuren.Dus de suggesties zijn: de pijlen bewerken met fluoverf, zodat ze beter opvallen, pijltje voor, in en na de afslag en af en toe een pijltje op lange rechte stukken.Ik denk trouwens dat er nog opmerkingen over gekomen zijn, want één van de mannen aan de tweede bevoorrading vroeg zelf of alles voldoende duidelijk was.Hij zou mn opmerkingen overmaken aan de organisatoren.Ik was naar het einde toe eigenlijk boos, maar het kan een samenloop van omstandigheden geweest zijn: me moeten haasten om nog op tijd te zijn voor het sluiten van de inschrijvingen, mn tellertje dat niet werkte omwille van het verklikkertje waarvan ik vermoedde dat het verloren geraakt was, wat dan niet zo bleek te zijn, het vaak moeten terugkeren omwille van de pijlen, de bermbrand en geen pijlen meer gevonden aan het einde.Ik vermoed dat ik een pak meer dan 60 km gereden heb!Verder was alles prima georganiseerd, daar valt geen kwaad woord over te vertellen, en de tocht deed verschillende mooie plekken aan.
Wouter Weylandt (Gent, 27 september 1984 Mezzanego, 9 mei 2011) was een Belgisch wielrenner. Hij kwam sinds 2011 uit voor Team Leopard. Hij werd beschouwd als een van de grootste Belgische talenten voor de sprint en de noordelijke klassiekers.
In zijn eerste jaar als prof werd bij hem voor de start van de Tour Down Under in 2005 klierkoorts vastgesteld. Pas aan het einde van het seizoen 2005/2006 kon hij terugkomen. Hij behaalde een overwinning in de GP Briek Schotte.
Hij won de 17de etappe van de Ronde van Spanje 2008 die in een massasprint eindigde.
In de derde etappe van de Ronde van Italië 2010 won hij, na een bewogen derde etappe door Zeeland, in Middelburg de spurt van een door wind en valpartijen uitgedund peloton.
In de derde etappe van Ronde van Italië 2011 maakte hij op 9 mei 2011 een ernstige val tijdens een afdaling van de Passo del Bocco. Weylandt zou met zijn pedaal achter een muurtje zijn blijven haken, waarna hij viel en twintig meter over het asfalt schoof. Na vele pogingen tot reanimeren werd door de Giro-dokter bevestigd dat hij overleden was. Later bleek dat Weylandt overleed ten gevolge van een schedelbreuk.
Toertocht (25-35-50-60 km) te Overijse van MTB Overijse.
Vandaag weer vroeg uit de veren, maar omdat ik s morgens nogal veel tijd nodig heb om wakker te worden, was ik pas even over negen uur ter plekke.De start was ideaal gelegen, vlak bij de afrit van de snelweg.Ook al werd ik in het begin van de rit aangesproken door een kerel in een auto die de startplaats niet kon vinden.De borden parking niet gevolgd, maar naar de andere kant afgeslagen in de hoop daar meer kans te hebben voor een parkeerplek.Dat was een goede gok.Ik stond trouwens op het parcours geparkeerd, want de bikers kwamen er uit een zandwegeltje en moesten dan links de straat op naar boven en dan weer links in een straat die Speelberg heette.Aan de start nog een aantal Bierbikers gezien.En Pierrot le fou heeft dan toch zijn vorige zondag in Opwijk vergeten sporttas terug!De Bierbikers zijn me later nog voorbijgestoken, maar ik stond uit het zicht achter een boom om een treintje te laten passeren op een smal paadje.Omstreeks 9.20 u was ik op weg voor de toer.
In het begin zeer traag gereden (alsof ik ooit snel zou rijden) en dat was een goede keuze, want ik zou mn krachten nog meer dan nodig hebben.De aanvang van de tocht bood een afwisseling van veldwegen, asfaltbaantjes, smalle paadjes door velden en weiden en tracks door de bossen.De eerste kilometers waren er toch nog redelijk wat bikers onderweg, hoewel alles goed uit elkaar werd getrokken.Natuurlijk kreeg ik op de brede wegen niemand te zien, terwijl ik uitgerekend op de plaatsen waar ik wat meer onzeker was, een sliertje achter me aan zag komen!Me smal maken of even aan de kant en wachten waren de enige opties.Een paar steile afdalingen over wortelpaden waren ook niet aan mij besteed.Liever te poot dan botten breken!Het ging in ieder geval beter dan twee jaren geleden, toen heb ik hier afgezien, maar vermoedelijk was ik toen nog met mn oude bike en nu heb ik degelijker materiaal.
Aan de voet van het natuurgebied Rodebos en Laanvallei, volgens internet gelegen in Sint-Agatha-Rode (Huldenberg), omstreeks de vijftiende kilometer van de rit, moest ik na het passeren van de slagboom van de fiets.Maar ik was daar niet de enige!Ik heb toch iemand gezien die zonder verpinken van beneden tot boven fietste en die man was toch niet meer van de jongste.Zelfs te voet vroeg het klimmen een zware inspanning in deze warmte!Daarna kregen we weer mooie paden door de bossenen de velden voorgeschoteld, mooie singletracks en holle wegen en de bekende kasseiwegeltjes in deze mooie streek.Onderweg werd ik aangesproken door Kevin_V die met zijn maat onderweg was.Maar omdat ik niet van de snelste ben en hij zijn maat niet wilde kwijtspelen, was het gesprek van korte duur.Maar het was leuk van hem nog eens te zien, want dat was intussen een hele poos geleden.Aan de bevoorrading heb ik hen ook nog even gezien, maar daar scheidden onze wegen, want ik had tijd genoeg voor een grotere toer.De Aquarius was een welgekomen verfrissing!Wardje en zijn maten van 4-CAD-systems kwamen er ook toe, maar zij hadden toen de lus van de grote afstand er al op zitten (voor de grote toeren passeerde je twee keren aan dezelfde bevoorrading).Het zweet stroomde uit zn helm, maar hij zei dat het de moeite waard was.
Dat was het inderdaad, want we doken al snel Waals-Brabant in ter hoogte van Archennes en reden dan richting Nethen.De doortocht van Nethen had ook wel wat!Via servitudewegen tussen huizen en smalle kasseipaadjes werden we door het dorp geleid.Ik herkende stukken van de toer vanuit Loonbeek (ook Huldenberg) die ik al twee keren gereden heb.Ik denk dat we ook in de buurt van de vaste Meerdaalwoudroute hebben gereden, te zien aan de grote villa op het ommuurde terrein met de poort met twee grote pilaren.Als je naar links gaat kom je in een holle weg terecht waar het zwaar klimmen is omwille van het losse zand.Maar wij moesten naar rechts een brug van de Nethen over.Ik zag het aan de weg waarlangs we het stationnetje van Pecrot naderden dat ik hier nog al geweest was, maar in plaats van daar over het spoor naar boven gestuurd te worden, moesten we eerst nog even een ommetje maken naar links toe.Even verder doken we de bossen in en kwamen we dan toch uit op de klim in een holle weg, gelegen op de vaste route, bekend om de gedenksteen onder een soort kapelletje halverwege.Ik ben deze keer zonder stoppen tot boven geraakt.Gewoonlijk moet ik halverwege even uithijgen!De eerste keer dat ik in Loonbeek kwam rijden was het verschrikkelijk slecht weer en leek deze holle weg eerder op een bergriviertje!Welke gek komt hier nu in zon weer biken heb ik toen nog gedacht.Van Nethen ging het richting Bossut.Dan weer doken we een stuk bos in, daarna reden we in het open veld.Ik neem nooit een fototoestel mee, maar onderweg waren er vele schilderachtige plekjes die een prachtige foto zouden hebben opgeleverd: een zanderig pad, velden rondom en een eenzame boom tegen een blauwe achtergrond.Of de grillige stam van een boom in een door bomen overspannen holle weg!Wat wonen sommige mensen hier toch op prachtige plekken.We staken weer de spoorlijn over ter hoogte van het station van Gastuche (nog nooit van gehoord en proberen te onthouden met een ezelsbruggetje: gas tussen, omdat ik misschien toch wat meer gas had moeten geven)!Daarna reden we door een soort dreef in een park.We reden via een bruggetje over de Dijle.Een koppeltje had zich een plaats in het gras uitgekozen.Ze hadden geen schilderachtiger plek aan de oever kunnen uitkiezen.In de zon en het groene gras en onder een blauwe hemel.Zon schitterend weer!
In een bocht hing een pijl wat ongelukkig en ik was niet zeker, want even verder was er keuze tussen links en rechts.Daar was ook een wandeling uitgestippeld, want ik zag twee mannen en verder nog een grote groep op pad.Ik heb de verkeerde keuze gemaakt en ben rechts afgeslagen.Dat leverde mij het extraatje van een met stenen bezaaid pad dat overging in een kasseiwegeltje dat uitkwam op een grote baan.Halverwege een stuk bos stonden zelfs een paar oude huizen, zij aan zij, in het midden van nergens.Waar de mensen het al gaan zoeken om te wonen!Ik zag geen pijlen meer, en moest dus dat stukje weer naar boven kruipen.Op sommige langere stukken had een pijltje meer wel zinvol geweest, dan ben je zeker dat je goed zit!Sinds de bevoorrading waren niet veel bikers me nog voorbijgestoken.Daardoor kon ik zo snel of zo traag gaan als dat ik wou.Ik heb toch ruwe paadjes bereden waar ik enkele jaren geleden voor gepast zou hebben!Ik heb dus iets bijgeleerd!En zo reed ik verder door deze prachtige mountainbikespeeltuin, terwijl de vermoeidheid zich toch begon laten te gevoelen.
Het duurde een hele poos eer ik weer aan de bevoorrading was.Daar was intussen al heel wat opgeruimd, de Aquariustent was verdwenen.Er kwam een biker toe die volgens zijn zeggen de 60 km voor de tweede keer aan het rijden was!Na de bevoorrading moesten we linksaf en dan over een zanderig pad naar beneden.Een man en een vrouw die daarnet nog aan de bevoorrading stonden keerden op hun stappen terug.Want aan het einde van de weg hing geen pijl.Blijkbaar hadden we er alle drie over gekeken, want halverwege wezen twee pijltjes naar rechts naar een smal paadje tussen weiden.Waarschijnlijk te veel met het hoofd omlaag gereden om de stenen op het pad in de gaten te houden!Bij aankomst hoorde ik andere mensen vertellen dat ze daar ook gemist hadden.Maar het jongste lid van MTB Overijse zei dat hij was gaan checken en dat daar effectief twee pijlen hingen.En dat klopt.
Volgens mijn tellertje had ik vanaf de tweede stop nog zon 17 km te doen, maar het waren er nog zeker vijf meer.Ik heb nog een hele tijd in het kielzog van het koppel van daarnet kunnen blijven hangen, maar uiteindelijk ben ik hen dan toch kwijtgespeeld.We passeerden nog een natuurgebied met dezelfde naam als de straat, op grondgebied Overijse, maar ik ben die naam vergeten.Toen ik zo rond de 50 km had, werden we over privéterrein geloodst.Dat was een mooi bos waar een singletrack ons eerst naar boven voerde en dan langzaam slingerend weer naar beneden.De doortocht van dit privédomein gaf zeker een meerwaarde aan het laatste deel van de tocht.Ik heb er een goede daad gedaan en twee stopjes van flesjes Aquarius opgeraapt, vermoedelijk uit een achterzak gevallen.Omdat er vorige week in een topic nogal wat over te doen was.Ik kon even goed de moeite doen van ze op te rapen.Rond de 55 km kregen we nog een mooie holle weg voor de wielen geschoven, langzaam klimmend en voorzien van een soort trapjes om de erosie tegen te gaan.
Ik begon nu wel echt moe te worden.Terwijl in het laatste stuk toch nog een paar stevige en lange klimmetjes zaten.Mijn tellertje toonde 60 km, maar ik was nog niet terug bij af.We moesten nog over een zanderig pad door de velden.Ik hoorde in de verte het geluid van de snelweg en dat was het teken dat het niet ver meer kon zijn.Ik herkende de Speelberg met de verkeersremmers, waar mn auto ergens stond, maar nog was het niet gedaan.Want we werden nog door een stukje Overijse geloodst.Ik was bekaf, tijdens de laatste vijf kilometers is het licht uitgegaan.Ik kwam aan 65 km.Ik heb er ook rijkelijk de tijd voor genomen, maar dat is niet voor publicatie vatbaar.Ik denk dat ik als laatste ben toegekomen!Twee colas en twee pistolets aan gunsttarief waren welgekomen.Ik kon wel iets eetbaars gebruiken!Na een babbeltje met een biker uit Gent hebben we plaats gemaakt voor een gezelschap van ouders met kinderen die aan het sporten waren op de velden.Om tevreden weer naar huis te rijden na een mooie rit in een prachtige streek.
Lees dit verslag ook op mountainbike.be: klik hier!
De provincie Antwerpen organiseert voor de 3de keer de Fortengordel. Jong en oud genieten zondag 22 mei
van de groene Fortengordel rond de metropool. Nieuw dit jaar zijn de twee
opwarmdagen in Stabroek en Zwijndrecht als aanloop naar
de Fortengordel.
De poldergemeente bijt zondag 8 mei de spits af. Aan het
Stabroeks pantserfort aan de Abtsdreef kan je tussen 10u en 14u vertrekken voor
een tocht van 10 tot 65 km. Zo fiets je langs een mooi stukje Antwerps
havengebied, het Ravenhofkasteel en ontdek je het Havencentrum Lillo, Lillo-Fort
en het havenpaviljoen van het MAS.
Op de hoogdag van de Fortengordel
verwacht de provincie meer dan 10.000 fietsers die genieten van een waaier aan
animatie, kunst, sport en rondleidingen. Bewegwijzerde parcours leiden
de deelnemers langsheen de forten van Mortsel, Edegem, Hoboken, Lier, Wommelgem,
Borsbeek en Oelegem-Vrieselhof. Vertrekken voor
tochten tussen 15 en 90 km kan tussen 10u en 14u en kost je 7 euro.
Mobiele fietshersteldienst op het parcours wordt verzorgd door BikeAholic, www.bikeaholic.be
Wie
vooraf inschrijft betaalt 4 euro. Kinderen tot 8 rijden gratis mee. Info :
011-45.99.95 of www.fortengordel.be
22 kinderen uit een school in Lommel en een school in Heverlee, 2 buschauffeurs en 4 begeleiders sterven nadat een bus tegen een tunnelwand botst in Zwitserland...
Categorieën
tot de 6de Bike Nightride De Papegaai
Welkom
StrammerMax's newsflashke
Volgende toertochten
Mijn keuze:
(blauw maakt meeste kans)
zondag 03/03/2013:
Kalmthout Van Trier-Bosduin-classic (30-45 km)
zondag 10/03/2013:
Sint-Gillis-Dendermonde (35-55 km)
vrijdag 15/03/2013:
Hoogerheide (NL) nightride (19.00-21.00 u) (37 km)
zondag 17/03/2013:
Roosendaal (NL) City-mtb-tocht Kaaimannen (29-38 km)
zaterdag 23/03/2013:
Esbeek (NL) nightride (19.00-21.00 u) 10de Lichtjestocht (35 km)
zondag 31/03/2013:
Olen (15-30-50 km) of Olmen (26-32-45 km)
maandag 01/04/2013:
Zele (30-40-60 km)
zaterdag 06/04/2013:
Zulte (45-60 km)
zondag 07/04/2013:
Vessem (NL) (25-35-50 km) of Valkenswaard (NL) (25-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 12/04/2013:
Borchtlombeek-Roosdaal nightride (18.30-20.30 u) (25 km)
zaterdag 13/04/2013:
Rillaar nightride (15.00-21.00 u) (26-36-43-62 km)
zondag 14/04/2013:
Rillaar (27-42-57-78 km) of Poederlee (25-45-55 km) of Meise (32 km) of Waasmunster (35-45-55 km)
zaterdag 20/04/2013:
Gentbrugge (20-25-35-50 km)
zondag 21/04/2013:
Tangissart (Court-Saint-Etienne) (14-31-51-70 km) of Lasne (10-20-40 km) of Lot (35-55 km) of Haacht (30-40-50 km) of Dessel (25-40 km) of Nieuwkerken-Waas (32-54 km) of Sint-Truiden (28-45 km)
zondag 28/04/2013:
Opwijk (15-30-50-80-100 km) of Aarschot (15-25-35-40-65 km) of Borgloon (10-20-30-40 km)
dinsdag 30/04/2013:
Overmere nightride (18.00-20.30 u) (30-50 km)
woensdag 01/05/2013:
Deurne-Diest (26-36-48-65 km)
vrijdag 03/05/2013:
Sint-Niklaas nightride (17.00-21.00 u) (35-56 km)
zaterdag 04/05/2013:
Maria-Aalter (25-45-55 km)
zondag 05/05/2013:
Leernes (20-35-50 km) of Hulshout (28-48-68 km) of Tilburg (NL) (25-40-55 km)
zondag 09/05/2013:
Mont-Saint-Guibert (25-30-50-65 km) of Wechelderzande (15-27-43-53 km) of Londerzeel (18-32-42-52 km)
zaterdag 11/05/2013:
Stekene (18-35-50-55-60 km)
zondag 12/05/2013:
Overijse (25-35-50-60-65 km) of Herselt (20-30-40 km) of Vlimmeren (40-25 km)
zaterdag 18/05/2013:
Chassepierre (TT van Izel met GPS)
zondag 19/05/2013:
Robelmont (10-25-33-47-60 km)
maandag 20/05/2013:
Harinsart (22-37-42-53 km)
zondag 02/06/2013:
Mont-Saint-Guibert VTT des Hayeffes (15-21-23-36-57 km) of Langdorp (25-40 km) of Oostmalle (29-45 km) of Lommel (25-40 km)
zondag 09/06/2013:
Schaffen-Diest (26-30-41-60 km)
zondag 16/06/2013:
Chaumont-Gistoux (10-30-45 km) of Mol (25-40 km) of Buizingen (30-45-55 km) of Waanrode (24-34-44-64-84 km) of Zemst-Laar (29-37-51-63 km) of Zele (30-48 km)
vrijdag 21/06/2013:
Kalken nightride 17.00 - 21.00 u (30-40-50 km)
zondag 23/06/2013:
Baisy-Thy (12-25-35-45-60 km) of Grobbendonk (20-40-60 km) of Lummen (15-25-45-60 km) of Libin (25-50-100 km) of Kalken (25-40-60 km) of Zele (40-55 km)
zaterdag 29/06/2013:
Maria-Aalter (30-50 km)
zondag 30/06/2013:
Sint-Job-in-'t-Goor (15-25-45 km) of Halle (35-50-85 km) of Redu (20-32-45-55 km)
zondag 07/07/2013:
Oud-Heverlee Meerdael-classic (30-45-62-75-100 km) of Booischot (20-40-60 km) of Lommel-Kattenbos (12-20-30-40-60 km)
zaterdag 13/07/2013:
Pepingen (30-45 km)
zondag 14/07/2013:
Bekkevoort Hagelandse Pijl (20-42-55-70 km) of Hamont-Lo (22-38-45 km)
vrijdag 19/07/2013:
Herfelingen avond- en nightride Waanzinnig Weekend (30-50 km) start: 18.00-22.00 u
zaterdag 20/07/2013:
Zwalm (15-25-40-60 km)
zondag 21/07/2013:
Wijgmaal (25-45-65 km) of Mol (15-24-43-62 km) of Waasmunster (30-40-50 km)
zaterdag 27/07/2013:
Sint-Jan-in-Eremo (30-50-60 km)
zondag 28/07/2013:
Droeshout-Opwijk Boerenbike (30-40-50-60 km) Lichtaart (12-24-48-60 km) of Roosdaal (25-50 km)
vrijdag 02/08/2013:
Maarheeze (NL) Bij de Mijl vertrek: 13.30-16.00 u (24-48 km)
zaterdag 03/08/2013:
Oosterzele Rochustochten (25-35-50 km) of Wiekevorst (25-40 km)
zondag 04/08/2013:
Bekkevoort (15-25-40-50-65 km) of Lille (20-40-60-80 km) of Hamme (32-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 09/08/2013:
Vlezenbeek nightride: 18.00 - 22.00 u (35 km)
zaterdag 10/08/2013:
Knesselare (15-30-55-70 km) of Eeklo (25-40-55 km)
zondag 11/08/2013:
Vlezenbeek (35-50-80 km) of Diest (25-45 km) of Grobbendonk (30-45 km) of Bergen-Op-Zoom (NL) (25-45 km)
donderdag 15/08/2013:
Awenne (28-38-55-72 km) of Herk-De-Stad (25-35-45 km) of Haasrode (18-32-45-55-65 km)
vrijdag 16/08/2013:
Arville nightride: 18.30 - 22.00 u (15-25 km)
zaterdag 17/08/2013:
Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65-85 km)
zondag 18/08/2013:
Erneuville (15-25-35-45-60-75 km) of Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65 km) of Halle-Zoersel (15-25-45-60 km) of Beringen (25-45 km) of Lennik (25-45-55 km)
zaterdag 24/08/2013:
Herzele (15-30-50 km)
zondag 25/08/2013:
Opoeteren Oeterdalmarathon (20-40-75-100-115 km) of Kasterlee (18-25-40-70-100 km) of Anderlues Transsambrienne (20-35-50-65-85 km) of Tielt-Winge Hagelandse Heuvels (25-45-65-95 km) of Villers-La-Ville (15-25-40-60 km) Er is vandaag ook Houffalize Houffamarathon (50-70-100-120 km)
vrijdag 30/08/2013:
Stabroek (15-30-45 km) afgelast!!!
zaterdag 31/08/2013:
Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)
zondag 01/09/2013:
Diest Marathon van de Demervallei (23-40-62-84-103 km) of Olloy-Sur-Viroin (25-35-45-55-65-85-100 km) of Sint-Gillis-Waas Waasland Bike Marathon (30-60-90-120 km) of Gierle-Lille (25-45 km) of Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)