Cursiefjes onder de kerktoren. Humoristisch, kritisch en soms cynisch.
01-10-2005
Toren roept haan 146 : nonnen
Heel lang geleden, toen het haantje nog op onze toren stond, zat ik in de kleuterschool van Sinte Maarten.
Toen waren er de zusters van Braine l Alleud.Ik was de lieveling van zuster Mechtilde, want ik mocht altijd de weefmatjes onder haar hoge lessenaar aan haar voeten leggen.Dat was een voorrecht en ik was daar heel fier over.
Soms mocht ik eens langs het koertje, waar nu het bureau van de directrice is, tot aan de privé vertrekken van de zusters.Daar hing steeds een geur van wat ik dacht dat heiligheid was.Ik kwam er steeds ingetogen van terug.
Foto : M86,3 enT146
Na het begin van mijn carrière in de jongensschool, vanaf september 1963, waren het zusters Annunciaten van Heverlee in de meisjesschool.Het was vooral zuster Veerle die mij imponeerde.Ik heb mijn jongste dochter naar haar genoemd.Waarom was zij trouwens niet aanwezig op de viering van de zusters ?Ze zit toch niet opnieuw in Kikwit, waar ik mijn beste vrienden verloor, toen ze met Jef Moens op bezoek gingen in de missie.
In Wolvertem leerde ik een andere orde kennen : de dochters van Maria van Breendonk.Die hebben jaren gewerkt in onze deelgemeente Wolvertem.Dank zij zuster Jeanne heb ik ons avCVO kunnen onderbrengen in het internaat Kindje Jezus.Ik heb daar het Jezusbeeldje nogal oneerbiedig vervangen door het logo van onze school.Maar de zusters hebben mij altijd gemogen.Ik was de enige die een gehandicapte langs de lift, die in hun verblijf was, naar de hoogste verdieping voor de informaticalessen mocht begeleiden.
Zuster Dominica heeft mijn twee dochters in hun kleutertijd excellent begeleid.Ik kon in die periode trouwens op hun hulp rekenen toen we jeugdfilmen draaiden in de parochiezaal.
Zuster Lydia is de zus van een van mijn klasgenoten uit de Normaalschool St.-Thomas.Bij haar deden Katleen en Veerle het 6de leerjaar.
Zuster Marita is er later bijgekomen.De contacten met haar waren eerder op verdere afstand.
De zusters zullen altijd een deel zijn van de geschiedenis van onze parochie.
Zonder hen zou Meise er helemaal anders, en zeker niet beter, uitzien.Dank u.
Haantje met je vaantje Baardje rode lel Staartje vlaggenstok
En nog een klokjesgedicht dat in de Kersttijd als communielied gekozen werd, door onze religieuze parochiale werkgroep : Foto : Toren 145
Doe de boodschap horen : Aan de groene bomen Jezus is geboren. Ben je nu gekomen. Voor die blijde klanken Deel aan allen mede willen wij God danken. t Engelenlied van vrede.
Luid klokjes, klingelingeling luid klokjes kling. En wees maar zeker : onze haan kraait mee.
In het meest gelezen tijdschrift in Vlaanderen, het Parochieblad, dat de laatste tijd op kwalitatief vlak, reuzensprongen vooruit maakt, vond ik deze foto. De bijpassende afkeuring, voor deze speelgoedmoordmachine loog er niet om! Foto Toren 144 :Elektrische stoel met popje Waar is de tijd dat we speelden met bikkels, knikkers, tollen. De zelfgemaakte tolletjes van de eikels van de Amerikaanse eik genieten mijn voorkeur. Onlangs ben ik ze gaan rapen onder de eiken nabij de Mariakapel van Henri Lenaerts, rechtover het standbeeld van baron dHoogvorst. Onder de boskapel in Imde (parochie Wolvertem) lagen ze ook gezaaid. Want deze herfst was de oogst overdadig. Steek er bovenaan, mooi in t midden, een lucifer in en draaien maar. Mijn kleinzoon heeft er alvast een chronometer uit mijn loopverleden bijgekregen. Zo kan hij met zijn vriendjes in St.-Jan Berchmans, wedstrijden organiseren. Ik ben altijd tegen speelgoedwapens geweest. Maar onze kleinkinderen zijn er zo dol op. Een executiespeeltje gaat echter veel te ver. Dat is niet goed te praten en doet mij denken aan de kindsoldaten die gewapend door de jungle trekken. Waar staat het hoofd van onze Westerse pedagogen die zoiets barbaars bedenken. Met de computergames is het al niet beter. Je kunt daar naar hartelust anderen neerknallen en omverrijden. Ik wil de moraalridder niet uithangen, maar er zijn toch opbouwende spelletjes te verzinnen. Gelukkig zien onze verstandige kinderen dat dikwijls sneller in dan hun overstreste ouders.
Reactie van Herman Boon pr.:
lieve Jef, je zou ook kunnen herinneren aan het spelenin onze Chiro,spelen om meer groep,gemeenschap te worden,in eerbied voor elkander,en tegelijkertijd persoonlijke vaardigheden ontwikkelen en je eigen grenzen zien .,ook ingaan tegen de geest van winnenmaar blij zijn samen te spelen,geen pijn doen, kunnen vergeven, je verblijden over wat de andere kan ..enz heel de pedagogie van Chiro schrijf daar maar eens over vanuit je eigen ervaring plezanttussen al die andere elektronische popjes je geschrijf te lezen ..genegen gezegend, Herman pr
Heb je ooit een haan in het Frans horen kraaien of een leeuw in het Vlaams horen brullen ? Ik verschoot mij rot, toen TAK het verkeerde gemeentehuis bestormde. Zij droegen een spandoek en vreemde vlaggen. Ik houd van onze Vlaamse leeuw, maar zie niet graag zwarte katten of katers. Foto Toren : 143 Leeuw Vooraf hadden ze de naam van de gemeente beklad met de slogan : Meise, commune à facilités. Het straatnamenbord moest er ook aan geloven. En de historische muur voor de aloude pastorij werd met affiches bedekt. Onze burgervader mag dan al een ongelukkige uitspraak gedaan hebben, maar onze gemeente verdiende dat niet. Ze hadden bovendien hun frustratie in Wolvertem moeten gaan botvieren. Wij doen al sedert 1967 ons uiterste best om anderstaligen op de beste en snelste manier Nederlands te leren. Wie deed ooit beter ? Al die andere nieuwe initiatieven, o.a. huizen van het Nederlands, waarnaar de woordvoerder verwees, halen bovendien niet veel uit. Ze zorgen wel voor tewerkstelling van enkele gunstelingen van ons politiek bestel. Het onthaal van anderstaligen moet uiteraard in het Nederlands gebeuren. Maar als blijkt dat de persoon in kwestie zich niet kan verstaanbaar maken, dan staat de bediende voor een verscheurende keuze tussen barbaarsheid of hoffelijkheid. Er zouden dan misschien vrijwilligers moeten klaar staan, om te helpen. Dat zou een opbouwende taak kunnen zijn voor TAK. Ondertussen werd er een bericht gehangen in 4 talen, dat men in het Nederlands bediend wordt en dat men bij onmacht een tolk mag meebrengen. Men kan natuurlijk niet streng genoeg zijn, om het Nederlandstalig karakter van onze gemeente te behoeden. Anderstalige affiches zijn uit den boze. Zo stelde ik vast dat aan de Christys, onder onze geliefde St.-Martinustoren, de mosselen in het Frans goedkoper aanbevolen worden dan er rechtover in het Nederlands. Onlangs kreeg ik nog ééntalige Franse reclame in de bus van een sportvereniging die opereert in de Sportschuur in Wolvertem. Dat kan niet en daar moet onmiddellijk paal en perk aan gesteld worden. De splitsing van Halle-Vilvoorde-Brussel moet onmiddellijk, zonder tegenprestatie. Maar ik zou ook graag in Vlaanderen ééntalig Namur willen zien en in Wallonië enkel Antwerpen. En dat ze Brussel voor mijn part maar ééntalig Bruxel noemen. Daar kan iedereen zich in vinden. Waarom moeten steden hun identiteit prijsgeven aan een vertaling, die enkel verwarring zaait voor de toeristen.
Tijdens mijn recente reis naar Turkije ontkwamen we er niet aan. Ik bedoel niet de diarree en de verkoudheid, maar de haan in de kunst. Buiten Efese liggen enkele keramiekateliers. Twee hanen werden meesterlijk afgebeeld . Foto : Toren 142 Na een bezoek aan het huisje van Maria, waar zij haar laatste dagen doorbracht, bezochten wij de site van Efeze. Dit bezoek loont werkelijk de moeite. Vooral de bibliotheek met er rechtover het bordeel spreken tot de verbeelding. Onze gids bleek een oud onderwijzer te zijn, die een stage van 6 jaar in Antwerpen volbracht. Al wie je daar tegen komt blijkt kennissen te hebben in Vlaanderen, vooral in Antwerpen. De eerste dag liet ik mij verwennen in de Hammam. Deze reinigingsbeurt, na het uitzweten op een groot stenen plateau, is ronduit zalig. Ik ben van plan van mij regelmatig te laten verwennen in de Turkse gemeenschap in Brussel, waar een dergelijk origineel ceremonieel moet te vinden zijn. Een bezoek aan de kapper in Bodrum voor 5,00, haarsnit, scheren en oren branden inbegrepen, was eveneens een genot op zich. De boottocht naar Kos viel nogal tegen. Het begon al met onze reisgezel, die zijn kaart die nodig is om het land in en uit te kunnen, vergat. Bovendien had hij een nagemaakte identiteitskaart bij. De originele lag in het hotel. Wij zijn er toch geraakt. Buiten een treintochtje door het historische centrum en een wandeling langs de ontelbare winkeltjes, viel er niet veel te beleven. De katten op de oude sites, bleken nog het meeste belangstelling te genieten. s Avonds moesten wij nog anderhalf uur wachten eer we voltallig waren, om terug te reizen naar ons hotel.
De eerste haan van Groot Britannië, Tony Blair, moest zijn verwaterde status binnen de Labour Party opkrikken tijdens het recent congres.
Buiten twee betogers in het halfrond, die door deze handige politicus vlot gecounterd werden, viel het mij op dat er toch iets mis is met onze democratie.Buiten werd betoogd door duizenden het afschaffen van de vossenjacht.Het bloedige vermaak van de aristocratie brengt meer mensen op de been, dan protest tegen het dagelijks, bloederige inferno in Irak.
Blair had wel gelijk als hij beweerde, dat er bij hem tenminste openlijk kan betoogd worden.De misnoegden werden wel hardhandig buiten gezet.Maar het argument, dat de wereld veiliger is zonder Saddam Hoessein, had hij overgenomen van de Texaanse rancher, president Bush.Wat zij er niet bij vertellen is, dat zij veel eerder en zonder bloedvergieten komaf hadden kunnen maken met de Irakese dictator, zonder bloedvergieten.
Maar onder onze kerktoren gebeurt op kleine schaal hetzelfde.Betogingen voor eigen vermaak of persoonlijk ongemak lokken meer volk, dan voor ernstige zaken van algemeen belang.Berichtgeving gebeurt selectief.Volledige intellectuele analyse is uit den boze.Op de kortste keren wordt men tegengewerkt of buitengewurmd.Gelukkig komt er bij ons nog geen bloedvergieten aan te pas.Maar de achterliggende scheeftrekkingen van ons democratisch denken zijn wel duidelijk aanwezig.
Leg de vinger op de wonde, en het hele systeem treedt op een geraffineerde wijze in werking.Misschien is dat heel natuurlijk, zoals de mechanismen die in ons lichaam in actie treden bij een allergie.Maar daar komt het intellect niet tussen. Foto : Omslag boek
Ik beveel dan ook de lectuur aan van : Een brief over tolerantie van John Locke (Damon).
Haantje, zet je poot goed op het nest.De kippen zullen kakelen, uiteen stuiven en eventueel over de omheining vliegen.Maar jij kunt enkel van de mesthoop tuimelen.
Op het boerenerf in Gijsensele loopt er een haan te pronken. De achtentwintigjarige Hilde De Sutter werd de mooiste boerin van Vlaanderen in 2004. Zij is zelfs bereikbaar via e-mail : vierhoekhoeve@pandora.be. Dat is een kinderboerderij, waar zij mee te maken heeft. Foto : T boerin Onze minister-president van de Vlaamse regering heeft onze mooiste boerin ook opgemerkt. Zij zou voor de Vlaamse regering gaan werken, om de belangen van de Vlaamse boeren te verdedigen. Hij beweert dat zij niet alleen mooi, maar ook heel verstandig is. Hilde liet het niet aan haar hart komen. Zij beweerde in een interview, graag te melken, omdat de uier van een koe zo een aangenaam gevoel geeft bij het melken. Een hanenkam daarentegen voelt nogal koel aan. Die van onze haan is ondertussen bevroren, in het hoekje van het 1ste bureau rechts in de pastorij (gemeentehuis Meise).
Tijdens de tour de France kwamen de renners in de streek van de Cahors. Daar is een streekgerecht op basis van opgelegde hanenpoten. Het was in Castelsarrasin La Mongie, dacht ik. Bij ons zijn gekookte varkenspoten een goede remedie tegen de hoge bloeddruk. Maar wat valt er nu te peuzelen aan hanenpoten ? De Franse voetbalploeg noemen ze de haantjes. Dat past uiteraard bij de Franse aard. Het spreekwoord luidt niet voor niets : "haantje de voorste".
Wisten jullie dat op de grens tussen Meise en Grimbergen in de Rooststraat een standbeeld prijkt van dichter Karel Van de Woestijne, een van onze klassiekers. Hij behoorde tot de beweging Van Nu en Straks 1893 1914. Hij kon de ziel tot lied omtoveren. De gedenksteen staat er maar troosteloos bij. Het groen errond overwoekert en verbergt het monument. Een plaatje met uitleg zou niet misstaan. De tekst onderaan, op de grafsteen is onleesbaar en luidt :
Mijn vriend Gij hebt een der schoonste sterren van Brabant gezien en die ligt aan de poorten van Brussel.
Foto : Toren DSCF00114
De vraag is : wat is een der schoonste sterren van Brabant ? De parel van Brabant of het keizerlijke Meise ? Meise met zijn keizerin Charlotte was tot 1132 moederparochie, ook van Grimbergen en Strombeek. In dat jaar werd door toedoen van de Berthouts het patronaat of begevensrecht overgedragen aan de abdij van Grimbergen. Zo werden de rollen omgekeerd en kreeg Grimbergen de bovenhand. Door de invloed van de abdij blijft de impact op de omliggende parochies gedurende jaren gelden. Sint Brixius Rode kreeg gedurende vele jaren een Norbertijn als pastoor. Reeds in 1249 gaf Nicolaas, bisschop van Kamerrijk op 8 december toestemming om een kloosterling van de abdij van Grimbergen als pastoor te benoemen in Rode. De laatste was pastoor De Belder die er van 1947 tot 1973 de kwispel zwaaide. Hij kwam ook regelmatig assisteren bij begrafenissen met 3 heren naast pastoor Brams en met onderpastoor Verstraeten in Meise. Ik was toen misdienaar en moest hem regelmatig wakker duwen als hij in slaap viel. Het kraaien van de haan stoorde hem.
De kapel van Amelgem viel ook onder de abdij. In Imde kregen we pater Feyen als pastoor. Die speelde regelmatig op de beiaard van Meise, zonder medeweten van de beiaardier Jef Rottiers.
In het Josaphat park in Schaarbeek moeten alle dieren weg, behalve de ezel Siska, die de mascotte is van deze Brusselse gemeente. Tussen de ongelukkigen liep een prachtige haan. Zijn silhouet doet denken aan dat van onze nieuwe haan, die nog altijd op wacht staat, achter de kast in een hoek van het bureau van onze nieuwe gemeenteontvanger. Deze ambtenaar past op onze langverwachte. Wij hopen dat het geen variante wordt van "wachten op Godot".
Voor de tweede keer, op 11.7.2004, konden de passanten onder de toren van St.-Martinus de gedichten lezen van de laureaten van de Jules Van Campenhoutprijs 1981 tot en met 1998. Er werd ook verwezen naar de Vlaamse Poëziedagen in Meise van 1965 tot en met 1970. Tegen de volgende Vlaamse feestdag hoop ik er de laureaten van die periode aan toe te voegen. Foto : Haan DSCF0124,125 en 126 In de Cultuurraad wordt daarover gepalaverd zoals de bantoes in Afrika dat al jaren doen. De initiatiefnemers van het eerste uur doen het, zonder discussies. Het decor in het uitstalraam wordt ingenomen door zangeres Anastacia bij het uitbrengen van haar nieuwe single Left outside alone. Dit is haar come-back na een zware ziekte. Deze zangeres heeft een eigen webstek : www.anastacia.com. Onze haan kraait mee.
Deze morgen, zomer 2004, leek het erop dat er vier haantjes aan het scharrelen waren onder de toren van Sint Martinus. Bij nader toezien bleken het vier jobstudentes te zijn, die de paaltjes in de dorpskom aan het opkalfateren waren. Foto : Toren DSCF0102 Femke Vandeputte, An Van den Bossche, Els Van Hoorebeeck en Evelien Bogaerts Hier en daar mogen onze straten en al wat erbij hoort eens onder handen genomen worden. Een aantal kapelletjes zijn aan verval toe, en hebben dringend een opknapbeurt nodig. Aan de Mariakapel van Henri Lenaerts knaagt de tand des tijds ongestoord verder. Het metaal roest weg. Tijdens het week-end van de Hawai-fuif van onze jeugdclub kreeg het standbeeld van baron dHoogvorst, zoals vorig jaar (meloenen) versieringen bij. Op zijn linker schouder prijkte een bierbak en op zijn hoed stond een potje bloemen. Er hing echter geen affiche op van het festivalletje. Onze jeugd gaat dan ook vrijuit. Ik heb de attributen verwijderd, want als we op een actie van de gemeente (versterkt met jobstudenten) moeten wachten, zijn we enkele weken verder. Mijn onkosten zijn gedekt met de opbrengst van de lege bierbak. Foto : DSCF0127 Toen ik zondagmorgen na de storm een foto wou gaan nemen van het ongeval, waarbij de oprit van de A12 afgesloten werd, inspecteerde ik de kapel. Volgens pastoor Boon valt die onder de jurisdictie van de plantentuin van Meise. Daar zou ook een en ander moeten hersteld worden. Foto : Toren DSCF0129 tot 131 Er is een barst boven de deur in het metselwerk. Een stuk van de houten lambrizering is afgebroken, maar staat in de kapel. De deur is geforceerd en staat alle dagen open. Een kasseisteen houdt ze dicht. Binnen is het niet beter. Een laagje verf zou wonderen doen. Een van de metalen versieringen is afgebroken en verdwenen. Op het altaar liggen twee gebroken heiligenbeeldjes. Wij hebben in onze gemeente dan wel een heemkundige kring, die toch in zijn de zorg voor ons historisch erfgoed draagt. Maar die zitten met hun neus in stoffige boeken. Ze zouden in de buitenlucht dat stof kunnen laten wegwaaien en enkele frisse ideeën opdoen. Ik ga niet opnieuw beginnen over onze oude beiaard, want die wacht nog steeds op het klavier en de metalen speeltrommel, die staan te verkommeren in de loods in de Stationsstraat. We hopen met onze haan dat deze onschatbare delen van de oude beiaard niet verdwijnen zoals de 8 kleinste klokjes.
Zoals alle jaren sluiten wij de beiaardconcerten af met een receptie zonder haan, maar met een drink op zondag 29 augustus 2004. Bij deze gelegenheid worden de zes nieuwe beiaardbanken op de luisterplaats ingehuldigd. Zij krijgen een naamplaatje zoals de andere banken. Nu worden de vrienden van de beiaard niet vergeten. Hun namen prijken voortaan voor de Sint Martinuskerk, naar de beiaard gericht : Jef en Irma Claes, pastoor Brams, dr. Jan Van den Eynde, familie Van Gijsel De Heu (Jan Van Gijsel, mevrouw Van Gijsel De Heu en Jean Paul Van Gijsel) en Jules Van Campenhout. Daarbij komen nog Staf Nees, die adviseerde voor onze oude beiaard en Jef Van Hoof, een bekende componist en vriend van onze Jef Rottiers. Als outsider kozen wij nog voor J. Lettens. De J. staat voor twee personen : de dichter Jef en de belleman Jos. De filosoof Phil Lettens rekenen wij daar ook bij. Als je nu goed telt krijgen we 7 plaatjes voor 6 banken. Er blijft dus een plaatje in reserve voor de zevende bank, als de luisterplaats uitgebreid wordt. Wij rekenen alleszins op uitbreiding tot 14 banken, want de zitjes waren altijd volzet en enkele luisteraars moesten vrede nemen met de trappen voor de stripoteek. Het hoge aantal beiaardvrienden was te danken aan de grondige P.R. van de vrienden van de beiaard in het Beiaardcomité. Een week vroeger was er ook al een receptie met oude Porto. Onze sponsor Danny De Voldere van A R C zorgde voor enkele flessen godendrank. Hij verzorgde dit jaar ook de programmas van de zondagavondconcerten en de affiches, waarvoor onze dank. Op 1 en 11 november, mogelijk op 4 december (voor St.-Elooi) en alleszins op 25 december klinken klankenkleuren nog uit onze toren zonder haan noch kruis.
Humbeek heeft een nieuwe vlag, met een prachtige haan erop. Foto 133 : Toren DSCF0094 Zaterdag 3 juni 2004 werd de 5de Linieweg in Humbeek (Grimbergen) officiëel geopend. Twee peletons van het 5de linieregiment openden de stoet. De fanfare Rumolduszonen zorgde voor de nodige muziek. Dit alles gebeurde in het kader van de kanaalfeesten. In het kanaal voeren amfibievaartuigen, waarvoor speciaal een slipway aangelegd werd. Zo kunnen de autos, die ook kunnen varen, in en uit het kanaal. Kapitein Zeppos werd er verwacht, maar of hij opdaagde, bleef voor mij een open vraag. De vlag van de Oud-Strijders van Wolvertem was aanwezig. Die van Imde bleef thuis gezien de vakantie van de eredame en het conflict tussen haar en de secretaris van de V.V.V. De Oud-Soldaten waren volgens de collegas van Beigem niet gewenst. Maar tot onze grote verrassing was hun vlag en ook die van Strombeek present. Onze honderdjarige vlag van de Oud-Soldaten van Meise, ontbrak dus op het appel. Maar wij waren toch met een afvaardiging van 4 aanwezig en de voorzitter van Berla, onze heemkundige kring, bleek ook interesse te vertonen voor vaderlandslievende activiteiten. Michel bleek nog onder de indruk van de belangstelling die hij daags voordien genoot in de pers, naar aanleiding van zijn aangekondigd vertrek, als openhouder van het wat men een bibliotheekfiliaaltje pleegt te noemen, in Westrode (Meise). Naast de kleinste toren blijft er ongetwijfeld het kleinste bibliotheek(filiaaltje). .... Hanen hebben zo hun trots, weet je.
Politiekers vertonen dikwijls haantjesgedrag, vooral tijdens verkiezingen. Dat geldt voor mannen en voor vrouwen. De toptien van onze plaatselijke politici bij de recente Vlaamse verkiezingen voor Meisenaren ziet er als volgt uit : Sonja Becq : 16828 Marie-Elise Leemans : 5108 Roel Anciaux : 4384 Roger Heyvaert : 3983 Marie-Jeanne Thaelemans : 2469 Totaal : 32772 De origineelste affichage was deze van onze burgemeester : Foto : DSCF0072 Er doken ook weer tweelingen en meerlingen op. Zouden ze onze plaatselijke politici al klonen ? Of was dat gezichtsbedrog ? Het is alleszins verspilling van papier. Bovendien komt het sympatieker over als er een koppel hangt (zie de affichage van ons aller Roger). Dat geeft tevens blijk van team spirit. De hamvraag voor de komende weken blijft : spelen wij onze enige Vlaamse volksvertegenwoordiger kwijt ? Onze haan zou er alleszins om treuren, dat een haantje daar de oorzaak zou van zijn. Het zij zo! Want Sonja werd ondertussen adjunct-kabinetschef van Yves Leterme, onze nieuwe minister - president. Zou deze brave man de voorkeur geven aan geiten i.p.v. hanen ?
De beiaardfeesten 2004 gaan de geschiedenis in zonder haan op onze toren, maar met "the juwel of Meise" ! Het beiaardconcert kwam in de verdrukking te staan door het Zuiders tintje dat de beiaardfeesten meekregen met de Caraïbische sfeer die geschapen werd. Als klap op de vuurpijl werden de klokjes geworpen vanop de kraan die de firma Sarens gratis ter beschikking stelde en waarop de hele namiddag de durvers aan hun trekken kwamen via een death- ride. Voorzitter (N.B.) Stef De Ridder zorgde voor een verrassing. De hoofdprijs bij de klokkenworp was een gouden klokje aan een halsketting. Ondertussen werd een werkgroep opgericht in de schoot van het Beiaardcomité. Zij gaan de promotie van de concerten op zich nemen. Danny Devolder sponsort dit jaar het beiaardboekje. Hij zorgde tevens voor affiches en programmas voor de eerste concerten. De verzorgde lay-out werd geapprecieerd. Op 25 mei, de Internationale dag van de Vermiste Kinderen, verzamelden de leerlingen van Sinte-Maarten rond de kerk. Zij luisterden naar het tweede kinderconcert, met uitsluitend kinderliederen. Het programma bestond uit de klassiekers die hun ouders ook aanleerden op school. Foto : kinderen rond de kerk Volgend jaar zal het concert vroeger voorbereid worden en het zal korter zijn. Bovendien kunnen de kinderen zelf het programma samenstellen. Maar zij moeten ons dan wel de titel en de partituur (liefst met akkoorden) bezorgen. Het concert 2005 zal voorbereid worden in met de 7 basisscholen die Meise rijk is. Op de rommelmarkt stond de postbode van Jean Luc De Haene. Hij had twee zilveren vechthanen te koop. Hij wachtte op de kandidaat voor Europa, maar die zat op de bekerfinale Brugge - Beveren. Ik heb ze dan maar gekocht om mijn persoonlijke collectie uit te breiden.
Op de website van Meise ontbreekt onze haan : zowel de erafgevallen oude als de nieuwe! Wat onderscheidt onze mooie gemeente van andere dorpen ? Waar mogen wij terecht fier over zijn, omdat we iets hebben waarover de meeste gemeenten niet beschikken? Eerst onze twee beiaarden. De oude beiaard werd een monument met borstbeeld van de milde sponsor Jan Van Gijsel. Tussen de bibliotheek en het gemeentehuis werd een luisterplaats ingericht. En het schijnt dat onze nieuwe beiaard met zijn 56 klokken veruit de mooiste klanken voortbrengt. Onbegrijpelijk maar waar : het Cultureel web wil de beiaard niet als 7de locatie. Het enige wat zij zouden doen is een bladzijde algemene info opnemen in de jaarlijkse brochure. De vrienden van de beiaard bereikten dan toch dat er 4 paginas kwamen. Het volledige programma van de beiaardconcerten voegden wij er in fotocopies tussen. Tweede meerwaarde is het avCVO. Sedert 1967 ontwikkelde zich dit volwassenenonderwijs tot een gespecialiseerde talenschool, waar men op een functionele wijze in een recordtempo de Europese (en recent ook andere) talen leerde gebruiken. De vier pijlers waar dit op berustte waren : de audiovisuele- structureel globale methode, het interactief talenpracticum, een specifieke methodiek, baanbrekend en uniek, en permanente kwaliteitsrevolutie. Sedert 1986 werd het aanbod uitgebreid met huishoudelijk naaien, informatica en extra initiatieven. Ondertussen beschikt de school over een eigen webstek waarop de kandidaten info krijgen en de studenten naar hartelust kunnen inoefenen, wat hun aangeleerd werd. De derde meerwaarde is de aanwezigheid door de geschiedenis van prominente figuren. Dat de sportman aller tijden Eddy Merckx er woont onder de toren van St.-Brixius - Rode is algemeen bekend. Naast baron d' Hoogvorst kun je niet kijken onder de toren van St.-Martinus. Maar in het kasteel van Bouchout in de plantentuin van Meise leefde keizerin Charlotte van Mexico, wat volgens wijlen ere-senator Février onze gemeente een keizerlijke status oplevert. Een keizerlijke haan op onze toren : dat is de oplossing !
We leven in een tijd van terreur. Het terrorisme slaat overal toe. De kam vabn de haan kleurt bloedrood en hij is alert in alle staten. Bij de aanslag in Madrid op 11.3.2004 leek het op een inferno. Picasso beeldde reeds in 1937 de chaos uit, die het resultaat was van een aanslag op de Baskische hoofdstad. Het werk hangt op 100 m van het station Atocha in de Reina Sofia. In Irak zagen wij de aanslag op 4 Amerikaanse aannemers in Falluja. De Irakezen ontaardden totaal, toen ze stenen gooiden op de brandende auto met de vier slachtoffers. Dit zinloos geweld leek nog onvoldoende. Als echte barbaren sleepten zij de verbrande slachtoffers door de straten, gevolgd door de joelende meute. De finale werd opgevoerd toen de verbrande lijken opgehangen werden aan een brug. Lachende en juichende kinderen poseerden op dit gruwelijk tafereel. Dieren doen dit ook, als ze een prooi verslinden en jacht maken op de grootste brokken. Maar die doen dat uit voedselnood. Waarom verlagen mensen zich tot onder beestenniveau ? De oorlog kan zo iets niet rechtvaardigen. Het is spijtig dat onze haan zijn protest nog niet kan uitkraaien vanop onze geliefde toren.
Vroeger hadden wij onder de toren van St.-Martinus een heuse danstempel. Het huidige Carpet 2000 was vroeger een stamenee met prachtige danszaal, één van de lokalen van fanfare Concordia (de ëzzels). Bij verbouwingen legde men onlangs het prachtige parket van de dansvloer bloot. Dit zal gerestaureerd worden. Waar vroeger het podium stond kwamen naïeve muurschilderingen te voorschijn. Zij werden waarschijnlijk aangebracht als decor voor één van de toneelstukken die er opgevoerd werden. Op het tafereel staat op een huisje : Rainer Tipping Painters. Daarover vinden we meer in Het toneelleven in Meise , dat in oktober gepresenteerd wordt tijden donderkuren, van Piet De Cuyper, lid van de orde van het gulden masker. Piet richtte daar zijn Ontdek de ster wedstrijden in. Hij deed er eens een act met een ladder met Wilfried De Goeyse als partner. Hij beklom de ladder en moest eraf vallen. Wilfried, die hem moest opvangen, draaide zich op het cruciale moment om, en Piet kwam plat op de planken terecht. Gelukkig zonder ernstige gevolgen. Ik ben toen opgetreden met Michel Verbeeck, met acrobatie. Wij hebben daar ook eens poppenkast gespeeld voor de komplete Chiro met de ouders en sympathisanten. We speelden de wraak van de rode hand. Het spel werd opgefleurd met het ontsteken van Bengaals vuur, als de hand verscheen. Boven de danszaal is momenteel de thuishaven van de reuzen Jan en Mie van Meise. De originele reuzen stonden daar ook, tot ze na een ruzie in de fanfare, verkocht werden aan iemand die aan de zee zou verblijven. Na een ruzie in het Beiaardcomité plaatsten we ze weer op hun oorspronkelijke lokatie. Maar de huidige reuzen zijn een replica in isomo. Toen Bobejaan Schoeppe huwde en die toen in Meise woonde in de dHoogvorstlaan , hield hij een volksbal in het Kursaal van Meise. Ik heb toen alles meegemaakt. Het was wijlen Louis Neefs die de presentatie van de artiesten opnam. Het pand was sedert 1906 eigendom van burgemeester Puttemans die onze gemeente bestuurde van 1914 tot 1933, toen Jan Van den Eynde de sjerp overnam. Puttemans baatte er een brouwerij uit : brasserie Saint Martin. In de prachtige gewelfde kelder, ontdekten we een tunnel, die naar de overkant van de straat liep in de kelder van Boeken en C.D.s De Cuyper. Dat gebouw diende als pakhuis van de brouwerij. De werklui rolden de vaten door de tunnel. Toen de riool aangelegd werd op de Brusselsesteenweg, werd de tunnel onderbroken. In 1933 baatte de vader van Marcel De Vroede het stamenee uit en hield varkens, waar nu de GB zich bevindt. Later kocht Henri De Donder, de vader van Dirk en Hugette, het pand en liet het stamënee en de danszaal uitbaten door achtereenvolgens Louis Scheers met Leona en Alida. De volgende uitbater was Armand De Cock. Daarna kwam Roger Janssens erin en later tapten Eva en Guy van achter de toog. Henri De donder kocht in die tijd regelmatig faillisementen op. Dirk zit moementeel nog met een stock van o.a. plastiek zakjes van een firma die overkop ging. In 1970 werd het magazijn (nu GB) een opslagplaats voor hout tot 1975. Op de Krogstraat is er onder de danszaal een ingang naar twee kleine lokaaltjes. De Chiro vond er onderdak in 1958 voor de Jong Knapen, de jongsten van de jeugdbeweging. Na de bouw van het Chiroheem wat verder, huisde er een tijdje een frituur in. Onder het terras is een ingang naar de kelder. Die werd bijgemaakt toen er een tijdje een dancing in ondergebracht werd. Van op zijn post kon onze haan toen alles overschouwen.
Als onze haan opnieuw op de toren zal staan, zal hij neerkijken op onze bibliotheek. Dit boekenparadijs wordt beheerd door de bib-commissie. Daar worden bewarende en vernieuwende ideeën gelanceerd tot verdere bloei en uitbouw van dit cultureel patrimonium. Wij vinden dat het in stand houden van gelijkaardige initiatieven, zoals wijkuitleenposten niet mag ten koste zijn van de centrale bib. Wij stellen vast dat onze mooie bib onvoldoende open is. Een vergelijking met Londerzeel leert ons dat deze bib open is alle werkdagen van 10 uur tot 19 uur en dat de heemkundige kring er ook onderdak heeft.. Toen de uitleenpost Wolvertem moest opgedoekt worden kwam er heel wat weerstand op gang. Nochtans gebeurde dit. Dat is maar goed ook, als dit aanvullende openingsuren voor de centrale bib opleverde. De nood die oprees bij het sluiten van de post werd ondertussen gelenigd. Het O.C.M.W. levert aan huis bij de mensen die zich niet kunnen verplaatsen naar de hoofdbib Er blijft echter de communicatie en de informatie over het aanbod. Ik kan momenteel de bib van de Dalaï Lama in Dahrem sa la in India via het internet inzien. Maar de Meisenaars krijgen nog niet de kans om op hun P.C. te zien welke boeken in onze bibliotheek voorradig zijn. Ondertussen zullen de bibliotheken wel verplicht worden hun aanbod ter beschikking te stellen in heel Vlaanderen. Waar staan we toch ? Dit jaar mogen de kinderen voor de eerste keer mee bepalen welke jeugdauteur de Gouden Uil krijgt. Alle kinderen zouden in de bib de kans moeten krijgen en er toe aangezet worden om te stemmen. Maar de alibis halen het weer op de prolibis. Een haan zou er zijn verenkleed bij inschieten.
