18-09-2015, 13:10 geschreven door Troebadoer Reacties (1)
15-09-2015
Voor haar
*
Van verlangen broos kwetsbaar... van weemoed dronken eenzaam... heeft de dichter gezongen voor haar zijn eerste vers... en zijn laatste...
*
Hij noemde haar : zo mooi Hij noemde haar : bloem van maanlicht Hij noemde haar : verdroomde meren Hij noemde haar : licht van eeuwige herinnering Hij noemde haar : madonna in de schaduw Hij noemde haar : vreugde en weemoed Hij noemde haar : vergeet-me-niet
15-09-2015, 00:13 geschreven door Troebadoer Reacties (0)
12-09-2015
Aan het eind
De wind blaast koper in de stille wereld, verlangt naar de koelte van het sneeuwlicht
*
Het woud heeft zijn groen gewaad afgelegd, droomt eenzaam van de vergane bloem...
*
Het heengaan zal rustig geschieden, zonder vrees, want het leven en de dood zijn één, zoals de zee en de rivier...
*
Alvorens te gaan, zal je nog eenmaal het herfstgoud zien, de bleke, broze luchten, alles wat je liefhad, de schoonheid van dit aardse leven..
*
Plots breekt de zilveren draad, is het moment gekomen om stil het licht te volgen, te reizen naar het land voorbij de sterren, te verdwalen in het rijk van naamloze vrede...
06-09-2015, 14:28 geschreven door Troebadoer Reacties (0)
03-09-2015
Tocht zonder doel
De zon strooit goud over de bloemenzee telkens weer... Maar toch verstrijken de jaren als bleke tranen, die vallen in een naamloze oceaan...
Heel even heeft de eeuwigheid ogen wanneer zij zich spiegelt in een menselijke droom Maar tenslotte staart zij toch volkomen blind naar de karavanen in hun tocht zonder doel...
03-09-2015, 22:50 geschreven door Troebadoer Reacties (1)
31-08-2015
Stille geliefde
*
*
Vanuit de ramen van mijn ogen, schraal gestaard in eindeloos gepeins, zie ik, over verre heuvels, de scharlaken kus van de ondergaande zon De klanken van de avond sterven uit, terwijl de donkere schim van de nacht nader sluipt langs de blauwe nevels van zwijgende wouden Hier, in de beklemming van het ontwakend duister, heerst een eenzaamheid die naakt en liefdeloos brandt.
*
Ach, mijn stille geliefde Vlucht niet weg als een vogel voor de winterkou Ik zie je sterrenogen oplichten voorbij de schemering van rauwe leegten Je handen, zacht als druiven strelen verdwaald mijn vingerhuid Mijn ziel vlucht in de zingende rivieren van je zoete leden * Je laat me toe in je stilte, zo gaaf en helder Je bent de godin van mijn wijsheid, mijn verlangen Eén enkel woord, één gebaar, één glimlach van jou, en de barre vrieskou van het niets breekt, laat de warmte van duizend gouden honingbronnen zalig ontspruiten als volmaakte orchideeën in het jade van een tropisch paradijs...
13-08-2015, 00:05 geschreven door Troebadoer Reacties (1)
07-08-2015
Dromenwever
De werkelijkheid is kaal en brandend leeg Zo zingt de dromenwever
*
Kom in mijn rijk , Schone vrouwe, satijnen engel Vergeet de buitenlanden Zie het palet van avondkleuren Zij geuren naar rozen en jasmijn zoals je haar, zoals je lippenrood, dat de wolken openbreekt
*
Weet je hoe mooi je lied is, de tere boog van je hals, het verhaal van je zoete ogen Weet je hoe de ontloken bloem van je ontvouwde lichaam lokt, hartstochtelijk en fel
*
In de waan van het dromenspel verdwaalt hij in albasten verten, ontsteekt het minnevuur, splijt de hete diepte, vergaat, versmelt, ééngeworden...
