In de lente schenk ik je narcissen

uit verloren tuinen

In de zomer rozen

met de kleur van warm-rode avonden

en de geur van hemelse eilanden

In het nostalgische licht van het woud

ritselen de herfstbladeren

en in de ijzige winterwind

wachten verborgen zaden

op het nieuwe voorjaar...

Bijlagen:
https://youtu.be/35Dwo4QVLqs   

Tussen wolkenflarden

wordt een druppel geboren

gevuld met helder zonlicht

een ijle sterrendroom...

*

Hij duikt vleugelloos

raakt je wang

als een felle traan

een zilveren parel...

*

Je staart naar de einder

de verre luchten

zo wonderlijk klaar

een magisch verschijnen...

*

De aarde ademt lente

het ontluikende leven

hel groen vol witte hartjes

een uitbundige vogelsymfonie...

Bijlagen:
https://youtu.be/qYEooPeyz5M   

Zij was een kind
schuchter en verward
Eindeloos waaierde
de wereld
ontzagwekkend
in zijn leegte...

Zij zocht beschutting

tegen vormloze angst
een warm nest
waar dan ook ...

En zij, die haar liefhad
begreep haar vrees
Trok haar naar zich toe
in de vrede
van haar schoot

zong een lied :

Slaap, slaap zacht
m'n kind
in de schuilhut
van mijn hart

Mijn armen
zijn je huis
een veilig oord
in het maanlicht

Slaap, slaap zacht,
lief kind
droom je dromen
in het witte licht
van liefde
een blije dag wenkt...

Bijlagen:
https://youtu.be/LqkuvFC8ZDo   

Waar is de tijd
dat wij sliepen
als schelpen op het strand
in het blanke hart
van de aarde
bij het ruisen
van de zee
omgeven
door sluiers van verlangen
*
Dat bij het gloren
van de stille ochtend
lichamen zich ontvouwden
de glans van een schoon gelaat
een glimlach van lichtkristallen
een verloren traan
in de zilverschaal
en het blauw van je ogen
vergeet-mij-nietjes
die zongen
een eindeloze kus
*
Ik zag je lokken
golven in de tijdwind
Het gefluister van de uren
Het land was er nog
in al zijn glorie
maar brandend leeg
zonder jouw aura
Ik weende om jou
om vervlogen dromen
minder dan niets nu

*

Waar is de tijd
Ik weet het niet...

Bijlagen:
https://youtu.be/USK1VjV-nO8   

De Heer van de zwarte poorten

wacht zwijgend

aan de rand

van het dode water

Hij heeft geen naam,

geen gezicht,

de veerman,

bij de laatste overtocht...

*

Toch zegt de profeet :

de aarde is gemaakt

niet voor smart,

maar voor vreugde

*

Ieder einde is een nieuw begin

Vergeet de mooie dagen niet

tussen de puinen van een verleden

dat voorgoed slaapt...

*

Bijlagen:
https://youtu.be/MZ7DVOGRoaQ   

Wat de woestijn zo mooi maakt
is het feit
dat ze ergens
een bron verbergt...
*
Ik ontdekte een smaragd
een droomjuweel

betoverende spiegels
in glanzende ogen...
*
Tussen maan en sterren
zag ik haar glimlach
En ik wist
dat ik haar nooit zou vergeten...

Bijlagen:
https://youtu.be/-dhMjbrn9Lw   

En steeds weer

verlangde ik

naar het licht

de rivier van kristal

de roep

van de ochtendvogel

de dans

van de windvlinder

de geur van de roos

die bloeide

voorbij de schaduwen

van eenzaamheid

*

Daarom, menslief

Gedenk niet mij

maar alleen mijn woorden…

de droom die erin schuilt...

een vallende ster

schitterend...

heel even...

voor ze uitdooft…

verdwijnt…

in een oceaan

van eindeloze leegte…...

Bijlagen:
https://youtu.be/vY2HPiyhzdI   

Er was licht

zacht en helder
het omgaf je

als een stralenkrans

Er was een glimlach

een betoverend landschap

zo zeldzaam zonnig
dat het monotone grijs
van mijn wolken verdween

Er was schoonheid

zo wonderlijk
dat mijn bloed ruiste
als een witte branding
van pure extase

Je hebt in mij
onstuitbaar
de liefdesbloem ontvouwd...

Bijlagen:
https://youtu.be/NR2qhAhSriw   

Getekend
door gestorven dromen
Weerloos wachtend
op een zacht helende bries
die je brandende ogen raakt
de pijn in je gemoed verdrijft
de weg toont
naar de verborgen vallei
van levende warmte
*
O vrouw,
vrouw van deze aarde
Volg de straal van je ogen
naar de meren van geluk

*

Blijf,
blijf toch staan
in die glans...

Bijlagen:
https://youtu.be/-dhMjbrn9Lw   

De schaduw van de tijd

die wrede minnaar…

Kleurloos is het levenswater…

Onvatbaar…

Sijpelend

tussen machteloze vingers…

Een kosmisch geheim

Een onmogelijk vermoeden…

*
Aan het meer...

in het stille licht

van de blauwe avond...

zingt de wind...

de wijze wind...

over verloren dromen...

fluistert een antwoord

op de geheime vraag...

Bijlagen:
https://youtu.be/OC6zJKu3f5M   

De wolkenherders
gorden zich
voor de strijd
Sterren
verschuilen zich
De winden vluchten ijlings...

*

Pas als de grasharp zwijgt
ontwaakt de maretak
wenkt de maanvrouw...

*

In het dwaalrag
van mijn droom
vul ik dauwparels
met de weemoed
van haar verre licht...

Bijlagen:
https://youtu.be/78d6T2DV8zw   

Ik wil je noemen
echt
als de aarde...
lieflijk
als een bloesem
in de lente...
zacht
als een moeder
voor haar kroost...

Ik wil zingen
je naam
jij
raadselachtig
als het wezen
van elke vrouw
en toch
vol liefde voor de dingen
des levens...

Intens schouwend....

Bijlagen:
https://youtu.be/VTIN80XGICA   

Dromen worden geboren
in een vergeten land
een land waar geen smart bestaat…
Koester die dromen
bouw ze om tot paleizen,
bloemenparadijzen
wolkenwegen
rivieren van magisch licht...

Een lieflijk glorende dageraad
Dauwparels op een rode eglantier
Kom lief en dans...
dans onder de witte zonnevlam...
de gouden hemelbomen…
de blauwe regen...

Ginds ligt een eiland verloren
in eindeloos azuur
zo mooi
zo oneindig mooi....
Vaar daarheen met mij
Laat je dragen
op de zachte armen
van de nachtwind...

Bijlagen:
https://youtu.be/j1Ck42-_btY   

Je zingt zo lieflijk

langs donkere paden

over de roos

in de bedrieglijke tuin

van Eden

een ijle bloem

die bloeit

onder de schaduwvleugel

van een nacht van leegte...

*

In de stille hoeken
van je wezen
wasemt je licht

een bezielde, heldere bron
een wereld van woorden
die waaien over de weg
van je droomgezichten
zwaarbeladen

met bitterzoet verlangen...

Bijlagen:
https://youtu.be/bTNLYeaL7No   

Ik sloot mijn ogen

hoorde het gefluister

van de wind

de koralen

die mijn hart zong

maar haar stem

die was verwaaid...

*

Zij was heengegaan

en wat bleef

was de herinnering

aan mooie dagen

lichte ogen vol warmte

woorden zacht en teder

verstrengelde vingers...

*

Vele nachten verscheen zij nog

in mijn bedrieglijke dromen

Wij streelden elkaar

Wij kusten elkaar

Wij begrepen elkaar...

*

Zij was er nog

ook al was zij heengegaan...

Bijlagen:
https://youtu.be/uMf-abfR7qU   

Eindeloze kudde

van maangelokte eenhoorns

Onbegrensde spiegel

op een vergeten wereld

*
Waar de meeuwen krijten

boven luchtkarvelen

Peilend naar het eiland

van verboden dromen

*
Waar de kolkende branding

ons verdwaast

Aeolus windharp

het bloed doet ruisen

*
Waar Neptunus kromhoorn

de schuimheuvels splijt

De dolfijnen dansen

in het brakke Mykene

*
Waar sirenes lokken

in hete rondelen, onherroepelijk

Op grauwe stranden,

het vuur van wolkentorens...

Bijlagen:
https://youtu.be/Vg-0DFNTBm0   

Geen wezen wordt zo vragend
op de wereld gezet
als de mens

Vragend naar inzicht,
naar begrip en zin,
naar genegenheid, geborgenheid,
naar liefde en houvast.
Vragen over het raadsel van zijn bestaan...

Maar als een ander mens angstig vraagt :
Duurt de nacht nog lang ?
Dan begrijp je plots de essentie
Dan ben je als Franciscus van Assisi
die zonder vrees de melaatse omhelsde

Dan weet je dat hij(zij) slechts verlangt
dat je hem(haar) in je armen sluit
en dat je hem(haar) al je begrip toont
al je troost schenkt

Dan geef je je volkomen
Dan heb je onvoorwaardelijk lief
Dan ben je echt gelukkig...

Bijlagen:
https://youtu.be/got_HQB1NmE   

Die wonderlijke dag

had ik je gezien

meende ik toch

zo lieflijk en bijzonder
een zilverster
in de blinde nacht
een magisch lied

zwevend op de tonen
van de zuidenwind,
dwalend door een blij,
zonnig landschap...
*
Als zindering van zomerhitte
onder eindeloos azuur
was je licht
Als geruis van de branding
over schitterwitte stranden
was je lach...
*
Hunkerend wacht ik
op de dag
dat ik jou zal ontmoeten
*
Jij
die ik niet kan vergeten...

Bijlagen:
https://youtu.be/carPlb8SbY8   

Ik zag mist opstijgen

uit de grijze waters
van de stad

De zwijgende silhouetten
van treurende bomen,
zwarte zwanen...

Ik voelde de stille weemoed

van de winterdagen
fluisteren in de kale kruinen

van de esdoorns
Hoorde het sombere klokgelui

in de hoge kathedraal
Het teken van de dood
Een mens ging heen…

Uit de nevels doemde

een gestalte op
Een zoete vrouw
met lieve ogen
een snelle blik
een vluchtige glimlach
als een zonnestraal
die even de wolken brak…

Toen verdween ze
als een vallende ster
een ijl rozenblad
zwevend op de wind

Ik voelde mij plots eenzaam
droevig verloren
Ik begreep
dat mijn hart verlangde
naar het licht
naar het volle leven
naar een nieuwe lente...

Bijlagen:
https://youtu.be/XTkUplF5VIE   

Wonderlijk

zo wonderlijk

is het wezen

van de dichteres...

Haar zomerland baart
een rijke oogst

en tussen rode rozen

straalt haar licht...

Haar gave woorden
weerspiegelen
de levende dromen
in vele harten...

Ze waaien
over de weg
van mateloos verlangen

dwalen door dalen

van eeuwige schoonheid

zweven boven pieken

van intens beleven...

Bijlagen:
https://youtu.be/_8u4VLk0iTI