Er was licht

zacht en helder
het omgaf je

als een stralenkrans

Er was een glimlach

een betoverend landschap

zo zeldzaam zonnig
dat het monotone grijs
van mijn wolken verdween

Er was schoonheid

zo wonderlijk
dat mijn bloed ruiste
als een witte branding
van pure extase

Je hebt in mij
onstuitbaar
de liefdesbloem ontvouwd...

Bijlagen:
https://youtu.be/NR2qhAhSriw   

Getekend
door gestorven dromen
Weerloos wachtend
op een zacht helende bries
die je brandende ogen raakt
de pijn in je gemoed verdrijft
de weg toont
naar de verborgen vallei
van levende warmte
*
O vrouw,
vrouw van deze aarde
Volg de straal van je ogen
naar de meren van geluk

*

Blijf,
blijf toch staan
in die glans...

Bijlagen:
https://youtu.be/-dhMjbrn9Lw   

De schaduw van de tijd

die wrede minnaar…

Kleurloos is het levenswater…

Onvatbaar…

Sijpelend

tussen machteloze vingers…

Een kosmisch geheim

Een onmogelijk vermoeden…

*
Aan het meer...

in het stille licht

van de blauwe avond...

zingt de wind...

de wijze wind...

over verloren dromen...

fluistert een antwoord

op de geheime vraag...

Bijlagen:
https://youtu.be/OC6zJKu3f5M   

De wolkenherders
gorden zich
voor de strijd
Sterren
verschuilen zich
De winden vluchten ijlings...

*

Pas als de grasharp zwijgt
ontwaakt de maretak
wenkt de maanvrouw...

*

In het dwaalrag
van mijn droom
vul ik dauwparels
met de weemoed
van haar verre licht...

Bijlagen:
https://youtu.be/78d6T2DV8zw   

Ik wil je noemen
echt
als de aarde...
lieflijk
als een bloesem
in de lente...
zacht
als een moeder
voor haar kroost...

Ik wil zingen
je naam
jij
raadselachtig
als het wezen
van elke vrouw
en toch
vol liefde voor de dingen
des levens...

Intens schouwend....

Bijlagen:
https://youtu.be/VTIN80XGICA   

Dromen worden geboren
in een vergeten land
een land waar geen smart bestaat…
Koester die dromen
bouw ze om tot paleizen,
bloemenparadijzen
wolkenwegen
rivieren van magisch licht...

Een lieflijk glorende dageraad
Dauwparels op een rode eglantier
Kom lief en dans...
dans onder de witte zonnevlam...
de gouden hemelbomen…
de blauwe regen...

Ginds ligt een eiland verloren
in eindeloos azuur
zo mooi
zo oneindig mooi....
Vaar daarheen met mij
Laat je dragen
op de zachte armen
van de nachtwind...

Bijlagen:
https://youtu.be/j1Ck42-_btY   

Je zingt zo lieflijk

langs donkere paden

over de roos

in de bedrieglijke tuin

van Eden

een ijle bloem

die bloeit

onder de schaduwvleugel

van een nacht van leegte...

*

In de stille hoeken
van je wezen
wasemt je licht

een bezielde, heldere bron
een wereld van woorden
die waaien over de weg
van je droomgezichten
zwaarbeladen

met bitterzoet verlangen...

Bijlagen:
https://youtu.be/bTNLYeaL7No   

Ik sloot mijn ogen

hoorde het gefluister

van de wind

de koralen

die mijn hart zong

maar haar stem

die was verwaaid...

*

Zij was heengegaan

en wat bleef

was de herinnering

aan mooie dagen

lichte ogen vol warmte

woorden zacht en teder

verstrengelde vingers...

*

Vele nachten verscheen zij nog

in mijn bedrieglijke dromen

Wij streelden elkaar

Wij kusten elkaar

Wij begrepen elkaar...

*

Zij was er nog

ook al was zij heengegaan...

Bijlagen:
https://youtu.be/uMf-abfR7qU   

Eindeloze kudde

van maangelokte eenhoorns

Onbegrensde spiegel

op een vergeten wereld

*
Waar de meeuwen krijten

boven luchtkarvelen

Peilend naar het eiland

van verboden dromen

*
Waar de kolkende branding

ons verdwaast

Aeolus windharp

het bloed doet ruisen

*
Waar Neptunus kromhoorn

de schuimheuvels splijt

De dolfijnen dansen

in het brakke Mykene

*
Waar sirenes lokken

in hete rondelen, onherroepelijk

Op grauwe stranden,

het vuur van wolkentorens...

Bijlagen:
https://youtu.be/Vg-0DFNTBm0   

Geen wezen wordt zo vragend
op de wereld gezet
als de mens

Vragend naar inzicht,
naar begrip en zin,
naar genegenheid, geborgenheid,
naar liefde en houvast.
Vragen over het raadsel van zijn bestaan...

Maar als een ander mens angstig vraagt :
Duurt de nacht nog lang ?
Dan begrijp je plots de essentie
Dan ben je als Franciscus van Assisi
die zonder vrees de melaatse omhelsde

Dan weet je dat hij(zij) slechts verlangt
dat je hem(haar) in je armen sluit
en dat je hem(haar) al je begrip toont
al je troost schenkt

Dan geef je je volkomen
Dan heb je onvoorwaardelijk lief
Dan ben je echt gelukkig...

Bijlagen:
https://youtu.be/got_HQB1NmE   

Die wonderlijke dag

had ik je gezien

meende ik toch

zo lieflijk en bijzonder
een zilverster
in de blinde nacht
een magisch lied

zwevend op de tonen
van de zuidenwind,
dwalend door een blij,
zonnig landschap...
*
Als zindering van zomerhitte
onder eindeloos azuur
was je licht
Als geruis van de branding
over schitterwitte stranden
was je lach...
*
Hunkerend wacht ik
op de dag
dat ik jou zal ontmoeten
*
Jij
die ik niet kan vergeten...

Bijlagen:
https://youtu.be/carPlb8SbY8   

Ik zag mist opstijgen

uit de grijze waters
van de stad

De zwijgende silhouetten
van treurende bomen,
zwarte zwanen...

Ik voelde de stille weemoed

van de winterdagen
fluisteren in de kale kruinen

van de esdoorns
Hoorde het sombere klokgelui

in de hoge kathedraal
Het teken van de dood
Een mens ging heen…

Uit de nevels doemde

een gestalte op
Een zoete vrouw
met lieve ogen
een snelle blik
een vluchtige glimlach
als een zonnestraal
die even de wolken brak…

Toen verdween ze
als een vallende ster
een ijl rozenblad
zwevend op de wind

Ik voelde mij plots eenzaam
droevig verloren
Ik begreep
dat mijn hart verlangde
naar het licht
naar het volle leven
naar een nieuwe lente...

Bijlagen:
https://youtu.be/XTkUplF5VIE   

Wonderlijk

zo wonderlijk

is het wezen

van de dichteres...

Haar zomerland baart
een rijke oogst

en tussen rode rozen

straalt haar licht...

Haar gave woorden
weerspiegelen
de levende dromen
in vele harten...

Ze waaien
over de weg
van mateloos verlangen

dwalen door dalen

van eeuwige schoonheid

zweven boven pieken

van intens beleven...

Bijlagen:
https://youtu.be/_8u4VLk0iTI   

Vaak brandde de woestenij
Was het land leeg
Bloeide de nacht zonder zin, ijzig
Hunkerden de wortels naar licht,
het droomrood van een teder dagen

*

Toen kwam jij, liefste...

Weet je nog
hoe we dwaalden in het maanlicht
in het zilver van de zee verzonken
zacht vuur uit een dauwkelk dronken

*

Herinner je je nog
de geheimen die wij elkaar schonken
het lied van je gratie, toen je bloemen plukte
het heldere water van je ogen, dat mij verrukte

*

Ken je nog de verhalen,

die de wind zong door je haar
de stralen van eindeloze liefde voor elkaar...

Bijlagen:
https://youtu.be/QxpO_G1aovA   

Als het lichaam ouder wordt

het verval zich openbaart

ongenadig...

onherroepelijk...

Blijft zijn hart

toch eeuwig jong...

*

Droomt hij van de edelvrouwe

die hij kende, nog steeds kent

zo lieflijk, zo heerlijk

zo passioneel, emotioneel

met ogen vol hemels blauw

het goudrood van de dageraad...

*

Koralen zweven rond haar

droomgezichten

beelden die raken

cirkels van smetteloos licht

heimwee naar een bloeiende rozentuin...

*

En hij fluistert :

Kom met me mee...

Hou van het leven

zo kort...

Hou van me

nu...

met hart en ziel...

en dans...

Bijlagen:
https://youtu.be/5l6jF8v_Wus   

Glashelder, transparant
ervaart zij de liefde
die huist in haar hart
zoals de wolkenbergen
boven haar vlakke land
en zij kent de woorden
die de wind fluistert
het teder voelen
het houden van elkaar...

*

Deze nacht en alle nachten
is hij bij haar
in de wereld van haar dromen
Er is zacht verlangen
vol weemoed
tederheid
Hij geeft haar rode rozen
met een kaartje eraan
Woorden van eeuwige liefde...

Bijlagen:
https://youtu.be/AzWDs26YL9Y   

Ik zie de felle zonnengloed

boven de razende branding

de dwalende zeilen

langs het wuivende groen

Ik zie het fonkelende kristal

glanzen in ijzige fonteinen

Ik peil de mijmerende meren,

de treurende bomen in nevelzeeën,

de geur van hemelse tuinen,

de weemoed van purperen heuvels,

de ontrafelde regenbogen

*

Maar in het bittere licht

van grauwe dagen

vind ik niet wat ik zoek

Het land is troosteloos leeg

zonder jouw aura,

de klop van je hart,

de ster in je ogen,

het zilver van je lach...

Bijlagen:
https://youtu.be/KyWOIKCtjiw   

Zie de dageraad
Geboren uit sluimerend rood
Een teder ontluikende bloem
Het aanschouwen van gedempte vrede
Het ontwaken uit een mooie droom
Waarin jij woonde
Ver weg in een land dat ik niet kende
*
Maar toch zong je voor mij
Een weerloos lied van reikende vingers
Flarden van weemoed
Regendruppels vol verlangen
Die jij me gaf
*
Je vroeg me naar het licht
Dat nooit kon vergaan
En ik reikte je mijn hand
In een stil begrijpen...

Bijlagen:
https://youtu.be/k9NM-yK1C2I   

Kom slaap maar

Want de spiegel van de stilte

kent jou niet

zoals ik je ken

De nacht geeft je haar hart
en het zwarte gat drinkt jouw oog
De purperen lotus schenkt dromen
dwaallichten van het leven
die schitteren in de regen

Van zilver zijn de druppels
en boven jou zingt de dwaalwind
Waait in de bedding van verlangen
de weg naar blikken van troost
het tedere woord dat boven jou glanst...

Bijlagen:
https://youtu.be/LqkuvFC8ZDo   

In een eindeloos waaierende wereld

ontzagwekkend in zijn leegte

zoekt zij beschutting tegen vormloze angst
een warm nest waar dan ook …

*

En hij, die haar liefheeft
begrijpt haar vrees
Trekt haar naar zich toe
in de vrede van zijn armen...

*

Zijn omhelzing is haar huis
een veilig oord in het duister

Hier kan zij haar dromen koesteren

in het witte licht van de liefde

wenken blije dagen...

Bijlagen:
https://youtu.be/32kYH6XZrIo