Naar jaarlijkse gewoonte rond mijn verjaardag in de maand november, zijn we opnieuw met de ganse familie op weekend vertrokken.
De organisatie wordt bij beurtrol door één van de kinderen waargenomen. Dit jaar waren dat Els en Ivan en ze hadden een verblijf uitgekozen in Braine-le-Comte, gelegen in de voor ons minder bekende provincie Henegouwen.
Deze fusiegemeente, 's Gravenbrakel in het nederlands, bestaat uit : * Steenkerque, * Ronquières, * Petit-Roeulx-lez-Braine, * Henripont, * Hennuyères. In dit laatste dorpje hadden ze de "Ferme du Planois" ontdekt, die ons vierdaags verblijf moet worden.
Hennuyères ligt "slechts" 75 km van Laarne en precies tussen Bergen en Brussel, op zon 30 km van beiden.
De gîte, ingehuldigd in september 2001, is ingericht in de bijgebouwen van een vierkantshoeve uit de 18de eeuw.
Haar buitengewone ligging heeft ons laten genieten van een uitzonderlijk panoramisch uitzicht.
Ze bevindt zich op enkele kilometers van het centrum van Hennuyères, aan de rand van het bos van Houssière, dat zich over verschillende honderden hectaren uitstrekt en waarin verschillende wandepaden werden aangelegd. Ze boodt ons een eerste klas verblijf aan in een vredig oord en de boerderij is speciaal ingericht voor kinderen en dus zeer geschikt ook voor de allerkleinsten.
Donderdag 10 november was het zo ver en was iedereen klaar voor het weekend. De verplaatsing zou echter gebeuren in twee shiften van elk twee wagens.
De Van Rysselberghekens moesten nog werken, school lopen en/of slapen en kwamen dus achter. Ook Elly moest nog een dagje werken vooraleer van het weekend te kunnen profiteren.
Rik had om 10 uur afspraak bij Pa, waar ze zijn wagen halfvol stouwden met gerief. Een half uur later werd Kris opgepikt en ging het richting Colruyt, waar nog een pak vlees moest worden opgehaald.
Om 11 uur stonden ze in Oosterzele bij Els en Ivan, waar nog een grotere hoeveelheid gerief, eten en vooral drinken werd ingeladen in beide wagens.
Op de middag was er een broodmaaltijd en om 13 uur werd het vertreksein gegeven, richting Braine-le Comte via Geraardsbergen, Enghien en Quenast.
"Met de ogen toe" zijn we naar Hennuyères gereden, behalve de laatste kilometers, want om 14u 45' waren we reeds ter plaatse. De vriendelijke mevrouw liet ons binnen, hoewel we nog te vroeg waren. Het logement verkennen, de slaapkamers verdelen en het uitladen nam maar een uurtje tijd in beslag, want we wilden vooral al een verkenningswandeling maken. Het werd een stevige wandeling van ongeveer een uur en half in het bos . Juist op tijd binnen, want het begon al goed te donkeren.
Terug thuis nestelde iedereen zich in een zetel met het dagblad of een stripverhaal en het eerste biertje werd genuttigd.
De tweede groep liet wat op zich wachten, want blijkbaar hadden ze dezelfde "moeilijke" laatste kilometers meegemaakt als wijzelf plus dat ze in het donker moesten zoeken. Maar iets voor 19 uur was iedereen ter plaatse en het verblijf werd voor de tweede keer gekeurd en zeer goed bevonden, want :
* de gîte (3 aren), is voorzien van alle comfort : centrale verwarming, volledig ingerichte keuken, afwasmachine, microgolfoven, douche, wasmachine, droogkas, TV, vidéo * een zeer ruime living met open haard * op de eerste verdieping bevinden zich 4 kamers voor 2 personen, een grote slaapkamer waar de 3 "klein mannen" konden slapen en 's morgens lawaai maken, 2 badkamers en afzonderlijke WC's * Op de tweede verdieping bevond zich nog een kamer, die door Rik werd ingepalmd.
Voor de eerste avond staat er stevige kost op het programma : Platte patatten, boerekool en worst. Het is reeds 20 uur en iedereen heeft serieuze honger (en dorst); dus zijn een uurtje later alle schotels leeg geschraapt... Daarna volgt het ritueel van de afwas (hoera voor de afwasmachine) en het in bed stoppen van de kinderen, wat ook al vlug een uurtje in beslag neemt....
Het eten verteerd... De kinderen in bed ... Nu volgt het echte werk, want Els en Ivan hebben een meerkeuze-kwis ineengedokterd! De groepen nestelen zich comfortabel in de kussens van de ruime zetels in het salon : Pa, Mieke en Johan tegen Rik, Kris en Elly. Nu nog de haard aangestoken, een zeer goed pintje bij de hand en de strijd kan losbarsten... Wat die goeie pintjes betreft, vindt U in het volgende berichtje het keuzelijstje van Ivan... Om één uur 's nachts wordt beslist er mee te stoppen, bij een zeer lichte voorsprong voor de R K E - ploeg en om morgenavond de handschoen opnieuw op te nemen.
Het wakker worden op zo'n weekend is meestal uitgesmeerd over een zeer ruime tijd maar wordt steeds "veel te vroeg" gestart door de jongerenbende. Dat "glijdend ochtendlijk uurrooster" laat wel toe dat iedereen de badkamers een tijdje voor zich heeft zodat iedereen 9 uur fris (?) aan het ontbijt verschijnt.
Daarna volgt één van de hoogtepunten voor de kleine en grote kinderen : een bosrit met de ezelskar, plus een tweede ezel.
Er worden twee dieren van de weide gehaald en vooraleer één in te spannen moeten ze grondig geroskamd worden : een werkje waar de kleine mannen duchtig aan mee helpen.
