Na een dag van hijgen en puffen en zuchten, moet ik toch eerst m'n verstand een beetje bijeenrapen alvorens iets zinnigs te kunnen vertellen. Daarom glijden we langzaam en voorzichtig in het verhaal over Bahattin Koçak... Hoewel de man al een tijdje uit het gezichtsveld verdwenen is.

Bahattin Koçak is een islamleraar die in Beringen woont, heeft Turkse roots en dat laat ie luidkeels horen aan iedereen die in zijn buurt komt, in school of in zijn woongemeenschap. Zijn verknochtheid aan vaderland Turkije, aan zijn Turkse kameraden hier in Vlaanderen, die hang naar originele  afkomst en oorsprong zit diep vastgeankerd in zijn hele wezen. Het is bekend dat roots niet weg te slaan zijn uit vezels van lichaam en geest. Ze zitten erin gebakken, levenslang. Niet één inburgeringspoging kan daaraan iets veranderen.     

Er was een tijd dat Bahttin Koçak in HBVL zijn wekelijkse verzuchtingen mocht neerpennen. In een rasechte Vlaamse krant nog wel: Het Belang van Limburg. Je verwacht in een Vlaamse krant geen columns van  een vreemde auteur, en als de inhoud geschreven is vanuit een vreemde denkcultuur, verdwijnt meteen ook het thuisgevoel van je eigen krantje.

Via de krant gaf Koçak Turkse gewoonten en denkwijzen meer bekendheid bij het Vlaamse publiek. Alsof  Jan, Jef en Pol daarop zaten te wachten bij het doorbladeren van hun kermisgazetje. Nieuwtjes en eigenaardigheden uit het Turkse milieu interesseren de modale Vlaming niet, tenzij hij pervers nieuwsgierig is.

In de schrijfseltjes van Koçak zaten stille aanvallen verstopt op onze Vlaamse tradities, onopvallend en sluipend. Het stoorde me enorm toen hij het Suikerfeest graag als een wettelijke feestdag zou zien, en toen hij denigrerend schreef over het sinterklaasfeest, en over Kerstmis en Pasen.

Koçak had connecties met Johan Leman, directeur van het Spionnencentrum (foto). En zo kenden zijn moslimleerlingen perfect de weg naar het Centrum om te klagen over allerlei ingebeelde discriminaties en zo. In de Turkse gemeenschap ging het als een lopend vuurtje rond hoe allochtonen hun 'kwetsbaarheid' tentoon konden spreiden in het Spionnencentrum .

Nu hebben we al een tijdje niets meer gehoord over Bahattin Koçak, misschien heeft het iets te maken met zijn sympathie voor de Gülen-beweging? Of zou hem hetzelfde lot beschoren zijn als Abou Jahjah die als columnist buitengezwierd werd bij De Standaard? Ja, een terrorist als columnist, dat moét fout aflopen. Vlaamse kranten, Vlaams in hart en nieren, mogen geen schrijfseltjes toelaten van een exoot!

Ik hoopte dat de lezers de Turkse columns van Koçak met een dikke korrel Vlaams zout namen en het geen plaats gunden in hun eigen Vlaams denkwereldje...