Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
14-11-2018
2018-11-14 Waasmunster
Club: DURMESTAPPERS (3013)
10e Waasmunster Wandelt
Plaats: Sombeke (Waasmunster)
Afstand: 14,5 Km
Weer: Licht bewolkt (13°C)
Deelnemers: 933
Pajotten: 4
♥♥♥
Wandeling door de omgeving van Waasmunster met vertrek naast de pittoreske kerktoren van Sombeke. De wandeling bestond uit verschillende lussen. Ik heb de B en de C gewandeld. De B was de langste en ik ben daar mee begonnen (8,2 Km). De wandeling ging naar het gehucht Heide en het was voornamelijk door straten en villawijken stappen. Tegen de E17 was er wel een stukje bos. De C lus ging eveneens naar het gehucht Heide maar nu stapten we bijna altijd langs bos- en veldwegen en we doorkruisten het parcours van de B lus. De villawijken werden vermeden en het was mooi wandelen door de afwisselende landschappen.
De laatste 2de maandagtocht van het jaar. We moesten helaas met vertraging en in de regen vertrekken. Het was windstil en echt heel hard regenen deed het niet maar de paraplu moest gedurende de voormiddag niet dicht gedaan worden. Jean-Pierre had in zijn vroegere woonplaats een mooi parcours uitgezocht en ondanks de regen hebben we er zeker kunnen van genieten. Eerst stapten we door het Prullenbos en langs de vijver, daarna ging het richting Laarne en in de verte konden we het kasteel even zien. We stapten dan verder voorbij de paardenmelkerij van Laarne. Terugkeren deden we door vele bos- en veldwegen. We passeerden ook de GR paal - een kruising van de GR 128 (Aalst -Kemmel) en (GR 122 (Hulst -Doornik). Onze boterhammen hebben we opgegeten in het café Klein Ledeberg in Ten Ede. Het is een typisch dorpscafé met heel veel foto's en kits langs de muren. Het was er wel gezellig warm. Na de middag was het droog en af en toe kwam de zon zelfs eens piepen. We stapten dan een kleine lus tot aan de Schelde.
De wandeling ging nu naar De Drie Goten. Het is wandelen door het schorrengebied langs de Schelde en de Durme. We wandelden eerst langs de Mirabrug en verder langs de Durme en de velden naar de rustpost in de kantine van de plaatselijke voetbalploeg. Van hieruit werd dan de lange lus naar De Drie Goten, de Bunst en de dijken van het Sigmaplan gemaakt. Het was een afwisselend parcours met bosjes, de dijk van Schelde (even) en Durme en ook wat stukken straat. De terugweg voerde ons door Hamme maar dat was het minst mooie gedeelte. In de zaal kregen we dan nog een pannenkoek.
Wandeling in de regen. Voor het eerst sinds lang een hele wandeling door de regen gestapt. Het parcours was afwisselend en het eerste gedeelte was veel verhard. Waar er een veldbaantje was werd dat wel steeds gebruikt en we mochten ook door vele smalle wegeltjes stappen. De rustpost was in het mij bekende Oombergen. Na de rust stapten we een stukje door de vallei van de Cotthembeek. Een mooi stukje natuur en nog goed begaanbaar. Als we de expresweg overgestapt waren kwamen we in een slijkerige omgeving terecht. We passeerden daarna nog de Balegemse kalksteen en de Guillotinemolen.
GR- Knooppunten- en verbindingswegen. Busreis naar Sint-Amands. Naar de Scheldekaai - standbeeld Emile Verhaeren. Overzet naar Moerzeke. Mooi zicht op Mariakerke en Schelde in de nevel. Wandelen op de dijk en beneden langs De Stille Waters. Genieten van de rust. Overzetten van Drie Goten (Hamme) naar Weert (Bornem). Wandelen langs de Schelde over smalle paadjes. Langs de lanen van de Oude Schelde. Rust in Bornem. Door de heide van Bornem. Vele paddenstoelen. Naar vertrekpunt in Sint-Amands. Biertje aan de kaai.
De wandeling bestond uit drie stukken. Het eerste gedeelte van de vertrekzaal naar de rustpost in Grimbergen ging langs de straten naar het Prinsenbos en het MOT (Museum voor de Oudere Technieken). Dat laatste gedeelte was wel mooi. De rustpost was in een zaaltje van het Fennikshof, naast Volkssterrenwacht Mira. Het tweede gedeelte was een lus langs de Abdijkerk van Grimbergen, de Maalbeek, boerenhoven (gedeelte van het MOT)en watermolens. Het laatste gedeelte ging ook nog langs de Maalbeek en daarna langs de rand van een bos naar de wijk Potaarde. Via een voetgangerstunnel bereikten we dan de vertrekzaal.
In de namiddag ben ik in Berlare gaan wandelen samen met Viviane en Marcel. De rustpost was in Uitbergen. We stapten eerst langs de vele restaurantjes een stukje rond het Donkmeer en gingen dan langs Maydonck door de bossen naar Uitbergen. Tijdens de terugweg wandelden we een stuk door het recreatie domein Nieuwdonk, langs de lege Eendenkooi en langs het wildste stukje van het Donkmeer.
Na Zottegem eens in Gentbrugge een Halloween (spoken) tocht gaan wandelen. Hier geen pompoenen maar spoken en speciale effecten. Op het parcours stonden op een viertal plaatsen toneeltjes met "schrikwekkende" figuren. Heb samen met Etien gewandeld maar het was nog niet donker en sommige toneeltjes kwamen niet goed tot hun recht. De wandeling zelf ging door het Rattendalepark en daarna door de "Gentbrugse meersen". Een stukje natuur dat elk jaar mooier en wilder wordt. De rustpost was zoals vorige jaren in de buurt van het centrum van Gentbrugge. De terugweg was kort en langs de bosjes tegen de E17 bereikten we al snel de vertrekzaal.
In de namiddag ben ik eens in Genval gaan wandelen Het was al laat als ik vertrokken ben en het was donker als ik aankwam. In het vertrekzaaltje was het behoorlijk druk en ik ben maar direct vertrokken. Het eerste stuk bracht ons via smalle paadjes, pittige hellingen en veel natuur in de rustpost te Bourgeois (Rixensart). De lus ging grotendeels door de villawijken maar er waren ook vele steegjes en stukjes bos. Het laatste stuk was ook bosrijk maar helaas was het toen al behoorlijk donker.
Weer: Zwaar bewolkt, op einde wat motregen. (13°C)
Deelnemers: 3940
Pajotten: 18
♥♥♥
Traditionele Halloweentocht van Egmont Zottegem. Voor de ingang van de feestzaal Bevegemse Vijvers lag al een mooi "pompoentapijt". In de zaal bracht het podium met een kunstwerkje van pompoenen en versierde heksen ons direct in de Halloween-stemming. De wandeling ging door de straten van Zottegem naar de rustpost in Strijpen. Die zaal was wat minder versiert maar de Halloweensfeer was er wel. Van Strijpen naar de tweede rustpost in het PTI kregen we wat onverharde wegen en de pompoenen langs de weg waren nu verlicht. Op de koer van het PTI stond een tractor gemaakt van pompoenen. Het laatste tukje parcours bracht ons in het versierde park van de Bevegemse Vijvers. Rond de vijver en op het kasteel (restaurant) was er een licht- en lasershow. Er werd traditiegetrouw ook een drankje uitgedeeld. Dat was trouwens niet de enige traktatie want we hadden ook al een wafel en een doosje fruitsap gekregen.
GR 512, GR Groene Gordel, GR Dijleland + improvisatie
Plaats: Tervuren
Afstand: 22,5 Km
Weer: eerst miezerig, daarna zonnig (14°C - 18°C)
Deelnemers: 22
Pajotten: 4
We hebben de herkansing van onze herfst-GR met een half uur vertraging kunnen aanvangen. Na een stukje stappen langs de brede Tervurenlaan doken we het bos in en zijn er alleen om te rusten (drinken) even uitgekomen. In Tervuren was er nog wat motregen maar terwijl we door het bos stapten verdwenen de wolken en zagen we de zonnestralen door het bladerdek verschijnen. De rust was in "De Bosuil" maar daar was men op onze komst blijkbaar niet voorbereid. Op de terugweg konden we nog genieten van de mooie en grote coniferen in het Arboretum van Tervuren. De terugreis verliep vlekkeloos.
In de namiddag in Aaigem gaan wandelen. Het was er moeilijk vertrekken! Ik heb eerst mijn gratis pannenkoek verorbert en wat met andere wandelaars gekeuveld. De heenweg naar de rustpost volgde de vallei van de Ter Erpenbeek. We wandelden veelal door kleine bosjes en langs weilanden. De rustpost was in Mere en daar wandelden we voorbij het standbeeld van hun bekendste inwoner: Lucien Van Impe. De terugweg ging meer langs landerijen en weiden. Op het einde stapten we nog een rond het dorp. Ik wilde nog een lus in Aaigem stappen maar na 1 km waren de pijlen verdwenen.
Bij het vertrek was het nog behoorlijk koud en er hing een lichte nevel over de velden. Via dreven en holle wegen stegen we langzaam tot het plateau en vandaar hadden we dan mooie zichten op de landerijen en dorpjes in de buurt. De rustpost was in Meerbeek. Na de rust was het nog bosrijker. We stapten door een groot speelbos en daarna naast de radars van het vliegveld van Zaventem. In Bertem wandelden we dan nog eens rond de kerk en voorbij de pastorie. Het was een bijna volmaakte herfstwandeling.
Na lange tijd ben ik nog eens in Ronse gaan wandelen. Eerst wat door de straten wandelen en dan kwamen de eerste hellingen. Door de velden en langs de oude treinbedding stapten we dan naar de rustpost in Ellezelle. De lus daar bracht ons dichtbij het Muziekbos. We stapten dan langs de taalgrens door de Pays des Collines. Met dit weer was het mooi wandelen door dit heuvelachtige landschap met zichten op de wijde omgeving. Voor de terugweg was de oude treinbedding de leidraad waar we af en toe van afweken om door de open velden te stappen.
Verkenning GR Tervuren (GR 512, GR Groene Gordel, GR Dijleland + improvisatie)
Plaats: Tervuren
Afstand: 22,4 Km
Weer: Zomers (23°C)
Parcours in omgekeerde richting gestapt en wat aangepast. Mooie herfstkleuren, veel zwammen maar weinig paddenstoelen. Reis bijna verlopen als planning.
In de namiddag dan eens in Vlezenbeek gaan wandelen. We stapten eerst langs een golvend parcours voorbij het Grote Wachtbekken naar het centrum van Sint-Pieters-Leeuw. Dan gingen we een stuk door het Park Coloma en langs het gelijknamige kasteel. Hierna volgden we dan de Zuunbeek en passeerden het Sleesbroekwachtbekken. De rustpost was in de wijk Zuun. De terugweg ging langs veld- en boswegjes terug naar de parochiezaal in Vlezenbeek.
Na de stemverplichting gaan wandelen in Sterrebeek. We vertrokken langs het oude tramspoor van Brussel naar Vossem. Daarna stapten we door de uitgestrekte velden naar het bosgebied tegen de E 40. Het was een heuvelachtig parcours en we mochten door enkele mooie holle wegen stappen. De rustpost was in Moorsel. De terugweg naar Sterrebeek was helaas minder mooi. We volgden het brede fietspad van Moorsel naar Sterrebeek. Dat pad ging door de velden en eindigde aan de hypodroom. Vandaar stapten we door het park naar de vertrekzaal.
De Baamistocht met zomerse temperaturen. De bomen in het Kravaalbos hadden wel al een herfstkleur maar er was geen herfstsfeer.
We stapten eerst richting Asbeek en Essene en keerden zo terug naar de vertrekzaal. Het was dus een bekent parcours! Het tweede gedeelte liet ons kennismaken met het Kravaalbos en zo kwamen we in de rustplaats in Meldert. Daar moesten de 20 Km-stappers nog een lus naar Baardegem stappen. Ik had me daar vergist en heb die lus van 6 km achteraf gaan wandelen. Het was een lus door de Faluintjes aan de rand van het Kravaalbos en de omliggende weiden en velden. De terugweg van Meldert naar Asse-ter-Heide ging langs de wijk Doment en door de velden naar de vertrekplaats.
Vandaag hebben we de heen en terug naar de rustpost in Sint-Katherina-Lombeek verkend. Het parcours is nog wat aangepast. Eenmaal uit de dorpskern van Liedekerke stappen we bijna uitsluitend door het groen. In het Liedekerkebos waren de herfstkleuren al duidelijk aanwezig en die zullen er nog wel twee weken blijven.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
