Dag beste lezer,

Ik heb het muziekje van mijn blog maar teruggeschroefd naar Chopin. Nochtans, een mooi feestje gebouwd met familie en vrienden bij de negende verjaardag van Tijs.

In al mijn verwarring was in mijn hoofd toch niet de idee gegroeid dat ie nog maar acht jaar geworden was.  In heb ik die acht maar vlug in negen gewijzigd. Zie je nu dat het leven nog sneller vloeit dan je dacht. “Tempus fugit”, zo zegden het de Romeinen al.

De lente is officieel begonnen.

                Een nieuwe lente en een nieuw geluid

Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit

(Herman Gorter)

De Camellia Japonica staat in volle bloei, de narcissen kleuren de borders in tuin en langs de weg, de forsythia staat in vuur en vlam, en … het sneeuwt en hagelt. ’t Is gelijk in een mensenleven: vandaag iets minder, morgen weer beter.

De componist die de lente (la primavera) in zijn bloed voelde kriebelen was Antonio Vivaldi (°Venetie 4/3/1678 - +Wenen 27/7/1741) die in zijn prachtige Quatro Stagioni de lente bezong zoals niemand het hem ooit nog nadeed. Spijtig dat later deze mooie compositie in honderde bewerkingen even zoveel keren werd “vermoord”.

Ik zou zo zeggen: geniet ervan.

Dank voor uw aandacht en tot weldra.