Christus resurrexit!

Dit is de christelijke essentie van het paasfeest: de viering van de verrijzenis van Christus.

De naam Pasen komt echter van het Arabische Passah, wat wil zeggen: huppelen, springen. Dit dansen verwijst naar de blijdschap over het wederkeren van het licht. Het Engelse Easter of het Duitse Ostern verwijzen dan weer naar het oosten: de windstreek waar de (lente)zon opkomt. Ons Paasfeest stamt dus uit de oeroude lentefeesten die reeds lang voor het ontstaan van het christendom gevierd werden  bij o.a.  de Romeinen, de Kelten en de Germanen.

Pasen wordt gevierd op de eerste zondag na de eerste volle maand van de lente en valt daardoor ten vroegste op 22 maart en ten laatste op 25 april. En waarom de kinderen toch zo graag paaseieren rapen? Pasen is een gekerstend lentefeest. Het ei staat van oudsher voor het begin van het leven en wordt als dusdanig verbonden met de prille lente, kleine kinderen, het jonge leven, de ontwakende natuur, kortom: van levenskracht. 

Volgens de katholieke traditie vertrokken op witte donderdag de klokken naar Rome om op paasdag vol geladen weder te keren, kwistig hun inhoud uitstrooiend in struik en groen, waar onze kinderen die dan lachend en joelend gaan zoeken en verzamelen in korven  of andere recipiënten. Uiteraard is dit niet zo in protestantse landen en regionen. Hier is het de paashaas die dezelfde functie als de klokken vervult. De haas staat namelijk bekend als een vruchtbaar dier (werpt in het nieuwe jaar in de natuur als eerste zijn jong), is krachtig, snel en vol energie. In onze gelaïceerde levenswijze neemt zo stilaan de paashaas de taak van de klokken over. De eieren worden gekleurd of beschilderd omdat men vroeger geloofde dat door het schilderen ervan de levensbron nog meer geactiveerd werd. Kinderen moeten de eieren zoeken omdat hetgeen gevonden wordt wat verborgen is dit voorwerp een magische, in dit geval, levenskracht geeft.

Beste lezers, ik wens jullie allen een berg lekkere eieren, een zalig en prettig Paasfeest. Ik klop nog een eitje op uw aller gezondheid.

Tot weerziens!  

Morgen verjaart een goede vriend. Ik vond zo dat het een ogenblik was om even na te denken over de reden, de bedoeling, de oorzaak van vriendschap.

Vriendschap is een moeilijk begrip en toch heeft ieder mens er zo een nood aan. Een kennis is nog geen vriend. De sympathie voor je vriend is nog anders dan de liefde voor je partner. Het begrip kun je best met een vergelijking omschrijven.

Vriendschap is: na een reis naar verre einders over woelige zeeën binnen varen in een veilige haven waar je rust, geborgenheid, gezelligheid en echt menselijk contact ervaart. Waar je bij een goed glas wijn uren lang kunt kletsen en (soms) zeuren, waar je met de knieën onder de tafel schuift en geniet van een heerlijke maaltijd.

Vrienden zijn die zeldzame mensen die vragen hoe het met je gaat en dan wachten op een antwoord.Een vriend is iemand die alles van je weet en toch van je houdt. Een vriend is iemand die tijdens je leven tegen je zegt wat anderen na je dood vertellen. Niemand is zo rijk dat hij een vriend kan laten gaan. Vrienden zijn als sterren: je kunt ze niet altijd zien maar ze zijn er altijd.

Vriend

Je hebt iemand nodig

Stil en oprecht

Die als er het op aan komt

Voor je bidt of voor je vecht

Pas als je iemand hebt

Die met je lacht en met je grient

Dan pas kan je zeggen:

‘k heb een vriend

Toon Hermans

Gelukkige verjaardag, Gilbert!

Tot lees, vrienden.