Gegroet beste lezer.

Wanneer ik vanachter mijn scherm even naar buiten tuur en mij koester in de stralen van een frele lentezon aan de blauwe hemel valt mijn oog op een nederig buxusstruikje (buxus sempervirens) en bedenk dat het morgen, jawel, Palmzondag is.

Van oudsher wordt deze dag ook Palmpasen geheten omdat deze zondag de inzet is tot het paasfeest. Volgens de christelijke traditie werd op deze dag Jezus triomfantelijk in Jeruzalem ontvangen om er het paasfeest te vieren. De joden ontvingen hem juichend en zwaaiden met palmtakken.

Dit feit vormt de aanleiding tot de gewoonte die bij vele katholieken nog steeds in ere wordt gehouden om op deze zondag palmtakken te laten wijden. Daar de palmboom (butia capitata) in onze streken niet voorkomt, worden er traditioneel takken van de buxusstruik voor gebruikt. Ik herinner mij nog de tijd dat ik van mijn moeder de opdracht kreeg na de hoogmis de door de pastoor gewijde takken in kleinere stukjes te trekken om deze daarna op alle mogelijke plaatsen van het huis vast te maken om in het volgende jaar alle rampspoed en onheil af te wenden. Een takje werd ook achter het kruisbeeld boven de schouw en zelfs in de auto gestoken.

Het graan was pas gezaaid en het was de gewoonte dat de boer op iedere uithoek van zijn veld een palmtakje stak om zich te verzekeren van een rijke en overvloedige oogst.

Het belooft dit jaar een warme en zonnige goede week te worden. Alle leven van mens, dier en plant begint te bruisen van energie.

Moge het mooie lente voor jullie allen worden, vol gezondheid naar lichaam en geest.

Warme groeten.