|
Op de foto: de meidoorn
Een beetje laat: maar hier komt mijn (of beter gezegd van Guido Gezelle) meigedicht.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De Meiboom
De meiboom voor
De deure staat,
Zoo zoet is hij
Als honinkraat,
Die, lekende uit
De korven, laat
Zijn zoetigheid mij troosten;
De mei is daar,
Met gers en groen,
Met t kouten, zoo
De veugels doen,
Van nesten en
Van eiers broeên:
De mei zit in den oosten
De meiboom, voor
De deure, en is
Zoo jong niet meer
Als loof en lisch,
Ontloken in
De lavenis
Der zoete zonnestralen;
De mei is half
Voorbij, voortaan,
De bruilofte en
t gedans gedaan,
het orgel-, t harpe-
en t trommelslaan
der nuchtere nachtegalen.
De meiboom voor
de deure is weg,
de vogels zijn,
in hage en heg,
Nu neerstig aan
Den eierleg;
Het groen is al bestoven
!
Ach, mochte t mij
Hier onbekend,
Eens meie zijn,
Die nooit en endt,
De Moeder en
De Maagd omtrent,
Die land en lieden loven!
Guido Gezelle
Tot ziens, beste lezer.
|
