Het tegelen is heel zwaar werk, en omdat Theo net als ik uiterst netjes werkt, gaat het traag maar gestaag vooruit..... er kruipt veel, heel veel tijd in en hopelijk is de keuken eind van deze week betegeld en kunnen we invoegen, nog een karwei waar veel tijd in zal kruipen denk ik omdat de tegels niet echt spiegelglad zijn en de voegspecie overal zal aan blijven plakken.... omdat het een leefkeuken is, is ze redelijk groot van omvang en de lichte vloer maakt dat ze nog groter lijkt.
Hij is dan s'avonds echt doodmoe doordat hij altijd op zijn knietjes moet zitten en sleuren met zware zakken cement en zand omdat we met een deklaag werken , dus op de oude, maar zeer degelijke manier
Vandaag eerst en vooral gaan zoeken naar héél fijn zand om de omlijstingen en sommige van de voegen van die lijsten te restaureren, het normale zand waar hier mee gemetst wordt, is echt veel te grof.
Verschillende dorpsgenoten beginnen te roepen als ze voorbij rijden, dat het magnifiek is.... en dan bedoelen ze natuurlijk de consoles die al gedaan zijn en aan het drogen zijn.....
Ik ben een procedé aan het bedenken , om zelf die zandstenen na te maken en de oude details te reconstrueren, het zal een tijdje duren eer ik dit ei heb uitgebroed, maar dat is nu juist het plezierige aan deze boerderij, als je dan de oplossing gevonden hebt.... is het natuurlijk een beetje feest....
We voelen ons super-goed in ons velleke.... en zitten samen s'avonds oplossingen te bedenken om iets dat de tand des tijds niet heeft doorstaan , terug te herstellen naar normen en waarden van vroeger... uiteraard wel aangepast aan de moderne noden van nu.....
Vergane glorie... dat nu onbetaalbaar is geworden, met eenvoudige kunstgrepen, als nieuw maken...hoe meer hoe liever.... echt een werkje naar onze hand...
|
