Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
12-06-2013
Het puppenmagazine 12-06-2013
Het puppenmagazine 12-06-2013
Vandaag
nog eens een verslagje van onze (Kyra)- Luna uit Minderhout. Trainings
belevenissen, zwemperikelen, en een vakantieverhaal mogen we jullie zeker niet
onthouden. Hier het lange verhaal van een tweetal maanden Drentenbelevenissen,
geassisteerd door Mirza de mooie Golden in de Minderhoutse roedel.
Belle
& co
Dag
moe en de rest van de Faes-roedel,
Via deze weg eerst een dikke proficiat aan Hadise. Ute en JP maak de komende
week jullie borst maar nat hoor met die 7 Drentjes ....
Maar nu het woord aan onze kleine, grote meid.
Ik zwem!!!! Nadat baasjes zowat een heel arsenaal aan trukjes uit de kast
hadden gehaald zoals daar zijn: diverse dummies, een waterpak voor de baas,
koekjes in het water, ... hadden ze er niet aan gedacht om gewoon stokjes te
gooien en Mirza en mij uit te dagen om de stok gaan te pakken. Wel sinds gisteren
zwem ik dus eerst met geleidelijk aflopende bodem en sinds vandaag met mijn
trainingsmaatje Rakker in diep water vanaf de kant. Daar was ik eerst wel wat
bang voor maar Rakker geeft niet op hé. Tot groot jolijt van mijn baasje
en Rakkers baasje was ik vandaag niet te houden. Mirza zwemt ook alleen nog
niet in de gracht waar ik vandaag mijn mooiste crawl liet zien. Baasje zo trots
als een pauw en ik stinkend als een rioolrat maar dat werd me snel vergeven.
Verleden week ging mijn hartje wat sneller slaan want voor het eerst was ik
terug in Drenthe. Daar waren we op weekend met opi en omi Belgie. Kilometers
losloopgebied en geen hond tegengekomen. De training begint vruchten af te
werpen want in Drenthe mag je los maar moeten de baasjes je steeds onder
'appel' hebben. Ik eet graag appel(s) maar weet niet goed wat 'onder appel
staan' (er stonden daar geen
appelbomen) is. Ik weet alleen dat als het baasje fluit ik terug moet
komen. Baasjes hadden een groot huisje gehuurd met 4 slaapkamers (1 voor
baasjes, 1 voor opi en omi, 1 voor mij en 1 voor Mirza). De rust was er enorm
en ik heb geleerd dat paardjes eigenlijk grote 4-voeters zijn, die best ook willen
spelen. Ook in het restaurant waren we weer van de partij. Ik kan je wel
vertellen dat niemand kan weerstaan aan de droevige ogen van de Luminator met
als gevolg veel aaitjes van mensen, die ik nog nooit gezien had.
Op zondag stond er een bezoek aan kamp 'Westerbork' op het programma. Het is
moeilijk te geloven dat er tijdens de oorlog in deze mooie en vredige omgeving
zoveel wreedheden hebben plaatsgevonden. Je wordt gewoon stil als je over het
kamp loopt. 112.000 mensen werden er gedeporteerd richting de
'vernietigingskampen'. Stil zijn ter hun nagedachtenis is dan nog het enige wat
je kan doen. Leuk was wel dat we mee mochten. Ik denk dat de konijntjes er elke
nacht duchtige feestjes houden op de grasvlakte want het er rook er o zo
lekker.
Drenthe is toch iets dat een Drent moet gezien hebben alleen waren de baasjes
een beetje verbaasd van de afstand - 260 km - terwijl zij dachten dat het er maar
150 gingen zijn. Het was ook voor het eerst dat we met de 307SW zo ver op reis
gingen. De baasjes hadden ervoor gezorgd dat de hele achterbank voor ons was
maar toch ... ik rij liever mee in t buske, daar voel ik me echt in thuis.
Sinds dat weekend - begin juni - hebben baasjes ook verlof wat we heeeeeeeeeel
fijn vinden. Baasjes hebben eindelijk na 8 jaar de garage geschilderd en op
orde gebracht. Naar t schijnt moeten wij vanaf de winter of als het regent daar
eerst gaan opdrogen zodat de living wat properder blijft. De dweilen verslijten
hier sneller dan onze handdoeken vandaar. Ook het tuinhuisje is weer voorzien
van een laagje (of 2) nieuwe verf dus wat hebben ze hard gewerkt en wij zagen
dat het goed was.
Het is ook de laatste dagen geen weer geweest om te wandelen dus zwemmen was
het devies en zoals ik al eerder aangaf, zijn we die test weeral met brio gepasseerd.
En de baasjes zagen dat het goed was.
Over Mirza's dieetkuren zijn er wisselende successen. Zo werd ze verkeerdelijk
gewogen een paar maand geleden en is ze terug aan de dieetbrokken. Na onze
zwemescapade van gisteren keken baasjes met voldane ogen naar onze Mizze-meid
want ze staat scherp en baasjes zagen dat het goed was.
Zo zie je maar dat alles hier weer zijn doodgewone gangetje gaat en wij nog
steeds de plak zwaaien. Voor morgen staat er nog een knooppuntentochtje op het
programma in Brecht als het weer het toelaat en wij weer niet wonen onder 'een
plaatselijke bui'.
Nadat we
daarstraks een telefoontje van haar bazinnetje hadden gekregen vielen er
daarstraks ook nog eens een deel fotos van ons kleinste in de mailbox.
Iedereen
weet dus dat we het over Lili gaat wanneer we over ons kleinste
Spreken.
Lilitje, noemt nu Lou want zoon des huizes vond dat een mooiere naam. Lili
heeft zelfs enkele dagen ons Liliputtertje genoemd, omdat ze met haar 180 gram geboorte gewicht
toch ECHT wel een kleintje was.
Maar wat
heeft ze haar toenmalige achterstand knap ingehaald en watis het een mooi
hondje geworden !
Carine
haar bazinnetje is ook vol lof over het karakter en de vriendelijkheid van
Lili. En zo horen we het graag .
Voor de
Belgische lezers en sommige Nederlandse die het niet zouden kennen, is het een
plaats tussen Utrecht en Arnhem onder Amersfoort.
Nu komt
spontaan de vraag op, is daar iets speciaals mee aan de hand ?
Bij ons
weten is daar niets speciaal mee, maar gisterenavond was Woudenberg de plaats
waar alles wat met Drentsche Patrijshonden en het bestuur van de Nederlandse
Drentenvereniging te maken had, aanwezig was.
Nu was ons
baasje ook daar voor de eerste maal aanwezig .
Het is
daar laat geworden, héééél laat zefs, zo laat zelfs dat op een bepaald moment
alleen het baasje en de politie nog op de snelweg was.
Een
Bericht op het blog plaatsen was dan ook niet erg zinvol meer toen hij thuis
kwam.
Wij vonden
bij thuiskomst nog eens een bericht uit de Vlaanders in onze mailbox. Eva ,
het vrouwtje van Lana bericht hierin over het wel en wee van de belevenissen
van haar Lana.
Net zoals
bij ons en ook de overige pups gaat alles in de familie en het familiaal leven
opperbest, maar de trainingen hebben zo de ups en downs.
Allemaal
heel herkenbaar en heel plezant om lezen.
Belle
& co
Hier Eva
s verhaal
Blub,
Van dit warme weer wordt mijn zin in zwemmen niet veel groter. De jachttraining
van zondag verliep niet zoals men van mij had verwacht. De gehoorzaamheid werd
verstoord door het bloedspoor van een vorig apport. De dode duif werd door mijn
voorganger niet zo zachthandig behandeld en ik kon nog genieten van de
achtergelaten geur. Ook het vormen van de 8 was maar een 6 waard. Voor de
gehoorzaamheid werd geoefend op het overzwemmen en het apport op water. Bij het
overzwemmen ging ik zelfs eens kopje onder. Terugkomen deed ik heel krampachtig
en de conclusie was :"ze kan niet zwemmen!" Dat ik niet erg elegant
mij in het water voortbeweeg , dat kan kloppen maar ... Wanneer ik wat aan
zelfvertrouwen win en men mij heel zot maakt van het apport, haal ik die met
veel plezier uit het water. Ik wil er dan zelfs niet meer uit. Alles is volgens
de trainers een spel voor mij en niet werken. Ik gelijk precies op mijn
vrouwtje. Maar zij zegt altijd:" wanneer ons Lana gemotiveerd is en het
leuk vindt, lukt alles!" Is dit niet de basis van leren?
Knuffels Lana
Uitgerust
na de lange (werk)dag gisteren in Kasterlee ? Wij wel maar onze baas loopt er
maar krakkemikkig bij.
Die is het
lang rechtstaan zoals hij vroeger op school deed blijkbaar al effe verleerd
Hij was dan ook al verschillende uren in de weer geweest met het opzetten van
de tent toen wij ten tonele verschenen.
Wij moeten
och steeds opletten want er zijn gisteren weer enkele gegadigden die heel veel
belangstelling hadden voor Heros en voor Lucy. Er was er zelfs eentje die
bereid was van ter plaatse geld neer te tellen voor Heros !
Maar die
kent onze baas helemaal niet want anders had hij zo n stomme daad niet
gesteld.
t Baasje
heeft die man geantwoord dat hij hem graag wil telefoneren wanneer hij zijn
doosje Heros mag komen afhalen. t Baasje bedoelt dat die man na de dood van
Heros zijn asse mag komen halen tegen hetzelfde geld dat de man gisteren bood !
Hoe haalt die man het in zn hoofd van één van ons vier te willen meenemen, en
dan nog tegen geld !
Op dat
gebied zijn wij wel zeker als t aan ons baasje ligt mogen wij nog dikwijls mee
naar zulke manifestatiesen komen wij
zeker en vast terug mee naar huis, ook als er iemand waanzinnig veel geld voor
ons bied.
Het baasje
kreeg gisterenavond nog een fijne mail in de mailbox van de organisatoren van
de roofvogelhappening waarin we bedankt werden voor de fijne deelname van onze
groep. Tevens was er al wenk voor een uitnodiging voor volgend jaar bijgevoegd.
Wij gaan
onze best doen Nand, wij vonden het meer dan tof bij jullie !
O jeetjes,
wat hebben we gescoord vandaag. Wat hebben we in de belangstelling gestaan,
en wat zijn we bestoeft geworden.
Het begon
al naar onze normen heel vroeg deze morgen. Het baasje diende immer al vroeg op
het manifestatie terrein te zijn om de grote tent op te stellen.
Rond tien
uur kwam hij ons en t vrouwtje dan halen en begon de pret in Kasterlee.
Onze twee
moedertjes Belle en Hera hadden al, van in de auto gemerkt dat er nog kroost
van hen aanwezig was.
Voor Belle
was dat Harry, broer van Hera en Heros en ook Libre dochter van Hera en zus van
Lucy hielden ons vandaag gezelschap.
Een mini
familiebijeenkomst dus en waar het baasje heel blij om was, Heros en Harry zijn
terug de dikste vrienden.
Wij hebben
gedurende de dag ieder om beurt met ons baasje de ronde van de happening mogen
maken. Wat zaten daar rare kippen op van die gekke staken. De meeste van die
kippen krijsten wanneer ze ons opmerkten. Er waren toch vogels bij die we
liever niet in het donker, en zelfs bij dag niet tegenkwamen. Arenden zegt het
baasje, en gieren in alle maten en grootten. Maar ook veel valken, heel mooie
uilen die Oehoe riepen, en daarom ook zo worden genoemd. Het was heel mooi om
zien maar echte kippen hebben we niet gezien.
Er liep
daar ook zon muziekgroep rond die we ook vorig jaar hadden gezien. Het baasje
zegt dat daar vroeger in de beginperiode heel veel muzikanten waren en zelfs
danseressen die Schotse volksdansen lieten zien.
Toen het
baasje die groep met Heros passeerde heeft Heros het niet kunnen laten en heeft
hij weer gedaan wat hij dikwijls doet, onder rokken gaan kijken!
Dat viel
vandaag lelijk tegen aan de reactie te zien. Maar het was dan ook voor de
eerste maal in zijn leven dat hij onder een ventenrok ging kijken. Het was daar
vandaag helemaal niet van geen k .n te zien want deze keer waren ze er wel
En deze keer deed het baasje helemaal niet jaloers omdat Heros meer durfde dan
hijzelf ! De overige leden van de Lowland Pipers uit Turnhout keken ook
geamuseerd toen het baasje Heros wegtrok van het onder rokken kijken !
Pas deze
avond zijn we terug thuis om ons blog te actualiseren. Wie het laatste
Drentennieuws wil meemaken, kan dat live doen op de roofvogel happening in
Kasterlee.
Het was
weer even geleden maar we kregen deze namiddag een mailtje vanuit Gasthuisberg.
Sybille vertelt over haar Kato, het achtste pupje uit het K-nestje van Belle.
Dat we van
Kato zo precies weten dat het ons achtste pupje uit het nest was is heel
toevallig. Toen de geboorte van het nestje bezig was kregen we in volle actie
ook nog eens telefoon. Het was een mevrouw aande andere kant van de lijn die
informeerde of wij toevallig een Drentenpupje voor haar hadden .
Het baasje
had de telefoon opgenomen in de keuken en toen hij met de dame, die we
ondertussen kennen als Sybille, aan het bpraten was kwam er uit de living een
kreet JAAAN ER IS ER WEER ééN
t baasje
heeft er zich toen snel van afgemaakt dat de dame later op de dag nog maar eens
moest terugbellen. Die heeft dat gedaan en het pupje dat geboren is toen zij
met ons telefoneerde is nadien naar haar verhuisd !
Hier het
verhaal van Sybille, vrouwtje van onze Kato
Dag Jan en Simonne,
Even een Kato-update, aangezien we met tweede pinksteren niet konden komen
wandelen. Alles goed met haar hoor, ze is een echte Drent en een echt lid van
haar familie, ongelofelijk hoe ze op Belle, op Heros en op Kyra lijkt! We
hebben hier een leuk roedeltje met de drie honden, er is eigenlijk geen echte
baas, geen underdog, ze kunnen het gewoon goed samen vinden.
Waar ik een poos heb mee gezeten is dat de pels van Kato naar aanleiding van
haar sterilisatie helemaal veranderd was. Ik weet het, ik was gewaarschuwd,
maar ik blijf erbij dat ik liever een Drent heb met een minder dan prachtige
pels dan voor de derde keer een hond met melkklierkanker - maar toch. Het deed
me zeer aan mijn hart om haar te zien rondlopen met een wollige bruin-rossige
pels, in plaats van het mooie blinkende donkerbruin dat ze van nature had.
Ondertussen is het wat warmer geworden en heb ik gemerkt dat ik het rossige wol
er kan tussenuit plukken, waardoor ze weer mooi donkerbruin wordt! Ik heb er
zelf al heel wat tussenuit gehaald, maar ik denk dat ik ze toch maar eens
deftig laat trimmen. Bij sommige honden zou één trimbeurt volstaan, en zou de
pels mooi blijven nadat het dode haar er is tussenuit gehaald. Andere honden
zouden een tweetal keer per jaar moeten getrimd worden. Als het dat maar is hé.
Ach ja, schoonheid is vergankelijk en lang niet zo belangrijk als het zonnige
en eigenzinnige karakter dat we zo graag bij de Drenten hebben. Ik hoorde
overigens op de hondenschool dat de hond van één van de instructeurs volledig
van karakter veranderde na haar sterilisatie! Gelukkig is dat niet met Kato
gebeurd! Maar toch hé, maar toch. Ben ik blij genoeg dat het wollige wegkan, om
jullie even een update te sturen. Misschien horen jullie nog wel mensen met dat
probleem, die zullen dan wellicht blij zijn met wat goed nieuws.
Het baasje
is weer laat met zijn ochtend bericht, maar hij is dan ook al heel vroeg bezig
vandaag.
Dat hij
héél vroeg bezig was lag aan ons Belle, die heeft het baasje vannacht tweemaal
uit zijn bed geblaft wegens de spetterpoepziekte. De eerste maal was om drie
uur vannacht, de tweede maal kort na zes uur. Het was sprintten naar buiten wat
onze oma deed. Hoognodig dus maar er was niets vuil gemaakt, wat ook heel
belangrijk is vindt het baasje.
Overigens
moest het baasje ook nog naar Nederland om te gaan shoppen bij Hunter &
co. Daar lag nog een bestelling te wachten die hij voor maandag wilde ophalen .
En voor de rest staat hier vandaag alles in het teken
van de roofvogelhappening die morgen doorgaat te Kasterlee en waar we met de
Belgische Drentenvereniging en de jachtopleiding JacOrion aan deelnemen.
De tent moest nog geladen worden, tafels en
decoratiemateriaal moet ook mee en dan dienden er nog enkele afspraken gemaakt
te worden.
Voor de Drentenliefhebbers die een fijne namiddag
willen beleven is de roofvogelhappening een uitgelezen uitstap. Mooie vogels en
demonstraties, demonstraties met Border Collies en schapendrijven, de Schotse
Lowland Pipers uit Turnhout voor de sfeervolle doedelzakmuziek en randanimatie
te kunst en te keur
We zien jullie morgen op de Roofvogelhappening,
halfweg tussen Kasterlee en Retie.
Alle info betreffende de happening kan je hier vinden
:
De
Drentjes hier in huis hebben het niet makkelijk zeggen we zelf, heen en weer
gezeuld worden van hot naar her, van de frisse Charente langs een bloedheet
Parijs naar een even warm Vosselaar Het kruipt allemaal in een stevige Drentenvacht
!
Ons baasje
heeft ons daarstraks nog gevraagd van wat wij zo den tamme hadden. Het lijkt
volgens hem er op dat wij de auto en aanhanger naar Vosselaar hebben geduwd of
getrokken. Hij heeft daar nergens iets van gemerkt en het enige niet correcte
geluid kwam van op de achterbank en koffer en leek verdraaid veel op gesnurk !
Dat
snurken beviel ons trouwens best, in die mate zelfs dat we er vandaag flink aan
hebben verder gewerkt. De ene in de bench, een andere op het gazon en nog
anderen gewoon in de keuken of de living.
Het enige
moment dat we echt wakker waren was toen het baasje met de leibanden aan de
slag ging en eerst Belle en Lucy aan de beurt waren voor een sleurtocht naar
het bos (wandelen kon je dat al niet meer noemen).
Nadien
kwamen Hera en broer Heros aan de beurt en die zijn algemeen gezien veel
rustiger bij het wandelen dan oma en kleintje.
Het baasje
kwam in elk geval bezweet terug thuis en daar werd hem nog eens in herinnering
gebracht leraren zweet is snel gereed en daar kon hij het mee doen !
Op de
zesde dag sprak God tot de aartsengel Gabriël: "Vandaag ga ik een land
creëren, genaamd Vlaanderen. Het zal een land zijn van buitengewone natuurlijke
schoonheid, met grote bossen, vol met herten, zwijnen en eekhoorns. Grote
rivieren, gevuld met alle mogelijke soorten levende wezens. Het zal een
binnenzee krijgen met enorme hoeveelheden vis, en ook aan een buitenzee komen
te liggen, die men vanaf prachtige goudgele stranden zal kunnen overzien."
God ging verder: "Ik zal het land rijk maken door de landbouw en de
inwoners zullen grote welvaart kennen. Ze zullen bekend worden als Vlamingen.
En zullen het vriendelijkste volk op aarde zijn." "Maar Heer",
vraagt Gabriël, "Denkt u niet dat u misschien een beetje TE genereus bent
voor deze Vlamingen?" "Niet echt", antwoordt God, "moet je
eens opletten wat voor Noorderburen ze krijgen........"
Een
Belg en een Hollander zijn buren van elkaar. De Belg zegt tegen de Hollander:
"Jullie Hollanders zijn gierig "," nee "zegt de Hollander
"wij zijn zuinig."Zegt de Belg "hoe zo?" Nou zegt de
Nederlander:" Gisteren heb ik een verrekijker gekocht."" Ik kon
kiezen tussen een van 100 of van 200 gulden en ik heb die van 100 genomen dat
is zuinig." Hij zegt tegen de Belg "met die verrekijker heb ik naar
jouw gekeken naar je slaapkamer. Je kon er een partijtje van zeg! "De Belg
begint te lachen. Zegt de Nederlander "Waarom lach je??" Hij
zegt:"Als je de verrekijker van 200 gulden nam kon je zien dat ik het met
jouw vrouw deed!!!"
Een
hééééél slimme Belg is het beu dat hij steeds alles weet en wil van zijn hoog
IQ vanaf en gaat naar de dokter. De dokter zegt dat hij hiervoor wel pillen
heeft en zijn IQ kan verminderen tot 140, maar dat vindt de Belg nog steeds te
hoog. Dan haalt de dokter andere pillen boven die zijn IQ kunnen terugbrengen
naar 90 maar ook dit vindt de Belg te hoog. "Dan zal ik de zwaarste pillen
moeten geven want dan krijg je een IQ van 60 à 70" zegt de dokter.
"Maar" zegt de dokter, de kans bestaat dan wel dat je Hollands gaat
praten"
Wel een
beetje een ware titel maar we gaan hem even verklaren. Dat bruidsmeisje: daar
zijn we effe flink fier op. Anton en Gonda gingen eindelijk, na elkaar al jaren
graag te zien, dan toch maar trouwen. Hun kleintje, die dezelfde is als
onze Kyra, hoorde er natuurlijkbij en
die is dan maar dadelijk tot bruidsmeisje gebombardeerd.
Gans het
gebeuren ging door in het gemeentehuis te Heijen in het uiterste
noord-oostelijke puntje van Nederlands Limburg.
Met deze
wensen we Anton en Gonda samen met Kyra, nog heel veel gelukkige huwelijksjaren.
Het tweede
deel van de titel slaat niet op het huwelijk van Anton en Gonda dat gisteren
plaatshad, en ook droog bleef, maar op de vooruitzichten van deze ochtend.
Daar
hadden we op de buienradar gezien dat er tussen de steden Tours en Orleans,
beiden langs de Loire gelegen toch wel flinke wolkenformaties te zien waren.
Bleek dat
de wolken waren opgeschoven en dan maar met zn alle boven Parijs waren gaan
hangen. Wij hebben geen enkele druppel weten vallen vandaag, en als we al een
natte voorruit hebben gekregen dan kwam het uit de vergaarbak van juist achter
de rechtse koplamp. Het ruitensproeier reservoir. Het regende dan wel niet,
toch heeft het baasje, de eerste keer dit jaar, de ruitensproeier nodig gehad
voor verse vliegenspijs te verwijderen. Op een bepaald moment werd het
vliegenkerkhof voor het baasje zijnneus
toch wel iets te overvol en een opruiming drong zich op. RIP vliegen,
weggespoeldmet lekker ruikend
sproeivloeistof !
De rit
verliep voorspoedig want op een 50 minuten waren we rond Parijs. Het kan
sneller maar ook veeeel langer duren, daar kunnen we na al die jaren van
meepraten.
Ook de E17
tussen Kruibeke en de Kennedytunnel in Antwerpen was weer een punt van
ergernis. Ons baasje heeft dan maar de afrit Kruibeke genomen en via de oude E3
Antwerpen Gent tot vlak voor de tunnel gereden. Het half uur dat we in Parijs
hadden verspeeld heeft hij hier terug ingehaald
We gaan
weer eens rijden vandaag, en het gaat richting noord. Vosselaar here we come.
Een
deelname aan de jaarlijkse roofvogelhappening, enkele vergaderingen over en met
de hondjes nopen ons nog eens een bezoek te brengen aan het thuisland.
Niet voor
lang want binnen de twee weken wil ons baasje alweer terug hier in La
Magdeleine zijn.
Volgens
buienradar hangt er een dikke regenwolk boven de kastelen van de Loire tussen
Tours en Orleans. Daar moeten we een 150 kilometer
bewolking/regen trotseren, maar voor de rest zal het nogal meevallen.
We
vertrekken in elk geval onder een stralend blauwe hemel.
Relaas van
ons dag verhaal hier op deze plaats vanavond
t Staat
er weer aan te komen blijkbaar, de leden van het hoofdbestuur zijn weer aan de
slag met dozen, pakken en valiezen die worden neergezetop zulke plaatsen dat ze
altijd in de weg staan.
Dat wil
ook zeggen dat ze er maar voor even staan en dat ze morgenochtend in de auto of
de aanhanger geplaatst worden om terug naar België vervoerd te worden.
Het was
geen lang, maar een goed verlof (voor ons Drenten toch). De baasjes hebben hard
gewerkt in de tuin, vooral de dagen dat het mooi weer was. Het ziet er overal
weer heel netjes uit.
Op het
lijstje van het baasje mee te brengen staat bovenaan kleine emmertjes dat
zijn van die emmertjes waarin hij onze hondensnoepjes koopt. Die worden nadien
gebruikt om tijdens Drentenwandelingen de honden te laten drinken tijdens de
pauzes. Maar ze worden hier ook al jaren gebruikt om kersen in te plukken !
Dat wil
gelijk ook zeggen dat we niet lang gaan wegblijven uit La Magdeleien want die
bewuste kersen beginnen al aardig te kleuren.
Het baasje
zegt dan ook dat het minder als twee weken gaat zijn dat we in Vosselaar gaan
blijven en dat we dan terug komen voor gans de zomer of toch voor twee hele
maanden !
Nu maar
hopen dat het de volgende twee weken in België ook goed weer is
Een
man loopt door 't park in Brussel.Plotseling
ziet hij een klein meisje dat wordt aangevallen door een pitbull. De man rent naar het meisje en begint te vechten met de pitbull. Uiteindelijk slaagde de man erin de hond te doden. De man heeft het leven gered van het meisje. Een journalist zag dit op een afstandje allemaal gebeuren. Hij gaat naar de man en zegt, "Meneer, u bent een ware held! Morgen zal je in de kranten het volgende lezen : "Heldhaftige
Brusselaar redt leven van meisje". De man zegt: Maar meneer.... ik ben geen Brusselaar ! "Oh, dan zal het volgende staan in de kranten : "Heldhaftige Belg redt leven van meisje" - antwoordt de
journalist. "Maar ik ben geen Belg!" - zegt de man. "Oh, wat ben je dan?" De man zegt: - "Ik ben een Marokkaan!" De volgende dag stond er in de krant: "Moslim extremist vermoordt Belgische hond"...
Ze zeggen
dat een Drent niet waaks is ze zeggen ja, maar de praktijk is hier toch geheel
anders. Je komt bij ons niet aan de poort of zelfs in de straat of we zijn wel
degelijk verwittigd door Belle & co.
Zo ook
deze ochtend, veel kabaal gans achteraan in de tuin, aan het kruispunt was er
beweging wat we niet konden zien door de laaghangende takken van de kerselaar.
Bij nader toezien was het niet abnormaal dat
vooral Lucy haar longen uit haar lijf stond te blaffen. Een grote tractor en vijf
werklieden waren bezig (eindelijk) de gaten in het wegdek te herstellen. Het
asfalt die ze in de schepbak van de tractor bij zich hadden was nog niet
voldoende om een kwart van de gaten te vullen, maar dat is logisch zeggen de
werklieden. Omdat de straat ook de grens is tussen de gemeentes
Villiers-le-Roux en La Magdeleine moeten ze enkel de gaten vullen aan hun kant
van de weg.
Je krijgt dus de absurde situatie dat een gat in het midden van de
weg ligt ook maar voor de helft zal gevuld worden. Die andere helft moeten de
werklui van de andere gemeente maar opvullen ! Maaaaar . Die mannen zijn enkele
weken geleden al langs gekomen met hun onderhoud van de wegen dus zal dat
halve gat, een half gat blijven tot volgend jaar, tot bij het volgende
entretien des routes.
De
wegenwerken worden dan wel uitgevoerd, wij van onze kant denken er zo het onze
van. Want van een trilpaat voor het asfalt wat aan te dammen hebben die gasten
nog nooit gehoord. Hier doen ze het met bottines aan hun voeten die duidelijk
al een carrière achter de rug hebben bij de armee Francaise, het Franse
leger
Maar Belle
en co hebben de werklieden dan toch, samen met hun tractor, dan tochuiteindelijk weg geblaft.
Het was de
eerste maal dat het baasje de BBQ buiten haalde dit jaar. Het weer was zacht en
we zaten uit de wind, dus was het goed toeven voor het huis.
Hugo en
Mieke, broer van t baasjes vriend die regelmatig op het huis en tuin passen
als wij niet hier zijn, kwamen ons gezelschap houden en een hapje mee-eten.
Bij het
aperitief had het baasje al gezorgd dat er warme hapjes waren. De gemarineerde
kippenvleugels schuiven altijd goed weg en het baasje had iets nieuw gevonden
wat ook heel lekker was. De chorizzo worstjes waren ook heel lekker en er was
er eentje wat donkerder gebakken dan de overige en die heeft het baasje dan in
dunne plakjes gesneden en wij hebben die gekregen.
Het
eigenlijke vlees was ook al een specialleke. Deze winter had ons baasje een
pakket wild gekocht van zijnkameraad
Luc die in Duitsland een groot jacht heeft. Dat was een pakket hert en daar had
ons baasje een gebraad van mee naar Frankrijk gebracht.
Het baasje
heeft dat dan vakkundig versneden tot hertensteacks en lekker gebakken op de
BBQ. Koningseten noemen wij dat, heel erg lekker en wij hebben ook enkele
stukjes over onze brokken gekregen.
Van ons
mag het op die manier alle dagen BBQ-weer zijn, magerder zullen we er zeker
niet van worden want we hebben heerlijk kip, chorizzo en hert gegeten, er
zullen weinig Drentjes rondlopen die zoiets bij hun brokken kregen vanavond.
Drentsche Patrijshonden kennel aent Grotenhoutbosch
proudly presents De pupjes van Hadise !
J-P en
Ute, de mede eigenaars van onze kennelnaam aent Grotenhoutbosch stuurden ons
gisterenavond nog een reeks fotos van de eerste aent Grotenhoutbosch pupjes.
Er zijn
bij ons al wel drie nestjes pups geboren, met een totaal van 27 pups maar die
gaan familienaamloos door het leven vermits wij pas in september 2012 een
kennelnaam hebben aangevraagd bij de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus,
oftewel de KMSH.
J-P en Ute
gaan deze pracht puppies de volgende acht weken verzorgen en vertroetelen naar
pupjes die de trots gaan zijn van hun eigenaars.
Er zijn al
twee teefjes en twee reutjes besproken. Er is dus nog één reutje dat nog wacht
om zijn baasje te leren kennen.
We gaan
dit nestje alvast een naam geven. Vermits in 2013 alle raspups met eenstamboom hun naam moet beginnen met een M,
gaat dit nestje dus door het leven gaan als het M-nestje !
Voor
bezoek aan het nestje hanteren we de veertien dagen regel. Dat wil zeggen dat
niemand, maar dan ook niemand die niet om dringende reden bij de pups moet zijn
(zoals bvb de dierenarts) toegang heeft tot de pups. Het risico op besmetting
is immers te groot, wij vragen daarvoor dan ook begrip, hoe graag de
toekomstige eigenaars ook willen kennis maken met hun toekomstig huisgenootje
Waar we
gisteren voor vreesden is deze voormiddag spijtig genoeg werkelijkheid
geworden. Het laatst geboren pupje in het nestje van Hadise heeft het niet
gehaald. Het was het pupje dat haast vijf uur na het voorlaatste pupje werd
geboren.
Nu weet
iedereen die met fokken bezig is dat dit echt te lang is geweest en moest dit
pupje het gehaald hebben, dat haast een wonder zou geweest zijn.
Het was
nochtans een mooike met een kopje met haast dezelfde tekening als onze Lucy,
zijn nichtje.
Spijtig,
echt spijtig, zeker omdat J-P en Ute het toch achtien uren in leven hebben
gehad. Je bouwt op achttien uren wel geen band op met dat pupje maar het was er
eentje van hen. Ook wij waren er van aangedaan hoewel we het pupje enkel op het
internet op het blog hebben gezien.
J-P en Ute
gaan zich nu volledig geven aan het kleine pupje van 140 gram. Daar hebben we
een beter oog in omdat het goed drinkt bij Hadise. Het blijft toch nog even
goed opletten want de eerste 48 uren zijn cruciaal in een pril puppenleven.
En de
vaste bloglezers herinneren zich vast ook nog het verhaal van onze Lili, het
kleintje van 150 gram
in het nestje van Hera einde maart vorig jaar.
Dat kleine
dropje, dat, tot het naar Bart en Carine in Genk verhuisde het kleinste pupje
is gebleven. Maar het was wel het pupje dat vanaf ze drie weken oud was, gans
het nest naar haar pootjes zette.
Met onze
Lili is het helemaal goed gekomen en ook met dit kleintje moet het kunnen. We
duimen alvast voor dit kleintje.
Ze
willen weer naar China, zoveel is wel duidelijk en met ze bedoelen we de vier
Drenten hier in huis met Hera op kop.
Nu is het
baasje niet blij met die te pas en te onpas, op de meest vervelende plaatsen
opduikende gaten in het gazon.
Wegjagen
helpt toch voor enkele luttele seconden, dichtleggen die gaten lukt amper,
maar is een uitdaging omdat daar de grond niet beenhard ligt
Maar het
baasje herinnert zich nog een methode die hij jaren geleden in Vosselaareen tijd heeft toegepast. De drollenmethode
heeft toen toch een hele tijd zijn nut bewezen.
De
drollenmethode gaat zo: je ruimt niet dadelijk de niet in de weg liggende
drollen op, ze mogen al wat verdroogd zijn door de zon, dat maakt het werk
trouwens iets makkelijker.
Wanneer
Belle & co hun werkzaamheden bezig zijn neem je met een schopje of rijf één
van die drollen op en laat m voor hun neus in de in aanleg zijnde kuil vallen.
Dat hebben ze tot dan toe nog niet meegemaakt, één van hun eigen drollen die zo
maar uit de lucht komen vallen, en dan nog eens toevallig (?) juist in hun
kuil. De werkzaamheden vallen stil voor een tijdje en als je dan een beetje
opmerkzaam bent doe je het dadelijk opnieuw bij de volgende poging tot graven.
Het is
niet het meest aangename werkje voor het hoofdbestuur, maar door de steeds
vallende drollen is het dat voor Belle & co ook niet meer
We houden
jullie op de hoogte wanneer er blijvend resultaat is !
We hebben
hier al enkele jaren een super helper rondlopen en hij kan alsmaar meer !
We hebben
het dan over ons werkpaard Heros. We gaan niet beweren dat hij een super aanleg
voor de jacht heeft, hoewel hij apporteert als de beste maar hij is wat bang
aangelegd en schrikt nogal snel.
Maar
werken dat hij kan is ongezien. We hadden een paar jaar geleden al de fotos
dat hij met een emmer rond zeulde en het baasje volgde waar die ook ging. Toen
kreeg hij van t baasje al een emmer met zn eigen naam op.
Maar
daarstraks toen het baasje met de gieter de tomatenen courgettes van meststof
had voorzien mistte hij plots zijn gieter die hij luttele seconden voordien
achter hem had neergezet.
Tot het
baasje naar Heros keek die trots, midden op het gazon, met het draagoor van de
lege gieter in zijn bek stond.
Het leek
er net op als wilde hij vragen,zal ik
hem nog eens gaan vullen baas ?
Dat hij
die gieter mee zou nemen tot op de koer stond buiten kijf. Niemand pakt Heros
zijn werk af ! Dat liet het baasje toe van snel t Kodakske te nemen en Heros
zijn werk op foto vast te leggen.
En er is
nog wat nieuws maar dat weet Heros nog niet hoe m dat juist in zn werk zit.
Als hij sinds enkele dagen s avonds naar het poortje tussen de koer en de tuin
loopt dan floept plots een spot aan ! Dat was vroeger niet zo want toen moest
het baasje steeds mee om het licht aan te steken. En nu kan hij het zelf ! ! !
Strafhé.
Het baasje
heeft enkele dagen geleden zo n spot tegen de muur van de schuur geschroefd. Zo
iets zonder draad met iets daarbij dat op een Ipad lijkt. Een lamp op
zonne-energie die automatisch aanfloept als je er bij in de buurt komt moet dat
voorstellen. Vriê praktisch vinden Drentjes dat, ze zien nu veel beter dat het
poortje dicht is. In het verleden is er al wel eens eentje tegen dat poortje
aangeknald als ze weer vermoedden dat er egels te vangen waren in de tuin !
Je ziet,
het leerproces van onze Heros kan nog alle kanten uit
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
