Als je een wandeling door het Blog landschap maakt
    kom je regelmatig ,Toon Hermans tegen.Wat was die
    geweldig,ik genoot telkens als ik hem op T V zag ,
   met zijn snorretje,guitige ogen en zijn fijne humor.
   Telkens vroeg hij zich af ,op zijn speelse manier
  "Wat ruist er door het struikgewas?Ik had het hem
   kunnen vertellen,want ik wist het.Toen ik nog een
   klein meisje was ,mocht ik met mijn pa mee gaan
  vissen in de Maas,ik moest dan wel stilletjes zijn zodat
  ik de vissen niet weg jaagde,maar dat stil zitten was
  niets voor mij.Ik wierp mijn lijntje uit en dan ging ik
 op verkenning,op een zekere dag hoorde ik iets in het
 struikgewas,ik liep naar mijn pa om het te vertellen.
 Maar die zegde dat ik stil moest zijn ,die vissen hielden
 niet van lawaai.En ik maar aandringen dat pa zou mee      gaan om te kijken wat er in het struikgewas zat, maar pa  
was aan  het vissen en wilde liever niet gestoord worden
Dat was niet naar mijn zin,ik was nieuwsgierig.
Ik bleef maar zeggen "Pa er ruist iets in het struikgewas"
om van mijn gezeur af te zijn ging hij mee,en ja hoor er 
zat iets in het struikgewas,namelijk een gewonde duif.
Pa heeft het duifje uit de struik gehaald en naar het duivenlokaal gebracht,waar ze dan de duif aan de
eigenaar terug bezorgd hebben .(dat hoop ik toch)