
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Soms zijn er dingen die belangrijker zijn en dan moet het bloggen maar even wachten.
Bloggen of gastenboekjes bezoeken mag geen verplichting worden het is een hobby en zou een fijne bezigheid moeten zijn, jammer genoeg zijn er ook die om meer bezoekers te krijgen vlug ergens ietst gaan plakken en andere dingen gewoon aan hen voorbij laten gaan of over het hoofd zien, dit is mijn mening maar iedereen denkt er wel anders over.
Ik ken dat gevoel. Ik heb een aantal ideeën om op mijn blog uit te werken, maar door omstandigheden krijg ik ze niet meer zo goed op papier en steeds uit mijn woorden geraken is ook al niet zo simpel meer, en de zin ontbreekt me ook al vaak.
Dan stel ik me wel eens de vraag heeft het misschien te maken met andere dingen in het ziekenhuis die me bezig houden?
(Oncologische revalidatie) houdt in: opstap naar een betere kwaliteit van leven na kanker.
(Manuele lymfedrainage) is een vrij jonge massagetechniek die mensen met vocht (= oedeem) en andere weefselproblemen kan helpen. Manuele lymfedrainage is een zachte vorm van massage op die plaatsen waar de lymfeknopen zitten. Lymfeknopen zijn de hulppompen in het lichaam die helpen om het vocht af te voeren
De massage stimuleert het lymfesysteem die pompwerking te verbeteren en waardoor opgehoopt vocht (weer) afgevoerd kan worden. is een massage waarbij vocht word afgedreven daar de klieren zijn weggenomen en het vocht zelf geen baan meer vind om af te drijven.
Nu na de eerste revalidatiedag heb ik mijn pink gebroken en zit ik alweer in moeilijkheden om ietst op mijn blog te plaatsen.
Ik zit op mijn blog al heel wat tekstjes achter en ook mijn fotos komen met vertraging vrees ik.
Maar moet ik nu schulggevoelens hebben of niet ik weet het zelf niet goed meer.
Voelt bloggen nu als verplichting aan of blijft het ontspanning? Ik weet het zelf niet meer, maar in elk geval ik heb het er moeilijk mee om elke dag met vrolijke dingen te verschijnen.
Dankzij de steun van mijn lieve vriend die er steeds voor me is en me echt de steun en liefde geeft om de moed niet te verliezen ga ik toch proberen om terug wat meer op mijn site te plaatsen. Bedankt Harry dat jij er steeds bent voor mij ook al heb je het zelf soms zwaar. Ik hou van jou heel veel...
Ik zal er ook nie elke dag meer aan toe zijn om al mijn favoriete blogjes een bezoekje te brengen. Ik moet er dringend nog eens werk van maken, want er zijn mensen die zich ongerust maken.
Maar ik kom er 's avonds vaak niet meer toe om op bezoek te komen veel te moe en geen moed.
Daarom wil ik mijn trouwe lezers bedanken voor hun geregelde bezoekjes en reacties. Ik kom vast en zeker weer bij jullie langs. Misschien niet bij allemaal op één avond maar ik ga ervoor zorgen dat ik jullie op tijd en stond allemaal weer eens bezoek.
t Mag ook geen verplichting worden, hé !! Soms denk ik wel eens *de blogjes* gaan heus niet lopen en morgen komt er weer een nieuwe dag. Alles op zijn tijd want eens het bloggen een verplichting wordt is meestal het leuke ervan verdwenen...
|