Heb je bij jou thuis al eens naar de huisnummer gekeken? Staat er ook een kroontje boven? Wel in Borgloon wel, en dit is bij Koninklijk besluit vastgelegd. Borgloon was de hoofdplaats van het Graafschap Loon. Daarom mogen we een kroontje boven de huisnummers dragen.
Het Centrum voor Natuurbehoud Eifel in Nettersheim heeft zich tot doel gezet haar grote en kleine bezoekers de natuur met al hun zintuigen te laten beleven. Dat kan via interactieve tentoonstellingen rond het thema natuur, geologie, fossielen en archeologie met tal van mogelijkheden om de handen mee uit de mouwen te steken, te kijken, luisteren en rieken. De tentoonstellingen in de dicht bij elkaar gelegen huizen van het Centrum voor Natuurbehoud zijn tegelijk ook een ideaal uitgangspunt voor ontdekkingstochten rondom Nettersheim.
Nettersheim een prachtig stadje met veel te zien. Onze stempel halen we in het natuurcentrum en hier start het "Erlebnispfad" een 6 kilometer lange wandelweg met een 20tal bezienswaardigheden. Het ene al interssanter dan het andere. We komen aan de "Kaninhecke und kalkbrennöfen" deze industriële historische ovens werden gebruik om de nabijgelegen kalk te branden en te gebruiken op de velden.
Wat verder op het parkoers komen we de werkhuizen en de watermolen tegen die ook gebruikt werden voor de kalkwinning.
We wandelen verder en maken een lus om aan de "Matronenheiligtum-Görresburg" te komen. In de Romeinse tempelcomplex werden de zogenaamde "matronen" vereerd. Op drie geweide stenen zijn de vruchtbaarheidsgodinnen van deze cultuur afgebeeld.
We verlaten de tempel en komen wat later aan de volgende halte. Een plaats waar de Romeinen stenenkappen voor hun gebouwen en aangeduid door een stenen paal.
We vervolgen onze weg en passeren nog enkele plaatsen waar we de natuuur leren kennen, tot we aan de bijenstand komen, wat verder kunnen we fossielen zoeken.
Dan krijgen we een prachtig zicht op Nettersheim. Nog even en we zijn terug in het dorp.
Beneden in het dorp staat een prachtige bakkerij in vakwerk en hier houden we halt om te genieten van een koffie en een lokaal gebak.
We steken de Urft over en komen zo op het domein van het centrum. Een prachtige wandeling in de Eifel. Een aangename dag.
INTERNATIONALE VOLKSWANDERUNG WANDERCLUB AMEL. AMEL.
Amel of Ambléve in het frans is een van de Duitstalige gemeenten in België. Dank, zijn naam aan het feit dat de Amel (Ambléve) op zijn grondgebied ontspringt. Gelegen in de Belgische Eifelstreek. Amel behoorde sinds het verdrag van Wenen in 1815 tot Pruisen, maar werden Belgische grondgebied in 1919. De Oostkantons hebben niet alleen een verschillende cultuur maar zijn landschappelijk waardevol. Amel met zijn wouden en weilanden, heuvelgebied is een ideaal wandelgebied.
We wandelen door de prachtige streek en verkenen de verschillende kleine dorpjes en gehuchtjes. Het eerste waar we aan komen is Schirlberg en Mirfeld. Op onze wandeling komen we verschillende kruizen tegen in zwart-grijze kleur, prachtige beeldjes staan erop, ze zijn allemaal van rond 1817-1825.
Wat verder komen we aan een boerderij met een aantal zwaluwnesten, een drukte van belang in en uit vliegen, prachtig.
Als we de weilanden binnen wandelen komt een Zwarte Wauw overvliegen, Een speciaal spektakel dat we even gadeslaan. Zwevend over het landschap is het een ongelooflijk zicht. We blijven kijken tot hij uit ons zicht verdwenen is. We komen aan de Möderscheider Mühle, waar de controlepost is.
We wandelen nu een lus van een 5tal kilometerprachtig landschap, geregeld een stevige klim met een adembenemend panorama.
We steken nog eenmaal de beek over en komen terug aan de molen. Het verhaal dat er goud gevonden is in deze streek word op de controlepost verteld door de eigenaars van de molen, het goudwassen was hier reeds rond de jaren 1000 bekend, wat blijkt uit de vele resten van uitgewassen kiezel uit de Ambléve. Door onderzoekers werden deze ontdekt op de boorden van de Ambléve.
Nu nog een 3tal kilometer en we zijn terug binnen. We wandelen verder door het prachtige landschap en genieten van het fijne weer. Hier en daar even blijven staan om naar de mooie tuinen te kijken.
Zo komen we terug aan onze startplaats. Een prachtige wandeling met veel afwisseling, prachtige natuur een wandeling die nog lang in ons geheugen zal blijven.
We vertrekken op de Vijlerberg voor de wandeling met Jo-Ne Vijlen. Van hieruit hebben we een prachtig zicht op de omgeving, we dalen af en komen aan op de plaats waar de eerste cementfabriek van Nederland stond begonnen in 1875, ze dolven mergel en door twee ondergrondse gangen werd de mergel naar de fabriek gebracht. In 1902 werd een tweede fabriek gebouwd waarvan nu nog de ruïnes te zien zijn. In 1929 kwam er een einde aan de productie.
We wandelen verder en komen het ene vakwerkhuis na het andere tegen, het een al mooier dan het andere. We wandelen naar het Gehucht Melleschet, het ontstaan van dit gehuchtje wordt gedateerd in de Frankische tijd. Vermoedelijk waren de eerste bewoners immigranten, afkomstig van Malone bij Namen die ter herinnering aan de plaats waar zij vandaan kwamen, hun nederzettingen noemden met de namen waaruit Malensbos en Melleschet zijn voortgekomen, dit is werkelijk een prachtige gehucht met veel natuur en vele vakwerkhuizen.
We wandelen verder en komen in Mechelen, één van de mooiste dorpen in Zuid-Limburg. Met verschillende prachtige gebouwen.
We komen aan het Heerenhof en de Commandeursmolen de oude brouwerij en de vele vakwerkhuizen.
We wandelen langs de paardenmanege en terug het Geuldal binnen een hele poos wandelen we langs de Geul. We komen langs de grote molen en dan starten we de klim uit de vallei naar Hurpesch, nu komen we in het Vaalsbos met prachtige bomen, die nu fris in het groen staan. We komen aan de laatste controle en nog twee kilometer en we zijn binnen, nog een laatste klim en we zijn terug op de Vijlerberg. Een prachtige wandeling.
Soms kan men het niet geloven als je het zelf niet ziet. Het verhaal doet de ronde dat er een man met zijn ezel op de wandeling rondloop. Hij komt met zijn auto en aanhangwagen naar de start en dan doet hij het parkoers met zijn ezel.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN MAASMECHELEN 03/05/2006
NATIONALE PARK HOGE KEMPEN POORT MAASMECHELEN.
Het Nationaal Park Hoge Kempen, in de Belgische provincie Limburg, is een uniek natuurgebied waar meer dan 5000ha bos en heide beheerd en beschermd worden.Met een hoogte tussen 50 en 100 meter vormt het hoogste deel van de Kempen. Het is opgebouwd uit het puin dat de Maas meebracht van de Ardennen tijdens de laatste ijstijden.Het is dan ook de enige regio in Vlaanderen waar de bodem opgebouwd uit keien van allerlei aard en grootte. Naast droge heide met landduinen en natte heide met vennen en venen, bestaat het park voornamelijk uit dennenbossen. Deze bossen, aangeplant om te voldoen aan de vraag voor stuthout voor de steenkoolmijnen, worden geleidelijk omgevormd tot meer natuurlijke bossen.
In het oosten heeft de Maas een 60 meter diepe vallei uitgeschuurd, zodat dit gebied erg reliëfrijk is. De groeves die ontstaan zijn door de winning van het 30 meter dikke grindpakket en het daar onder liggende kwartszand, het fijnste witte zand om glas te maken, vormen samen met deze keien een voor de Benelux uniek geologisch"openluchtmuseum".
De Mechelse Heide is het wandelgebied bij uitstek in Nationaal Park Hoge Kempen. We kiezen voor de wandeling naar de hoogste punten van de Hoge Kempen met vergezichten tot ver in Duitsland, af en toe moeten we een flinke klim maken en de zichten op de mooiste heidegebieden van de Hoge Kempen.
Celles ligt in de Condroz. Kalklsteen geeft hier de toon aan. De hoofdstraat van dit pretentieloze dorpje begint bij de Romaanse kerk, beneden bij het fontaintje gewijd aan Saint-Hadelin, en telt talrijke huisjes uit bloksteen met vensteropeningen in houwsteen.
De tijd is er blijven stilstaan alles is op merkwaardige wijze bewaard gebleven. We vertrekken met de wandeling aan de kerk, maar eerst bezoeken we deze Romaanse kerk met traptorens uit de 12de eeuw. Al vlug kunnen we de bouwkunst bewonderen van deze prachtige huizen, we wandelen het dorpje uit en komen in de natuur geurende sparren, een eik. We komen bij de kasteel van Boisselles.
We gaan stijl bergaf en komen aan het prachtige kasteel van Vêves. Gelegen op een heuvel met prachtige ronde torens het is één van de mooiste kastelen hier en van historische waarde.
We vervolgen onze weg en komen aan de Romeinse heerweg hier kunnen we nog eens genieten van een uitstekkend zicht op het kasteel. Nu beginnen we aan de klim van 1 kilometer venijnig omhoog. Maar boven hebben we een goed zicht op de achterkant van het kasteel van Noisy. We komen in Gendron met een merkwaardig 19de eeuws huisje. En een grote boerderij uit 1792.
Zo komen we aan het gehucht Lavi, hier worden we verrast door de schoonheid van de huizen allemaal grondig gerestaureerd in de oude stijl gewoon prachtig. We zijn nu in het gehucht Croix de Lavis. Zo komen we aan de kluizenaarsoord Saint-Hadelin. Gelegen op de flank van de vallei met prachtige gebouwen.We dalen af en komen terug aan ons vertrekplaats. Een wandeling met prachtige zichten, mooie gebouwen.
De meimaand is begonnen met een wandeling met De Schoverik.
Vandaag 1 mei al zou je buiten niet zeggen, bewolk en regenachtig, maar om een fijn wandelweekend af te sluiten kan het ons niet deren, we wandelen met onze club, Een fijn parkoers in en rond Diepenbeek met afwisseling, dan weer eens tukje door de straten en dan weer een stukje door de velden.Samen met Yvo en Godelieve wandelen we.
Gezellig samen op de controlepost en wat napraten over de afgelopen wandelingen, dan weer op pad voor de tweede helft van onze wandeling. Weer wandelen we door het Diepenbeekse landschap. Het is beginnen regenen en we zien de kerk al en weten dat we vlug binnen zijn. We komen terug in de Gildenzaal en een aangename wandeling zit erop. Nog wat napraten over het feest van zaterdag, iedereen is er over eens dat het een geslaagd jubileumviering was, we kijken al uit naar het volgende.
"Schoverik" is de Diepenbeekse naam voor wat de volksverbeelding dwaallicht is gaan noemen. Dat is "een blauwachtig beweeglijk vlammetje boven moerassen en kerkhoven, ontstaan door langzame verbranding van moerasgas" De volksverbeelding zocht een aanvaardbare verklaring voor de herkomst van die geheimzinnige lichtjes, die niemand ontstak en die er s avonds toch waren. De meest voorkomende was wel de mening, dat dwaallichtjes verlaten zielen waren van overledenen, die in eenzaamheid boven het veen zweefden. In Diepenbeek echter was dat licht een gevreesd spook dat, wanneer je erop floot, je razendsnel achtervolgde. Er zijn verhalen over roekelozen, die een Schoverik op die manier uitdaagden, genadeloos achtervolgd werden, maar nog tijdig het deurtje van hun hut achter zich dicht konden klappen. Onmiddellijk daarna weerklonk er een hevige slag op het deurtje. De volgende ochtend stond er dan een hand of paardenpoot in het hout gebrand. De woekerfantasie vergroten die vlammetjes dan tot afmetingen van een kookpot, een lantaarn of een vuurbol.
Vandaag 29 april vieren we ons 25 jarig bestaan van de Schoverik. Wij sluiten dit jubileum af in schoonheid en beginnen stijlvol aan het nieuwe met een stemmig feestprogramma. Onze voorzitter Rachel Weijnen heeft een opmerkelijk korte toespraak alsook de Burgemeester en de voorzitter van de "Vrije Vlaamse Recreatiesporten" V.V.R. Leopold Thijs. Eigenlijk kun je in enkele woorden de Schoverik bestempelen, vriendschap en kameraadschap, leute en plezier. En vooral een van de grootste wandelclub van Limburg. Tijdens de Nieuwjaarstocht op 2/01/2006 mochten we de 300.000ste wandelaar op onze tochten verwelkomen. Dit zeg genoeg. Maar vooral de vriendschap is hetgeen de Schoveriken zo kenmerkt. In al de jaren die wij lid zijn van de club is de vriendschap alleen maar toegenomen en zijn we opgenomen in de club als één van hen. Ik denk dat de toespraken zo kort waren omdat er een spetterend programma volgde. Jos Roofthooft en zijn gezellen vermaken ons de rest van de avond.
Al vlug zit de ambiance erin en heel de zaal zingt mee. De wijn zal ook wel meegeholpen hebben.
BLOESEMTOCHT DE LOONSE TSJAFFELEERS. BORGLOON. Vandaag wandelen we met onze vrienden van de Loonse Tsjaffeleers. Ze hebben vandaag hun bloesem wandeling en het is prachtig op het parkoers. De bomen staan volop in bloei en we kunnen genieten van de bloesem. We vertrekken aan de controlepost in de school De Linde en doen het tweede gedeelte van de wandeling tot aan de inschrijving. We wandelen de stad in en komen aan het kanunnikenhuis waar de restauratie bezig is, dan komen we aan de Burchtheuvel, de plaats waar de burcht van de Graven van Loon eens stond, nu is het een uitkijkpunt over het prachtige landschap.
We wandelen verder en komen zo aan het Kasteel de Grote Mot. Gelegen in de vallei van de Mot. Prachtig zicht op de vallei met zijn boomgaarden, en kasteel.
Verder wandelen we naar Bolderberg. Hier heb je de mooiste zichten op Borgloon en de weide omgeving. Hier komen ook nog de meeste hoogstamboomgaarden voor.
Gewoon prachtig het witte tapijt van bloesem in het landschap. Van hieruit kunnen we het kerkje van Groot-Loon zien één de meest gefotografeerde zichten in Haspengouw.
We steken de drukke steenweg over en gaan zo naar de start. We verlaten het College om het eerste gedeelte van onze wandeling te doen. We wandelen terug richting centrum, en langs de Graaf de vroegere omwalling van de stad. En komen een tweede maal langs het kasteel de Grote Mot.
Ook langs de wijngaard van de Boomgaardenstichting. Een laatste blik op de vallei van de Mot, en we wandelen verder langs het Duivenhuis. Nu wandelen we richting Broekom om dan af te slaan naar Hendrieken waar we een prachtig zicht hebben op het Kasteel van de Hulsberg. Nog wat genieten van de bloesem en de vergezichten en dan keren we terug naar Borgloon Centrum.
Alhoewel we hier dagelijks wandelen blijft het mooi. De prachtige bloesem blijft ons boeien jaar na jaar en toch is het telken jaren anders.
Nog een dikke proficiat aan de parkoersmeester van de Tsjaffeleers.
Een van de mooiste valleien in Borgloon is wel de Colenvallei in de deelgemeente Kerniel. We hebben een prachtig zicht op de vallei doordat de oude spoorweg erdoor loop.
Deze spoorweg aangelegd en ingebruik genomen op 10 september 1878. Dit was nodig voor de groeiende fruitindustrie de mogelijkheid te geven om uitvoeren naar Engeland en Duitsland. Een ander gevolg was dat de stroopindustrie een uitbreding kreeg. Tot dan was de stroopfabrikatie een familie aangelegenheid en gedaan op de boerderij. Nu kwamen stroopfabrieken aan de stations van de spoorweg. In Borgloon kwamen 3 stroopfabrieken aan het staion en in Jesseren kwam "Grande Siroperie Limbourgeoise" zich vestigen. Tot in 1957 was er een treinverbinding. Daarna stopte de uitbating van de lijn en 1970 werden de sporen opgebroken. Tot in 1994 mag de natuur zijn gang gaan op de spoorwegzate en dan word er de fietsroute op aangelegd.Vanop de fietsroute hebben we een prachtig zicht op de kerk van Kerniel.
Een fijne plek is de boerderij met schapen,geiten, kleine paardjes, ezels en hangbuikzwijntjes met de abdij van Colen op de achtergrond.
De vallei van Colen is bij koninklijk besluit beschermt gebied evenals de abdij site.Gelegen in het landelijke kader, met heerlijke panorama's op Vochtig-Haspengouw. Met halfopen weilandschappen, hoogstamboomgaarden, laagstamplantages. Zeker in de lente is het er mooi.
KASTEEL VAN RULLINGEN BOOMGAARD MET OUDE FRUITVARIETEITEN.
De zon is stilaan aan ondergaan, en we gaan nog even met Jefke een avondwandeling maken, het is nu prachtig in Haspengouw, bloesems overal. We wandelen even naar het kasteel van Rullingen. Maar vooral de boomgaard is nu een juweeltje om in rond te wandelen honderden oude fruitvariëteiten zijn hier samen gebracht, allemaal hoogstamboom. Van peren, appelen, kersen en Pruimen. Het is een boeket van bloesems. Ik laat je graag meegenieten van deze prachtige plaats.
In de boomgaard laat de herder zijn kudde schapen overnachten, zo dat hij morgen terug op pad kan gaan om de bermen te begrazen.
