*Grootte lengte: 26 cm Biotoop Oorspronkelijk is het een broedvogel van de taiga. Bij ons leven ze het liefst rond kleinschalig grasland met boomgaarden en populieren, maar je ziet ze ook in stadsparken en op bouwwerken.
*Voortplanting De enige honderden bij ons broedende exemplaren nestelen hoofdzakelijk in takoksels van oude bomen. Het nest is een sterke kom van droog gras, mos en worteltjes, gevoerd met modder en geïsoleerd met fijner gras. In het zuiden van zijn gebied begint het broedseizoen in april, in het noorden in juni. Jaarlijks worden twee legsels van 2 à 5 glanzende, lichtblauwe eieren geproduceerd, die het wijfje uitbroedt. De jongen verblijven 12 à 16 dagen in het nest en worden door beide ouders met insecten gevoerd. Broedt zowel onopvallend solitair als in losse kolonies.
*Kenmerken Grote, onsamenhangend zwermen Kramsvogels vormen in ons winters landschap een vertrouwd beeld. Het zijn luidruchtige vogels, die op weilanden naar zaden en klein gedierte, zoals spinnen en duizendpoten, zoeken of zich in meidoorns of duindoorns tegoed doen aan de bessen. Ze zijn ook dol op rottend fruit. Men ze soms in grote zwermen zien overvliegen, op weg naar een gezamenlijke rustplaats, waarbij ze hun scherp 'tsjek-tsjek-tsjek' en een enkele maal een rustige 'wie' laten horen. De Kramsvogel stijgt bijna verticaal op. De grijze stuit steekt dan duidelijk tegen de zwarte staart af. Geslachten gelijk. Hij is vaak in het gezelschap van andere lijsterachtigen op kortgemaaide grasveldjes, waar wormen op gehoor worden gelokaliseerd en uit de grond getrokken.
*Trek De Kramsvogel is een late trekker: je ziet ze bij ons pas vanaf oktober-november tot en met maart. *Aantallen In onze streken is het een zeldzame broedvogel, maar in de herfst arriveren ze hier massaal om in ons relatief milde klimaat de winter door te brengen. Laatste decennia breidt broedgebied zich snel westwaarts en in 1967 vond in België eerste broedgeval plaats, waarna rond 1983 zich al meer dan 10.000 broedparen in Wallonië bevonden en 500 in Nederlands Limburg.
* Met dank aan: Inge Buntinx: Educatief- en projectmedewerker Vogelbescherming Vlaanderen
PANNENKOEKENTOCHT en PITSLAMPENTOCHT / DE SCHOVERIK / DIEPENBEEK 01/02 en 05/02/2010
PANNENKOEKENTOCHT
PITSLAMPENTOCHT.
SCHOVERIK DIEPENBEEK.
Eerste maandag van de maand wandeling met onze eigen wandelclub De Schoverik. Het blijft winteren een laagje sneeuw en tijdens de wandeling een sneeuwbui. Het is winter en voor velen duurt het te lang maar ik vind het fijn, de sneeuw die het landschap zo veranderd. Maar ja ik moet er ook niet in werken en mag erin wandelen.
Samen met Chris en Jefke wandelen we door het winterse landschap van Diepenbeek. In Diepenbeek komen we nog vele vakwerkhuizen tegen die wel de moeite zijn. Sommige zijn echte parels van bouwkunst en trotseren al eeuwen lang de natuur elementen. Met veel zorg worden ze onderhouden en in stand gehouden als getuige van de bouwkunst uit het verleden. Wij wandelen naar Luimertingen en langs de watermolen, ook nog zon bouwwerk uit een vervlogen tijd.
Vele watermolens zijn hun waterrad verloren en zijn nu een woonhuis geworden. Ook de watermolen van Luimertingen is zijn waterrad kwijt. Wij wandelen verder en komen zo aan de volgende watermolen die het zelfde lot ondergaan is. Wij wandelen terug naar ons vertrekpunt.
Vrijdag avond wandelen we met onze wandelclub de Pitslampentocht. Verzameling aan het Demmerstrand om een nachtelijke wandeling door ruime omgeving van Diepenbeek. Het is gezellig om met een groep van ongeveer 50 wandelaars te wandelen door de bossen en langs de velden, de sterren vergezellen ons op onze tocht.
Twee controleposten met een hapje en drankje maken de tocht nog fijner. Na de wandeling samenkomst in de Twee pistolen voor een gezellige avond. Hier kan ook de stempel van de vaste wandelwegen afgehaald worden. Twee fijne wandelingen met onze wandelclub en onze wandelvrienden De Schoveriken
MARCHE INT. HOEGNE ET VESDRE / HOEGNE ET VESDRE / PEPINSTER 31/01/2010
MARCHE INT. HOEGNE ET VESDRE.
HOEGNE ET VESDRE.
PEPINSTER.
Pepinster dat aan de samenvloeing van Vesder en Hoëgne ligt, was vroeger een grote textielstad. In de buurt van het plaatsje liggen een aantal kastelen en residenties. Maar vooral de natuur is nog heel intact ondanks dat hier vroeger veel industrie was.
Vandaag met een heldere blauwe hemel en de zon die ons vergezeld op onze wandeling. De prachtige omgeving die onder de sneeuw ligt, heuvelachtig is het wel en we zijn hier ook nog een stukje op het plateau van Herve. Het is moeilijk te zeggen tot waar het Land van Herve reikt. Men zou kunnen zeggen dat het plateau van Herve komt tot aan de vallei van de Vesder. Op de wandeling komen we mooie boerderijen tegen ook de typische wilde hagen van het Land van Herve komen we hier tegen. Langs de route komen langs een van de vele kastelen tegen die hier in het landschap staan. Het is wel mooi het glooiend landschap met hier en daar een paar hoge bomen, de sneeuw maakt het alles nog mooier. Gewoon genieten van de omgeving, de zon en blauwe lucht.
Zo komen we na een tijdje in Soiron. Dit is een van de Mooiste Waalse dorpjes Les plus Beau Village de Wallonië een klein aantal charmante straten en straatjes vol bakstenen panden met kalkstenen omlijstingen van deuren en ramen. Wij wandelen boven op de heuvelrug met een prachtig zicht op het centrum van het dorpje met de kerk en het kasteel. Het kasteel uit 1723-1749, een prachtig voorbeeld van Lodewijk XV- stijl bij een Engelse tuin, hoofdgebouw van roze baksteen, blauwe Maastenen en een leien mansarde.
Spijtig dat het kasteel moeilijk zichtbaar is, alleen van op de heuvelrug heb je een zicht op het kasteel. Op de controlepost gelegen in een oud kloosterpand nu school, spijtig dat het mooiste gedeelte in speklagen van zandsteen en blauwe steen, zo aan vervallen is. De kapel is in baksteen en de schoolgebouw ook. Tegenover staat een kasteeltje met twee vierkante torens in baksteen. Wat verder hebben een prachtig panorama met zicht op de mijnterrils.
Dan weer verder en terug richting Pepinster. In het dal ligt een ander kasteel dat ommuurd is. Tegenover op de heuvel staan nog resten van een burg. Het is toch een prachtige omgeving waar het genieten is van de natuur. Zo eindigt een mooie wandeling met natuur en cultuur mooie stukje erfgoed. Een zonnige winterse dag met een straal blauwe hemel en een wit sneeuwtapijt, het is een pracht van een wandeldag.
MARCHE D'APRES-MIDI / LA SAVATE ALLEUROISE / ANS-LONCIN 30/01/2010
25e MARCHE DAPRES-MIDI.
LA SAVATE ALLEUROISE.
ANS-LONCIN.
Een zonnige winterse zaterdagsnamiddag, blauwe lucht en een wit landschap, gewoon prachtig. Een wit sneeuwtapijt met prachtige beelden, de bomen die vol hangen met sneeuw tegen een blauwe lucht. Gewoon prachtig.
Wij wandelen Ans lang geleden werd hier steenkool gewonnen; in de 13de eeuw al en dit bracht voorspoed naar het stadje. Vandaag nog zijn er mooie gebouwen die naar d rijkdom van toen verwijzen. Nu is het een rustig stadje geworden in de schaduw van de grote stad Luik. Het landelijke karakter is bewaard en op vele plekken zijn nog prachtige hoeves.
Hier in de Haspengouwse dorpen met boomgaarden en weilanden, veel veeteelt de holle wegen door de boeren met hun spannen eeuwenlang gebruikt en uitgeschuurd. Het landschap van een prachtige wandeling. Dorpjes komen en gaan met hun kerken en hoeves. We komen in Loncin, waar we door een nieuw aangelegd park wandelen, mooi binnen een paar jaar als alles wat gegroeid is zal het hier prachtig zijn, midden in het park een kiosk voor concerten.
Nog een stuk langs de oude spoorweg en komen zo terug aan ons vertrek. Een prachtige zonnige winterwandeling.
Tiende nationale tuinvogeltelling op 6 en 7 februari 2010
Op 6 en 7 februari organiseert Natuurpunt voor de tiende opeenvolgende winter de telling van tuinvogels op voederplaatsen. In Wallonië gebeurt de telling door zusterorganisatie Natagora. De strenge winter brengt veel vogels naar de voederplaatsen, waaronder veel merels. Tellen is heel eenvoudig, iedereen kan er aan meedoen.
Deelnemen is erg eenvoudig. De waarnemers noteren tijdens een halfuurtje of langer welke soorten en hoeveel vogels van elke soort de voederplaats bezoeken. Voor het herkennen van de soorten heeft Natuurpunt een handige folder met fotos van de meest voorkomende soorten op de website www.natuurpunt.be/tuinvogels. Je vindt er alles over wintervoedering, de actie 'Voeren en beloeren', de downloadbare folder en fotos en tips om de meest voorkomende soorten te herkennen. Heel wat vogelsoorten kan je helpen in je tuin. Zonnebloempitten en pindanoten zijn energierijk voer en aangevuld met vetbollen, broodkruimels en gemengd zaad heb je veel kans op succes. Het kijken naar vogels op een voederplaats is leuk en afwisselend. Als je voedert, komen de dieren dicht genoeg om de soorten te herkennen en te tellen. Vooral cultuurvolgers zoals de huismus, de Turkse tortel en de koolmees komen in grotere aantallen voor in woonwijken waar gevoederd wordt.
WINTERTOCHT / WC. AVIAT SINT - TRUIDEN / GELINDEN 25/01/2010
WINTERTOCHT.
WC. AVIAT SINT-TRUIDEN.
GELINDEN.
Gelinden is een Haspengouws landbouwdorp gelegen aan de Herk. Gelinden werd voor het eerst vermeld in 984 als Ghedelu. De heerlijkheid Gelinden was een leen van het graafschap Loon en bestond verder nog uit Groot-Gelmen, Klein-Gelmen, Engelmanshoven, Mettekoven, Batsheers en Opheers. Na het Loonse tijdperk werden de twee laatsten hiervan losgemaakt en werd de rest van de heerlijkheid rechtstreeks bezit van het prinsbisdom Luik. In de 18e eeuw werd de heerlijkheid in pand gegeven aan graaf de Borchgrave. In 1795 bij het ontstaan van de gemeenten werd Gelinden een zelfstandige gemeente. Het bleef steeds een landbouwdorp. In 1971 werd Gelinden de spil van de nieuwe fusiegemeente Gelmen die verder nog uit Engelmanshoven, Groot-Gelmen en Klein-Gelmen bestond. In 1977 werd Gelmen reeds opgeheven en werd Gelinden een deelgemeente van Sint-Truiden.
Wij wandelen vandaag een groot gedeelte van de wandeling in het Overbroek Op 1 september 1986 sloten de eigenaars van de beemden van Overbroek en de Belgische Natuur-en Vogelreservaten een contract af waardoor een prachtig stukje natuur beschermd werd. Ook de groeven van Overbroek, voor het eerst vermeld in 1612, leverden mergel als meststof tegen de verzuring van de zware leemgronden. De mergel bevatten bijzondere en rijke fossiele flora. De natuursite is een oase waar vele zeldzame, vaak kalkminnende plantensoorten gedijen. Verder wandelen we langs plantages en boomgaarden waar de fruitboer nu zijn winter snoei aan doen is. Wij wandelen verder en komen in Klein Gelmen. Hier heeft de tv serie Katarakt een van zijn voornaamste locaties gehad.
Ergens vond ik een oudere beschrijving van deze plek:
Wat afgelegen van de openbare weg, schuchter teruggetrokken achter een perceel laagstam, bevindt zich dit gebouwencomplex. Tussen een laan van fruitbomen door komt men oog in oog te staan met 't Doolhof , een statig oud notarishuis. Ernaast een fabriekje met de typische fabrieksschouw. Opgericht in 1906 - en de oprichter zwaait er nu nog de scepter - was dit oorspronkelijk een siroopfabriekje. Deze handel kreeg in de tweede helft van deze eeuw rake meppen met het gevolg dat het siroopfabriekje werd omgevormd tot wat het nu is : een bedrijf waar fruit wordt verwerkt en ingeblikt.
Uit de dorpskalender Heers 1981, en uitgave van BGJG - Vechmaal)
Vandaag is het Doolhof in restauratie en het fabriekje is lang niet meer actief, de grote stoomketel en koperen stroopketels liggen buiten op het erf. Verder wandelen we langs verschillende prachtige vierkantshoeve die in Haspengouw zou typische zijn. Zo komen we terug in Gelinden. Een mooie en aangename wandeling is dit stukje geweldig Haspengouw.
VOGELBESCHERMING VLAANDEREN LEGT KLACHT TEGEN MAN-BIJT-HOND-SCHUTTER.
Klacht tegen man-bijt-hond-schutter
donderdag 04 februari 2010
Vogelbescherming Vlaanderen heeft bij het Agentschap voor Natuur en Bos en de lokale politie van Kortessem klacht neergelegd tegen de uitbater van herenkapsalon Fausto in de Dorpsstraat te Kortessem. In het televisieprogramma Man bijt hond demonstreerde de "beruchtste kapper uit de streek" dinsdagavond hoe hij vanuit zijn tuin met een luchtkarabijn regelmatig op ondermeer kerkduiven en spreeuwen schiet. De man haalde een trapladdertje uit een berghok, ging er op staan, legde doodleuk aan en nam vervolgens twee spreeuwen onder vuur die postgevat hadden op het kruis van de kerktoren. Beide vogels konden echter ontkomen. Deze korte reportage was een onderdeel van de vaste rubriek 'Het dorp' waarin een inwoner elke dag van de week de kijker rondleidt in zijn dorp of gemeente. Spreeuwen zijn beschermde vogels via de bepalingen van het Besluit van de Vlaamse Regering van 15 mei 2009 met betrekking tot soortenbescherming en soortenbeheer (zgn. Soortenbesluit) en het is dus verboden om ze opzettelijk te doden of te pogen dit te doen. Vogelbescherming Vlaanderen wijst ook met een beschuldigende vinger naar de redactie van 'Man bijt hond'. Ook al flirten de verhalen in 'Het dorp' vaak met uitlachtelevisie, het tonen van dergelijke, illegale praktijken in reportages zou te allen tijde vermeden moeten worden. Vogelbescherming Vlaanderen zal zich alvast burgerlijke partij stellen in deze zaak.
MARCHE DES GADIS DE PERON D'OR / LES GADLIS DE PERON D'OR / REMOUCHAMPS 24/01/2010
MARCHE DES GADIS DE PERON DOR.
LES GADLIS DE PERON DOR.
REMOUCHAMPS.
Remouchamps is een deelgemeente van Aywaille. Het plaatsje is vooral bekend door de grotten van Remouchamps en de heuvel La Redoute, en ligt aan de Amblève. De streek van de Ourthe en de Ambleve is een streek van legenden, op het platteland zijn de kruispunten soms wel plekken waar men het Kwade zou kunnen tegenkomen op zoek naar zielen om in te palmen. Daarom komen we op de wandeling op de kruispunten zoveel kruisen en kapellen tegen, die opgericht werden om de duivel te bestrijden.
We verlaten het centrum van Remouchamps en komen langs een prachtige hoeve in baksteen met hardstenen hoekstenen, maar vooral de versiering rond de deuren en ramen is bijzonder mooi, nog niet veel tegengekomen.
We wandelen verder en komen in Hameau de Henumont gelegen op 220 meter hoogte. Van hieruit klimmen we naar Col de Stoqueu op 347 meter. Verder wandelen we naar Havelange en Nonceveux. Hier ook weer mooie oude gebouwen in lokale steen, stukjes vakwerk opgevuld met bakstenen. De bakoven ligt wat verder van het woonhuis.
We komen wat verder aan de waterbak en pomp. We wandelen door het mooie landschap met bossen en weilanden. Langs de wandelweg krijgen we dikwijls schitterende panoramas te zien over de vallei . Wat verder steken we de rivier over, de mist komt wat opzetten en maakt het allemaal wat sprookjesachtig.
Wat verder zien we het kasteel liggen gehuld in de mist. Zo komen we terug in het centrum van Remouchamps nog even langs de ingang van de Grotten van Remouchamps de rivier over en we zijn terug op ons vertrekpunt.
HOLSTENENWANDELING / JONG, RAP EN KRANIG ZONHOVEN / ZONHOVEN 23/01/2010.
HOLSTENENWANDELING.
JONG, RAP EN KRANIG ZONHOVEN.
ZONHOVEN.
Zonhoven eens een landbouwgemeenschap met veel groen, bij de komst van de mijnen werd het woondorp voor mijnwerkers alhoewel er in Zonhoven geen mijn was. Wat gebleven is zijn de grote groene plekken meer 40 percent van de oppervlakte is bos en heide. Op onze wandeling vandaag zullen we verschillende van deze groene natuurplekken ontdekken. Eigenlijk hebben we het grootste gedeelte van de wandeling in het groen gewandeld. Prachtige heidegebieden met vijvers. Gewoon mooi. Wij waren vergeten hoe mooi Zonhoven wel is.
Wij komen zo aan de Holsteen eigenlijk moeten we Holstenen zeggen, want het zijn er eigenlijk 8, ter plaatse ontstaan uit mioceen zeezandafzettingen. Rond 2.500 v Christus werd minstens eentje (13 meter lang, 10meter breed en 2,5meter dik) hiervan gebruikt voor het slijpen van messen, pijlen en speren, zoveel is duidelijk nog te zien aan het dertigtal slijpsporen, elk van wel 15 tot 20cm lang. Het is meteen de enige vaste prehistorische polijststeen in Vlaanderen.
Zo komen we aan in het natuurreservaat de Teut en Ten Haagdoorn, 2.000ha beekdalen, duinen en bossen. Op De Teut zijn verschillende Sterrenplekjes. Plaatsen waar de natuur op zijn mooist is. Wat verder komen we aan Munitiedepot Molenheide.
Het uitstervend militair leven op de heide heeft er een grote rijkdom aan natuur achtergelaten. Nu een prachtig natuurreservaat, er staan nog gebouwen van het leger. Die nu gebruikt worden om de koeien in te schuilen. Het is een heel mooie omgeving, prachtig om te wandelen. Wij hebben genoten van deze prachtige natuurwandeling. Zonhoven heeft ons verrast.
Als het eens een dagje minder druk is, kan ik nog eens wat foto's maken van onze stroopstokerij. Het word telkens weer wat uitgebreid en nieuwe en grotere ketels geplaats om de vraag naar Loonse stroop bij te houden. Wij kunnen fier zijn op dit Loons product en ik durf zelfs zeggen dat de laatste stroop is die hier op Haspengouwse bodem gestookt wordt. De Gebroeders Bleus houden ervan om elk potje dat de stroopstokerij verlaat ook hier gestookt is. Dit is een garantie die niet iedereen kan geven.
Hier nog wat foto's uit de stroopstokerij Bleus Borgloon gevestigd in het Stoomstroopfabriek Wynants. Het stoomstroopfabriek dat de MONUMENTEN prijs gewonnen heeft, hier zal binnen afzienbare tijd de grote restauratie beginnen, met als eerste de grote schouw en het dichten van de daken. Daarna word het oudste gedeelte afgeschermt om tegen verder verval te behoeden.
Nog enkele beelden van en rond het stoomstroopfabriek
Op toeristisch gebied neemt Gulpen een heel bijzondere plaats in. Het stadje biedt een gezellig en uitgebreid winkelcentrum met verwarmde terrasjes, waar het na een wandeldag goed toeven is. Tevens bepaalt de Gulpener Bierbrouwerij de smaak van Limburgs bier. De brouwerij staat bekend om zijn speciaalbieren.
Wij vertrekken met de wandeling in het centrum en genieten van de prachtige omgeving. Langs de vakwerkhuizen en dan de omgeving. Met grote boerderijen die eenzaam in het landschap liggen, prachtig is het. Wij wandelen door naar Mechelen hier vinden nog vele markante gebouwen zoals bijv. De Heerenhof, dat ruim 800 jaar geleden is begonnen met een boerenhof die door de Johanitters werd omgebouwd tot commanderij. Een aantal eeuwen later werd het een kasteelhoeve tot halverwege de jaren tachtig. Toen werd het gebouw, na een grootscheepse renovatie het bestuurscentrum van de gemeente Wittem. Aan de rand van het dorp ligt de Commandeursmolen die nog steeds in gebruik is.
Wandelend komen we t Höfke tegen, een verzameling van achttiende eeuwse vakwerkboerderijen. Een van deze boerderijen is eigendom van Stichting Natuurmomenten en is geheel gerestaureerd. Het geheel is een beschermd dorpsgezicht. We wandelen langs de Geul, gewoon mooi om langs deze kronkelende rivier te wandelen. Wat verder zien we het klooster van Wittem. Wittem dankt zijn faam vooral aan het Redemtoristenklooster. Het heeft een prachtige kloosterbibliotheek voor exposities en voorstellingen, waar gelovigen de heilige Gerardus vereren. Het is een echt bedevaartsoort.
Het dorp uit wandelend, de glooiende akkers op; dan is het duidelijk waarom Wittem altijd al een heerlijkheid genoemd werd. Aan de Wittemer Allee 3 ligt het kasteel Wittem dat rond 1100 gebouwd is. Bovendien ligt bij het gehucht Cartils dat ten noordwesten van Wittem ligt het kasteel Cartils. Dit kasteel werd al in de vroege middeleeuwen vermeld als kleinste Rijskheerlijkheid in deze streek. Gedeelten van het kasteel dat tot 1776 in het bezit bleef van lijnrechte afstammelingen van de ridders van Cartils, zijn vijftiende en zestiende eeuws, zoals de toren met hoekarkel en het vrijstaande hoekgebouw.
Partij-Wittem bestond een 150 jaar geleden uit 47 huizen met 270 inwoners. Een bijzondere Hoeve de Bek. Hoeve de Bek, was een in lang vervlogen tijden een posterij op de weg naar Aken. Wij wandelen een eindje verder en komen zo terug in het centrum van Gulpen waar deze mooie winterwandeling eindigt.
Een verrukkelijk winterlandschap ligt aan voeten van de wandelaar: het Hoge Veen, het Hertogenbos in 't zuiden, in 't noorden en oosten het Pruisbos (vroeger: Pruys) en in het westen het Herver Heuvelland. Kenmerkend voor deze vriendelijke gemeente in het hart van de Drielandenhoek is de grote menigvuldigheid van de natuur.
Kelmis het Franse La Calamine komt van de zinklagen die al in de middeleeuwen ontgonnen werden. Wij wandelen door het bosrijke omgeving genieten van de sneeuw die hier nog verschillende centimeters hoog ligt. Wij wandelen verder en komen in Moresnet Chapelle. De verering van Maria nam in Moresnet in 1750 toe na de genezing van de jonge Arnold Franck die aan de vallende ziekte leed.
In 1875 vestigden zich daar Franciscanen uit Aken, omdat hun kloosters in Pruisen werden opgeheven. Zij namen de hele dienst aan de genadekapel over en het aantal bedevaarders steeg in hoge mate. Om de verering aan Maria te verbinden me die aan de Heilige Franciscus van Assise, vatte Pater Johannes Ruiter het plan op om een grootse kruisweg aan te leggen waardoor de gelovigen met Maria zouden stappen naar de Verlossing van Christus. Het bedevaartsoord met kapel is prachtig gelegen, we verlaten het dorpje en wandelen door het landschap met mooie landelijke boerderijen. Wat verder komen we in Moresnet.
We hebben een prachtig zicht op het viaduct van Morsenet. Het viaduct van Moresnet is een 1200 meter lange spoorwegbrug over het dal van de Geul in Moresnet. Het is een van de bekendste spoorbruggen van België en van Europa. De brug is onderdeel van spoorlijn 24 (Montzenroute Antwerpen-Aken), die speciaal gebouwd is voor het transport van artillerie en troepen naar het front tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het viaduct bestaat uit 22 stalen dubbelsporige brugdelen, steunend op 2 landhoofden, 5 steunpijlers en 16 gewone pijlers uit stampbeton (een nieuwe techniek in die tijd). Elk van de brugdelen is 48 meter lang en weegt ongeveer 260 ton. Onlangs werd de gehele brug gerenoveerd.
We komen langs het Chateau Bempt. De naam van het kasteel komt van het feit dat dit kasteel werd gebouwd in een natte weide in het dal van de Geul. Bempt of Bennelt (vroegere naam) is een verkleinwoord, betekent simpelweg "natte weide". De bruine toren aan de ingang staat er als een wachtpost en dan even door het hek en hebben een mooi zicht op het kasteel, even door het hek en we kunnen een mooie foto maken van het kasteel. Dan komen we aan in het centrum van het dorpje met zijn museum en kerk.
Hier vertrekt ook de wandeling Route des Frontieres : Grenzeloos wandelen! Op de GrensRouten beleeft u het landschap, de cultuur en de geschiedenis van de Drielandenregio. Of u nu wandelt door het open heggenlandschap in Oost-België, langs de oude beuken aan de historische "Landgraben" (oude aardewal op de grens), door het prachtige Geuldal of over de heuvels in het Limburgse Heuvelland u kunt hier uw grenzen verleggen! We verlaten het dorp en wandelen door de weilanden onder het viaduct.
We komen zo aan de St Rochuskapel, deze bestaat al sinds de vroege 17de eeuw. Ze staat op de samenvloeiing van de Hohnbach en de Grünstrasserbach twee kleine beken. Langs de kapel staat de 400 jarige Linde, die vroeger als beschermboom aangezien werd, een oude traditie is dat mensen lindetakken aan hun huizen hingen om bescherming. Nog wat verder wandelen en we komen langs het kasteel Eyneburg. Hoog boven op de rotsen is het gebouwd wij wandelen als het ware er onder door. Dan wandelen we terug naar onze vertrekplaats.
Het is een mooie en aangename wandeling in Kelmis La Calamine. De wandelclub van Kelmis is bekend voor zijn gastvriendelijkheid, waar we graag eens terug willen komen.
WINETRTOCHT TE HEERS / LOONSE STJAFFELEERS / HEERS 11/01/2010
WINTERTOCHT TE HEERS.
LOONSE TSJAFFELEERS.
HEERS.
Een dozijn bescheiden dorpskernen en dorpskerkjes, met vierkantshoeven en kastelen, verspreid over de heuvelachtige, uitgestrekte landerijen, doorspekt met vlekjes bos en fruitboomgaarden.
Kasteel van Heers
Heers een grote en rijke landbouwgemeenschap, van waaruit Razende Raes zich verzette tegen Karel de stoute en het Luikse verzet tegen de Bourgondiërs leidde. In1465 werd hij bij Montenaken echter verslagen, en werd Heers verwoest en tot tweemaal geplunderd. Het oorspronkelijke 10de eeuws Kasteel van Heers werd geheel verwoest en heropgebouwd rond 1500. Vandaag is het eens zo trotse kasteel van Heers nog een bouwval, gelukkig zijn er ingrepen gedaan om het in stand te houden. Een oude pentekening geeft ons een indruk van het prachtige kasteel. Het omwalde kasteel dateert uit de 15de en 16de eeuw. De beruchte Raes van Heers was diegene, die opdracht gaf tot heropbouw van het kasteel (zoals het er nu uitzien). Sinds 1757 is het kasteel in het bezit van de familie Desmaisières.
Kasteel van Veulen
Wij wandelen nu uit Heers en volgen de veldwegen door een prachtige Haspengouwse landbouwland, uitgestrekte landerijen bedekt met een laag sneeuw, wij wandelen naar Veulen. Het dorp Veulen heeft een geschiedenis die enigszins afwijkt van de andere dorpen in Limburg. Veulen is bijna 600 jaar een enclave geweest in het Hertogdom Loon en later - toen Loon werd geannexeerd - in het Prinsdom Luik. Veulen behoorde in die periode achtereenvolgens toe aan het Hertogdom Brabant en de (Nederlandse) Verenigde Provincien. Tegenwoordig maakt Veulen tezamen met elf andere dorpen deel uit van de gemeente Heers.
Veulen
Het landelijke karakter in de directe nabijheid van het grootstedelijk gebied is een unieke combinatie. Hier komen we aan het kasteel werd gebouwd in de 17de eeuw in Maaslandse renaissancestijl. Maar het gebouw bevat ook classicistische elementen ten gevolge van een verbouwing in de 18de eeuw. De classicistische kasteelhoeve vormt samen met de vijver en het park een beschermd landschap. Kasteel Veulen dateert uit 1669. Het Kasteel van Veulen (Heers) kreeg zijn huidige uitzicht in 1745. Voor die tijd is de geschiedenis van het kasteel onduidelijk. Delen van het gebouw dateren van ruim voor die tijd, sommige waarschijnlijk zelfs van de middeleeuwen. Tijdens de feodale periode werd Veulen bestuurd door de heer of dame van Veulen, die in het kasteel zetelde. De meest bekende heer van Veulen is graaf Florimond de Mercy-Argenteau (1727-1794). Hij was Oostenrijks ambassadeur aan het Franse hof van koning Lodewijk XVI en vertrouweling van koningin Marie-Antoinette. De laatste 4 jaren van zijn leven verbleef hij regelmatig in Veulen.
Kasteelhoeve Heers
De torens zijn veel later tegen het hoofdgebouw zijn gezet. Het wapenschild in de hoofdpoort dateert uit 1747. De dakconstructie van het hoofdgebouw dateert uit de15e eeuw terwijl andere constructies zelfs ouder zijn. In 1880 werden de gelijkvloerse kamers aangepast aan de toenmalige mode en voorzien van neoclassicistische interieurs. In 1910 werd op de binnenplaats een galerij tegen de achterzijde aangebouwd. Het kasteel is in de afgelopen 7 jaar zorgvuldig gerenoveerd. Vanaf 1960 zijn het kasteel en het park een beschermd monument. Wij wandelen langs het kasteel naar de O-L-V- Terhemelopnemingskerk, dan wandelen we verder en keren terug richting Heers met de 18de eeuwse Sint-Martinuskerk, met een zicht op de kasteelhoeve en op het kerkhof de grafelijke Kapel. Een mooie winterwandeling.
MARCHE DE LA CHOUFFE / FORTS MARCHEURS EMBOURG / EMBOURG - CHAUDFONTAINE 10/01/2010
23E MARCHE DE LA CHOUFFE.
FORTS MARCHEURS EMBOURG.
EMBOURG-CHAUDFONTAINE.
Daar waar de Vesdre en de l'Ourthe in elkaar samen vloeien, ligt de heuvel waarop het dorp Embourg is gebouwd. Met het beklimmen van deze heuvel verandert langzaam het landschap, van de grauwe stad Luik naar een groen Embourg.
Wij vertrekken aan het voormalige Kasteel du Sartay, nu een college. Wij wandelen en klimmen zo verder met een prachtig panorama op de rivier. Prachtig wandelen langs de rivier bedding, met de sneeuw is het allemaal wat mooier. Toch voorzichtig wandelen want op plaatsen is het erg glad.
We komen aan de samenvloeiing van de Vesdre en de Ourthe . zo komen we in Sainval met zijn prachtige huizen, wat verder komen we aan het kasteel van Sainval. Hier is het mooi wandelen alles is bedekt met een dikke laag sneeuw, de rotsen steken uit en zijn bedekt met sneeuw. Hier tussen wandelen we. Wij wandelen door het bos en komen zo weer in de bewoonde wereld.
We komen aan het fort van Chaudfontaine, eigenlijk aan de toegangsweg wij wandelen verder langs de tank en dan weer een stukje door. We komen aan een betonnen watertoren uit 1922. En dan langs het park en het gemeentehuis. Een fijne sneeuwwandeling.
