Mooie gedichten krijgen hier een plaats. Indien u een gedicht zou vinden van "uw" hand , laat het mij dan weten - ik vermeld heel graag je naam eronder - of op eenvoudige vraag verwijder ik het.
Leef goed - lach vaak - maar vooral, heb veel lief !
"De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken."
Have I ever told you You're my best friend ?
Het hoeft niet altijd een grote ruiker te zijn, één bloem gegeven met een goed hart, zegt evenveel.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen. (F.Daels)
Op het pad der vriendschap bloeien de mooiste bloemen. Ze heten verdraagzaamheid, eerlijkheid, hulpvaardigheid en vertrouwen
Je bent er altijd voor me als ik je nodig heb en daarmee geef je me de moed om alleen door te gaan.
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
Zoals een bloem de zon nodig heeft om te bloeien, zo heeft de mens liefde nodig om mens te worden.
In een droom symboliseren klaprozen een periode van verleidingen en goede zaken, zij het dat dit uit instabiliteit voortkomt. Als u de geur van een klaproos ruikt zult u ten prooi vallen aan vleierij.
Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken.
Bloemen geef je niet met je handen maar met je hart.
Eén moment van vreugde verdrijft honderd momenten van verdriet.
Kijk rondom je en geniet...van al wat je hebt !
wie geduld heeft, heeft de tijd om te leven in de tijd
Geen grond is zo goed, als de grond van je hart !
Je weet pas wat je mist, als je iets dierbaars bent kwijt geraakt.
Ik heb je lief...in positief en negatief.
Wees niet jaloers op mensen met wie je toch niet zou willen ruilen.
Liefde is niet te koop, je ontvangt het uit vrije wil.
en daar een lekker kopje koffie of chocolademelk bij, mmmmmmmm heerlijk !
De mooiste dingen in het leven, zijn geen "dingen". De mooiste dingen in het leven, dat zijn mensen zoals JIJ.
"was ik maar een dichter dan kon ik "dichter" bij jou zijn, was ik maar het bloed dat door jouw lichaam stroomt, dan sliep ik in jouw hart en ik woonde in jouw hoofd, want ik "heb je lief" (uit ik heb je lief van Stef Bos)
Mooie teksten en gedichten, hebben altijd mijn aandacht genoten.
Daarom krijgen ze hier een ereplaats.
Kom en neem even rustig de tijd om hier te vertoeven.Veel plezier!
31-12-2008
In deze tijd...
Tijd van verhalen en mysteries met diepere betekenis... Tijd van gevoelens als geluk, warmte, maar ook gemis Tijd van bezinning misschien weer (even) in God geloven.
Tijd van feesten, kerstbestanden en kerstverloven Tijd waarop alles even heel harmonieus is. Tijd waarop het in de wereld héél even vrede is.
Tijd van wachten op het nieuwe. Jaar avond van knallen en zingen. Tijd van goede voornemens. Hoop op goede dingen
Tijd voor een heel gezond en gelukkig Nieuwjaar want dit is mijn wens voor het komende jaar!
Als je ooit op zoek naar leven een plek vindt waar mensen - godvergeten ongeweten - elkaar dragen, weet dan: dit is Bethlehem vandaag.
Als je ooit een samenleven mag ervaren waar de stomgemaakte stem krijgt en de blinde uitzicht, waar de kleingehouden mens wordt grootgemaakt en de verslaafde vrij, weet dan: hier staat de ster stil.
Als je ooit een mens ontmoet die zich oefent in rechtvaardigheid, en die vrede maakt tot tweede natuur, zeg dan maar: hier komt iets van God tot leven.
En wordt dan even stil bij dit gebeuren. Zo stil als de ster.
In deze dagen rond Kerst en Nieuwjaar wensen we graag aan iedereen het allerbeste.
Ik wens jullie :
Een warm hart voor al de mensen die dagelijks in uw nabijheid leven. Helpende handen, die bijstaan waar het nodig is. Zoekende ogen, die de nood van de ander zien. Troostende woorden, die het hart van anderen verwarmen. Kortom...wees een "warm mens" in deze kille tijd, waar het iedereen te doen is om zijn eigen "ik".
Alleen dan kan men de echte betekenis van Kerstmis ten volle zien.
Over en weer Wie een hand geeft, ontvangt een hand. Wie zijn hart opent, ontvangt ontvankelijkheid. Wie interesse uitstraalt, die krijgt interesse. Wie omziet naar een ander, zal zelf worden gezien.
Waar mensen zorgen hebben om elkaar, daar wordt de draagbaarheid sterker. Wie over en weer leeft zolang het kan, die ontvangt meer leven.
Liefde is durven dromen van de warme zonneschijn. In een huis van samenwonen, veilig en gelukkig zijn. Blijven gaan met nieuwe ogen, zien wat niemand anders ziet.
Tranen huilen, tranen drogen en weer verder met een lied. Telkens weer elkaar ontmoeten, niet verdwalen in de nacht. Handen die je warm begroeten, woorden waarop word gewacht
In deze donkere dagen, kan jij een lichtje zijn voor een ander. Kan jij degene zijn die een ander een knuffel geeft, en kan jij degene zijn die tegen de ander zegt... kom op, je kan het
In deze donkere dagen, kan ook jij diegene zijn die dat lichtje mist. Kan ook jij diegene zijn die, die knuffel zo hard nodig heeft En kan ook jij diegene zijn die vraagt om de woorden... kom op, je kan het.
In deze donkere dagen, zul je merken als jij een lichtje bent voor een ander, de ander het lichtje is voor jou. Zul je merken dat als jij iemand een knuffel geeft, er eentje terug krijgt, en zul je merken dat als jij iemand steunt, diegene er ook voor jou zal zijn.
Open de deurtjes van je hart. Laat mij door jouw ogen kijken Open... je neergeslagen ogen. Laat mij door je mond spreken
Open... je dichtgeslagen mond. Laat mijn geest, door jouw geest waaien. Laten jouw handen, mijn handen zijn. Laten jouw voeten, mijn voeten zijn.
Weet dat ik veel van je hou, In eenzaamheid, verdriet, In de stilte van je leven, In vreugde Ik ben met je in je
Ik geef je iets zonder iets terug te verlangen. Ik ben met je, Ik ben bewogen met je. Ik blijf je trouw, De grootste liefde die er bestaat, is dat ik mijn liefde heb gegeven
Opdat hun licht voor altijd zal stralen, onsteken ouders, familieleden en vrienden van overleden kinderen, om 19u00 een kaars, en zetten die voor het raam.
Dit gebeurt ieder jaar weer op de 2de zondag van december en dit over de hele wereld, vandaar de naam "Worldwide Candle Lighting"
De gedachte erachter is om in de donkere dagen voor Kerstmis, waarin zoveel kaarsen ontstoken worden voor de gezelligheid en voor de sfeer, ook een kaars te ontsteken voor een kind dat er niet meer is.
Zo worden de kaarsen in de ene na de andere tijdzone telkens een uur na elkaar aangestoken, zodat een golf van licht de hele wereld overspoelt.
Ik steek een kaarsje aan voor onze zoon Geert*, en voor elk kind dat nu in één of ander gezin zo erg gemist wordt. Mogen alle ouders, door deze actie, heel veel troost en steun vinden.
Als ik slaap, thuis, waar ik woon, heb ik steeds dezelfde droom. 'k Zie een wereld zonder haat of nijd, zonder geweld en vijandigheid. Waar mensen op voet van gelijkheid leven, En niet door oorlog en terreur sidderen en beven. Waar pure vriendschap nog bestaat, En men niet aan haat ten onder gaat. Ik hoop het ooit nog te beleven, De jaren die me resten in m'n leven. Tot ik ontwaak en mezelf vraag ; Misschien voor morgen ???... Niet voor vandaag.
Ik wil een broertje, en een mooie rooie fiets En een hele grote teddybeer maar meestal krijg ik niets Ik wil een racebaan en een nieuwe toverdoos Hoewel ik snel tevreden ben wordt m'n vader altijd boos En hij wordt rood, en hij wordt rooier, hij spat bijna uit elkaar
Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Er staat geen geldboom in m'n tuin 'k Ben Sinterklaas niet Ik heb een negatief fortuin Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug 'k Ben Sinterklaas niet Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug
Ik wil een walkman en een dagboek met een slot En een turbocompactdiscodrive maar meestal vang ik bot 'k Wil een computer en een huiswerkautomaat Hoewel ik kleine wensen heb, wordt m'n vader altijd kwaad En hij wordt rood, en hij wordt rooier, hij spat bijna uit elkaar
Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Er staat geen geldboom in m'n tuin 'k Ben Sinterklaas niet Ik heb een negatief fortuin Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug 'k Ben Sinterklaas niet Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug
Mijn vader is geen miljonair en zelfs geen directeur Hij is niet eens bekend bij de belastinginspecteur Hij trouwde met m'n moeder dus niet met een rijke vrouw Hij heeft niet eens een eigen huis, laat staan een flatgebouw Oh, was mijn vader maar gewoon een hele rijke vent Dan werd er bij ons thuis niet meer gekeken op een cent
Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Er staat geen geldboom in m'n tuin 'k Ben Sinterklaas niet Ik heb een negatief fortuin Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug 'k Ben Sinterklaas niet Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug
We hebben onze schoen gezet Gaan we nu dan braaf naar bed? Ben je mal, natuurlijk niet! Strakjes komen Sint en Piet! Ze zakken samen op Sints paard Naar beneden in de haard! Daarom houden wij de wacht Als het moet de hele nacht!
Tegenwoordig moet alles steeds duurder en groter, origineler, hipper en idioter. Maar daar doet de Sint niet meer aan mee. Het gaat om de gedachte, om het idee. Een nuttig cadeautje waar je iets aan hebt. En niet iets waar je over op schept. Dus geeft de Sint jou onverschrokken een paar mooie, nieuwe sokken.
Veel mensen zijn als thuislozen hun leven lang op zoek naar "thuis" Toch is een thuis geen plaats, geen HUIS maar IEMAND, met een warm hart dat op jou wacht, ...alleen op jou.
Ik ben sinds woensdagavond weer thuis. Zalig gewoon...
Het geheel liep niet van een leien dakje en nu heb ik mijn deel echt wel gehad...maar...de knieprothese zit wel goed op zijn plaats.
Eerst wel meer dan 10 x proberen voor een ruggeprik voor epidurale en dan uiteindelijk toch maar een volledige narcose krijgen, omdat de epidurale niet lukte. Na de operatie, heel veel pijn....de pijnpomp werkte niet...en dit omdat het infuus niet goed instak, waardoor dus alle vloeistof overal in mijn arm en hand liep, behalve waar het eigenlijk moest zijn. Gevolg...dikke gezwollen vingers, hand en arm en heel pijnlijk aanvoelen. Hele hoge bloeddruk als gevolg van de pijn...27/12 !!
De eerste week na mijn operatie waren dan ook hels voor mij. Ook de eerste dagen bij het stappen heel veel pijn (vorige keer niet). Dit kwam omdat er een deel van de wonde ontstoken was. Nadat er wat wondvocht was genomen voor onderzoek en ik nadien de aangepaste medicatie kreeg, was dit na 2 dagen verholpen en kon ik zonder al té veel pijn stappen. De oefeningen op de kinetec lukten mij aardig en reeds afgelopen maandag 24 november bereikte ik de 90 graden voor het knie-plooien. Resultaat ..ik mocht naar huis op woensdag.
Nu begint hier thuis de revalidatie...de oefeningen voor mijn knie...stappen...trappen lopen en natuurlijk rusten. Dat rusten gaat hier veel makkelijker omdat alles rustiger verloopt dan in een ziekenhuiskamer waar voortdurend wel iemand in en uit loopt.
Ik wil langs deze weg de mensen bedanken die hier een woordje "moed" kwamen schrijven, die me een mailtje stuurden, maar vooral nen dikke merci aan diegenen die aan me dachten door een kaartje te sturen naar het ziekenhuis...een smsje te verzenden...én.. de verrassingen die Lydia en Linda voor me in petto hadden. Superlief en dank u uit het diepste van mijn hart. En dan ons lieve Rozemarijntje...zelf niet met een uitstekende gezondheid en toch steeds weer zo bekommerd om haar medemens...dankjewel lieve vriendin voor jouw vele kaartjes, telefoontjes en het ér zijn voor mij!!!
Nog even dit...mijn dochter wou regelmatig wat verslag komen schrijven hier, maar kreeg steeds een foutmelding...de code die ze inbracht werd niet aanvaard en dit zo enkele keren, en dus gaf ze het maar op om wat te komen melden...ook met de schrik om hier maar iets fout te doen.
Zo...dit was wat nieuws van me...momenteel kan ik niet veel tijd doorbrengen voor de pc, want dan doet mijn been te pijn, dus...bezoekjes afleggen bij jullie zit er voorlopig niet in. Mijn blogje is nog wel enkele dagen voorgeprogrammeerd, zodat ik me hier ook geen zorgen over hoef te maken.
Nooit meer jouw stem horen Nooit meer jouw lach Nooit meer jouw gelaat zien en die helderblauwe ogen Neen, niet in dit leven In een ander leven misschien
In mijn hart blijf ik je dragen In mijn hart blijf je bestaan Die plaats in mijn hart ja, die blijf ik koesteren Die plaats in mijn hart Daar komt niemand aan
Wie een hand geeft, ontvangt een hand Wie zijn hart opent, ontvangt ontvankelijkheid Wie interesse uitstraalt, die krijgt interesse.
Wie omziet naar een ander, zal zelf worden gezien. Waar mensen zorgen hebben om elkaar, daar wordt de draagbaarheid sterker.
Wie over en weer leeft zolang het kan, die ontvangt meer leven. Liefde is durven dromen van de warme zonneschijn. In een huis van samenwonen, veilig en gelukkig zijn.
Blijven gaan met nieuwe ogen, zien wat niemand anders ziet. Tranen huilen, tranen drogen en weer verder met een lied. Telkens weer elkaar ontmoeten, niet verdwalen in de nacht.
Handen die je warm begroeten, woorden waarop word gewacht (auteur onbekend)
Gisteren, zaterdag 8 november 2008 huwden Ann en Maarten. Voor al de aanwezige familieleden met als bijzondere gasten én getuigen, hun kinderen Paulien en Toone, spraken zij tegenover elkaar hun huwelijksbelofte uit.
Getrouwd, dat is met je hele wezen blij en warm, koud en moe, groot en klein zijn bij elkaar. Dat is van top tot teen, met huid en haar volop mens zijn, bij elkaar.
Getrouwd, dat is zwijgend moe zijn, onbegrepen, niet in staat een weg te banen naar elkaar. Dat is vragend, plagend, lievend, gevend, stil wachtend bij elkaar.
Getrouwd, dat is getweeën groeiend als mensen ieder naar zijn aard. En daarin elkaar steeds weer boeien, JIJ, bent mijn leven waard.
En ik eindig hier met de mooie woorden van Paulien...
dat mama en papa elkaar elke dag even graag blijven zien. Dat ze Toone en mij nog vaak laten zien hoe mooi liefde kan zijn in duizend kleine dingen : een lach, een lief woord, een bloem, een verrassing, een dankbare kus, een spontane knuffel Ann en Maarten, Een hele dikke proficiat met jullie Huwelijk en dankjewel dat wij bij dit prachtig feest aanwezig mochten zijn.
Blijf verder de weg gaan die jullie tot nu toe gegaan zijn. Beleef heerlijke mooie dagen, tesamen met jullie kinderen.
Ann, is de dochter van de jongere broer van mijn man. Sientje en Vik, nen dikke proficiat met het huwelijk van jullie kinderen
In deze dagen rond Allerheiligen en Allerzielen, denken wij "extra" aan al onze geliefden die we moeten missen.
Wij gedenken onze oudste zoon Geert*, mijn papa en mama, en mijn schoonvader
Heel veel mensen hebben het dezer dagen dan ook bijzonder moeilijk bij het verwerken van dit verlies.
November is niet alleen de maand waarin onze dierbaren "extra" herdacht worden, maar is bij ons ook de maand van het heengaan van onze oudste zoon Geert*, dus...dubbel zwaar.
Daarom doet het zo goed dat er mensen naast je staan die je begrijpen en je steunen. Mensen die aanvoelen dat het nu effe wat minder gaat en een luisterend oor voor je zijn.
Papa is nog steeds papa Mama is nog steeds mama, Maar ik krijg een nieuwe klus Want vanaf nu ben ik grote zus...Joepie!
En of ik voor mijn kleine zus zorg Ze hoeft maar een kikje te geven en ik verwittig mama al zo van...mama Fien wakker...of Fien weent... of mama ...Fien slaapt sssssst
Zie je hoe blij ik ben met mijn zusje, Fien ? en als je heel aandachtig kijkt, zie je zelfs dat we hetzelfde truitje hebben, ik met tekst, grote zus, en Fientje met tekst, kleine zus
Deze foto spreekt boekdelen. Wat bij het binnenkomen in de kamer begon als... wie ligt er daar nu in dat kleine bedje naast mijn mama, was nadien...verwonderend...ohhh kleine baby... en was grote zus Inne niet meer weg te slaan van het bedje van haar kleine zusje, Fientje.
lieve blogvrienden,
Mogen wij u allen heel hartelijk danken voor de vele lieve berichtjes, leuke creaties, mooie teksten, gedichtjes en kaartjes die we mochten ontvangen ter gelegenheid van de geboorte van ons 4de kleinkindje, Fien
Ook in naam van de mama en papa van Fien, en natuurlijk ook van haar zusje Inne.
Al die lieve attenties hebben echt ons hart verwarmd.
Fien, zag het levenslicht om 14u53. Zij weegt 3k820 gr en is 52 cm groot. Mama en de kleine Fien maken het heel goed. Papa is zo fier als een gieter én... grote zus Inne is van het bedje niet weg te slaan.
Onze reis naar Turkije zit er op. We zijn weer in Belgenlandje en hebben enorm genoten van een heerlijke "warme" vakantie. Zalig !
Waren reeds van donderdagavond thuis, maar tot op heden nog echt geen tijd gehad om hier wat komen neer te pennen, laat staan blogbezoekjes te doen énuitvoerig te lezen, en nog minder om wat te schrijven in de gastenboekjes.
Na thuiskomst was het eerst tijd maken voor de kids en kleinkids... en natuurlijk ook zeer benieuwd naar onze dochter die elk ogenblik voor de 2de keer mama kan worden. Was normaal uitgerekend voor 12 oktober... maar we wachten nog... Ze zeggen dat geduld een schone deugd is...?
Verder was er ook op zaterdag,zondag en maandag het eetfestijn van de orde van prinsen en prinsessen (carnaval) waarvan wij deel uitmaken, en was het dus heel druk...
Nu nog even uitrusten (alweer)... en wachten...en wachten... tot ons 4de kleinkindje er aan komt!
Als de bomen konden schreeuwen Als ze werden omgehakt Als de zee zich zou laten horen Als hij zijn stormen had Welke functie heeft een mens dan gehad Welke woorden zou hij spreken Machteloos, vechtend voor zijn leven Misschien zou hij dan heel even Weten waarom hij leeft En voor één keer Gelukkig zijn met wat hij heeft. (eigen foto)
Iedereen goeiedag komen zeggen en dan mezelf in de watten leggen Ik neem nu even rust en vertrek naar de Turkse kust Weg van dit belgische weer op naar de zon, rust, zee en nog veel meer!
In mijn valies gaat een stukje mee van ieder van u een lach, een lief woord, een goed hart,gezelligheid neem van mij aan, de dagen die komen denk ik niet aan tijd alleen aan genieten, de omgeving en de prachtnatuur.
Ik hoop dat jullie mijn blogje niet vergeten, tijdens mijn afwezigheid. Is zo ingesteld dat er regelmatig wat te lezen valt.
Weten dat er iemand is die om je geeft..... dat is weten dat er iemand is die jou laat beseffen dat je leeft dat is weten dat er iemand is die vreugd en leed met je wil delen dat is weten dat je je nooit alleen hoeft te voelen onder velen.
dat is weten dat je op een berg staat en niet in een dal dat is weten dat je ten alle tijden voor diegene vechten zal dat is weten dat er geborgenheid zal zijn dat is weten dat je nooit alleen bent in tijden van wanhoop en pijn.
dat is weten dat je leeft met en voor elkaar dat is weten dat je alles voor elkaar over zult hebben, zonder enig bezwaar dat is weten dat er de warmte van liefde bestaat dat is zeker weten dat je diegene nooit meer verlaat.
Liefde is een woord, met een prachtige betekenis, het is iets wat hoort, in ieder zijn geschiedenis. Het zit diep in je hart, soms wacht je met smart, op die juiste persoon, die al zijn liefde aan jou toont, die blij met je is, en jij met hem, die jou uit je problemen vist, en zegt met lieve stem, " Ik hou van je "
De blogmeeting is weeral eens voorbij en we hebben er enorm van genoten Het bloggen is leuk,maar... de mensen achter de blogs leren kennen, is nog veel leuker. En net dat maakt het echt wel de moeite waard.
Dankjewel Frieda en Alida voor de super blogmeeting! Het was allemaal tot in de puntjes geregeld !
Heel lekker eten...de mooie tombola... het gezellige samenzijn nadien met dansavond... de vriendschap en de gezelligheid die er tijdens de ganse blogmeeting was, het was gewoon grandioos
Spijtig dat ik thuis mijn fototoestel was vergeten... grrr... Nog een geluk dat zovele bloggers foto's genomen hebben en ik op die manier toch nog kan nagenieten van deze meeting.
Volgende keer leg ik een week van tevoren 2 fototoestelletjes in mijn wagen, kwestie van het niet te vergeten, hihi
Ontspannen wil zeggen dat je iedere vorm van spanning even mag loslaten. Geen Spanning, geen inspanning, geen taakspanning, zo van ik moet dit nog en ik moet dat nog. Ontspannen is : tijd maken om het leven weer even leven te laten zijn.
Bij de N denken we aan : NIET HAASTEN
Loop alles en iedereen eens niet te snel voorbij. Durf vertragen en zelfs gewoon stilstaan. Het leven ziet er plots anders uit. Maak tijd, misschien maar voor heel even, om jezelf en de anderen beter te leren kennen.
T is de eerste letter van het woord TIJD.
We zijn bezig, dag in, dag uit Bezig met dingen die voor ons op dat moment belangrijk zijn of lijken. Durven wij de tijd een halt toeroepen om te luisteren naar het verhaal van de andere ?
En naar ons eigen verhaal ?
De M doet me denken aan MOGEN.
Moeten is een verplichting. Mogen is een uitnodiging. Mogen leven,mogen tonen wie we zijn, mogen denken en mogen doen . Het is een gevoel van bevrijding. Niets moet, veel mag
De O verwijst naar het woord OPEN
Om echt te ontmoeten, moet je openstaan. Open voor wat komt, open voor degene die je op je weg tegenkomt. Maar je moet in de eerste plaats openstaan voor jezelf. Laat je raken!
De E is de beginletter van het woord ELK-ANDER
Iedereen is anders. Niemand is hetzelfde. Het is de kleur van ons bestaan. Het is de afwisseling die doet leven. Het is het respect dat ons tot één maakt.
De T staat voor TOEVALLIG.
Toevallig onderweg zijn, geen doel voor ogen hebben, en laten gebeuren. Niet alles willen plannen, maar je laten verrassen door het toevallige
De I doet denken aan INZET.
Het zou aangenaam zijn als we konden leven in een wereld waar iedereen zich inzet volgens eigen mogelijkheden. Een wereld waar mensen niet onverschillig blijven, ten koste van anderen.
De N betekent dat NIETS MOET
In een ontmoeting moet je niets, maar mag je elkaar raken! Het is prachtig als het gebeurd, en toch gebeurt het te weinig.
De G verwijst naar het woord GEVEN.
Mag ik jou een lichtje geven in deze donkere tijd ? Dan kun je weer wat zien, heel even. Soms kan het gebeuren. Als je het niet verwacht. Dan zie je weer in kleuren, ook al is het nacht. Een heel bijzondere ervaring, op een onderwacht moment
Men zegt van liefde dat ze zacht is Als een lief en teder woord Men zegt van liefde dat ze hard is En zo vaak het geluk vermoordt Men noemt haar hunker en verlangen Men noemt haar redder in nood Ik zeg dat liefde als een bloem is Waarop de zon haar stralen strooit
Ze is het hart zo bang en breekbaar Zo wankel en zo broos Ze is de droom bang voor 't ontwaken Omdat ze dan de waarheid hoort Ze wacht op wie haar nu wil plukken Op wie haar tranen streelt Zo bang om vroeg te sterven Voor ze werkelijk heeft geleefd
En is de nacht zo koud en eenzaam Duurt het wachten veel te lang Denk dan maar dat geluk alleen is Voor wie er hevig naar verlangt Denk dan maar dat bittere winters En dikke lagen sneeuw Nog nooit hebben verhinderd Dat de roos hen overleeft.
De Roos, nog steeds een prachtige song gezongen door Ann Christy, die ons spijtig genoeg veel te vroeg verliet. vertaling van een song van Bette Midler
Dag lieve bloggertjes, Mogen wij ons even voorstellen ? Wij zijn Pebbles en Blub, geboren op 16 mei 2008 en zoeken dringend een lief adoptiegezin. Wij zijn speels, lief, houden enorm van een knuffeltje en zijn heel aanhankelijk.
Tot nu toe werden wij liefdevol verzorgd bij Fee-tje en Wannes, onze kleine mensenvriendjes. Spijtig genoeg kunnen wij hier niet blijven. Heb jij een plaatsje voor ons of help je even zoeken naar een nieuwe "thuis" voor ons?
Laat een berichtje of stuur een mailtje zodat wij met jullie kunnen kennis maken.
ik ben dus Pebbles
en ik...ben Blub
ha ja en nog iets, Wij zijn 2 poezenmeisjes, wij zijn ontwormd en ingeënt. Tot spoedig he.
Pebbles en Blub
P.S. het is absoluut NIET de bedoeling dat ze "SAMEN" ergens opgevangen worden hoor. We begrijpen best dat het niet mogelijk is om zomaar ineens 2 poezen erbij te hebben.
Wil je ons aub helpen, door ook wat reclame te maken voor ons op jouw blogje. dank u
De dag waarop je moeder sterft De dag Die al je dagen Van dan af aan Iets grijzer verft.
Ode aan mijn overleden mama, vandaag 4 jaar geleden.
Lieve Mama, Reeds 4 jaar moeten wij je missen. Na het overlijden van papa was jij niet meer dezelfde wij probeerden er steeds voor jou te zijn, maar steeds meer en meer zagen we je wegzinken in dat diepe dal, ons vermoeden, kwam steeds meer en meer aan het licht, iets wat jij zo lang had proberen te verstoppen Alzheimer...vreselijke ziekte De dag kwam dat je nog onmogelijk thuis kon blijven en wij je elke dag kwamen bezoeken in het rustoord, de ene dag herkende je ons, de andere dag waren we een zus of soms zelfs jouw mama Hartverscheurend was het toen je in "zeldzame" heldere momenten vroeg of je mee naar huis kon komen. Het deed ons zo'n pijn.
Het afscheid is zeer snel gekomen je was amper 3 maanden in het rustoord toen je plots heel ziek werd, en die ziekte werd jou fataal.
Mama, wij missen je nog altijd heel erg, want je was een vrouw om van te houden steeds stond je klaar voor iedereen, steeds weer cijferde jij je weg voor anderen. Mama, lieve Mama, dank voor alles
Lieve Heer, zend mij een engel, een met sterke vleugels als 't mag, vanuit de hemel, naar mij beneden. Dan verhoort U mijn gebeden en mijn idee voor moederdag.
Als de engel goed kan vliegen, mij hoog kan dragen,door de lucht zo blauw, kan ik moeder zien...al was 't maar heel even, haar 'n bosje bloemen geven en zeggen dat ik van haar hou.
Ik omhels haar heel stevig, kus de tranen van haar zachte wangen, en nooit stopt naar haar,'t stil verlangen. En als soms de regen druilt Is het moeder die om mij huilt.
Voor alle mama's van de toekomst en vandaag 'n dikke zoen,'n kleine bloem, geef 'k jullie graag
(auteur onbekend)
Een heel gelukkige moederdag aan alle mamakes die vandaag in bepaalde delen van het land Moederdag vieren.
Dankjewel, voor al die lieve mailtjes, berichtjes in mijn gastenboek, kaartjes én telefoontjes die ik mocht ontvangen ter gelegenheid van mijn verjaardag!
De zon is voor velen de gewoonste zaak van de wereld. Toch doet ze elke dag een wonder. Ze steekt het vuur voor ons aan. Ze vecht tegen de wolken om ons te zien en ons een mooie dag te schenken. 's Nachts gaat ze naar de andere kant van de aarde om ook daar mensen haar licht te schenken. Doof ik die zon,dan zit ik in de zwarte duisternis en de ijzige kou.
Zo is het ook met de liefde. Gaat de liefde op in ons leven, dan brengt ze licht en warmte. Als ik de liefde heb,dan kan ik veel missen. Maar als de liefde ondergaat in mijn leven, worden de schaduwen steeds groter en geraak ik stilaan in de nacht en in de kou. De liefde is als de zon, wie ze heeft kan veel missen, maar wie de liefde mist, MIST ALLES.
Wat ik heel aarzelend opstartte in 2006 is nu een passie geworden! "Bloggen" is als het ware een oase om even tot rust te komen in de drukte van alledag... ook al draait het bloggen in sommige perioden op een laag pitje.
Een bezoekje brengen aan een ander blog... geinteresseerd zijn in wat een ander jou te vertellen heeft... het kan zo boeiend zijn. Ieder van ons tracht immers in zijn eigen blog een stukje van zichzelf te leggen.
Maar eigenlijk wil ik vandaag, 27 juli 2008, iedereen persoonlijk danken die hier ooit al eens een bezoekje bracht, kwam lezen wat ik te vertellen had, én een woordje schreef in mijn gastenboek.
Het kan immers zo'n deugd doen als mensen er voor elkaar kunnen zijn. Eén simpel woord volstaat om de ander gelukkig te maken...om te tonen... ik ben er voor jou...
Sinds het opstarten van mijn blogje heb ik hier ook een heleboel lieve mensen leren kennen. Je krijgt met bepaalde mensen zo'n speciale band dat het lijkt of je elkaar al jaren kent. Dit noemen ze dan... hartsvrienden! én hier ben ik ook enorm dankbaar voor.
Lieve bloggertjes, nogmaals dankjewel, want jullie liggen ook aan de basis van het succes van mijn blogje én van 2de verjaardag ervan.
Ik wil verhalen en gedichten schrijven, maar mijn hoofd is zo leeg Ik wil uren wandelen, maar mijn voeten doen zo'n pijn Ik wil van zoveel mensen houden, maar mijn hart is soms zo koud
Vakantie is... Elke morgen dag zeggen tegen de merel in de tuin. Verwonderd zijn over het leven in de wei naast de autoweg. Genieten van de zon op je neus. Margrieten plukken en er iemand mee verrassen. Beseffen dat je vele mensen echt graag ziet. Tijd maken voor een gesprek, een gesprek dat een ontmoeting wordt.
Vakantie hoeft niet in verre landen
Een oase van geluk ligt soms aan je voeten
En je stapt er blindelings overheen.
Je dorp of je straat, wordt een vakantieland,
als je ervaart hoe fijn het is
Om lief te hebben en bemind te worden !
Vakantie...
Het is het leven geweldig vinden, zonder goed te weten waarom
Het is opnieuw leren spelen.
Als een kind over de golven springen
Iemand laten genieten van de vreugde in je ogen !
Iemand blij maken met een vriendelijk woord of een schouderklop.
Een luisterend oor zijn voor hen die het nodig hebben !
Vakantie is...
Je laten meeslepen door een mooie film of rustige muziek.
Vakantie is loskomen, van alles wat je hebt en bent
is meer dan iemand tegenkomen of bij elkaar zijn. Je ontmoet niet zoveel mensen.
Ontmoeten heeft iets van verwondering en herkenning. De ander is antwoord of vraag op iets in jou.
Een echte ontmoeting raakt je, niet dat je alles moet zeggen tegen de ander, maar wel dat die ander jou iets mag zeggen of vragen.
Ontmoeten is de ander binnenlaten in het huis van jezelf, met het risico dat hij of zij ontdekt dat niet alles echt is in je huis dat je je soms anders voordoet dat je kwetsbaar bent en soms anderen napraat.
Iemand ontmoeten is Iemand binnenlaten in de binnenste cirkel van je leven. Hij zal vragen naar je ervaringen, gewoontes, gevoelens en opvattingen.
Pas als je de ander zo diep laat binnendringen, kun je van ontmoeting spreken.
Begin januari 2001 werd je voor de eerste maal opgenomen in het ziekenhuis, en je verbleef er toen tot begin maart.
Enkele weken later, we schrijven april 2001, zou dit voor de tweede maal gebeuren, enzou het ziekenhuis voorgoed je thuis worden.
Het was hard, je daar zo te zien, afhankelijk van alles en iedereen !
Ik weet nog..op een dag deed je teken om korter bij je te komen zodat ik je beter kon verstaan en je fluisterde...goesting...op aardbei.
Wij zijn er direct gaan halen en ook al mocht je geen fruit eten, vonden wij dat jouw wens moest vervuld worden. Ik zie het nog voor me..1 aardbei...in misschien wel 10 kleine stukjes verdeeld, en jouw ogen zoooooo blij toen je dat ene kleinestukje in je mond kreeg. 3 kleine stukjes heb je op gegeten, dus nog niet eens een halve aardbei...maar je was er zo gelukkig om.
Telkens toen we jou een bezoek brachten, samen met mama, zagen we dat het steeds meer en meer de slechte kant met je ging.
De dokter probeerde mama zo goed mogelijk in te lichten dat jij nooit meer naar huis zou kunnen én mogen komen, en mama was van dat ogenblik echt radeloos. Ze liethet zo weinig mogelijk aan je merken, en was erg moedig, maar...had zo'n verdriet.
Er was reeds lang van tevoren over gepraat door de dokters om u te laten overplaatsen naar het rustoord., omdat je al té lange tijd verbleef in het ziekenhuis, maar wij vonden dit geen goede zaak en vroegen dan ook alsjeblieft om uitstel.
Het mocht echter niet baten, papa, je moest en je zou op 7 juni overgeplaatst worden naar het rustoord.
Het zou zo ingrijpend voor jou zijn. Die verhuis van het ziekenhuis en met een ziekenwagen overgebracht worden naar het rustoord. Vreselijk...en dat in jouw toestand.
Wij, mama, mijn zus en ikzelf, wilden je dan ook graag verwelkomen toen je daar met de ziekenwagen aankwam, zodat je niet alleen in die nieuwe omgeving zou geweest zijn.
Verbazing alom toen wij in de kamer bij je waren. Daar waar je een maand niks meer gezegd had, zei je nu klaar en duidelijk onze naam, je lachte naar ons en zei dat je goed in je bed lag.
Echter ons geluk was van korte duur. Je was amper anderhalf uur in het rustoord toen je voor onze ogen overleed.
De reis was voor jou té veel geweest.
7 juni 2001 - 7 juni 2008...
Lieve papa, vandaag is het reeds 7 jaar dat je er niet meer bent, in ons hart echter leef je voor eeuwig, en blijven we de toffe herinneringen aan U, met ons meedragen.
Papa, morgen is het Vaderdag...en straks brengen we bloemen bij Jou, want daar hield je zo van.
eventjes...er tussenuit eventjes... lekker niksdoen eventjes... verstand op nul eventjes...tijd om te relaxen eventjes...heel veel tijd voor mezelf eventjes...zalige rust
Ik laat het bloggen even terzijde ik vind de tijd, noch de energie om andere bloggers te bezoeken, laat staan wat in de gastenboekjes te schrijven. Hoog tijd dus om mijn batterijtjes terug volledig op te laden.
Dag Wannes Dag mijn lieve blonde ventje dag kapoen , Dag Wannes, met de helderblauwe ogen dag mijn lieve, lieve JIJ
Zondag 18 mei 2008, was het niet alleen Jouw 2de verjaardag, maar werd je ook gedoopt. Tijdens de viering in de kerk kwam je grappig uit de hoek. Je begon op een leuke melodie spontaan te dansen. Iedereen genoot ervan en jouw guitige oogjes straalden. Zondag 18 mei 2008 was echt JOUW feest. Proficiat !
Nog even een mooie tekst uit de doopviering van Wannes
Je ogen, zijn er voor het licht. Voor het groen van de lente, het wit van de sneeuw, het grijs van de wolken, het blauw van de lucht, en dat je er veel mensen graag mee zou mogen zien.
Je oren, zijn er om lieve woorden te horen, maar ook het hulpgeroep van mensen die je nodig hebben.
Je mond, is er om lief te zijn voor mensen, voor woorden van hoop, belangstelling en bemoediging, en ook voor een gulle lach
Je handen, zijn er om zich te sluiten rond de mensen van wie je houdt, om te strelen en te genezen, en om het beste van jezelf te geven.
Je voeten, zijn er om te gaan naar plaatsen waar je wordt verwacht, en waar lieve mensen je graag zien komen.
Je krijgt een leven boordevol mogelijkheden. Het is je gegeven, het is een uitdaging. Maar hoe je ook leeft, hoe je ook groeit, hoe je ook denkt en hoe je voelt... Geef je leven een eigen kleur; Wij geven je liefde om mens te worden.
Vriendschap...het mooiste wat er bestaat... Aan al die vrienden die er steeds voor me zijn, een lief en gemeend woordje in mijn gastenboek, een lieve mail, een gezellige klets via de telefoon, draag ik het volgende lied op. Ik plaatste de tekst al eens eerder op mijn blogje, maar kon niet nalaten het ter gelegenheid van Moederdag nog eens te plaatsen, vooral omdat ik weet dat in vele moederharten dezer dagen, het gemis van een geliefd kind, enorm zal wegen.
Ik wil met deze tekst én lied, tonen dat vrienden, er steeds zijn voor elkaar ...ook als het even wat minder gaat...Geniet maar even mee...
Willeke Andre Hoe is 't ermee Goed, en met jou Wat heb ik je lang niet gezien Nee, veel te lang
We zien elkaar niet vaak, jij en ik Er gaan soms weken, maanden voorbij We hebben het te druk met onszelf Dat geldt voor jou en mij
We zien elkaar veel minder dan toen Hooguit zo'n twee of drie keer per jaar Maar ouwe liefde roest niet, je ziet We zijn weer bij elkaar
Vrienden blijven doen we altijd 't Spreekwoord zegt dat echte vriendschap niet slijt Je raakt het heel je leven niet meer kwijt 't Is 't mooiste hier op aarde en het houdt altijd z'n waarde Echte vrienden blijven doen we altijd 't Spreekwoord zegt dat echte vriendschap niet slijt Je raakt 't heel je leven niet meer kwijt
Echte vrienden voor 't leven Echte vrienden voor altijd
M'n dagboek ligt nu in 't ouwe huis Ook spiegelbeeld hangt daar op de gang Toen was ik de bruid is voorbij Wat was de winter lang
Dat waren mooie tijden, 't is waar Met jou zou ik ze graag overdoen Dat had ik niet willen missen, die tijd Voor geen miljoen (voor geen miljoen)
Vrienden blijven doen we altijd 't Spreekwoord zegt dat echte vriendschap niet slijt Je raakt het heel je leven niet meer kwijt 't Is 't mooiste hier op aarde en het houdt altijd z'n waarde Echte vrienden blijven doen we altijd 't Spreekwoord zegt dat echte vriendschap niet slijt Je raakt 't heel je leven niet meer kwijt
Echte vrienden blijf je heel je leven Echte vrienden blijf je heel je leven Echte vrienden voor 't leven Echte vrienden voor nu en altijd
Vrienden blijven doen we altijd 't Spreekwoord zegt dat echte vriendschap niet slijt Je raakt het heel je leven niet meer kwijt 't Is 't mooiste hier op aarde en het houdt altijd z'n waarde Echte vrienden blijven doen we altijd 't Spreekwoord zegt dat echte vriendschap niet slijt Je raakt 't heel je leven niet meer kwijt
't Spreekwoord zegt dat echte vriendschap niet slijt !!!
(naar de song van Willeke Alberti en André Van Duin) met de tekst van deze mooie song, die zo mooi verwoordt wat vriendschap inhoudt, wil ik nogmaals dank u zeggen aan die "echte vrienden" die er steeds zijn door dik en dun - ook al zien we elkaar nooit ! gewoon elkaar aanvoelen - die speciale band - is gewoon super en is het mooiste wat er bestaat !
Het Hallerbos heeft dezer dagen een prachtig blauw tapijt van geurige boshyacinten. Zalig om nu bij zo'n lekker weertje door het bos te wandelen, en de heerlijke geur van die blauwe bloemekes op te snuiven.
Ik, Inne, ging vandaag, samen met mijn mama en oma een wandeling maken.
en als je weet dat ik graag poseer ...ik koos er dan ook telkens een boomstam uit om even te rusten, en oma de kans te geven een foto van mij te nemen.
zie je het bloementapijt ?...en bovendien geurt het nog heerlijk ook
dada Oma, ik was eerst...en heb de plaats al ingenomen. Ik denk...moest oma hier naast mij op dat boomstammeke komen zitten dat ze nadien niet meer recht geraakt.
de zon die door de bomen haar stralen laat neerdalen, zorgt voor een "nevelig effect"
ziezo ik heb nog maar eens een stoeltje gevonden, midden tussen de bloemen, en dat mijn kleren daarvan vuil worden...dat kan me eigenlijk niet zo schelen. Alleen kleeft er nu hars aan mijn broek...en dat is minder leuk, dat vindt mijn mama toch
kiekeboe, mama en oma, nu waren jullie verschoten he dat ik hier zomaar kom piepen.
En terwijl ik hier dan toch ben, wil ik alle mensen op het blog van oma een heel fijn weekend wensen.
Laten wij voor elkaar een "open deur" zijn, een open deur waarlangs iedereen altijd weer naar binnen kan en dit op gelijk welk uur van de dag, of nacht. Dit betekent, dat wij ons hart openstellen voor elkaar er voor elkaar willen zijn, en elkaar steeds weer opnieuw nieuwe kansen moeten geven.
Laten wij een "open deur"zijn voor elkaar, niet enkel als het goed gaat maar ook als mensen in de put zitten en met zichzelf of hun problemen soms geen raad weten.
Enkel dan, en dan alleen kan men spreken van een "open deur" !
Wat kan er mooier zijn in het leven dan een fantastische reis te beleven
Het leven, is niets minder dan een treinreis een herhaling van opstappen en afstappen, gepeperd met ongelukken en aangename verrassingen bij sommige haltes; met enkele diepgaande teleurstellingen bij andere.
Bij onze geboorte, stappen we op de trein en ontmoeten we enkele personen van wie we denken dat ze altijd aan onze zijde zullen staan gedurende deze reis: onze ouders.
Spijtig genoeg is de waarheid anders zij zullen van de trein stappen ons achterlaten als wezen gehuld met hun liefde, vriendschap, en hun niet te vervangen gezelschap.
Wat niet in de weg staat dat andere personen op de trein zullen stappen personen die ons heel dierbaar zullen zijn.
Hier komen onze broers en zussen, onze grote liefde, onze kinderen en niet weg te denken, onze vrienden en vriendinnen. Van allen die opstappen op deze trein, zijn er enkele die deze reis beschouwen als een uitstap, andere zullen er enkel teleurstelling in vinden gedurende deze rit, nog anderen zullen door de wagons wandelen steeds bereid om andere te helpen die het nodig hebben.
Velen zullen bij het opstappen met een blijvende onwetendheid zitten, andere zullen voorbijgaan zonder dat we er ons van bewust zijn dat ze de zetel naast ons bezet hadden.
Het is vreemd vast te stellen dat enkele passagiers, die we lief hebben toch plaats nemen in een andere wagon dan de onze, waardoor zij ons verplichten deze reis te doen, gescheiden van hen.
Uiteraard is het ons niet opgelegd de wagons te doorlopen en op zoek te gaan naar dezen..! Hoewel..
Maar spijtig genoeg zullen we geen plaats kunnen nemen naast hen omdat er al andere deze plaats ingenomen hebben.
Onze reis moet nu eenmaal zo gebeuren, een reis gehuld met afgrijzen, dromen, fantasieën, hoop en het nemen van afscheid
Maar nooit met een terugkomst...
Laat ons daarom deze reis maken op de meest aangename manier.
Laat ons trachten, een zo goed mogelijke relatie met andere passagiers op te bouwen, en laat ons op zoek gaan naar het beste van eenieder.
Het grote mysterie uiteindelijk is, dat we nooit zullen weten welk station we zullen afstappen, en nog minder zullen weten, waar onze medereizigers of medepassagiers, gezeten op de stoel naast ons zullen uitstappen.
Onlangs nog hoorde ik mensen zeggen geef me nog 5 minuten tijd voor 100 dingen die ik niet deed.
Nog 5 minuten tijd
Omdat we dikwijls met mensen botsen, elkaar veroordelen en pijn doen, en zo moeilijk over onze trots heen kunnen stappen om te zeggen het spijt ons.
Nog 5 minuten tijd
Om ons gebrek aan dankbaarheid tegen over de mensen die ons liefhebben en ons hebben geleid op de weg van het leven vanaf de geboorte tot nu.
Nog 5 minuten tijd
Omdat we de wereld om ons heen zo ingewikkeld maken, de eenvoud van het leven verloren laten gaan, omdat we uit drang naar steeds meer, zo weinig genoegen nemen met wat ons geven is.
Een stoel met bloemen kaarten met zoenen hoofden met hoedjes handen vol toetjes fluiten en bellen en veel dank u wellen cadeaus met een lint voor een dierbaar kind dat iedereen zo super aardig vindt.
20 februari 2008
Fee is 4 jaar !
Joepie ! lieve schat Vandaag vieren wij feest, jouw feest ! gelukwensen van opa en oma dikke kus en een hele lieve warme knuffel
Geef me een traan in de palm van mijn hand ik zal ze koesteren en planten in het zand.
Geef me een lach rond die zachte lippen van jou toon me het geluk in die mooie ogen waar ik zo van hou kom samen met me dromen van zonsondergang tot de morgendauw
Geef me je zorgen zodat ik ze verwerk laat me ze omsluiten zoals een huis,kapel of kerk
Als ik iets had om mee te lachen en jij iets om mee te huilen weet dan, als echte vriend wil ik altijd met je ruilen!
Ingevolge de naderende carnavaldagen, wou ik nog graag eens een ode brengen aan het Carnaval 2006 - jaar dat wij hier in onze stad Halle de carnavalprinsen waren voor de senioren. Dit doe ik dan ook met de powerpoint die ik naar aanleiding hiervan maakte. U kan alles volgen, van de verkiezing, de aanstelling en het eigenlijke carnaval, zowel van de mini-prinsjes, de prins en de prinses, als van onszelf.
Opgepast : vergeet wel eerst de muziek van het blog (rechtsboven) niet uit te zetten.
Kijk de zon staat aan de hemel Dit is het einde van de nacht Ik was verdwaald in het donker Ik vond mijn weg terug op de tast Vroeger was ik rijk aan woorden Ik ben verstild, ik ben veranderd Maar mijn stem, mijn stem bleef branden Dit is het vuur, jij mag je warmen
Hoor de taal van mijn hart Hoor de taal van mijn hart Ook al klink ik soms gebroken Gebroken en verward Het is de taal van mijn hart
Ik heb mijn spiegelbeeld zien vallen Ik lag in stukken op de grond Ik heb mezelf leren kennen Als een held en als een hond En er is niet zoveel meer over Van al mijn tedere geweld Maar ik ken nu ook mijn slechte kanten En ik sta dichter bij mezelf
Ik zing de taal van mijn hart Hoor de taal van mijn hart Ook al klink ik soms gebroken Gebroken en verward Het is de taal van mijn hart
Ik ben te nemen of te laten Je mag van me houden Je mag me ook haten Ik ben wie ik ben Dit is mijn wereld Dit is mijn stem
Hoor de taal van mijn hart.
(Stef Bos)
prachtige tekst, kreeg hier een plaatsje omwille van dezelfde naam als mijn blogje. (eigen foto)
ik vraag ... de wolken,om je te dragen ik vraag... de regen,om je tranen weg te spoelen ik vraag... de zon,om je warmte te geven ik vraag... de sterren,om voor jou te schitteren ik vraag... de maan,om je pad te verlichten ik vraag... de engelen,om over jou te waken ik vraag ... God, om heel goed te zorgen voor de mensen waar ik heel veel om geef voor mijn familie , mijn vrienden,mijn lieve pc vrienden/innen maar ook God, voor de persoon die dit berichtje leest, want ook om hem/haar geef ik veel
Stil maar mijn kind, ik weet van je verdriet, huil nu maar uit; je hoeft niet flink te wezen, het zal wel duren, voor je wonden zijn genezen, ik weet het....
Stil maar mijn kind, ik weet wat je behoeft. Woorden van troost; die om geen uitleg vragen, een arm die steunt, en die je last helpt dragen, een hart wat meehuilt om wat jou bedroeft...
Stil maar mijn kind, de nacht gaat weer voorbij. Ik strooi het licht uit, waar jouw voeten lopen, ik doe de dichte deur weer voor je open. Ik ben er altijd, vertrouw maar op mij...
Stil maar mijn kind, ik geef je troost en moed. Meer dan een moeder aan een kind kan geven; Jouw naam staat in mijn handpalmen geschreven... Vertrouw op mij!...
Driekoningen Driekoningen geef mij een nieuwe hoed mijn oude is versleten mijn moeder mag het niet weten mijn vader heeft het geld op de rooster geteld!
Hallo, mag ik mij even voorstellen? Ik ben Klaproosje. geboren op 10 augustus heel wat jaartjes geleden, het kastanjebruine haar heeft ondertussen plaats gemaakt voor grijs :-)
ik ben afkomstig uit Vlaams Brabant, gehuwd en moeder van 4 kinderen, 2 zonen en 2 dochters , en trotse oma van 6 schatten van kleinkinderen: ik draag mijn gezin op handen! Mijn hobby’s zijn: muziek, koken, reizen, powerpoints maken, champagnecapsules verzamelen, talen leren en mijn blogje...eigenlijk kom ik tijd te kort om alles te doen wat ik graag doe!
Persoonlijk vraagje
Heb je mij wat persoonlijks te vertellen, klik hier
De Papaver of, zoals velen hem noemen, Klaproos, is een echte zomerse bloem. Met zijn felle rode kleur zie je hem vaak langs de wegen in grote getale staan.
wist je ? dat de zaadjes van de Papavers een zeer aangename en nootachtige smaak hebben en daardoor heel vaak gebruikt worden in brood en banket, onder de naam blauwmaanzaad.
Wat is de rol van de klaprozen (poppies)? Klaprozen bloeien als andere planten in de buurt dood zijn. Klaprozenzaden kunnen jarenlang op de grond liggen en pas beginnen groeien als de nabije planten en struiken weg zijn, bijvoorbeeld als de grond werd omgespit.
Natuurlijk was de grond rond de loopgraven in de Eerste Wereldoorlog grondig 'omgespit' door de gevechten en bombardementen. McCrae moet dan ook honderden klaprozen hebben zien bloeien toen hij in 1915 het gedicht schreef.
Maar de klaproos heeft nog een andere betekenis in In Flanders fields. Sommige klaprozen worden gebruikt om opium en morfine van te maken; morfine is een sterk verdovend middel dat vaak werd gebruikt om de pijn van verwonde soldaten te stillen - soms voor eeuwig. De laatste verzen We shall not sleep, though poppies grow / In Flanders fields duiden op de verdovende werking van morfine.
uit : in flanders fields.
Je zou zeggen dat ik een dromer ben, maar ik ben niet de enige... John Lennon -Imagine
Het geluk van je leven hangt af van de kwaliteit van je gedachten...zorg ervoor dat je er geen gedachten op na houdt die deugd en redelijkheid onwaardig zijn. Marcus Aurelius.
Sommige vrienden zijn als de schaduw. Je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf. Ze komen op als het donker is.
Dans alsof niemand naar je kijkt,
Werk alsof je het geld niet nodig hebt
Heb lief alsof je nooit gekwetst bent.
Laat je levensvreugde en je geluk niet afhangen van honderd en één futiliteiten !
Omdat we mensen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze Vrienden
Helaas bestaat er nog geen dagcrème tegen een chagrijnig gezicht.
Een musicus moet muziek maken, een kunstschilder moet schilderen, een dichter moet schrijven als hij vrede met zichzelf wil hebben. Wat een mens kan zijn, dat moet hij zijn. - Abraham Maslow -
wat het einde lijkt te zijn, is misschien wel een nieuw begin.
Iemand die bezig is met een heel ingewikkeld ding en dit goed doet, verliest nooit zijn zelfrespect. - George Bernard Shaw -
Kijk niet te veel achterom, het belet je in de toekomst te zien. (roosje)
Als je de waarheid vertelt, hoef je weinig te onthouden.
"Haat kan geen haat verdrijven; enkel liefde is daartoe in staat." (Martin Luther King)
Wie zegt dat wonderen niet bestaan, heeft jou nog nooit gezien.
Als ik verliefd ben, ben ik in de wolken, en doe ik aardig tegen iedereen. Alsof ik opnieuw geboren word. in de lentezon op het gras. Ik pluk madeliefjes en klaprozen en doe lief en schattig, alsof ik voor het eerst de wereld zie.
Een groot mens is hij, die nimmer zijn kinderhart verliest. Meng-tse
Als je bemint wil worden, wees dan beminnelijk !
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal.
Beoordeel dit blog
de sleutel tot het hart is altijd de liefde
Het leven is geen kleinigheid, maar het bestaat wel uit kleine dingen.
als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, verwoord ik mijn gevoel, als ik zeg, wat jij betekent, namelijk heel erg veel, als ik zeg, wat jij betekent, een heel belangrijk deel, als ik zeg, jij bent de reden, dat ik nog verder wil, als ik zeg, jij bent de reden, zonder jou is het maar kil, als ik zeg, dank jewel, gewoon omdat je er bent als ik zeg, dank je wel omdat ik je heb gekend, als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, dat is wat ik voel !
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
