Mooie gedichten krijgen hier een plaats. Indien u een gedicht zou vinden van "uw" hand , laat het mij dan weten - ik vermeld heel graag je naam eronder - of op eenvoudige vraag verwijder ik het.
Leef goed - lach vaak - maar vooral, heb veel lief !
"De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken."
Have I ever told you You're my best friend ?
Het hoeft niet altijd een grote ruiker te zijn, één bloem gegeven met een goed hart, zegt evenveel.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen. (F.Daels)
Op het pad der vriendschap bloeien de mooiste bloemen. Ze heten verdraagzaamheid, eerlijkheid, hulpvaardigheid en vertrouwen
Je bent er altijd voor me als ik je nodig heb en daarmee geef je me de moed om alleen door te gaan.
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
Zoals een bloem de zon nodig heeft om te bloeien, zo heeft de mens liefde nodig om mens te worden.
In een droom symboliseren klaprozen een periode van verleidingen en goede zaken, zij het dat dit uit instabiliteit voortkomt. Als u de geur van een klaproos ruikt zult u ten prooi vallen aan vleierij.
Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken.
Bloemen geef je niet met je handen maar met je hart.
Eén moment van vreugde verdrijft honderd momenten van verdriet.
Kijk rondom je en geniet...van al wat je hebt !
wie geduld heeft, heeft de tijd om te leven in de tijd
Geen grond is zo goed, als de grond van je hart !
Je weet pas wat je mist, als je iets dierbaars bent kwijt geraakt.
Ik heb je lief...in positief en negatief.
Wees niet jaloers op mensen met wie je toch niet zou willen ruilen.
Liefde is niet te koop, je ontvangt het uit vrije wil.
en daar een lekker kopje koffie of chocolademelk bij, mmmmmmmm heerlijk !
De mooiste dingen in het leven, zijn geen "dingen". De mooiste dingen in het leven, dat zijn mensen zoals JIJ.
"was ik maar een dichter dan kon ik "dichter" bij jou zijn, was ik maar het bloed dat door jouw lichaam stroomt, dan sliep ik in jouw hart en ik woonde in jouw hoofd, want ik "heb je lief" (uit ik heb je lief van Stef Bos)
Mooie teksten en gedichten, hebben altijd mijn aandacht genoten.
Daarom krijgen ze hier een ereplaats.
Kom en neem even rustig de tijd om hier te vertoeven.Veel plezier!
Net begonnen en... het is al zes uur ‘s avonds. Net aangekomen op maandag en het is al vrijdag. ... en de maand is al voorbij ... en het jaar is bijna voorbij. ... en al 40, 50 of 60 jaar van ons leven zijn voorbij. ... en we beseffen dat we onze ouders verloren hebben, vrienden. en we beseffen dat het te laat is om terug te gaan...
Dus... laten we toch proberen te genieten van de tijd die we nog hebben... Laten we niet stoppen met zoeken naar activiteiten die we leuk vinden... Laten we wat kleur in ons grijze bestaan zetten... Laten we lachen naar de kleine dingen van het leven. En toch moeten we rustig blijven genieten van deze tijd die we nog hebben. Laten we proberen de "na" te elimineren... Ik doe het daarna... Ik zeg daarna... Ik zal er later over nadenken... We laten alles achter voor later alsof "daarna" van ons is. Want wat we niet begrijpen is: daarna wordt de koffie koud... daarna veranderen de prioriteiten... daarna is de charme verbroken... daarna gaat de gezondheid voorbij... daarna worden de kinderen volwassen... daarna worden de ouders ouder... daarna worden de beloftes vergeten... daarna wordt de dag de nacht... daarna eindigt het leven... En dan is het vaak te laat... Dus... laten we niets achter voor later... Want ondertussen kunnen we de beste momenten verliezen, de beste ervaringen, beste vrienden, de beste familie... De dag is vandaag... Het moment is nu... We zijn niet meer op de leeftijd waarop we ons kunnen veroorloven om uit te stellen wat meteen gedaan moet worden. Laten we eens kijken of je tijd hebt om dit bericht te lezen en het daarna te delen.
Of misschien laat je hem achter voor "later".
En zul je het "nooit" delen...
Aan iedereen die langskomt lieve groet, zorg goed voor jezelf en al je dierbaren
Ook al zeggen we dikwijls...we moeten vooruit kijken, ben ik er zeker van dat ieder van jullie ook regelmatig in zijn gedachten even de klok terug draait ...doe ik ook...en daarbij dan zijn gedachten de vrije loop laat...en we daarbij dikwijls denken...zou ik niet beter dit ...of dat...gedaan hebben...
We zijn allemaal mensen die fouten maken en soms onbewust dingen doen die we echt niet wilden...of anders wilden aanpakken...maar soms hebben we geen andere keuze en doen we ongewild anderen pijn...
Daarom in deze Adventtijd even de volgende tekst...
Als Jij De Klok Terug Kon Draaien Als je in de tijd terug kon gaan Zou je dan veel meer liefde geven Had je anderen dan minder pijn gedaan?
Zou je wat anders gemaakt hebben van je leven Zou jij echt alles anders doen?
Geen koude stiltes meer, maar een troostend gebaar Gewoon lief zijn en veel meer tijd maken voor elkaar Meer ontspannen, en met een goed humeur ALLES doen met de glimlach, en zeker wat minder gezeur
Geen harde woorden, ze dienen immers tot niets! Maar meer vreugde, en zeker veel minder verdriet Wat minder ik en zeker MEER wij...
Als we de tijd terug konden draaien !!! Maar helaas...dat gaat niet we blikken vooruit en proberen alles anders te doen!!
lieve groet aan allen die hier langskomen blijf gezond en zorg goed voor jezelf en voor je dierbaren
Mensen verbinden dat was de slogan van "November Wereldmaand" hier in onze stad.
Onze stad...wou dé Lichtstad zijn op 27 - 28 - en 29 november van 19u tot 22 u en daarom werd ons gevraagd om een affiche met mooie tekst en een kaarsje of ledlamp voor het raam te plaatsen om op die manier te zorgen voor de verbinding tussen mensen...
De verbondenheid met elkaar was er, en heel wat mensen namen de tijd om tijdens een wandeling de teksten te komen lezen...
Mijn tekst lees je alvast hierboven...
Bij onze kinderen las ik de volgende teksten...
it's kind of fun to do the impossible
----
Jij..bent de reden van iemands lach
----
De zon en de regen laten samen alle mooie kleuren van het leven zien !
Vandaag, 11 november 2020, herdenken wij het einde van de Eerste Wereldoorlog, de oorlog die 102 jaar geleden zovele levens verwoestten.
duizend en duizend soldaten, duizend en duizend soldaten, altijd iemands vader, altijd iemands kind... (uit het lied van Duizend soldaten van Vermandere)
In Flanders Fields
In Flanders fields the poppies blow Between the crosses, row on row, That mark our place; and in the sky The larks, still bravely singing, fly Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago We lived, felt dawn, saw sunset glow, Loved, and were loved, and now we lie In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe: To you from failing hands we throw The torch; be yours to hold it high. If ye break faith with us who die We shall not sleep, though poppies grow In Flanders fields. John Mc Crae
De Canadese militaire arts John Mc Crae (1975-1918) deed dienst in een militair noodhospitaal in West-Vlaanderen (1914). Hij schreef tijdens de oorlog aan de Ijzer (1916) een ontroerend gedicht over de klaproos. Hij stuurde het naar het Engels maandblad "Punch". In de zomer van 1915 werd hij overgeplaatst naar de medische dienst in Frankrijk, waar hij in 1918 aan de gevolgen van long- en hersenvliesontsteking overleed. De klaproos werd o.a. door dat gedicht, het symbool van de gesneuvelden.
Op deze manier werd het gedicht in het volledige Britse Imperium en de Verenigde Staten het herkenningsteken van opoffering en strijd voor de vrede. De klaproos groeide uit tot het wereldwijde symbool van alle gesneuvelden. Tegenwoordig zie je op bijeenkomsten rond Allerheiligen nog steeds de Engelsen met een ' red poppy' in het knoopsgat
Het werd het bekendste gedicht over de eerste wereldoorlog
Hieronder, de vertaling van "In Flanders Fields"
In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij aan rij
die onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend
ook al hoor je ze nauwelijks te midden van hetkanongebulder aan de grond.
Wij zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden we nog, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
beminden en werden bemind en nu liggen we
in Vlaanderens velden
Neem ons gevecht met de vijand weer op:
Tot u gooien wij, met falende hand
de toorts; aan u om haar hoog te houden
Als gij breekt met ons die sterven
zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
Stil zou ik willen zijn vandaag en vertoeven en verwijlen bij zo velen die mij dierbaar zijn maar die rusten in de aarde, geborgen in de eeuwigheid van uw liefde.
Ik draag hun namen in mijn hart, en meer nog dan hun namen de herinnering aan wie ze zijn geweest…
Zij hebben van mij gehouden. Ik hield van hen. Zij hebben mij mede gemaakt tot wie ik ben… Zo talrijk zijn ze reeds…
Stil zou ik willen zijn vandaag en in die stilte - uw stilte - dankbaar toeven en verwijlen bij zo velen die mij dierbaar zijn en die rusten in de aarde.
Maar deze tekening en bijhorende tekst roept toch wel zeer blije herinneringen op...
Oma, Opa kijk eens even wat een grote pompoen Nee, hij is niet groen Nee, hij is niet blauw Maar hij zegt wel "hoeveel ik van je hou" hij is mooi oranje - geel en nu krijgen jullie kusjes héél, héél, héél erg veel!!!
van je grote kapoen
Onze 1ste oma- opadag van "onze grote kapoen" die ondertussen bijna 17 jaar is...
Dat zijn toch van die dingen die we in deze tijd nodig hebben,is het niet?
lieve groet aan iedereen die hier op bezoek komt zorg goed voor jezelf en allen die je lief zijn blijf gezond...
dit vond ik vanmorgen in mijn mailbox...even lachen moet kunnen...
UITGELEKT… NIEUWE MAATREGELEN. DINSDAG IN DE PERSCONFERENTIE
Mondmasker vanaf morgen verplicht voor de sterrenbeelden Maagd en Kreeft en voor alle Volvo-rijders, maar niet als ze blauwe sokken dragen
Het geldt ook alleen van 18.00 uur tot 23.00 uur, mits je met een Audi rijdt met een 17 op het kenteken.
Als je op een oneven huisnummer woont, krijg je een gratis mondmasker, tenzij je in een koophuis woont, of als je in Hellevoetsluis centrum woont, maar niet als je in Oudenhoorn woont…
Als de muur van je huis gestuced is, mag je niet naar buiten, tenzij het huis aan de rechterkant van de straat staat en je een cavia bezit, maar dit geldt niet als er een parkeerplaats voor ligt.
Als er meerdere parkeerplaatsen zijn, is de regeling helemaal niet van toepassing, tenzij er een invalidenparkeerplaats is, aangegeven met een blauw bord.
Op weekdagen mogen vrouwen alleen het huis verlaten als ze getrouwd zijn, maar niet als ze kinderen hebben, tenzij er minstens twee kinderen van hetzelfde geslacht zijn, maar het leeftijdsverschil niet groter is dan twee jaar. Bent u ongesteld, blijf dan binnen. De regel is niet van toepassing op kinderen tussen 5 en 12 jaar.
Morgen dan weer de afspraken regels voor de komende dagen.. Overigens: bovenstaande regels gelden alleen voor 20 tot 60 jarigen, mits ze tussen 1m60 en 1m75 zijn. Anders is precies het tegenovergestelde waar, tenzij ze donker haar hebben. Dit om alle onduidelijkheden te voorkomen !
Alleen samen krijgen we door strikte opvolging deze erg vervelende griep met nare bijwerkingen onder controle...
Moest ge er niet aan uit geraken !!!...je bent niet de enige
Het nadert zo stilaan de periode van Halloween... Niet dat ik er aan meedoe want ik haat al dat gedoe...
Halloween tijd, is Pompoenentijd... Pompoenen...je ziet ze overal verschijnen, gewoon als versiering met een pot Asters of Chrysanten ernaast, maar ook uitgesneden "spookpompoenen" waar dan theelichtjes in gezet worden.
Wij hebben al onze pompoenen geoogst...hier zie je er al een klein deeltje van (de grootste) en elk jaar zegt mijn man...dit jaar zet ik minder plantjes... maar ze leverden heel wat meer op dan andere jaren, gevolg...er zijn er zo'n 21... Buiten er uitdelen aan de kinderen, en familie, zal er ten huize Klaproosje heel wat soep en ovenschotels gemaakt worden...
lieve groet aan iedereen hou het veilig en gezond Cecile
Vandaag 5 oktober is het de dag van de leerkracht en willen we hen toch ook eventjes in de bloemetjes zetten... De afgelopen maanden hadden ze het echt niet makkelijk met "dat les geven" omwille van die corona toestanden...Alles moest op afstand gebeuren...het schermke verdeeld in evenveel vakjes als er kinderen in de klas zitten...in elk vakje een kinderhoofdje... en dat zo voor enkele uren...iedereen proberen te begrijpen en te helpen...niet makkelijk...
dus...
voor die inzet
de motivatie
de gedrevenheid
de expertise
enthousiasme
geduld...
het steeds blijven geloven in het talent van ieder kind
Elk jaar, meestal 1ste weekend van oktober, zijn er bij de plaatselijke fruittelers, zelfplukdagen.
Dat is voor ons de gelegenheid om eens uit "ons kot" te komen en een voorraad appelen in te slaan, die dan gebruikt worden om allerlei lekkers mee te maken…,appelmoes, taart, appelcake,te verwerken in een slaatje of natuurlijk als gezond tussendoortje...de rest mag je zelf aanvullen 😊
Je kan het al raden…wij vanmorgen op weg om lekkere appelen te plukken…
Iedereen neemt zelf kisten en/of zakken mee, die worden dan ter plaatse gewogen worden vooraleer je naar de boomgaard mag gaan én daar dan een rij aangewezen krijgt en…het plukken kan beginnen. Alles heel veilig, want…niemand krijgt dezelfde rij toegewezen…
Anders dan andere jaren…ja, want het is coronatijd he…mondmaskers op, handen ontsmetten, kruiwagens die ter beschikking staan om kisten of zakken op te plaatsen worden schoongemaakt en handvaten ontsmet…er wordt gewezen op “het afstand houden”…maar…het geeft toch een raar beeld hoor als je iedereen met een mondmasker in de boomgaard ziet… zo onwezenlijk allemaal.
De appelen, “Jonagold” zijn dit jaar bijzonder goed gelukt. De takken hingen zwaarbeladen vol en de appels lachten ons met hun rode blozende wangetjes toe… in een mum van tijd (15 minuten) hadden we de nodige voorraad geplukt…
Het resultaat liet niet lang op zich wachten…2 kommen appelmoes gemaakt en…een appeltaart gebakken…
Je zal je waarschijnlijk al de vraag gesteld hebben, waar zit ze nu...
de enige reden is...heel weinig tot geen inspiratie...
Dat is voor het schermke komen zitten...en echt geen woord op kunnen zetten...alles vastgeroest...herfst in mijn hoofd hahaha...
Nochtans als ik 's avonds in mijn bed lig en de slaap niet kan vatten dan komen de zinnen en het verhaal vanzelf....maar bij het opstaan is alles met de ochtendgrijs verdwenen...
Ik vind het zelf heel erg vervelend want ik wil hier op Seniorennet zeker niet afhaken... In deze tijd van die vervelende grote C...die iedereen haat...hebben we het contact meer dan nodig...
Maar...ik ben al superblij dat ik hier iedereen vandaag een lieve groet kan komen brengen.
Maak het goed en hou jullie gezond...
Cecile.
en of je het nu gelooft of niet...net toen ik mijn tekst wou opslaan, klikte ik op verkeerd knopje en kon met gans mijn epistel (of toch bijna helemaal) herbeginnen...
Als je je rot voelt zielig, alleen of gekrenkt kijk dan in de spiegel en zeg tegen jezelf: "je bent veel meer dan je denkt".
Kijk altijd naar de zonnebloem Die keert zich naar het licht En heeft van alle bloemen, het zonnigste gezicht En als het nu eens donker is Zo'n grijze grauwe nacht Kijk dan weer naar de zonnebloem Die geeft je nieuwe kracht
Wie een hand geeft, ontvangt een hand Wie zijn hart opent, ontvangt ontvankelijkheid
Wie een glimlach schenkt, ontvangt er een terug. Wie interesse uitstraalt, die krijgt interesse. Wie omziet naar een ander, zal zelf worden gezien.
Waar mensen zorgen hebben om elkaar, daar wordt de draagbaarheid sterker. Wie over en weer leeft zolang het kan, die ontvangt meer leven.
Liefde is durven dromen van de warme zonneschijn. In een huis van samenwonen, veilig en gelukkig zijn. Blijven gaan met nieuwe ogen, zien wat niemand anders ziet.
Tranen huilen, tranen drogen en weer verder met een lied. Telkens weer elkaar ontmoeten, niet verdwalen in de nacht. Handen die je warm begroeten, Woorden waarop word gewacht
Het is gewoon niet voor te stellen, Je moet met een mobieltje bellen, Je kunt er ook een tekst op lezen Je moet altijd bereikbaar wezen En dat kan dus niet gewoon Met een vaste telefoon. Wil je een treinkaartje kopen, Nee, niet naar de balie lopen, Daar is niemand meer te zien, je kaartje komt uit een machien. Je moet dan overal op drukken in de hoop dat het zal lukken. Pure zenuwsloperij, achter jou zie je een rij kwaad en tandenknarsend staan, want de trein komt er al aan. Bij de bank wordt er geen geld netjes voor je uitgeteld. Want dat is tegen de cultuur, nee je geld komt uit de muur. Als je maar de code kent, anders krijg je nóg geen cent. Om je nog meer te plezieren, mag je internetbankieren Allemaal voor jouw gemak, alles onder eigen dak. Niemand die er ooit om vroeg: blijkbaar is het nooit genoeg. Man, man, man wat een geploeter, alles moet met een computer Anders doe je echt niet mee. Op www en punt be
vind je alle informatie, wie behoed je voor frustratie? Als dat ding het dan niet doet, dan word je toch niet goed. Maar dan roept men dat je boft, je hebt immers Microsoft.
Ach, je gaat er onderdoor, je raakt gewoonweg buiten spoor. Nee het is geen kleinigheid, oud worden in deze tijd.
Mijn gedachten gingen vandaag uit naar de gruwelijke aanslagen van 11/09/2001... alweer 19 jaar geleden, MAAR ...nog zo fris in mijn geheugen!
Ik weet nog precies waar ik was toen ik het vreselijke nieuws daarover vernam... even na 15 uur...speciale nieuwsuitzending...ik reed op dat moment op de "de Frélaan in Ukkel" en heb me aan de kant moeten zetten omdat ik trilde over gans mijn lichaam...ongeloof...van...dit kan toch niet ! dingen die nooit uit een mens zijn geheugen gewist worden...
Nine eleven...de dag waarop de wereld voorgoed veranderde...
- hello Opa, top dat je nu ook een tablet hebt ! Hoef ik niet meer zelf langs te komen om je te groeten.
Hey, ja, je ziet he dat je opa mee is met zijn tijd.
- Super cool, opa! Zou je voortaan mijn zakgeld ook via internetbankieren willen overmaken?
Nu je er zelf over begint, ik heb een beter plan. Ik heb vorige week een scanner gekocht. Ik zal elke week een briefje van 100 euro inscannen en e-mailen. Jij kan het dan downloaden en uitprinten. Denk je dat dat genoeg is?
Vele groetjes en dikke zoen, je opa
p.s. dit logje naar aanleiding van de poll deze week hier op Seniorennet...
Ook al zitten we nog altijd midden de "coronacrisis" laten we toch proberen in elke dag het positieve te zien Pin je vast aan alles wat je beetje blij kan maken een vlinder, mooie bloem, een mooie song, een mooi boek een onverwacht telefoontje... de glimlach achter een mondmasker... vele kleine dingen geven de kracht om deze tijd door te komen.
Kleine vlinder vlieg, Fladder naar omhoog, Ver weg naar de regenboog ik kijk hoe je wegvliegt hier vandaan En wenste dat ik met je mee kon gaan, Naar de mooie kleurenpracht Die daar boven op je wacht. Zachtjes en toch nog vlug Kom je van die verre reis terug. Brengt prachtige kleuren met je mee Voor iedereen hier beneden.
Onverwacht, zonder geluid Kwam je heel eventjes zitten op mijn huid. Streelde mijn wangen toen heel zacht Alsof je wist, er wordt op mij gewacht. Ik word steeds weer vrolijk en blij door jou Dat is kleine vlinder, waarom ik van vlinders hou.
Verder breng je troost aan mensen Die het nodig hebben, zachtjes wensen. Je brengt een glimlach op ieders gezicht Die voor jouw schoonheid, vrolijkheid is gezwicht. Vlieg, kleine vlinder, over de allerhoogste toppen Van bloem tot bloem, open hun tere knoppen. Breng iedereen wat je bent voor mij Maak ook hun leven wat vrolijker en blij.
Dus vlieg, fladder, dans kleine vlinder de wereld rond Open vele mensenharten, maak hun hart gezond.
(auteur onbekend)
deze Koninginnepage kwam hier gisteren neerstrijken op onze vlinderstruik...het heeft me heel wat moeite gekost om te kunnen fotograferen (foto is wat donker) want bij het minste wat er bewoog was ie weer weg.
een ijsje kan lekker zijn en voor verfrissing zorgen maar... wat we nu zeker nodig hebben is liters en liters water vind je het puur niet lekker...een schijfje citroen, limoen of appelsien toevoegen, dat je even van tevoren in de diepvriezer stak en meteen dienst doet als ijsblokje... kan het verschil maken... koude thee, of koffie (zelfs warme) geeft nu ook het nodige vocht dat we zo nodig hebben bij deze temperaturen...
het is momenteel echt wel bakken en braden de thermometer toont (en die hangt in de schaduw) 41 graden...
Samen… lopen we vlugger Samen…begrijpen we beter Samen…klinken we luider Samen… horen we meer Samen… kijken we verder Samen…verdragen we meer pijn Samen…denken we beter na Samen… kunnen we meer Samen…heeft het meer zin Samen…hebben we een groter HART
Is…SAMEN een droom ? Of kunnen we het werkelijk allemaal SAMEN ?
Moeder Aarde fluisterde jullie iets toe maar jullie luisterden niet, Pacha Mama schreeuwde het uit maar er waren blijkbaar andere prioriteiten. En toen werd ik geboren … Corona, niet om jullie te straffen, eerder om jullie wakker te schudden.
Grootschalige overstromingen deden jullie niet luisteren, Opflakkerende bossen openden jullie ogen niet, Angstaanjagende tornado’s waren geen signaal.
Terwijl de vissen in de zee sterven door plastic- en watervervuiling, terwijl gletsjers in een alarmeren tempo smelten en er ernstige droogte heerst, luisteren jullie nog steeds niet naar wat de aarde wil vertellen.
Jullie gaan gewoon door met jullie eigen leven. De nieuwste iPhone is blijkbaar belangrijker dan wat de aarde ons probeert te vertellen…
Maar ik kom nu naar jullie toe. Ik heb het traject van de hele wereld stilgelegd. Ik heb jullie eindelijk doen luisteren, Ik heb jullie in jullie huis doen vluchten,
Jullie zijn vandaag net als de aarde… Jullie denken enkel nog aan je eigen overleven. Hoe voelt dat aan?
Ik geef jullie koorts… omdat de aarde in brand staat; Ik geef jullie ademhalingsklachten… omdat de atmosfeer totaal vervuild is; Ik maak jullie kwetsbaar … net zoals Moeder Aarde.
Ik neem jullie comfort af, jullie vrijheid, en nu...
De wereld krijgt beter luchtkwaliteit… de hemel is helderblauw omdat de fabrieken hun gassen niet loslaten in de atmosfeer.
Denk eens na over wat belangrijk is in je leven.
Nogmaals, ik kom je niet straffen, ik kom je helpen om wakker te worden.
Wanneer alles voorbij is, wanneer ik vertrokken zal zijn … luister dan naar Moeder Aarde. Draag zorg voor de natuur … Zorg ervoor dat ik nooit meer terug moet komen.
Hoogachtend, het Corona Virus
p.s. deze tekst vond ik vanmorgen in mijn mailbox en wou hem graag met jullie allen delen... want het is al 5 over 12!!
MAAR...sommigen doen maar verder, alsof er niks aan de hand is. Dagelijks lees je het in de krant of hoor je op radio en televisie negatieve berichten over feestjes die stilgelegd moeten worden. De boetes die ze krijgen zijn nog niet hoog genoeg én... dienen dringend naar oog- en oorarts te gaan.
maar ik vond het toch verstandig om een fiets erbij te kopen. Ik kreeg 2 ogen om te zien de bloesems van de mei
toch kocht ik er van lieverlee een fototoestel bij. ik kocht ook nog een autootje dat gaat van brom brom brom daar rij ik mee van hier naar daar en ook het hoekje om.
Wat gek, de dieren doen dat niet en daarom krijgt de slak die rustig over 't tuinpad schuift ook nooit een hart-attack.
op 27 juli 2006…ondertussen al 14 jaar geleden…zette ik hier mijn eerste krabbeltjes op Seniorennet...
Het begon allemaal met veel enthousiasme, maar tegelijkertijd vroeg ik me ook af wat ik hier elke dag, of toch regelmatig, zou komen vertellen…wie dit allemaal zou komen lezen en wat de reactie op dit alles zou zijn van de andere bloggers.
In die 14 jaar heb ik hier heel wat mensen leren kennen, vriendschappen opgebouwd én dankzij de jaarlijkse meetings die Frieda voor ons regelde, heel wat mensen achter die blogs ook echt ontmoet. Wat was dit telkens een blij weerzien !
Ik weet het, ik ben nu ook geruime tijd afwezig geweest en toch voelde het na al die tijd of ik nooit weg was geweest…Ik denk dat ieder van ons weleens een periode heeft van…ik heb geen zin…ik weet niet meer wat schrijven…en toch is de drang om er terug bij te horen én terug op de blogs van al die mensen die je zo vertrouwd zijn, te gaan lezen.
Ieder van ons tracht in zijn blog een stukje van zichzelf te leggen, en je krijgt het gevoel dat je mee beweegt in zijn/haar wereldje. Dat zijn dé dingen die het bloggen zo mooi maken. Ondanks de afstand in km. je elkaar toch nabij kan zijn. De steun (zij het dan virtueel) en een lief woord in het gastenboek, kan voor een mens zoveel betekenen…zeker in deze coronatijd waarin voor vele mensen Seniorennet zo ongeveer het enige sociale contact is.
Lieve mensen, dankjewel voor die 14 jaar…
Ik koester de warme menselijkheid en de vriendelijkheid die ik hier mag ontvangen.
Ik ging vandaag even terug in mijn geheugen…in de tijd toen ik nog voor een grote firma werkzaam was (lang geleden😊) en waar we regelmatig opleiding kregen… of noem het bijscholing van hoe het wel… en niet moest zijn.
Zo werd er heel veel gesproken over HE CO BE en GA LE CO…”het contact behouden” en “garder le contact”…bijscholingen waren tot vervelens toe altijd in de 2 landstalen, goed voor ons want wij werden slimmer 😊
De belangrijkheid van “het contact behouden” werd steeds naar voor geschoven, omdat we zonder dat contact niet konden werken…omgaan met mensen…het was een droom job en superleuk… je kreeg heel veel vriendschap…hun vertrouwen… maar aandacht en interesse in wat zij te vertellen hadden was super belangrijk…
Contact behouden = vertrouwen kweken…
Waarom ik dit allemaal vertel…wel omdat ik vind dat het er in deze vervelende Coronatijd ook om draait…HE CO BE…het contact “blijven” behouden met al de mensen om je heen…of veraf…
Het kan zo’n plezier doen om van iemand regelmatig een telefoontje…whatsapp berichtje te krijgen of mekaar eens te zien via skype…dit zeker voor mensen die alleenstaand zijn, minder mobiel of waarvan de familie heel ver woont of zelfs in het buitenland verblijft…
En daarom is het contact hier via Seniorennet ook zo belangrijk…hier krijg je ook de kans om elkaar eens op te zoeken…enkele woordjes te krabbelen 😊 op het blog…om zo te laten weten…ik ben je niet vergeten…
tijd waarin velen onder ons andere regios opzoeken...dit kan in eigen land of... kennis maken met andere culturen... zovele mensen ontmoeten, eniedermet zijn eigenheid én eigen taal...
maar één ding blijft overal hetzelfde en dat is ...
de GLIMLACH van een mens
vergeet dus niet eenieder die je ontmoet, jouw liefste glimlach te schenken
en zelfs achter een mondmasker
zie je de lachende ogen
dus GLIMLACH
Lach met heel je hart, het kost je helemaal niks extra!
Redelijk vroeg uit de veren vanmorgen, want met dit warme weer komt er van slapen niet veel in huis…
Een mens probeert de leefruimte en kamers zo koel mogelijk te houden, maar met de temperaturen van afgelopen dagen, en zeker gisteren toen het kwik op de middag 36° in de schaduw aanwees, is dit niet zo makkelijk...gisteravond was het rond half twaalf nog 24 graden en in de keuken stond de thermometer nog op 26°... De ventilators doen hun werk (zou nu niet zo ideaal zijn naar het schijnt…maar vermits we hier in onze eigen bubbel van 2 zitten)...en het muggengaas, voor deuren en ramen, zorgt ervoor dat we geen ongewenste gasten krijgen die je 's morgens laten opstaan met allerlei bultjes die verschrikkelijk jeuken, of je er laten uitzien als een buitenaards wezen...hihi
Vanmorgen ...na het ontbijt...was ik direct klaarwakker... Mijn man kwam met de melding dat een groot deel van de krieken rijp waren en hij ze ging plukken... Vandaag??? in zo'n hitte confituur maken? No way…dat zal wel voor andere dag zijn als het hier wat koeler is…
Het argument…ja maar, anders worden al de vruchtjes slecht en hebben we er niks aan ... Gevolg...er werden deze voormiddag krieken geplukt (eerste deeltje toch want er wachten er nog grote hoeveelheid) en nadien vakkundig ontpit…en…zaten we zo direct onder de rode sproetjes...indiaantje spelen…of…het begin van de mazelen?...Tja, na 4 kilo zag het er beetje zo uit.De ontpitte kriekjes werden per ½ kilogram ingevroren en de confituur maken?
Dat zal gebeuren als het niet meer zo heet is…
En nu...is het rust...even hier op seniorennet en genieten van een fris glaasje bubbels…ik hoor je al denken…zit die nu aan de champagne??? ..nee hoor…een glaasje water 😊 kan ook heerlijk zijn…heb het wel eventjes verdiend, is het niet?
Een vraag, die we de laatste periode wel meer dan eens zullen gehoord hebben, en dan zeker wanneer we een telefoontje deden... ( het enige wat we op dat moment hadden)... voor mensen van onze leeftijd was het net of we waren opgesloten…Ja, wij behoren immers tot de meest kwetsbare categorie en zeker als je al verzwakt immuunsysteem hebt…
Niet bij elkaar op bezoek…enkel en alleen maar essentiële verplaatsingen…je kinderen, kleinkinderen en familie moeten missen… het vreet aan een mens.
En dan...eindelijk blij dat we terug stilletjes aan mogen buitenkomen…ieder in zijn eigen bubbel…moeilijk in het begin om te kiezen wie??? Zeker als je groter gezin hebt…je kan immers toch niemand van je eigen gezin uitsluiten!
Week na week beetje meer vrijheid en buitenkomen om te wandelen, boodschappen te doen…mensen te ontmoeten én…op veilige afstand…een praatje te maken…
Wel, hoe gaat het met jou... Alles goed met Jou... Ja hoor, met mij alles goed...alleen… en dan…komt meestal het verhaal.
Hoe gaat het nu ECHT met jou?...
Dit is toch wel een beetje een andere vraagstelling, want de vraagsteller vermoed dat er toch wel wat meer aan de hand was en wil graag het verhaal horen. Ook de manier waarop we elkaar groeten na enige afwezigheid, kan erop wijzen dat we ECHT wel nood hebben aan een echte babbel, en dan is een luisterend oor meer dan welkom! Wanneer we elkaar kennen , neen niet oppervlakkig, maar ECHT kennen, dan voelen we wel heel snel wanneer de ander wat kwijt wil...eenzaamheid, pijn of verdriet om geliefden die wegvielen.. Een enkele blik kan soms volstaan. Het voelt dan enorm goed wanneer we zo iemand ontmoeten met een luisterend oor...iemand die het woord tijd" nog kent en niet de ganse tijd terwijl je aan het vertellen bent, naar de klok zit te kijken of af en toe met een excuus komt dat hij dit of dat nog moet doen en dringend doormoet.
Het kan voor een mens zo helend zijn en verlossend om "zijn ei" eens kwijt te raken. Op zo'n momenten voelen we ons zo verbonden met de ander... Dat vertrouwen moeten we dan ook nooit beschamen! Het is immers dat kleine duwke in de rug dat we nodig hebben om voort te kunnen...het geeft vleugels aan iemand die in het diepe dal zat...
Denken we daar aan, als we de vraag stellen, of...zelf krijgen... Hey, en hoe gaat het nu ...ECHT...met jou? Ik...heb tijd...vertel het maar!
Nu ons in deze coronatijd zoveel dingen ontzegt worden,
zoals ..elkaar geen hand geven...
niet knuffelen of een kus geven...
afstand houden...
verplicht dit en verplicht dat...
zijn de "kleine" lichtpuntjes nog van "groter" belang...Je hoeft ze inderdaad niet te zoeken...soms zijn ze er zomaar...maar...je moet zelf ook wel een beetje moeite doen en het willen zien...
Zie de wereld anders...ontdek terug wat we vergeten waren...alles leek zo vanzelfsprekend...geen tijd hebben voor mekaar...hollen van hier naar daar...en nu...
Kijk wat er elke dag voor je ogen gebeurt met de natuur... de fladderende vlinders en zoemende bijen of hommels,...vandaag een bloem in knop en morgen...diezelfde bloem die je laat genieten van al haar kleurenpracht...
Kleine dingen...maar iets wat je gelukkig maakt...besef dat we mekaar nodig hebben...nu meer dan ooit...wees een lichtpuntje voor jezelf...maar vooral ook voor de ander...
In het begin van de week zijn we nog niet goed wakker
en komen maar heel traag op gang,
want…we staan weeral voor een nieuwe werkweek
Op Woensdag zijn we al een tikkeltje opgewekter,
Want…we zijn reeds halfweg
Op Vrijdag zijn we zo blij omdat er weer een heerlijk weekend voor de deur staat…
Maar…we vergeten dat we op die manier ons humeur voor een deel ons leven laten bepalen, ons zelf dikwijls ongelukkig maken en…dat het leven zo snel voorbij gaat,
zonder er “echt” van te kunnen genieten…
Het weer is evenzo een hinderpaal…
Schijnt de zon… dan zijn we vrolijk
Regent het, dan zijn we eerder geneigd om alles negatief te zien.
We maken het onszelf dikwijls zo moeilijk om elke dag “een beetje” gelukkig te zijn
omdat we ons onderuit laten halen door omstandigheden van buitenaf!!
Hallo, mag ik mij even voorstellen? Ik ben Klaproosje. geboren op 10 augustus heel wat jaartjes geleden, het kastanjebruine haar heeft ondertussen plaats gemaakt voor grijs :-)
ik ben afkomstig uit Vlaams Brabant, gehuwd en moeder van 4 kinderen, 2 zonen en 2 dochters , en trotse oma van 6 schatten van kleinkinderen: ik draag mijn gezin op handen! Mijn hobby’s zijn: muziek, koken, reizen, powerpoints maken, champagnecapsules verzamelen, talen leren en mijn blogje...eigenlijk kom ik tijd te kort om alles te doen wat ik graag doe!
Persoonlijk vraagje
Heb je mij wat persoonlijks te vertellen, klik hier
De Papaver of, zoals velen hem noemen, Klaproos, is een echte zomerse bloem. Met zijn felle rode kleur zie je hem vaak langs de wegen in grote getale staan.
wist je ? dat de zaadjes van de Papavers een zeer aangename en nootachtige smaak hebben en daardoor heel vaak gebruikt worden in brood en banket, onder de naam blauwmaanzaad.
Wat is de rol van de klaprozen (poppies)? Klaprozen bloeien als andere planten in de buurt dood zijn. Klaprozenzaden kunnen jarenlang op de grond liggen en pas beginnen groeien als de nabije planten en struiken weg zijn, bijvoorbeeld als de grond werd omgespit.
Natuurlijk was de grond rond de loopgraven in de Eerste Wereldoorlog grondig 'omgespit' door de gevechten en bombardementen. McCrae moet dan ook honderden klaprozen hebben zien bloeien toen hij in 1915 het gedicht schreef.
Maar de klaproos heeft nog een andere betekenis in In Flanders fields. Sommige klaprozen worden gebruikt om opium en morfine van te maken; morfine is een sterk verdovend middel dat vaak werd gebruikt om de pijn van verwonde soldaten te stillen - soms voor eeuwig. De laatste verzen We shall not sleep, though poppies grow / In Flanders fields duiden op de verdovende werking van morfine.
uit : in flanders fields.
Je zou zeggen dat ik een dromer ben, maar ik ben niet de enige... John Lennon -Imagine
Het geluk van je leven hangt af van de kwaliteit van je gedachten...zorg ervoor dat je er geen gedachten op na houdt die deugd en redelijkheid onwaardig zijn. Marcus Aurelius.
Sommige vrienden zijn als de schaduw. Je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf. Ze komen op als het donker is.
Dans alsof niemand naar je kijkt,
Werk alsof je het geld niet nodig hebt
Heb lief alsof je nooit gekwetst bent.
Laat je levensvreugde en je geluk niet afhangen van honderd en één futiliteiten !
Omdat we mensen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze Vrienden
Helaas bestaat er nog geen dagcrème tegen een chagrijnig gezicht.
Een musicus moet muziek maken, een kunstschilder moet schilderen, een dichter moet schrijven als hij vrede met zichzelf wil hebben. Wat een mens kan zijn, dat moet hij zijn. - Abraham Maslow -
wat het einde lijkt te zijn, is misschien wel een nieuw begin.
Iemand die bezig is met een heel ingewikkeld ding en dit goed doet, verliest nooit zijn zelfrespect. - George Bernard Shaw -
Kijk niet te veel achterom, het belet je in de toekomst te zien. (roosje)
Als je de waarheid vertelt, hoef je weinig te onthouden.
"Haat kan geen haat verdrijven; enkel liefde is daartoe in staat." (Martin Luther King)
Wie zegt dat wonderen niet bestaan, heeft jou nog nooit gezien.
Als ik verliefd ben, ben ik in de wolken, en doe ik aardig tegen iedereen. Alsof ik opnieuw geboren word. in de lentezon op het gras. Ik pluk madeliefjes en klaprozen en doe lief en schattig, alsof ik voor het eerst de wereld zie.
Een groot mens is hij, die nimmer zijn kinderhart verliest. Meng-tse
Als je bemint wil worden, wees dan beminnelijk !
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal.
Beoordeel dit blog
de sleutel tot het hart is altijd de liefde
Het leven is geen kleinigheid, maar het bestaat wel uit kleine dingen.
als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, verwoord ik mijn gevoel, als ik zeg, wat jij betekent, namelijk heel erg veel, als ik zeg, wat jij betekent, een heel belangrijk deel, als ik zeg, jij bent de reden, dat ik nog verder wil, als ik zeg, jij bent de reden, zonder jou is het maar kil, als ik zeg, dank jewel, gewoon omdat je er bent als ik zeg, dank je wel omdat ik je heb gekend, als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, dat is wat ik voel !
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
