Mooie gedichten krijgen hier een plaats. Indien u een gedicht zou vinden van "uw" hand , laat het mij dan weten - ik vermeld heel graag je naam eronder - of op eenvoudige vraag verwijder ik het.
Leef goed - lach vaak - maar vooral, heb veel lief !
"De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken."
Have I ever told you You're my best friend ?
Het hoeft niet altijd een grote ruiker te zijn, één bloem gegeven met een goed hart, zegt evenveel.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen. (F.Daels)
Op het pad der vriendschap bloeien de mooiste bloemen. Ze heten verdraagzaamheid, eerlijkheid, hulpvaardigheid en vertrouwen
Je bent er altijd voor me als ik je nodig heb en daarmee geef je me de moed om alleen door te gaan.
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
Zoals een bloem de zon nodig heeft om te bloeien, zo heeft de mens liefde nodig om mens te worden.
In een droom symboliseren klaprozen een periode van verleidingen en goede zaken, zij het dat dit uit instabiliteit voortkomt. Als u de geur van een klaproos ruikt zult u ten prooi vallen aan vleierij.
Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken.
Bloemen geef je niet met je handen maar met je hart.
Eén moment van vreugde verdrijft honderd momenten van verdriet.
Kijk rondom je en geniet...van al wat je hebt !
wie geduld heeft, heeft de tijd om te leven in de tijd
Geen grond is zo goed, als de grond van je hart !
Je weet pas wat je mist, als je iets dierbaars bent kwijt geraakt.
Ik heb je lief...in positief en negatief.
Wees niet jaloers op mensen met wie je toch niet zou willen ruilen.
Liefde is niet te koop, je ontvangt het uit vrije wil.
en daar een lekker kopje koffie of chocolademelk bij, mmmmmmmm heerlijk !
De mooiste dingen in het leven, zijn geen "dingen". De mooiste dingen in het leven, dat zijn mensen zoals JIJ.
"was ik maar een dichter dan kon ik "dichter" bij jou zijn, was ik maar het bloed dat door jouw lichaam stroomt, dan sliep ik in jouw hart en ik woonde in jouw hoofd, want ik "heb je lief" (uit ik heb je lief van Stef Bos)
Mooie teksten en gedichten, hebben altijd mijn aandacht genoten.
Daarom krijgen ze hier een ereplaats.
Kom en neem even rustig de tijd om hier te vertoeven.Veel plezier!
Dag Blogvrienden, dankjewel voor de woorden van steun die we van jullie mochten ontvangen, via mail, gedichtje en/of bericht in het gastenboek. Het helpt ons steeds weer om die moeilijke dagen tussen al die "feesten" te overbruggen.
Kerstmis ! Dezer dagen versturen de meeste mensen hun wensen naar familieleden en vrienden. We wensen elkaar het allerbeste, heel veel geluk, een uitstekende gezondheid.
Zo heeft iedereen zijn eigen kerstwensen. Ikzelf hecht geen belang aan grote dingen, maar aan eenvoud, echte vriendschap, vertrouwen, blijheid in het hart, mijn man, kinderen en kleinkinderen én alle mensen rondom mij gelukkig zien en natuurlijk vooral voor iedereen een uitstekende gezondheid !
Ik wens jullie ook nog graag :
Een warm hart voor al de mensen die dagelijks in uw nabijheid leven. helpende handen, die bijstaan waar het nodig is. zoekende ogen, die de nood van de ander zien. troostende woorden, die het hart van anderen verwarmen kortom...wees een "warm mens" in deze kille tijd, waar het iedereen te doen is om zijn eigen "ik".
Kerst, het feest van vrede en het licht, de geboorte van Het Kind. Voor ons is het ook een tijd van verdriet, want net in deze tijd, zovele jaren geleden, waren wij vol verlangen, wachtend op ONS KERSTKIND. Geert*, onze 1ste zoon werd geboren op 28 december
Geert* overleed, 20 jaar later, eind november dus net voor de Kerstperiode. Kerst zal voor ons nooit meer hetzelfde zijn. Wij komen met al onze kinderen en kleinkinderen samen, maar het gemis om onze zoon die er niet meer is, en de plaats die open blijft aan tafel... laat voor altijd een diepe wonde na in ons hart.
Aan zovele gezinnen waar met deze feestdagen een geliefde ontbreekt aan de feesttafel, wens ik veel kracht en warmte om die moeilijke periode te overbruggen.
Voor elke dag dat ik vergat wat Kerstmis mij te zeggen had ontsteek ik met wat stille spijt een kleine kaars aan tederheid en zet ze op de kandelaar van elke dag het hele jaar opdat elkeen van wie ik hou ze telkens weer zien branden zou...
Opdat hun licht voor altijd zal stralen, ontsteken ouders, familieleden en vrienden van overleden kinderen, om 19u00 een kaars, en zetten die voor het raam.
Dit gebeurt ieder jaar weer op de 2de zondag van december en dit over de hele wereld, vandaar de naam "Worldwide Candle Lighting"
De gedachte erachter is om in de donkere dagen voor Kerstmis, waarin zoveel kaarsen ontstoken worden voor de gezelligheid en voor de sfeer, ook een kaars te ontsteken voor een kind dat er niet meer is.
Zo worden de kaarsen in de ene na de andere tijdzone telkens een uur na elkaar aangestoken, zodat een golf van licht de hele wereld overspoelt.
Ik steek een kaarsje aan voor onze zoon Geert*, en voor elk kind dat nu in één of ander gezin zo erg gemist wordt. Mogen alle ouders, door deze actie, heel veel troost en steun vinden.
Nogmaals wil ik iedereen... maar dan ook iedereen... die via mail, een e-card, een berichtje in mijn gastenboek of onder reageer wensen overmaakten, van harte danken.
Ook in naam van de trotse ouders, dankjewel. Ik kan u verzekeren dat zij heel erg ontroert waren met al die warme wensen die ze mochten ontvangen voor hun lieve schat, Wout.
Ik kom, zodra ik de tijd vind, iedereen nog eens persoonlijk bedanken. Klaproosje1
ook van Lydia en Jef mochten wij een mooi gedicht ontvangen
Een kindje in je armen Je er even aan verwarmen Het maakt je compleet Maar voordat je het weet Is het een mens Met maar één wens: Op eigen benen te staan Zijn eigen weg te gaan Je moet je dan wel bedenken Dat leven mogen jullie gaan schenken
Jullie kanjer is geboren Iedereen komt kijken Hij wil zich graag laten horen
Van heel ver gekomen, Zonder dat iemand je kent Jij vervult onze dromen Wij zijn blij dat je bij ons bent Opeens zag ik het licht En was moeders buik geslonken Ik trok een hongerig gezicht Gelukkig werd er gelijk melk geschonken
Iedereen stralend van geluk kan je dag zeker niet mee stuk dat Wout mogen leven en rondom hem veel liefde geven is mijn diepste wens voor een nieuw geboren mens Agnes
Maarten, plaatste speciaal voor de geboorte van Wout volgend gedichtje op zijn blog
Ergens komt een kind vandaan, van ver, van buiten, zonder naam. Het is nog niemand, spreekt geen woord, heeft van de dood nog niet gehoord, het huilt nog van geboortepijn en weet nog niet wie het ooit zal zijn...
Ergens moet een kind toch heen, het gaat zijn eigen weg alleen en zoekt of in de wildernis een bron van levend water is en luistert of een woord bestaat waarin zijn toekomst open gaat...
Niemand weet wat leven is, alleen dat het gegeven is van vuilnisbelt tot gouden troon, aan vluchteling of koningszoon. Wie leeft die maakt zijn eigen lied en wie niet leeft verstaat het niet...
Dan roepen mensen: jij, woon hier bij ons, woon hier bij mij. De wereld wordt een huis voor jou en liefde maakt een mens van jou. Dan geven wij elkaar een naam. Kind van mensen ben jij nu voortaan.
Voor de geboorte van Wout stuurde Rozemarijn volgend gedichtje :
Een geschenk van zuiver Goud... Een kleinzoon en zijn naam is Wout... Hij krijgt een warm plekje in jullie leven... Er is genoeg liefde om hem te geven... Ik wens ieder veel geluk en bovenal... Dat hij veel vreugde brengen zal...
lees je graag gedichten...breng dan een bezoekje aan het blogje van Rozemarijn het is meer dan de moeite waard
voor al die lieve wensen, ons aangeboden ter gelegenheid van de geboorte van onze kleinzoon WOUT, van harte dank. Ook een dikke merci vanwege de ouders.
Je ziet zoveel, maar het is gewoon en het gaat voorbij zonder dat je het zag.
Je hoort zoveel, maar het is gewoon en het gaat voorbij zonder dat je het hoorde.
Je voelt zoveel, maar het is gewoon en het gaat voorbij zonder dat je het voelde.
Zo maar, dingen, mensen, gebeurtenissen. Zo maar kleine dingen die het leven kruiden. Zo maar een bloem, je ziet de schoonheid niet meer. Zo maar een mens, je voelt zijn hart niet meer. Zo maar, een wonder, je leeft gewoon verder.
Het leven, kleine schakels waaraan je gedachteloos zo maar voorbijgaat. Zo maar dingen uit het leven. Eigenlijk zijn het die kleine dingen van elke dag, heel gewone dingen, gebeurtenissen en attenties, die je doen leven.
Hopelijk is de Sint jou ook niet vergeten. Heel fijn weekend
Ik wil een broertje, en een mooie rooie fiets En een hele grote teddybeer maar meestal krijg ik niets Ik wil een racebaan en een nieuwe toverdoos Hoewel ik snel tevreden ben wordt m'n vader altijd boos En hij wordt rood, en hij wordt rooier, hij spat bijna uit elkaar
Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Er staat geen geldboom in m'n tuin 'k Ben Sinterklaas niet Ik heb een negatief fortuin Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug 'k Ben Sinterklaas niet Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug
Ik wil een walkman en een dagboek met een slot En een turbocompactdiscodrive maar meestal vang ik bot 'k Wil een computer en een huiswerkautomaat Hoewel ik kleine wensen heb, wordt m'n vader altijd kwaad En hij wordt rood, en hij wordt rooier, hij spat bijna uit elkaar
Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Er staat geen geldboom in m'n tuin 'k Ben Sinterklaas niet Ik heb een negatief fortuin Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug 'k Ben Sinterklaas niet Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug
Mijn vader is geen miljonair en zelfs geen directeur Hij is niet eens bekend bij de belastinginspecteur Hij trouwde met m'n moeder dus niet met een rijke vrouw Hij heeft niet eens een eigen huis, laat staan een flatgebouw Oh, was mijn vader maar gewoon een hele rijke vent Dan werd er bij ons thuis niet meer gekeken op een cent
Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Er staat geen geldboom in m'n tuin 'k Ben Sinterklaas niet Ik heb een negatief fortuin Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug 'k Ben Sinterklaas niet Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Als er straks bankbiljetten groeien op m'n rug Ben jij de eerste die het hoort Kom dan nog maar eens terug
Ons 5de kleine wondertje laat op zich wachten! Ons kleinkindje wil liever nog wat in de warmte van mama's buik blijven Wij wachten EN verwachten... Wat is geduld een schone deugd!
Ieder mens heeft diep van binnen doosjes met herinneringen. Draag die doosjes niet als last want heus ze komen vaak van pas. Doosjes die je laten weten dat het slechter is geweest, doosjes vol met dankbaarheid, voor elke lach, voor ieder feest .
Mooie doosjes vol met liefde, boordevol van tederheid, maar ook doosjes vol van afschuw haat en onverdraagzaamheid. Die mag je rustig laten zitten met de deksel stijf erop . En die doosjes vol met liefde zet die altijd bovenop.
Want wanneer er weer zo`n dag is, vol verdriet en tegenslag, put dan moed uit zo`n doosje dan verander je op slag. Je ziet de dingen weer heel anders, voelt je dankbaar en blij. Als je me niet wilt geloven probeer het dan, het hielp ook mij.
passende tekst voor deze dagen van Marinus van den Berg
(uit dagen die je niet vergeet, een andere kalender)
Op 19 - 20 - en 21 november gaan onze gedachten extra uit naar onze overleden zoon Geert*. Hij was onze oudste zoon en werd net geen 20. Elk jaar opnieuw is dit een heel moeilijke periode om dragen, en laat voor altijd diepe sporen na in ons hart.
Lieve Geert*, terwijl ons hart dezer dagen vol droefheid is, kijken wij ook terzelfder tijd uit naar een blijde gebeurtenis, namelijk de geboorte van het 1ste kindje bij jouw broer Jan en Liesje. Dit om maar even te zeggen, dat vreugde en verdriet zo dicht bij elkaar kunnen liggen in een mensenleven.
Hoe komen twee mensen zo dicht bij elkaar dat ze stil bewogen of wild enthousiast elkaar door het leven willen dragen? Dat is het grote mysterie.
Je kunt niet zeggen wat je zo zeer bekoorde in die ander. Een blik, een haarlok, een lach,... Bij elk contact ging je hart sneller slaan. Je droomde van elkaar en ging wonen bij elkaar.
Je ging elkaar bewonen als een huis en je voelde je thuis, thuis in dat grote mysterie dat de mensen liefde noemen.
Je bent in elkaars leven binnengegroeid zoals twee takken in de stam en de wortel van het leven.
Maar de weg is lang. Niet elke dag luiden de feestklokken. Het eerste enthousiasme gaat voorbij en er komen vele eentonige dagen.
Men begint te merken dat de ander niet alleen goede kanten heeft. Je ergert je soms en dan denk je: ik heb me vergist.
Maar je hebt je niet vergist. Ieder mens is maar een mens gelijk alle andere mensen.
Alle leven heeft een eigen ritme van dag en nacht, hoog en laag, eb en vloed. Ieder jaar wordt het lente en zomer, herfst en winter.
Heb geduld, veel geduld met jezelf en nog meer met de ander en verlaat nooit het huis van je liefde en trouw.
Als de storm opsteekt, geraak dan niet in paniek en laat niet alles los. Hou je vast aan de wortels van de liefde en wacht. De storm gaat voorbij, WANT... Echte liefde blijft.
ja 't is den oorlog da 'j hier were vindt en 't graf van duizend soldaten altijd iemands vader, altijd iemands kind duizend en duizend soldaten duizend en duizend soldaten duizend en duizend soldaten
uit het lied : Duizend soldaten van Willem Vermandere
Vandaag 11 november 2009 herdenken wij het einde van de Eerste Wereldoorlog, nu 91 jaar geleden. Vandaag gedenken wij ook de zovele slachtoffers die hun leven lieten in deze horror.
In Flanders Fields
In Flanders fields the poppies blow Between the crosses, row on row, That mark our place; and in the sky The larks, still bravely singing, fly Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago We lived, felt dawn, saw sunset glow, Loved, and were loved, and now we lie In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe: To you from failing hands we throw The torch; be yours to hold it high. If ye break faith with us who die We shall not sleep, though poppies grow In Flanders fields.
Indien ik je dragen kan, over de diepe grachten van je pijnen en angsten heen, dan draag ik je uren en dagen en jaren lang.
Indien ik de woorden ken om antwoord te geven op je duizend en één vragen over leven, dood, over jezelf; over liefhebben en gelukkig worden, dan praat ik met je uren en dagen en jaren lang.
Indien ik vrede in je hart kan planten door geduldig te wachten en te hopen tot het zaad van de vrede in je openbreekt, dan wacht ik uren en dagen en jaren lang.
Indien ik genezen kan wat omgaat in je hart aan onmacht ontevredenheid en onverwerkt verdriet, dan blijf ik bij je uren en dagen en jaren lang.
Maar... we zijn niet groter, niet sterker dan jij en we weten niet alles en we kunnen niet zoveel en we zijn maar vrienden langs de kant van het levensparcours, maar dan zeker wel voor uren en dagen en jaren lang
Men zegt: ieder huisje heeft zijn kruisje, omdat men soms plotseling schrikt van het leed bij anderen.
Maar niet elk kruisje is even groot. Er zijn mensen die vertoeven in een oase van rust, anderen jammeren en klagen, terwijl ze lopen van oase naar oase, en dan zijn er diegenen die stil verder lopen in schijnbaar eindeloze woestijnen. Ze jammeren niet altijd, ze zoeken een glimp van licht, een teken van U.
Geef hen dan, Heer vooraleer ze verdwalen wat liefde en kracht om van te leven.
Want niemand weet wanneer het kruisje een kruis wordt, alleen dat liefde dan telt, liefde van U en van de mensen om ons heen.
Ik heb wat in een doosje iets recht uit mijn hart. Een groet, een lach is waar ik nu aan dacht
Ik wil je dat wel geven ook al is het misschien niet veel, maar het verblijdt wel je leven. Je krijgt van mij een bloemetje omdat ik het echt wel meen.
Het gaat over mensen die geven om elkaar, en die dat laten blijken door een heel klein gebaar.
Het vertelt ook over mensen die steeds klaar staan voor elkaar het zit boordevol warmte, en een vriendschappelijk gebaar.
Dit is wat ze vriendschap noemen het delen van lief en leed met elkaar. En het is ontzettend fijn dat we vrienden zijn.
Vandaag, op 1 November, staan we extra stil bij al onze dierbaren die er niet meer zijn Het is en blijft moeilijk om naar het graf te gaan van onze zoon, naar mijn ouders, de papa van Willy en zoveel andere dierbaren. Vandaag dragen we een extra bloemetje bij onze zoon Geert*, mijn mama en papa, mijn schoonvader. Zij blijven voor altijd heel diep in ons hart "onuitwisbaar"!
ik begin door het stof...de bomen terug te zien...hihi
Dag lieve blogvrienden,
De werken (buiten althans) aan ons huis zijn ten einde... de voegen tussen de stenen werden uitgeslepen, de gevels gezandstraald en nadien terug gevoegd... je kan al denken dat wij enkele dagen stof hebben "gegeten"...overal, maar dan ook overal vond je stof en fijn zand.
De stofzuiger en stofvod hebben dan ook hard moeten werken de laatste dagen... er kwam maar geen einde aan...STOF en hoe goed je ook poetst, de dag nadien ligt er terug een pak en kan je overal je naam inschrijven... het stof moet immers zakken en het duurt wel enkele dagen voor dit ok is.
Ondertussen heeft het huis hier een "herfstschoonmaak" gehad (moet altijd geen lenteschoonmaak zijn nietwaar) Laat ons zeggen dat het hier nu redelijk begint te gaan, maar...de werklieden zijn nog bezig aan het huis van de naaste buren en ook daar vandaan krijgen we onze portie stof... nog maar eventjes geduld zeker ?
Ik ben al blij dat ik mijn pc-ke (hij was maar pas hersteld) vandaag terug zonder problemen onder de hoes kan te voorschijn halen en jullie goeiedag komen zeggen.
Dankjewel aan al die lieve medebloggers, die...ondanks dat ikzelf niet op bezoek kon komen, hier regelmatig een bezoekje brachten en een woordje kwamen schrijven onder reageer of in het gastenboek. Dat heeft me werkelijk deugd gedaan.
lieve groet
Kl@proosje1
deze foto vond ik op internet, zodoende kan je uzelf een idee vormen
Neen, neen, ik ben jullie niet vergeten, maar door werken in huis...en véél stof... werd mijn pc-tje veilig stofvrij gezet en is er door het vele werk, weinig tijd om te bloggen. Maar...hier komt verbetering in !
Daarom iedereen eventjes een lieve groet komen brengen.
en dat mijn feestje leuk was, dat kan je zo aan mijn snoetje zien... Ik kreeg van mijn mama en papa een heel leuk truitje aan met de tekst : "al 1 jaar 'n zon in huis" Iedereen van de familie was aanwezig en vonden het leuk mee te vieren met mijn Bumba-feestje... want dat is mijn grote vriendje...
Lief Fientje de tijd gaat snel voorbij... Alweer 1 jaar oud dat ben nu jij. Iedereen viert het feest met je mee... Knuffels en kadootjes, je hebt geen idee. Hoe lief de familie je wel vindt... je brengt een zonnetje mijn lieve kind. In het leven van vele mensen... Ach wat kan men zich beter wensen? Lieve schat geniet van jouw dagje... en bedank ieder met zo'n lief lachje.
dankjewel Christiane voor het gedichtje voor Fientje
Lieve Fientje , is dat niet fijn voor de allereerste keer jarig zijn Ook het meisje op deze kaart weet dat jij vandaag verjaart samen met de bloemetjes van het meisje hier wensen wij jou een dag vol met plezier
lieve Fientje je 1ste verjaardag,wat een feest kaarsje uitblazen, taartje eten lekker spelen met je zusje Inne, met Wannes en Fee en de ganse familie, die viert vandaag jouw verjaardag mee!
Ik ben hier terug na dinsdag...neen...ik trek er niet op uit, maar heb andere verplichtingen.
Indien je zondag niet weet wat gedaan, kan je altijd terecht in onze stad Halle, voor de Witse zoektocht in Halle.
"Witse" van de gelijknamige serie op zondagavond, zal ook aanwezig zijn. Heb je geen vervoer...en om parkeerproblemen te besparen, neem je de trein tot station Halle... het centrum is vlakbij ...op 5 minuutjes loopafstand.
Wat zou het leven zijn zonder kinderen? Zij hebben nog iets oorspronkelijk, iets van het begin van de schepping.
Een kind ontwapent, het brengt vrede, het brengt je aan het lachen, het leert ons opnieuw spelen.
Het verzoent ons weer met het leven als we hard en bitter geworden zijn. Een kind vertelt ons over echtheid van het leven en onschuld. Het draagt nog geen masker en heeft nog geen muren rond zich opgetrokken, daarom is het zo weerloos en kwetsbaar, nog helemaal zichzelf.
In de ogen van een kind zie je jezelf zoals je zou willen en kunnen zijn. Het doet je stilstaan bij jezelf, soms met veel heimwee.
Zo was je zelf ook eens: spontaan, onschuldig en eenvoudig,
Wat was je altijd mooi zo aangekleed in je goede pak En nu sta je daar misschien wel niet zo erg op je gemak. Al je kleren liggen nu verspreid over de grond en maken de vloer gekleurd rommelig en bont.
En daar in het midden sta jij zo naakt en zo kaal. Maar je naaktheid en je kleuren vormen samen een mooi verhaal.
En als ik dan zachtjes mijn handen over je lichaam laat strijken, bedenk ik dat je zelfs zonder kleren prachtig bent om naar te kijken. Zo sterk en stoer zoals je nu voor me staat. Jij die altijd geduldig luistert als ik mijn problemen met je bepraat.
Jou zal ik nooit vergeten en alles aan je is vertrouwd zo groot en krachtig als je bent gebouwd bij jou zwijmelde ik vaak in een wondermooie droom...
Handen... wenkende handen, uitnodigende handen, open handen, gevende handen, biddende handen, een begeleidende hand op je schouder, maar ook straffende handen, gebalde vuisten
Handen spreken voor zichzelf. Doven en slechthorenden spreken vaak met hun handen gebarentaal.
Iemand bij de hand nemen
Een uitgestoken hand... het vraagt echt niet veel, maar betekent zoveel voor diegene die het aangeboden krijgt!
- tekening - eigen werk van onze overleden zoon Geert*
Even een lieve groet komen brengen en namens Jan en Bart, danken voor de lieve wensen ter gelegenheid van hun verjaardag. Ge ziet... wij blijven hier feesten he... Is al van zaterdag...met de blogmeeting aan de gang...hihihi
Wat de foto's van de blogmeeting betreft... deze kan ik nog steeds niet plaatsen, daar ik nog altijd mijn pcke niet terug heb. Die komen later wel...daar kan je van op aan.
Zonder naam kan niemand aangesproken worden, zonder naam loopt een mens verloren in de massa. Een naam roept een mens op in je herinnering, een naam geeft verbondenheid van mens tot mens. Wil je aangesproken worden, dan heb je een naam nodig :
een naam
om je te noemen en te koesteren, om je te roepen en te doen groeien, om je te kennen en te beminnen, opdat je steeds meer jezelf zal worden.
foto Kl@proosje1 namen : kids en kleinkids op de plaats van het ?? komt binnenkort de naam van ons 5de kleinkindje... en 1ste kindje van onze zoon Jan en Liesje Wij kijken vol verwachting uit naar de geboorte eind november.
Er was eens een boom, een grote boom, die met zijn brede takken langs de waterkant stond.
Op een zekere dag, kwam er een man, gewapend met een mes. De boom hield van schrik het ruisen in; maar er was geen ontkomen aan. De man sneed de mooiste tak van de boom weg en nam hem mee naar huis.
Drie dagen later kwam hij terug, en opnieuw werd de boom angstig en bezorgd en dacht: "Welke tak is er nu aan de beurt?"
Maar de man ging zitten aan de voet van de boom en blies op een fluit die hij van die tak had gemaakt.
De boom luisterde en verstond het lied: "Hoor je mij, herken je mij nog? Ik ben van jou, uit jou hout gesneden. Ik zing voortaan mijn eigen lied, maar jou vergeten doe ik niet. Ik leef en zing en ik dank het aan jou."
Al heb ik hoge woorden, spreek ik haast elke taal: Wie ben ik zonder liefde? Geen mens kan mij verstaan. Al ken ik de geheimen van de wetenschap: Een wereld zonder liefde is koud en zonder hart.
De liefde is geduldig zachtmoedig zonder maat, zij is op zoek naar vrede, vernietigt alle kwaad. De liefde spreekt met woorden, die eerlijk zijn en waar, zij breekt de harten open, schenkt mensen aan elkaar.
De mensen worden vruchtbaar, zij worden man en vrouw: de wereld wordt bewoonbaar door liefde, goede trouw. Zij doet de mensen leven vol hoop en goede moed, want niets kan haar te veel zijn, haar kracht maakt alles goed.
Zij schenkt de mensen rijkdom, veel kostbaarder dan goud: zij spreekt ons van de Liefde die ons in leven houdt.
7 september 2004 was de dag dat wij voorgoed afscheid van je moesten nemen
5 jaar reeds...dat wij je moeten missen.
Lieve Mama deze dag kan onmogelijk voorbij gaan zonder extra aan u te denken.
Mama, wij missen je nog altijd heel erg, want je was een vrouw om van te houden steeds stond je klaar voor iedereen, steeds weer cijferde jij je weg voor anderen. Mama, lieve Mama, dank voor alles
Het plaatsen van een berichtje gaf gisterenavond heel wat moeilijkheden. Ik kon niet inloggen op mijn eigen blog, kreeg telkens de melding "kan server niet vinden". Zeker wel 7 keer moeten proberen eer ik dit hier kon plaatsen.
Ook voor blogbezoek heel wat problemen. Een blog aanklikken, dat was ok... maar toen ik een bericht wou plaatsen in gastenboek of onder reageer, kreeg ik terug het bericht : "kan server niet vinden" Terug maar internet aanklikken, dan Sen.Net en terug opnieuw hetzelfde liedje. Ik heb uiteindelijk de strijd maar opgegeven. Net nu ik even tijd had voor bezoekjes, viel het allemaal in duigen.
Weekend is druk. Morgen trekken we er voor enkele dagen op uit, dus weer geen bezoekjes, maar jullie vergeten doe ik niet. lieve groet.
Heb je al eens naar kinderen gekeken? Ze kijken heel anders tegen het leven aan. Ze moeten op hun tenen staan, om alles beter te zien. Ze lopen met hun neus dichter bij de grond, dichter bij de werkelijkheid.
Ze spreken nog zonder doekjes. Ze denken rechtlijnig, ze voelen met heel hun hart. Ze stellen vragen waar geen antwoord op is. Ze ontwapenen je met hun grote ogen, uit hun mond hoor je de echte waarheid, en soms komt die hard aan. Ze kunnen je doen blozen.
Kinderogen kunnen je heel klein doen voelen, en goed. Kinderen zijn het kostbaarste bezit, de gemeenschap van de toekomst.
Ik wou dat ik opnieuw kind kon zijn, Naïef en klein, met grote ogen, één verwondering. Zomaar, zonder nadenken en liefhebben en overal liefde zoeken. Op mijn knieën in het gras bloemen plukken, en met een kleine hand vol bloemen glimlachen, mij verheugen in al wat liefde is, klein, stil en schoon. Of ben ik daarvoor te groot geworden?
Hé grote hand, ik heb je nodig, want bij jou ben ik geborgen. Ik voel je wanneer ik wakker word en jij dan bij me bent, wanneer ik honger heb en jij mij voedt, wanneer jij helpt als ik een toren bouw, wanneer ik met jouw hulp mijn eerste pasjes zet, wanneer ik bij je kom als ik wat angstig ben. Kom, blijf bij mij en hou me vast.
En zei de grote tot de kleine hand:
Hé kleine hand, ik heb je nodig, want jij hebt mij gegrepen. Dat voel ik als ik veel voor jou mag werken, als ik speel en lach en dol met jou, als ik met jou kleine, wonderbare dingen opnieuw ontdek, als ik warmte voel en van je hou, en als ik merk hoe ik met jou, weer bidden kan en danken. Kom, blijf bij mij en hou me vast.
Ik heb je liever dan brood, al zegt men dat het niet kan en al kan het ook niet.
Ik heb je liever dan vrolijkheid of regen, liever dan de stilte van drie uur in de rustig in- en uitademende nacht.
De meeuwen scheren overdag met hun vleugels langs de blonde warme lucht. De wilde bloemen staan te lachen in het warme bad van de zon. De zon danst zijn toch maar kleine rol met zoveel overgave dat het heel stil wordt, hier, in dit deel van het heelal.
Ik heb je liever dan brood, al zegt men ook dat het niet kan en al kan het ook niet. Liever dan vrolijkheid of regen, liever nog dan ik heb je lief.
Wanneer je iemand ontmoet in je leven, die je aanvaardt zoals je bent, die naar je luistert, op wie je kan rekenen, aan wie je alles kan zeggen, die je begrijpt zonder dat je alles onder woorden moet brengen, die je zorgen, je vreugde en je leven deelt, dan heb je het meest kostbare geschenk in je leven gevonden.
Voor al die hartelijke wensen van zoveel lieve mensen heel speciaal en heel apart kan ik alleen maar dankbaar zijn jullie hebben allemaal een plaatsje in mijn hart
Je droomt van een leven waar de zon nooit ondergaat en waar bloemen nooit verwelken ; een leven waar de mensen kunnen lachen, blij zijn en elkaar grenzeloos liefhebben.
Je droomt van een leven vol oneindigheid. Op zulke momenten word je boven jezelf getild. Je weet dan dat er ergens een hart klopt op jouw ritme en dat er een mens is die om je geeft. Dat alles maakt je zo maakt zielsgelukkig.
Danken is eventjes gelukkig zijn, om kleine en grote dingen, om wat mensen voor elkaar kunnen betekenen.
Dankbaar zijn om de mensen om ons heen, om hun lach en hun vreugde, om hun vragen, om hun antwoorden, om hun voorbeeld en hun eenvoud, om wat zij voor ons zijn.
Dankbaar zijn voor de mensen die ons elke dag weer wakker schudden door hun goedheid en hun woord. Dankbaar zijn voor hen die ons een weg helpen zoeken door het leven. Dankbaar zijn voor het leven dat zo diep is, zo hoog en toch weer zo eenvoudig kan zijn.
Soms in het leven vind je een bijzondere vriend: iemand die je leven verandert door er een deel van te zijn. Iemand die je aan het lachen brengt totdat je niet meer kunt ophouden; iemand die je doet geloven dat er werkelijk goed is in de wereld. Iemand die je ervan overtuigt dat er een deur is die niet op slot is wachtend tot jij ze open maakt. Dit is ware vriendschap...
Als je gedeprimeerd bent, en de wereld lijkt donker en leeg, komt je ware vriend en beurt je op en maakt dat die donkere en lege wereld er opeens helder en vol uitziet. Je vriend helpt je door moeilijke tijden, droevige tijden, en verwarde tijden. Als je je omdraait en wegloopt, volgt je echte vriend.
Als je de weg kwijtraakt, wijst deze vriend je de weg en moedigt je aan. Je ware vriend houdt je hand vast en vertelt je dat alles in orde komt. En als je zo'n vriend vindt, ben je blij en gelukkig, omdat je je geen zorgen hoeft te maken. Je hebt een vriend voor het leven, dat is ware vriendschap.
Het leven is als storm op zee... Je slaat je door alle golven heen. Soms duik je onder en kom je weer boven. Uiteindelijk gaat de wind liggen is de storm voorbij en kan je vredig rusten aan het wateroppervlak.
Er is nog zoveel niet gezegd, er is nog zoveel doodgezwegen door jullie en door mij.
In nachten dat wij wakker lagen op onvoltooid verloren dagen door jullie en door mij. Zoveel nog niet uitgesproken, zoveel waarheid nog ontdoken en het heeft zo voor de hand gelegen bij jullie en bij mij.
Er is nog zoveel niet gezegd, er is nog zoveel doodgezwegen, weggestopt en opgekropt, stil gesust en zoet gekust, weggewuifd, afgeschoven door jullie en door mij.
Er is nog zoveel niet gezegd, er is nog zoveel doodgezwegen door jullie en door mij.
Er is nog zoveel blijven hangen stil verdriet, verdrukt verlangen van jullie en van mij. Zoveel grond nog niet ontgonnen, zoveel plannen niet begonnen, vragen die geen antwoord kregen van jullie en van mij.
Er is nog zoveel niet gezegd, er is nog zoveel doodgezwegen, wel gedacht maar niet verteld, afgewacht en uitgesteld, weggewuifd, doorgeschoven door jullie en door mij.
Vandaag vier ik mijn 3de verjaardag... neen, neen, niet ik...maar mijn blogje!
Wat ik op die 27ste juli 2006 aarzelend opstartte als "een probeersel" is nu wel een passie geworden! "Bloggen" is als het ware een oase voor mij om eventjes tot rust te komen in de drukte van deze tijd... ook al draait het bloggen in sommige perioden echt wel vierkant, en dit dan omwille van gezondheidsredenen.
Een bezoek brengen aan een ander blog... op zoek gaan naar wat die ander jou te vertellen heeft... ja...soms tussen de regels lezen... dat een mens nood heeft aan een luisterend oor. ook dat is... het doel van bloggen. Ieder van ons tracht immers aan zijn/haar blogje een persoonlijke toets te geven... er het beste van zichzelf in weg te schenken.
Daarom wil ik vandaag, 27 juli 2009, iedereen persoonlijk danken die hier ooit al eens een bezoekje bracht, kwam lezen wat ik te vertellen had, of een woordje schreef in mijn gastenboek. Kortom, iedereen die even tijd voor mij vrijmaakte.
We weten immers allemaal dat het zo'n deugd kan doen als mensen er voor elkaar kunnen zijn. Eén simpel woord volstaat om de ander gelukkig te maken...om te tonen... IK ben er voor JOU...
Lieve mensen, nogmaals dankjewel, want jullie liggen mee aan de basis van het succes van mijn blogje én van 3de verjaardag ervan.
De trouw van vrienden wordt getoetst bij tegenslag, in werkelijkheid zijn er twee gevallen waar vrienden als ontrouw en zwak ontmaskerd worden.
Als het ze goed gaat, kijken ze niet naar je om, gaat het je slecht, dan blijven ze ver uit je buurt.
Wie in beide gevallen ware vriendschap liet blijken en altijd onafscheidelijk bleef, die moeten we als een heel zeldzame, haast uit de hemel gezonden mensensoort beschouwen.
Vakantie... tijd waarin velen onder ons andere horizonten opzoeken... kennis maken met andere culturen... zovele mensen ontmoeten, en ieder met zijn eigenheid én eigen taal...
maar één ding blijft overal hetzelfde en dat is ...
de GLIMLACH van een mens
vergeet dus niet eenieder die je ontmoet, jouw liefste glimlach te schenken. Lach met heel je hart, het kost je helemaal niks extra!
De zin van het leven is: vechten voor je eigen leven, je eigen weg volgen. Een weg waarop zowel vreugde als verdriet ligt, waar zich ook ruzies en eeuwige vriendschap en liefde bevinden.
Ook al heb je het soms moeilijk en moet je soms vechten...
De vreugde die je beleeft, hou je voor eeuwig bij, zodat je je aan die leuke momenten kan optrekken als het eens moeilijk gaat.
Zo vind je terug de moed om verder te gaan en je doelen na te streven.
rust... we nemen even vakantie, niet voor heel lang, maar...we gaan een lekker lang weekend... genieten van het moois wat de natuur te bieden heeft... en de kans krijgen om lieve mensen te ontmoeten.
Er was eens een banaan. Die was helemaal recht. Hij werd op een schaaltje met vruchten gelegd. Hij keek al de vruchten heel vriendelijk aan En sprak toen: Gemiddag! Mijn naam is banaan!
Het appeltje zei: Een banaan? Kom, kom, U maakt ons wat wijs hoor, bananen zijn krom!
De druiven riepen: Wij zijn niet zo dom! Vertel ons geen leugens! Bananen zijn krom!
De peer snoof: Wat zegt u? Daar schater ik om! U kunt wel goed jokken! Bananen zijn krom!
Ach zei de banaan, Ik ben werkelijk echt. Een enkele keer is mijn soort wel eens recht!
Maar niemand geloofde de arme banaan. Zo lag hij daar dagen. Bedroefd en ontdaan.
Toen kwam in dat huis een meneer op bezoek, Die had een geweldige scheur in zijn broek. Hij kwam langs de fruitschaal en draaide zich om, Dat zag de banaan en die lachte zich krom!
Och riepen de vruchten, en keken hem aan, Wij waren abuis! U bent toch een banaan! Vergissingen komen veel voor in het leven, Misschien wilt u ons deze fout nog vergeven?
Dat wou de banaan. En hij wou ook vergeten. Het slot? Als je nadenkt, dan zul je t wel weten: Toen werden ze allemaal opgegeten.
Geef me je hand als ik de weg niet vind. Als ik een kind ben dat verdwaald is in de tijd. En als de lange reis pas echt begint, wees dan de engel die me leidt.
Langs de stenen en de kuilen, naar een huis om in te schuilen. Waar we lachen om het huilen van de wind. Om te spelen en te eten, en alles te vergeten en te weten, dat jij er bent.
Jij bent de tuinman die me water geeft. Jij bent de vogel die me meedraagt op z'n rug. En als de vrede mij verlaten heeft, breng jij mij altijd weer terug.
En als ook jij opeens geen weg meer weet, wanneer je zweeft tussen de waarheid en de waan. Als je de sleutel zoekt die liefde heet, weet dat ik met je mee zal gaan.
Jij die m'n liefde kent. Jij die een spiegel bent. Jij die jezelf herkent in mij. Wat ben ik blij, wat ben ik blij, dat jij er bent, dat jij er bent, dat jij er bent!
deze prachtige tekst vond ik in een boekje van een huwelijksviering bron : Elly en Rikkert
Een bij, wiens naam niet wordt genoemd, had heel zijn leven blij gezoemd en zei : Thans heb ik het bekeken. nu wil ik graag eens iemand steken. En dan het liefst in de neus. Dat lijkt me nou zo curieus. Het wordt een moeilijke keuze.
Er waren namelijk vele neuzen. Er waren neuzen in de straten, in alle kleuren, alle maten. En als hij dacht : Die moet het wezen, dan dacht hij verder : Oh nee deze
Maar als hij daarin wilde prikken, dan zag hij weer een andere dikke.
En toen de nacht was aangebroken, had hij nog nergens in gestoken. En alle neuzen waren binnen, en sliepen samen met hun kinnen.
De bij is ook naar huis gevlogen, met grote tranen in de ogen. En hij sprak tot zijn moederlijn: Mama, het heeft niet mogen zijn.
Annie M.G.Schmidt
Dit gedichtje vond ik het "voordracht" schriftje van onze zoon, Geert* Hij zat toen in het 4de leerjaar.
Op 25 juni vernamen wij jouw heengaan. Jij...was je grote liefde verloren en kon het verdriet niet meer aan...je speelde op automatische piloot, tot je werkelijk op was.
"Je ogen waren hun glimlach kwijt"
Je probeerde en probeerde, maar iedereen zag dat je het echt moeilijk had... Niemand kon in je hart kijken om te zien hoe diep jouw verdriet zat.
25 juni...wij hebben die dag in Vlaanderen een grote dame verloren. Iemand met een groot en warm hart, een vrouw met veel charisma.
Jouw heengaan Yasmine, heeft me heel diep aangegrepen... waar je ook bent...rust zacht...
Voor Marianne, en Ella Louise, jouw dochter...maar ook voor al de mensen die je met warmte omringden, heel veel sterkte in deze moeilijke dagen.
Als eerbetoon aan Yasmine, deze prachtige song...
deze song ..."Porselein"... met een tekst die nu nog een grotere betekenis krijgt
p.s. Ik vind het alleen ronduit "vreselijk" dat er in de pers en zelfs op sommige blogs zo uitvoerig wordt beschreven over het "hoe en waar" je het leven liet. Zelfs foto's werden getoond van de plaats waar het gebeurde...was dit nu echt nodig ? Dit toont echt van weinig respect tegenover jou, maar ook tegenover je nabestaanden, als ze daarmee telkens geconfronteerd worden.
Waarom ik dit alles schrijf ?... omdat wij er in onze familie ook mee geconfronteerd werden.
Deze tekst las ik vandaag op de zijkant van een vrachtwagen. Je moet er maar op komen om zo'n reclame te bedenken voor de aankoop van vloer- of bakstenen.
Ik kan je geen oplossingen geven voor al je problemen, twijfels en angsten in het leven. Maar ik kan naar je luisteren en samen zullen we zoeken naar antwoorden.
Ik kan je verleden met al je hartzeer en pijn niet veranderen, noch de toekomst met zijn nog te vertellen verhaal. Maar ik kan er nu voor je zijn wanneer je me nodig hebt.
Ik kan niet voorkomen dat je over je eigen voeten valt. Ik kan alleen mijn hand aanbieden, zodat je die kan grijpen mocht je vallen.
Jouw plezier, overwinningen, successen en geluk zijn niet de mijne, toch kan ik met je meegenieten.
Jouw besluiten in het leven zijn niet de mijne om te maken, noch te beoordelen. Ik kan je alleen steunen, aanmoedigen en je helpen als je daar om vraagt.
Ik kan niet voorkomen dat je valt, weg van onze vriendschap, van je waarden, van mij. Ik kan alleen voor je duimen, met je praten en op je wachten.
Ik kan je geen grenzen geven, welke ik voor mijzelf stel. Maar ik kan je ruimte geven om te veranderen, ruimte om te groeien, ruimte om jezelf te zijn.
Ik kan niet voorkomen dat je hart breekt of pijn hebt, maar ik kan met je meehuilen en je helpen de scherven op te rapen en weer op hun plaats te leggen.
Ik kan je niet vertellen wie je bent. "... Ik kan alleen van je houden en een vriend voor je zijn..."
Twee mensen die van elkaar houden, het valt bijna niet meer op. We beschouwen het vaak als iets gewoon, en staan er niet meer bij stil dat het toch wel iets wonderlijks is.
Samen wachten, hopen en bouwen, elkaar kunnen zeggen wat je wil, zonder de vrees dat je elkaar verkeerd verstaat.
Zonder woorden kunnen spreken, begrijpen en begrepen worden, beminnen en bemind worden.
Twee mensen die zichzelf blijven en toch één worden.
Lieve Wannes, dit is heel fijn voor de derde keer jarig te zijn ook het beertje en zijn vriendjes op de kaart weten dat jij vandaag verjaart En samen met deze vrolijke diertjes wensen wij jou een fijne dag met veel plezier!
Hieper de piep lieve schat, zoals je ziet: we vergeten jouw verjaardag niet! Onze jarige kapoen die krijgt straks een cadeautje en een hele dikke zoen.
Het is heerlijk als een bloem zo maar even naar je lacht Het geeft je weer een beetje moed en nieuwe kracht Het zal je hart weer wat warmer en blijer maken En zorgt er soms voor dat je een last kwijt kunt raken
Met een arm om je heen voel je je nooit alleen, elk deel van de arm heeft een betekenis de hand om je te helpen rechtstaan als je valt...
De onderarm als steun als het moeilijk gaat, de elleboog van je vriendin te haken als teken van vriendschap, de bovenarm als kracht om de andere moed te geven
Ten slotte de schouder om op te huilen als je verdriet hebt, in goede en slechte dagen slaat er altijd wel iemand een arm om je heen!
het verhaal van Grote Haas en Hazeltje... uit : Raad eens hoeveel ik van je hou...
Hazeltje,... je moet gaan slapen.
Spring maar op mijn rug, dan breng ik je naar bed. hou je goed vast - daar gaan we! 'Grote Haas, kom eens hier met je oren. ik moet je iets heel belangrijks vertellen. Raad eens hoeveel ik van je hou? 'oei, dat is moeilijk', zegt Grote Haas. 'Dat kan ik niet raden. Hoeveel dan wel?' 'zoveell!' Hazeltje rekt zijn armen uit zo ver hij maar kan.
Grote Haas strekt ook zijn armen: 'en zoveel hou ik van jou!'
Dat is een heleboel, denkt Hazeltje. 'ik hou van jou... tot zo hoog boven mijn hoofd!' 'ik hou van jou... tot zooooo hoog boven mijn hoofd!'
Gossie, wat hoog, denkt hazeltje. Had ik maar zulke lange armen.
Maar dit kan Grote Haas vast niet nadoen. Een twee hup, op mijn handen. 'joehoe, kijk eens hoe hoog ik kom.' 'ik hou van jou helemaal tot boven in mijn tenen.' 'En ik hou ook van jou helemaal tot BOVEN in je tenen!' Grote Haas zwaait Hazeltje hoog boven zijn hoofd.
'Ha!' lacht Hazeltje. 'ik hou van jou zo hoog als ik kan springen!' Hop! Hop! en... HOP! 'En ik hou van jou zo hoog als IK kan springen' Let maar eens op!
Grote Haas neemt zo'n grote sprong dat zijn oren de takken raken. 'Tjonge, denkt Hazeltje. Als ik toch eens zo kon springen. 'ik hou van jou...ik hou van jou... zo ver als het pad daar beneden!
Helemaal tot aan de rivier! 'ik hou van jou tot OVER de rivier. Nee, wacht eens, nog veel veel verder.
Helemaal tot achter de heuvels.' Helemaal tot achter de heuvels - kun je iets verders verzinnen?
Hazeltje heeft zo'n slaap dat hij haast niet meer kan denken. Het is al nacht. Hoog aan de hemel staat de maan. Maar wacht eens, wat kan er verder weg zijn dan de wolken en de maan? 'ik hou van jou helemaal tot aan de maan', zegt Hazeltje en hij doet zijn ogen dicht.
'Dat is ver,' zegt Grote Haas. 'Dat is heel erg ver.' Grote Haas legt Hazeltje voorzichtig in zijn bedje van varens. Hij geeft hem een nachtzoen. 'slaap lekker', zegt hij. En terwijl Grote Haas dicht naast Hazeltje gaat liggen fluistert hij : 'ik hou van jou helemaal tot aan de maan EN TERUG...!'
Het meeste verschrompelt, loopt leeg, sterft weg, verdwijnt als niet ter zake, maar de liefde vergaat nimmermeer, houdt stand, is onherroepelijk, heeft eindeloos de toekomst.
Liefde, hart van ons bestaan, het enige waar we niet op terug willen komen, onvergankelijk, God handhaaft het, verdedigt het tot het uiterste, de jongste dag, eeuwig van kracht.
Wij dromen van een leven waar de zon nooit ondergaat en waar bloemen nooit verwelken; een leven waar de mensen kunnen lachen en blij zijn en elkaar grenzeloos liefhebben.
Wij dromen van een leven zonder veel pijn, vol fijne en warme momenten, met elkaar delend in gezelschap Dat maakt iedereen zielsgelukkig En dat...is een wens van ons allen.
Dat kleine beetje zon waar je al weken lang op wacht Die uitgestoken hand die je van hem niet had verwacht Dat kleine bosje bloemen en precies op dat moment Die onverwachte brief als je alleen of eenzaam bent
't Zijn de kleine dingen die het doen die het doen 't Zijn de kleine dingen die het doen 't zijn de kleine dingen die het doen, die het doen 't zijn de kleine dingen die het doen
Die kinderstem die kleur geeft aan een saaie grijze dag Dat onverwacht gesprek toen je 't allemaal niet meer zag 't was even net als vroeger en je kreeg weer een ballon Het geeft je leven kleur, er is ineens een beetje zon
't zijn de kleine dingen die het doen, die het doen 't zijn de kleine dingen die het doen 't zijn de kleine dingen die het doen, die het doen 't zijn de kleine dingen die het doen...
We leven in het groot, we maken veel te veel misbaar We praten wel, maar luisteren zelden naar elkaar We kijken naar een punt en veel te weinig om ons heen We zien geen kleine dingen en dus blijven we alleen
't zijn de kleine dingen die het doen, die het doen 't zijn de kleine dingen die het doen 't zijn de kleine dingen die het doen, die het doen 't zijn de kleine dingen die het doen
En wij? Hebben wij nog oog voor al de kleine dingen rondom ons ? Dagelijks zijn er in ons leven ontelbare kleine dingen die van zo'n groot belang zijn! Men moet er alleen tijd voor maken om ze te ontdekken.
Met dank aan Pierre dat ik dit gedicht mocht plaatsen
In deze dagen, zijn we met ons hart en onze gedachten bij de mensen die bij deze aardbeving heel hun hebben en houden, maar vooral ook hun geliefden verloren
Als zonneschijn,te koop zou zijn wat zou dat dan goed lopen want iedereen zou dan toch wel een straaltje willen kopen.
Wanneer alles somber lijkt, en je het even niet meer weet... dan denk je; "he ik heb mijn straaltje nog ".
En als je het doosje opendeed, dan kwam er een warm zonlicht uit, die je hart weer kon verwarmen en alle somberheid verdreef, zodat je het leven weer kon omarmen.
De depressiviteit verdween je leven had weer zin, er kwam een lach op je gezicht, er was weer een nieuw begin.
Als zonneschijn te koop zou zijn, zou ik dit willen geven aan al mijn vrienden als cadeau. Voor een licht en zonnig leven; zodat ze geen tijd meer gaan verspillen aan dagen en nachten vol somberheid, maar gaan leven zoals ze willen.
lle viert dit weekend Carnaval, dus als je niet weet wat gedaan...zet je zotskap op en zak gerust af naar hier. Tijdens het Carnaval van zondag zal zelfs de crew van de tv-één serie "Witse" mee in de stoet lopen, want er wordt immers een opname voor die gelijknamige serie gemaakt tijdens Carnaval.
Buiten het Carnaval is er ook de grote Carnavalsfoor met meer dan 100 attracties. Zij werd afgelopen zondag heel plechtig geopend door de mini-prinsen Jarl en Maj-Lene én de peter van de foor, niemand minder dan Michel Follet.
Wil je meer over deze activiteiten én Carnaval Halle te weten komen ?...klik dan op onderstaande link.
p.s. ikzelf zal er spijtig genoeg niet te vinden zijn...daarvoor is mijn knie-ke nog niet genoeg in orde...maar mijn man trekt wél zijn prinsenkostuum aan en viert dus, samen met de Orde van de Seniorenprinsen, de 3 dagen mee.
Vrienden zoeken is een vak apart je vind ze maar niet zo ze zijn heel schaars en goed verstopt je krijgt ze niet cadeau wanneer je geld op zak hebt, ja dan zwermen ze om je heen maar dat zijn niet de vrienden die je zoekt een echte vriend die vind je pas, wanneer je zelf niet lacht die sleept jou door het donker van de nacht tot je weer lacht
Een echte vriend is pas een vriend ook als ie niks aan je verdiend en toch je vriend wil zijn je hele leven lang. Een echte vriend maakt het niet uit al heb je zelf geen rooie duit Hij is en blijft een echte vriend, een echte vriend
Ik weet het wel het valt niet mee alleen zijn is geen pret je zoekt naar wat genegenheid naar warmte in je bed maar meestal is het surrogaat gespeelde vriendelijkheid ze gaan er snel vandoor bij narigheid behalve dan die echte vriend waar je al zo lang op wacht die sleept je door het donker van de nacht tot je weer lacht
Een echte vriend is pas een vriend ook als ie niks aan je verdiend en toch je vriend wil zijn je hele leven lang een echte vriend maakt het niet uit al heb je zelf geen rooie duit hij is en blijft een echte vriend een echte vriend
En als je hem gevonden hebt als vriend aan je gebonden hebt dan zie je door het bos de bomen weer een echte vriend je leven lang hij komt vaak onverwacht en sleept je door het donker tot je lacht
Een echte vriend is pas een vriend ook als ie niks aan je verdiend en toch je vriend wil zijn je hele leven lang een echte vriend maakt het niet uit al heb je zelf geen rooie duit hij is en blijft een echte vriend een echte vriend prachtige tekst van André Van Duin naar het gelijknamige lied
Dit blogje...en ikzelf genieten van een heerlijk weekje verlof. Hopelijk zit het weer nu mee, terwijl we uitwaaien aan zee! zeelucht opsnuiven...heel voorzichtig "wat" gaan stappen maar vooral...goed uitrusten is de boodschap!
Er was eens een kleine toverFEE Die bracht altijdleuke dingen mee Als je jarig bent Komt ze zeker aangerend En voor een dikke zoen Mag je dan een wensje doen !
Fee - 5 Jaar ! Dag lieve schat, Wat ben je een lieve, flinke meid Opa en Oma zijn heel fier op u en wensen u vandaag een hele dikke proficiat met jouw verjaardag!
Hip Hip Hip Hoera...en blaas nu maar je kaarsjes uit!
Van alle mensen op de wereld ben jij degene die mij het best begrijpt. Samen met mij deel je de tranen, daarom wil ik je absoluut niet kwijt.
Van alle mensen op de wereld ben jij degene die er altijd is. Je staat altijd klaar voor een ander, er is absoluut niets wat ik bij je mis.
Van alle mensen op de wereld ben jij degene waarvan ik het meeste leer. Hoe ik af en toe ook de fout in ga, jij bent er altijd voor mij...telkens weer.
Van alle mensen op de wereld even jij degene die ik het meeste wil geven; omdat jij mij geleerd heb, te genieten van het leven
Van alle mensen op de wereld ben jij degene die ik het meest vertrouw. Lieve vriend ik hou ontzettend veel van jou! Aan iedereen een hele fijne Valentijn, niet alleen vandaag, maar ALLE dagen van het jaar!
Op vraag van zovelen, eventjes laten weten hoe het nu gaat.
Vandaag, donderdag, terug op controle naar ziekenhuis in Aalst. Dit zal weer eventjes geen pretje zijn als ze aan de wonde werken en geeft wel enkele dagen meer ongemakken bij het slapen, stappen enz.
De therapie die ze nu gebruiken, namelijk werken met pleisters op basis van zeewier die ze in de open wonde plaatsen, blijkt zijn werk goed te doen. Dus zoals je al eerder kon lezen (op 1 februari), was ik maar al te blij dat op die manier een nieuwe operatie kon voorkomen worden.
Het contact van de pleisters met de huid geeft een gel, zodanig dat de wonde een mooie doorbloeding krijgt. Die pleisters zullen er ook voor zorgen, dat, als er geen afgestorven weefsel meer te vinden is, de wonde stilaan dicht zal groeien. Maar...dit is nog iets van lange duur. Specialist sprak vorige donderdag van nog zeker een 8-tal weken (2 maanden dus)
Ik moet dus nog veel geduld hebben, maar...wetende dat alles op die manier in orde komt...zorgt er ook voor dat een mens zich toch wat rustiger gaat voelen. Regelmatig, wanneer de thuisverpleging komt, neem ik foto's en op die manier kan je evolutie van de wonde ook beter volgen. Dit geeft ook al moed als je ziet dat er toch hier en daar wat verbetering komt. Maar ik moet natuurlijk ook veel rusten met dat been, overbelasting is nooit goed...en dus kan ik ook niet zoveel tijd doorbrengen voor de pc...maar dat zullen jullie wel begrijpen.
Laat ons hopen dat deze namiddag nog alles ok is bij de controle en het verder de goede richting uitgaat...ik hou jullie op de hoogte.
Cécile (klaproosje1)
P.S. Ook op donderdag 12 februari mocht ik terug goed nieuws ontvangen. De therapie blijkt dus wel goed aan te slaan, al duurt het op die manier langer dan met het vac-systeem (zie 25 januari), vooraleer alles in orde zal zijn. Maar...we hebben nu al zoveel geduld gehad...dat beetje meer kan ik ook wel aan nietwaar. Nog een 5 à 6 weken...ik tel af!
De mooiste bloem verliest haar kleuren De sterkste en de grootste boom verliest elk blad Elke vogel fluit zijn eigen liedje Tot hij zijn tijd hier heeft gehad.
Het uitproberen van een nieuwe therapie...omdat de VAC-therapie niet hielp (zie bericht van 25/1/2009), zorgde ervoor dat een 3de ziekenhuisopname én nieuwe operatie kon verholpen worden. De nieuwe therapie...zal nog iets zijn van ongeveer 2 maanden en dan zal de wonde nog niet helemaal dicht zijn!
Dit is ook de reden dat ik hier de afgelopen dagen wat afwezig was! De ritten naar het ziekenhuis voor de onderzoeken...heen en terug telkens ongeveer 3 uur...al naar gelang de file, maakten dat ik vreselijk moe was. Ook de verplichting om met dat been veel te rusten...want enige tijd doorbrengen voor de pc, is gewoon niet houdbaar!
Ik doe mijn best om af en toe ergens te "lezen" op de blogjes...en schrijf dan ook iets in de gastenboekjes...maar ik heb er tot nu toe nog maar enkele kunnen doen...nog eventjes geduld dus!
Vannacht wil ik uitbundig met U dansen vol plezier samen dansen op de maan met duizenden stralende sterren... die om U en mij heen zullen staan.
Vannacht wil ik intens genieten van schoonheid aanwezig in het heelal kijken naar het licht van sterren en maan die ik vol bewondering met U aanschouwen zal.
Vannacht droom ik met U de mooiste dromen met de maan en duizenden sterren om ons heen zullen wij intens genieten van het mooie der natuur... Die geschapen werd voor U, voor mij en iedereen
Eindelijk... na 9 dagen ziekenhuisopname ben ik weer thuis.
Je kan al denken dat ik blij ben om terug in mijn vertrouwde omgeving te zijn.
Omdat er een bacterie gevonden was in de open wonde die ik had nà mijn knieprothese, was het noodzakelijk dat ik terug geopereerd werd, om het afgestorven weefsel in de wonde te verwijderen, alles goed te zuiveren, én nadien een v.a.c.(vacuum) systeem te plaatsen. VAC therapie is een systeem waarbij gereguleerde, lokale, subatmosferische druk in de wond wordt aangebracht om de wondsluiting te bevorderen. In eenvoudige bewoordingen : in de open wonde wordt een spons in zwarte Polyurethaan geplaatst, dan wordt er een afzuigslangetje geplaatst voor het wondvocht, waarna er een tweede spons van dezelfde grootte in de wonde wordt geplaatst. Nadien komt hierover een goed sluitende folie waardoor de huid helemaal luchtdicht afgesloten is, en nadien wordt in het midden van de spons een opening gemaakt en het vacuumpompje aangesloten. (zie de rechtse pomp, de spons én afzuigslang op de foto)
Regelmatig moet ik (2 x per week) terug naar het ziekenhuis, voor speciale wondzorg...de wonde wordt dan nagekeken, een foto van genomen, én terug een nieuwe spons in geplaatst. Dit alles gebeurd, nadat ik eerst wat pijnmedicatie krijg en eventueel nog een extra spuitje tegen de pijn heb gekregen (bij eerste keer niks...!)
En dan...wil ik iedereen...maar dan ook iedereen die hier kwamlezen, een berichtje schrijven en me bemoedigende woorden kwam inspreken, hartelijk bedanken. Je zal begrijpen dat het mij ECHT onmogelijk was om vooraf iedereen aan te schrijven wat er te gebeuren stond en de reden van mijn afwezigheid... maar...het stond hier te lezen op 15/1/2009 dat ik terug voor operatie naar het ziekenhuis moest!
De volledige genezing zal nog veel van me vergen...daarvoor moet die grote wonde terug volledig dichtraken, én dit...is nog iets van wéken!!! Dus jullie berichtjes en bezoekjes hier zijn voor mij dan ook hartverwarmend.Ook dit draagt allemaal bij tot de genezing!
Zoals jullie allemaal wel zullen begrijpen, is het me momenteel nog niet mogelijk om veel blogbezoekjes te doen, want RUST...is vooral nu aan de orde!
Warmte in je hart doet veel ellende verdragen je voelt dan niet de smart die op je afkomt alle dagen
Liefde voor mens en dier maakt alles heel draaglijk dat geeft zo veel plezier verzacht, voelt niet zo onbehaaglijk
vriendschap delen is een gift die je zelden mag ontvangen je levensboot is dan niet meer op drift dat koester je als een groot verlangen
Iemand vriend of vriendin te kunnen noemen is zo iets zeldzaams en kostbaar doet heel veel leed verbloemen vriendschap is van enorme waarde en zo onzichtbaar.
dag mijn lieve schat vandaag viert iedereen van de familie jouw 3de verjaardag! Spijtig genoeg moet ik deze blije dag weer missen, door ziekenhuisopname.
Maar wees gerust, we maken het wel goed, en ik ben er zeker van dat iedereen vandaag zijn uiterste best doet, om jouw dagje echt tot 1 groot feest te maken. Laat de taart die mama en papa voorzien hebben je lekker smaken. Ik zie jouw oogjes reeds voor me, net 2 glinsterende bolletjes, die stralen, als je de kaarsjes op de taart mag uitblazen, en als iedereen luid zingt: Happy Birthday to you... Hip hip hip, hoera!
Dag Inneke Hoera, 3 jaar! Veel cadeautjes, lekker snoepen, springen, rennen zingen, roepen en alweer een jaartje erbij weet je wat... je krijgt een hele dikke zoen van mij...
Ingevolge een "nieuwe" heelkundige ingreep, (de andere is net 2 maanden geleden) die morgen vrijdag, plaatsvindt, en die tevens enige dagen ziekenhuis vraagt, zal ik hier dus terug geruime tijd afwezig zijn.
Hopelijk komt het na deze ingreep allemaal weer in orde, want deze keer heb ik het echt wel gehad. Een mens zou van minder de moed verliezen... en toch... moeten we steeds positief ingesteld blijven; dit vergemakkelijkt het genezingsproces.
hele lieve groet en tot binnenkort
Cécile
P.S. Sorry... dit is de reden dat ik geen bezoekjes kan brengen of een berichtje kan schrijven in je gastenboekje... dat zal voor later zijn. Mijn blogje is wel enige dagen voorgeprogrammeerd, dus er zal regelmatig wel wat te lezen vallen.
Als ik écht een Engel zou zijn zou ik over je waken ik zou nimmer verzaken. Je kunt mij dan niet zien maar wel een beetje voelen ik zou je bewaren voor pijn
Als ik écht een Engel zou zijn wilde ik alles van je weten zonder dagelijks te vergeten. Dat de afstand tussen ons er is zonder dat ik je warmte mis ik maakte je dagen fijn
Als ik écht een Engel zou zijn had ik de gedachten niet die jij niet weet, dus ook niet ziet. Ik steek een kaarsje voor je aan op de Levensweg die jij zult gaan.
Liefde in deze wereld, is soms ver te zoeken. Leven met zinloos geweld, komt voor in allerlei hoeken. Het leven draait meer om haat, dan om de liefde.
Een mens mag niet zijn, wie hij in werkelijkheid is. Men doet elkaar liever pijn, er is toch echt wat mis.
Deze samenleving, maakt werkelijk alles kapot. Een stukje vergeving, van het kwade noodlot.
Wat heeft het geweld en haat, allemaal voor zin. Ander verdrietig en kwaad, niemand is eigenlijk te min. Respect 2 all, wordt er geroepen. Respect 2 all, is nog ver te zoeken.
Denk maar eens goed, en kijk in je omgeving. Meer een slechte invloed, dan een goede beleving. Geef elkaar toch, wat warmte en licht. Het kan nu nog, maar zoek naar wat evenwicht.
Mocht er in het hart van ieder mens een deurtje openstaan, waarlangs elkeen op een stille wens eens op bezoek kan gaan...
Dan was het hart ook nooit meer dicht, gesloten voor een ander.
Dan deelde men het brood wellicht weer eervol voor elkander... Verdrongen ware eenzaamheid die soms in het hart dringt. Als ergernis en haat of nijd verdraagzaamheid verdrinkt.
Dan daalde ook weer de liefde neer de hoop in elk gemoed, dan werd de wereld vredig weer en oorlog week voorgoed. Dan mochten wij samen een nieuwe wereld bouwen, waar liefde en hoop samengaan, geloof en ook vertrouwen.
Mocht ieder in zijn eigen hart een deurtje ooit voorzien, veel mooier zou en minder hard het leven zijn misschien.
Zo... bouw een deur in het hart van jou en laat ze open staan, zodat eenieder die het wou er eens kan binnengaan... (auteur onbekend)
Vermits men zegt dat de ganse maand Januari telt om nieuwjaarswensen over te maken, vindt u vandaag de nieuwjaarsbrieven van onze kleinkinderen. Ik had spijtig genoeg eerder geen tijd om ze in te scannen, maar...het was wel het wachten waard!
Inneke had dit jaar haar eerste nieuwjaarsbrief om voor te lezen. Voor Fee was het al haar 3de brief en ik vond dat het voor haar leeftijd (bijna 5) een heel moeilijke tekst was.
Wannes... gaat nog niet naar de kleuterschool en bijgevolg had hij geen briefje, maar mijn dochter en schoonzoon had hem een versje aangeleerd en dat kon hij dan helemaal vanbuiten opzeggen. Schattig !
Heel aandoenlijk als je ziet hoe de kinderen hun brief voorlezen, met die twinkellichtjes en tederheid in hun oogjes. Je hart smelt voor zo'n dingen.
Tekstje van Wannes mét de nodige gebaren erbij :
liefste oma en opa, een kusje hier, (linkerwang met vingertje) een kusje daar, (rechterwang met vingertje) een gelukkig nieuwjaar (handjes in een waaier omhoog)
uw kapoen, Wannes
En dan de brieven van Inne en Fee... super is dat ze de nieuwjaarsbrief zelf gemaakt hebben (weliswaar met wat hulp van de Juf). Allebei heel mooi geschilderd én nadien (bij Inne) met de vingertjes de nodige afwerking gedaan. Hihi, ik had wel eens een vlieg willen zijn om te zien hoe ze eruit zagen nà het schilderen.
De brief van Fee is in 2 delen gemaakt. Eerst de achtergrond met de sneeuw; het sneeuwmanneke is er nadien apart opgezet, zodat dit wel een speciaal effect geeft. Zeg nu zelf...zo'n eigenhandig gemaakte brieven hebben toch veel meer charme dan de voorgedrukte brieven, is het niet ?
Brief van Inne ...met...de hartjes in een apart zakje
zakje met hartjes
brief van Fee
tekst van brief
Dit zijn onze vier kapoentjes, van links naar rechts, Inne, Wannes, Fee en de kleine Fien. De kwaliteit van de foto is niet goed, maar de kwaliteit van de kindjes is des te beter
Denken wij in deze dagen van feestvieren en cadeautjes... ook eens aan de kleine Sandra ? Elke bijdrage, hoe klein ook, draagt er toe bij om dit jonge leven te redden ! Stellen we ons even voor dat het om ons kind/kleinkind zou gaan! Een mens mag er niet bij stilstaan. Klik op de foto en lees het verhaal van dit prinsesje.
Ik doe alvast mee, en JIJ ?
Hierbij de gegevens van Sandra's Nederlandse privé-rekening : 67.83.72.217 op naam van Sandra Massart, Temse-Belgie
Vanuit België kan gestort worden op rekening nr.610-5201090-41 op naam van Sandra Massart, 9140 Temse
U kan ook een smsje sturen naar 3140 met melding van de naam : SANDRA en op deze manier steun je deze actie met 1,00
Hallo, mag ik mij even voorstellen? Ik ben Klaproosje. geboren op 10 augustus heel wat jaartjes geleden, het kastanjebruine haar heeft ondertussen plaats gemaakt voor grijs :-)
ik ben afkomstig uit Vlaams Brabant, gehuwd en moeder van 4 kinderen, 2 zonen en 2 dochters , en trotse oma van 6 schatten van kleinkinderen: ik draag mijn gezin op handen! Mijn hobby’s zijn: muziek, koken, reizen, powerpoints maken, champagnecapsules verzamelen, talen leren en mijn blogje...eigenlijk kom ik tijd te kort om alles te doen wat ik graag doe!
Persoonlijk vraagje
Heb je mij wat persoonlijks te vertellen, klik hier
De Papaver of, zoals velen hem noemen, Klaproos, is een echte zomerse bloem. Met zijn felle rode kleur zie je hem vaak langs de wegen in grote getale staan.
wist je ? dat de zaadjes van de Papavers een zeer aangename en nootachtige smaak hebben en daardoor heel vaak gebruikt worden in brood en banket, onder de naam blauwmaanzaad.
Wat is de rol van de klaprozen (poppies)? Klaprozen bloeien als andere planten in de buurt dood zijn. Klaprozenzaden kunnen jarenlang op de grond liggen en pas beginnen groeien als de nabije planten en struiken weg zijn, bijvoorbeeld als de grond werd omgespit.
Natuurlijk was de grond rond de loopgraven in de Eerste Wereldoorlog grondig 'omgespit' door de gevechten en bombardementen. McCrae moet dan ook honderden klaprozen hebben zien bloeien toen hij in 1915 het gedicht schreef.
Maar de klaproos heeft nog een andere betekenis in In Flanders fields. Sommige klaprozen worden gebruikt om opium en morfine van te maken; morfine is een sterk verdovend middel dat vaak werd gebruikt om de pijn van verwonde soldaten te stillen - soms voor eeuwig. De laatste verzen We shall not sleep, though poppies grow / In Flanders fields duiden op de verdovende werking van morfine.
uit : in flanders fields.
Je zou zeggen dat ik een dromer ben, maar ik ben niet de enige... John Lennon -Imagine
Het geluk van je leven hangt af van de kwaliteit van je gedachten...zorg ervoor dat je er geen gedachten op na houdt die deugd en redelijkheid onwaardig zijn. Marcus Aurelius.
Sommige vrienden zijn als de schaduw. Je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf. Ze komen op als het donker is.
Dans alsof niemand naar je kijkt,
Werk alsof je het geld niet nodig hebt
Heb lief alsof je nooit gekwetst bent.
Laat je levensvreugde en je geluk niet afhangen van honderd en één futiliteiten !
Omdat we mensen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze Vrienden
Helaas bestaat er nog geen dagcrème tegen een chagrijnig gezicht.
Een musicus moet muziek maken, een kunstschilder moet schilderen, een dichter moet schrijven als hij vrede met zichzelf wil hebben. Wat een mens kan zijn, dat moet hij zijn. - Abraham Maslow -
wat het einde lijkt te zijn, is misschien wel een nieuw begin.
Iemand die bezig is met een heel ingewikkeld ding en dit goed doet, verliest nooit zijn zelfrespect. - George Bernard Shaw -
Kijk niet te veel achterom, het belet je in de toekomst te zien. (roosje)
Als je de waarheid vertelt, hoef je weinig te onthouden.
"Haat kan geen haat verdrijven; enkel liefde is daartoe in staat." (Martin Luther King)
Wie zegt dat wonderen niet bestaan, heeft jou nog nooit gezien.
Als ik verliefd ben, ben ik in de wolken, en doe ik aardig tegen iedereen. Alsof ik opnieuw geboren word. in de lentezon op het gras. Ik pluk madeliefjes en klaprozen en doe lief en schattig, alsof ik voor het eerst de wereld zie.
Een groot mens is hij, die nimmer zijn kinderhart verliest. Meng-tse
Als je bemint wil worden, wees dan beminnelijk !
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal.
Beoordeel dit blog
de sleutel tot het hart is altijd de liefde
Het leven is geen kleinigheid, maar het bestaat wel uit kleine dingen.
als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, verwoord ik mijn gevoel, als ik zeg, wat jij betekent, namelijk heel erg veel, als ik zeg, wat jij betekent, een heel belangrijk deel, als ik zeg, jij bent de reden, dat ik nog verder wil, als ik zeg, jij bent de reden, zonder jou is het maar kil, als ik zeg, dank jewel, gewoon omdat je er bent als ik zeg, dank je wel omdat ik je heb gekend, als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, dat is wat ik voel !
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
