Mooie gedichten krijgen hier een plaats. Indien u een gedicht zou vinden van "uw" hand , laat het mij dan weten - ik vermeld heel graag je naam eronder - of op eenvoudige vraag verwijder ik het.
Leef goed - lach vaak - maar vooral, heb veel lief !
"De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken."
Have I ever told you You're my best friend ?
Het hoeft niet altijd een grote ruiker te zijn, één bloem gegeven met een goed hart, zegt evenveel.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen. (F.Daels)
Op het pad der vriendschap bloeien de mooiste bloemen. Ze heten verdraagzaamheid, eerlijkheid, hulpvaardigheid en vertrouwen
Je bent er altijd voor me als ik je nodig heb en daarmee geef je me de moed om alleen door te gaan.
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
Zoals een bloem de zon nodig heeft om te bloeien, zo heeft de mens liefde nodig om mens te worden.
In een droom symboliseren klaprozen een periode van verleidingen en goede zaken, zij het dat dit uit instabiliteit voortkomt. Als u de geur van een klaproos ruikt zult u ten prooi vallen aan vleierij.
Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken.
Bloemen geef je niet met je handen maar met je hart.
Eén moment van vreugde verdrijft honderd momenten van verdriet.
Kijk rondom je en geniet...van al wat je hebt !
wie geduld heeft, heeft de tijd om te leven in de tijd
Geen grond is zo goed, als de grond van je hart !
Je weet pas wat je mist, als je iets dierbaars bent kwijt geraakt.
Ik heb je lief...in positief en negatief.
Wees niet jaloers op mensen met wie je toch niet zou willen ruilen.
Liefde is niet te koop, je ontvangt het uit vrije wil.
en daar een lekker kopje koffie of chocolademelk bij, mmmmmmmm heerlijk !
De mooiste dingen in het leven, zijn geen "dingen". De mooiste dingen in het leven, dat zijn mensen zoals JIJ.
"was ik maar een dichter dan kon ik "dichter" bij jou zijn, was ik maar het bloed dat door jouw lichaam stroomt, dan sliep ik in jouw hart en ik woonde in jouw hoofd, want ik "heb je lief" (uit ik heb je lief van Stef Bos)
Mooie teksten en gedichten, hebben altijd mijn aandacht genoten.
Daarom krijgen ze hier een ereplaats.
Kom en neem even rustig de tijd om hier te vertoeven.Veel plezier!
31-12-2024
fijn 2025
heel fijn Nieuw Jaar met veel vriendschap voor elkaar!
Geert*, Kerst was reeds de 32ste maal zonder jou...
De laatste maand van het jaar was ooit de mooiste omdat wij vol verwachting waren naar de geboorte van ons 1ste kind dat normaal op Kerstdag uitgerekend was... Geert* bleef liever nog wat warm zitten en kwam op 28 december 1973 ter wereld. Hij was ons kerstkindje en een wolk van een baby van meer dan 4 kg.
In november 1993 kwam jammer genoeg een einde aan je mooie leven en stond voor ons de wereld op zijn kop.
Vandaag, 28 december 2024 zou je 51 jaar zijn geworden...kon ik nog maar eens door blonde haren woelen en je een dikke knuffel geven... In ons hart en de mooie herinneringen blijf je voortbestaan.
Voor alle mensen die vandaag iemand moeten missen...een dikke warme knuffel
Kerstmis ! Dezer dagen versturen de meeste mensen hun wensen naar familieleden en vrienden. We wensen elkaar het allerbeste, heel veel geluk... een uitstekende gezondheid.
Zo heeft iedereen zijn eigen kerstwensen. Ikzelf hecht geen belang aan grote dingen, maar aan eenvoud, echte vriendschap, vertrouwen, blijheid in het hart, mijn man, kinderen en kleinkinderen én alle mensen rondom mij gelukkig zien en natuurlijk vooral voor iedereen een uitstekende gezondheid !
Het kan je zo'n zalig gevoel geven om... iemand die je lang niet meer gezien hebt, terug te ontmoeten een onverwachte telefoon, een lief woord in je gastenboek een bezoekje aan iemand brengen en ontdekken dat die persoon daar reuzeblij mee is... ontroert te worden bij het horen van een prachtig lied en vrienden te hebben, ook al loop je elkaars deur niet plat, toch steeds weer op mekaar kunt rekenen... dat zijn de zegeningen die je elke dag weer zo blij kunnen maken.
aan iedereen die hier langskomt, een hartverwarmende Kerst
Vandaag, 31 jaar geleden ! maar... net als was het gisteren...
en deze foto heeft een speciale betekenis... enkele jaren geleden kwam er een grote vlinder op mijn schouder zitten eerst links, daarna rechts...en bleef daar geruime tijd ik zei tegen mijn man, dat is Geert* die ons dag komt zeggen! ik vertelde dit gisteren nog eens toen de kinderen hier waren en... vandaag kreeg ik die mooie tekst met een vlinder...
reeds 31 jaar geleden, maar voor altijd in ons hart
Ik had het me wel even anders voorgesteld...even er op uittrekken...
genieten van de gezonde zeelucht ...maar het is helemaal anders uitgedraaid... het koude, vochtige en mistige weer zorgde er voor dat ik weer met een "hondje" huiswaarts keerde...die me gedurende de dag, maar vooral 's nachts voorziet van het nodige geblaf
En het enige dat je dan kan doen is enkele dagen uitzieken en het rustig aan doen in de hoop je snel beter te voelen ...en laat nu net dat laatste (het rustig aan doen) heel vervelend voor mij zijn...
Ik wou iedereen in elk geval een lieve groet komen brengen en hoop er volgende week weer te kunnen zijn om jullie blogje een bezoek te brengen.
Paddenstoelen spotten, de geliefde bezigheid van onze kleinkinderen toen we met hen door het bos gingen wandelen...en ze blij riepen Omaaaaaaaaaaa , ik heb er nog een gevonden!
In de voormiddag hingen deze appels nog aan de boom en 's namiddags werden ze verwerkt tot een heerlijke appeltaart...
lekkere verwennerij mag ook eens, is het niet?
lieve groet aan eenieder die hier langskomt
p.s. als je zin krijgt om te bakken zanddeeg (gekocht)...laagje geplette speculoos...appeltjes overschikken...appeltjes insmeren met losgeklopt ei...lichtjes bestrooien met kaneel...30'op 200°...en nadien appeltaart lichtjes insmeren met abrikozenkonfituur... (de rest...doet het mondje...opeten )
Vandaag, op 1 November, staan we extra stil bij al onze dierbaren die er niet meer zijn onze zoon Geert* , onze ouders en zoveel andere dierbaren. Vandaag brengen wij Geert* en onze ouders een bloemetje want...
Zij blijven voor altijd heel diep in ons hart "onuitwisbaar"!
We genieten momenteel van zalige temperaturen voor deze tijd van het jaar... het zonnetje is ons aller gunstig gezind Een heerlijk begin van het weekend, en ... voor velen van een weekje vakantie!
lieve groet aan eenieder die hier even op bezoek komt
het is nu half twaalf en van dat zonnetje is er nog niks te zien...het is eerder een grijze start van deze woensdag 16 oktober...en de beloofde 23 graden blijven momenteel ook uit!
Straks moet ik de was, die buiten te drogen hangt, nog zelf gaan droog blazen
Ook op Seniorennet is het niet zoals het zou moeten...op heel wat blogs...zie je geen enkele foto meer en kan je zelfs onder de logjes niet reageren...Foto's uploaden gaat ook al niet....we zullen wat geduld hebben en het straks nog even proberen..
In elk geval,aan iedereen die hier langskomt, een heel fijne dag
Niets is menselijker dan fouten maken Niets getuigt van meer liefde dan elkaar vergeving schenken
Vergeven is vergeten, ook al doet het pijn Vergeven is woorden spreken van verzoening Bij elk nieuw begin is het passend de spons te vegen over de fouten in het verleden...
Maar soms, is het zo moeilijk te vergeven, omdat je tot in het diepste van je zijn gekwetst werd... Het proberen tot vergeten is dan al 1 stap in de goeie richting!
heel fijne nieuwe week en dankjewel om hier langs te komen
De teerlingen zijn geworpen...het volk heeft gekozen...en stilaan komen al de resultaten zichtbaar...sommigen zijn heel blij...anderen ontgoocheld...tja...
Misschien dat heel wat mensen nu ook denken, was ik vandaag ook maar gaan stemmen, want vermits het niet verplicht was zullen velen er wel de brui aan gegeven hebben...Pech dan, want niet gaan stemmen, was ook niet kiezen voor de personen die het verdienden...
Volgende keer beter zullen we maar zeggen
Het was en zal de volgende dagen ook nog wel een "het" gespreksonderwerp zijn...
Wat een heerlijk weertje he vandaag... wat ben ik blij, ondanks de regen van de afgelopen dagen, dat de weergoden ons toch nog redelijk gunstig gezind zijn voor de tijd van het jaar en ons toch nog wat zonnestraaltjes tevoorschijn toveren... Zalig gewoon! dus lekker naar buiten en er zoveel mogelijk van profiteren!
Wij hadden vandaag al ons wekelijks uitje naar de groenten- en fruitboer die sinds corona op hun erf van hun tuinbouwbedrijf een winkeltje maakte (dit bovenop hun wekelijkse kraam op de markt) en zo de mensen de kans gaven om op een veilige manier toch nog hun aankopen te doen...makkelijk ook omdat je nooit naar een parkeerplaats hoeft te zoeken en men de wagen kwijt kan op de grote ruimte voor hun thuiswinkel...
Nadien gaan we naar de bakkerij gelegen in een vierkantshoeve en waar een ganse familie, vader, moeder en hun kinderen met heel veel passie voor hun beroep, werkzaam zijn om iedereen te voorzien van heerlijk brood en gebak... altijd even vriendelijk, altijd heel attent en dat zie je in deze tijd niet meer zoveel...voor hen maak je graag een ommetje om je wekelijkse brood te halen.
En morgen...vieren we, weliswaar met een 4tal dagen te vroeg, de verjaardag van onze Fienemien (zoals wij onze kleindochter Fien noemen), zij wordt 16 jaar op 16 oktober...
Dus...zijn we morgen met gans de familie samen en DAT op zich, is al een groot feest!
Genieten jullie ook maar van een heerlijk weekend en...vergeet Zondag je stem niet uit te brengen he op de persoon die het volgens jou verdient!
een lieve groet aan iedereen die hier even langskomt
Ontspannen wil zeggen dat je iedere vorm van spanning even mag loslaten. Geen Spanning, geen inspanning, geen taakspanning, zo van ik moet dit nog en ik moet dat nog. Ontspannen is : tijd maken om het leven weer even leven te laten zijn.
Bij de N denken we aan : NIET HAASTEN
Loop alles en iedereen eens niet te snel voorbij. Durf vertragen en zelfs gewoon stilstaan. Het leven ziet er plots anders uit. Maak tijd, misschien maar voor heel even, om jezelf en de anderen beter te leren kennen.
T is de eerste letter van het woord TIJD.
We zijn bezig, dag in, dag uit Bezig met dingen die voor ons op dat moment belangrijk zijn of lijken. Durven wij de tijd een halt toeroepen om te luisteren naar het verhaal van de andere ?
En naar ons eigen verhaal ?
De M doet me denken aan MOGEN.
Moeten is een verplichting. Mogen is een uitnodiging. Mogen leven, mogen tonen wie we zijn, mogen denken en mogen doen. Het is een gevoel van bevrijding. Niets moet, veel mag
De O verwijst naar het woord OPEN
Om echt te ontmoeten, moet je openstaan. Open voor wat komt, open voor degene die je op je weg tegenkomt. Maar je moet in de eerste plaats openstaan voor jezelf. Laat je raken!
De E is de beginletter van het woord ELK-ANDER
Iedereen is anders. Niemand is hetzelfde. Het is de kleur van ons bestaan. Het is de afwisseling die doet leven. Het is het respect dat ons tot één maakt.
De T staat voor TOEVALLIG.
Toevallig onderweg zijn, geen doel voor ogen hebben, en laten gebeuren. Niet alles willen plannen, maar je laten verrassen door het toevallige
De I doet denken aan INZET.
Het zou aangenaam zijn als we konden leven in een wereld waar iedereen zich inzet volgens eigen mogelijkheden. Een wereld waar mensen niet onverschillig blijven, ten koste van anderen.
De N betekent dat NIETS MOET
In een ontmoeting moet je niets, maar mag je elkaar raken! Het is prachtig als het gebeurd, en toch gebeurt het te weinig.
De G verwijst naar het woord GEVEN.
Mag ik jou een lichtje geven in deze donkere tijd ? Dan kun je weer wat zien, heel even. Soms kan het gebeuren. Als je het niet verwacht. Dan zie je weer in kleuren, ook al is het nacht. Een heel bijzondere ervaring, op een onverwacht moment
Ik ben stilletjes terug recht aan het krabbelen, NEEN, niet van op mijn hoofd te staan 😊 maar van griep…
Toen we vorige week op Zondagavond terugkwamen van zee, voelde ik me al niet zo lekker, maar Maandag stond ik op met koorts, vreselijke hoofdpijn, keelpijn, pijn op de borst en een hoest om U tegen te zeggen…Eerst werd gedacht aan Covid, maar de testen wezen op “negatief”… Het is een week geweest van slapen en slapen…middeltjes tegen de koorts en de vreselijke hoest…thee met honing en af en toe een paracetamol om er terug stilaan bovenop te komen.
We zijn nu een week verder…ik kan niet zeggen dat het helemaal over is…de hoest is verbeterd…ik voel me niet meer zo “slap” maar ik recupereer minder snel dan vroeger…dat hoort zeker bij het ouder worden ?
Ik las al eenzelfde scenario bij Natoken en hier in mijn kennissenkring en familie zijn er heel wat mensen met griep en…Covid…Neen, van dat beestje zijn we ook nog niet vanaf…
Dus…dit was de reden dat je me deze week niet op de blogjes gezien hebt…mijn vorige logjes op mijn blog over de Herfst en “op mijn hoofd staan” waren voorgeprogrammeerd .
Ik hoop echt dat ik de volgende dagen bezoekjes kan brengen aan mijn trouwe bezoekers.
Soms nemen de kleinste dingen de meeste ruimte in je hart!
lieve groet aan eenieder die hier langskomt
sorry moest je bij het openen van mijn blog reclame zien...ikzelf zie er geen...MAAR als ik mijn blogje open via mijn gsm staat het vol reclame...ik weet niet hoe het bij jullie is ?
Hoe we het ook draaien of keren…iedereen heeft wel herinneringen…leuke en minder aangename.
Einde juli was mijn blog jarig en in die 18 jaar heb ik via mijn blog, maar ook “in het echt” heel wat mensen achter die blogs leren kennen. Jaren geleden kwamen wij in september altijd samen voor een “blogmeeting” georganiseerd door Frieda (van Frieda powerpoint), misschien door velen onder jullie nog gekend…zij was echt een “krak” in het organiseren van dit alles en we keken telkens uit naar “de volgende” keer, want de blogmeetings waren altijd super gezellig…
En vandaag borrelden al die herinneringen weer op toen ik door de verschillende categorieën op wandel ging en zo heel veel namen zag opduiken van mensen die jammer genoeg overleden zijn…geen zin meer hadden in bloggen…naar facebook verhuisden…maar…hun blogje nog wel bestaat!
Er waren krakken bij die heerlijk konden vertellen…denk daarbij maar aan Liliane (Laathi)…Lulu, Bojako, Madammeke, Hilde in Selimiye, Loewiesa…Wiely…Amorfati…ik noem er hier maar enkele…
En ik vernoem er nog “enkele” die velen onder jullie wel zullen kennen…Besoto50…Rozemarijntje* met haar mooie gedichtjes, Viva en Utta (haar moeder) Jeske (van Tuindenhorst) Suzy (soldorado) en Marylou (Natuurfreek), Chauffeurke, Emmy*, ons Mandy* (Greta), Ria van Ofthemonkeylions, Anny en Gilbert, Jef* en Lydia, Ellen en haar blog Alzheimer, Johnny en Christiane, Patty en Freddy, Rachel…Agneske (3979) en haar blog over Parkinson…
Terwijl ik al die namen schrijf komen de leuke herinneringen aan al deze mensen weer naar boven…en stel me de vraag hoe het met hen...die nog in leven zijn... zou zijn... en zoals ik hierboven schreef…het zijn maar “ENKELE” namen van mensen die in al die jaren hier onze bloggenootjes waren…en wellicht zal ieder van jullie hier nog heel veel namen kunnen aan toevoegen.
lieve groet en leuk dat je hier even op bezoek kwam en een woordje naliet.
Hello iedereen, het is weer even geleden dat ik hier was...en als het internet "plat" ligt dan besef je dat je het in deze tijd toch wel nodig hebt...voor zoveel kleine dingen...de brieven (met vensterkes) kreeg je vroeger per post, nu is dat via de mail en dus heb je de pc en het internet nodig om een mail te sturen, voor sommige zaken moet je iets inscannen of...de qr code gebruiken en ook om hier op Seniorennet te geraken is er internet nodig...
Geen internet door problemen met de modem. Ben blij dat dit alles ondertussen is opgelost en we weer naar hartelust kunnen tokkelen op onze pc.
Het weekend was er eentje om U tegen te zeggen...lekker genoten met onze familie en vrienden van een lekkere BBQ en dit alles ook met een heerlijk zonnetje als gezelschap...zalige temperaturen en niet die hitte die je zo moe maakte en er voor zorgde dat je 's nachts geen oog dichtdeed...Neen...hopelijk kunnen we nog wat verder genieten van deze heel aangename temperaturen...is voor iedereen veel aangenamer!
hele lieve groet aan iedereen die hier op bezoek komt.
Maar momenteel is het een beetje "te warm" voor iedereen en zoeken we zoveel mogelijk koelere plekken op... De luchtverfrissers en ventilatoren...of airco... doen dezer dagen overuren
lieve groet aan eenieder die hier langskomt...hou jullie goed/koel
foto ...zonovergoten velden met lavendel in Valensole...het lavendeldorp bij uitstek... de geur moet je er zelf bij fantaseren.
Neen, ik ben niet op verlof geweest, maar gewoon enkele weken tijd voor mezelf genomen...ik had dit echt nodig...en dus ook het pc'tje naar de achtergrond geschoven.
In die zelfde periode van "mijn verlof" waren onze kinderen en kleinkinderen ook "op verlof" en was ik daar dan toch ook heel erg mee begaan...de lange afstanden die ze met de wagen moesten doen...een mens is maar eerst gerust als ze weer allemaal veilig thuis zijn... Gelukkig zorgen ze ervoor dat we hen via Polarsteps wat kunnen volgen en mee genieten aan de hand van prachtige foto's...de verhalen...die volgen dan later bij thuiskomst.
Ja ze hebben zich wel wezen bezig houden...na de gezamenlijke vakanties met het gezin, waren er nog de kampen met de Chiro...een beetje verdeelt over Sint-Gillis-Waas, Arendonk en Hasselt en eenmaal daarvan thuis, zich inzetten als monitor op het Speelplein van Don Bosco hier bij ons in de stad...van bezige bijen gesproken...
En ook al ben ik niet met verlof geweest...hier thuis is het altijd een beetje verlof...je deelt je tijd zelf in hoe je het wil...niets moet...alles even heel rustig...alhoewel rustig...de storm begin juli heeft hier in onze stad lelijk huis gehouden en ervoor gezorgd dat we lekker bezig bleven...pff... effe niet meer aan denken...hadden we eerst "te" veel regen, is het ondertussen al enkele dagen heel warm en swingen de temperaturen de pan uit...Hier in België is het altijd, alles of niets
En dan...hebben we ook nog de tuin die ons wel aan het werk zet...mijn man kent het woord "minder" groenten zetten niet en dus hebben we weer ons werk met de aardappelen (oogst minder dan vorig jaar) en allerlei soorten groenten verwerken...veel te veel voor ons 2... en naast de soepen en de sauzen die al in de diepvriezer zitten, komen daar vanaf nu nog de worteltjes, boontjes, kervel...en binnenkort de tomaten en venkel bij...de courgetten die blijven maar komen en de pompoenen die groeien en groeien en groeien maar niks zo lekker als groentjes uit eigen tuin, al vraagt het allemaal veel werk.
Dit alles, samen met de Ronde van Frankrijk en momenteel de Olympische Spelen waar onze Belgen het goed doen en ze ons landje tot in het verre Australië op de kaart zetten, heeft me supergoed gedaan...
Ik wil iedereen die hier ondertussen mijn blogje bezocht heeft, hartelijk danken. Het kan een mens zo goed doen dat er een woordje wordt geplaatst...
De teerlingen zijn geworpen...de uitslagen gaf voor de ene partij euforie, voor anderen zware ontgoocheling...
Maar ben blij dat de verkiezingen en al het gedoe errond voorbij is...Het was de laatste weken niks anders op radio en tv dan over de verkiezingen...Goed dat die programma's er waren, maar te veel is te veel
Het belangrijkste komt nu nog...een regering vormen...Het zal nog wat worden denk ik zo!
en bij het lezen van de titel denk je wellicht aan het liedje...het is weer voorbij die mooie zomer ?...Zomer ??? Laat ons hopen dat die snel begint en ons allemaal een beetje warmte brengt want de "Lente" was niet veel soeps...
Het is weer voorbij...en daarmee bedoel ik dat we na anderhalve week heerlijk genieten van de Westhoek er weer tegenaan kunnen...zo veel als mogelijk natuurlijk...ik doe alles nog rustig aan, want de benen willen nog niet mee zo ik zou willen...Jammer... maar het is niet anders!
Maar...we hebben van elk moment...elke ontmoeting...elke uitstap en elke zonnestraal (en die waren er veel meer dan in het binnenland) ...voor 100% genoten... op naar de volgende keer...
het zeetje én de omgeving...we krijgen er geen genoeg van en het blijft ons altijd weer bekoren!
lieve groet aan iedereen die tijdens mijn "blogpauze" van de partij waren en hier op bezoek kwamen...
Ben een beetje laat, maar men zegt, beter laat dan nooit
Er werd mij de vraag gesteld of ik afgelopen zondag ook bloemetjes mocht ontvangen...
Het antwoord is ja...hier zit een overgelukkige mama die door haar kinderen van vrijdag tot en met maandag vertroeteld is...
Als we maar allemaal samen zijn, daar is een mens toch zooooo blij mee, is het niet? alhoewel...allemaal samen zijn we nooit meer, want onze oudste zoon ontbreekt altijd aan de familietafel...
en met deze moederdag natuurlijk ook extra gedacht aan mijn eigen mamaatje...ik moet haar ook al 20 jaar missen!
Het ene is nog mooier dan het andere , de appelboom, de perelaar en zienderogen staan ze te veranderen, ik sta erbij en kijk er naar.
Ik heb er geen hand voor hoeven uit te steken, mijn hand is trouwens daarvoor véél te klein. Maar ik raak op al dit moois niet uitgekeken, staat dit er allemaal voor óns, zou dat zo zijn?
Nu hier de witte bloesems uit de takken breken, nu is de verre hemel even héél dichtbij en wat ik zie, dat kan ik niet in woorden spreken. Er gaat vandaag gewoon een wonder door de wei.
Toon Hermans
p.s.de maand maart eindigde en april begon...zonder internet! vandaar mijn lange afwezigheid.
Wij kregen ogen om te snoepen van kleuren, om mensen te kunnen aankijken. Wij kregen oren om te genieten van muziek en... te kunnen luisteren naar iemand.
Wij kregen lippen om te spreken en te zingen, om te lachen en te zoenen. Wij kregen handen om te arbeiden en te scheppen, om te geven en te ontvangen.
Wij kregen voeten om onze eigen weg te kunnen gaan en... een ander tegemoet te treden. Wij kregen ons lichaam: Het is ons huis, ons ritme en onze taal!
Wij kregen verstand om de waarheid te kunnen zoeken en inzicht door te geven. Wij kregen fantasie om over de toekomst te kunnen dromen en... kleur te geven aan andermans leven.
Wij kregen een hart waarmee we kunnen aanvoelen en verlangen, warmte schenken, goedheid.
Wij kregen een wil waarmee we kunnen leven voor een ideaal.
Wij zullen ons kunnen toewijden aan het geluk van onze medemens
Wij zullen ons kunnen inzetten voor een betere wereld Wij kregen ons leven als een gave, een uitdaging!
Misschien zal je denken, wat doet die foto nu bij die tekst...wel...dit weekend was het hier bij ons het Carnaval...ja wij zijn een van de laatsten in België die dit vieren...is hier altijd met halfvasten! Zoals je misschien weet (of niet) waren wij in 2006 de Seniorenprinsen voor de stad, maar...wegens het niet meer meekunnen (mee stappen) waren we de laatste jaren in die periode te vinden aan zee...door operatie dit jaar lukte het ons niet...gevolg...hoe je het nu draait of keert...het carnaval blijft kriebelen en ben blij dat wij het konden meebeleven dankzij de livestream vanuit de stad...de festiviteiten op zaterdag met het verwekken van de prinses en het brouwen van de prins...op Zondagmorgen de plechtige hulde in de Basiliek met de kaarsofferande door de Gilles...altijd weer een "keekebisj" moment...Zondagnamiddag dan de gewone stoet en 's avonds de lichtstoet...We kunnen aan het ganse gebeuren niet ontsnappen, want onze kinderen en kleinkinderen zijn ook gebeten door de microbe en doen mee...en heel tof dat ze allemaal heel even de tijd vonden om hier bij ons thuis...om hun kostuums te tonen...dag kwamen zeggen ...het maakte onze dag helemaal goed...
Wat kan er mooier zijn in het leven dan een fantastische reis te beleven!
Het leven, is niets minder dan een treinreis een herhaling van opstappen en afstappen, gepeperd met ongelukken en aangename verrassingen bij sommige haltes; met enkele diepgaande teleurstellingen bij andere.
Bij onze geboorte, stappen we op de trein en ontmoeten we enkele personen van wie we denken dat ze altijd aan onze zijde zullen staan gedurende deze reis: onze ouders.
Spijtig genoeg is de waarheid anders zij zullen van de trein stappen ons achterlaten als wezen gehuld met hun liefde, vriendschap, en hun niet te vervangen gezelschap.
Wat niet in de weg staat dat andere personen op de trein zullen stappen personen die ons heel dierbaar zullen zijn.
Hier komen onze broers en zussen, onze grote liefde, onze kinderen en niet weg te denken, onze vrienden en vriendinnen. Van allen die opstappen op deze trein, zijn er enkele die deze reis beschouwen als een uitstap, andere zullen er enkel teleurstelling in vinden gedurende deze rit, nog anderen zullen door de wagons wandelen steeds bereid om andere te helpen die het nodig hebben.
Velen zullen bij het opstappen met een blijvende onwetendheid zitten, andere zullen voorbijgaan zonder dat we er ons van bewust zijn dat ze de zetel naast ons bezet hadden.
Het is vreemd vast te stellen dat enkele passagiers, die we lief hebben toch plaats nemen in een andere wagon dan de onze, waardoor zij ons verplichten deze reis te doen, gescheiden van hen.
Uiteraard is het ons niet opgelegd de wagons te doorlopen en op zoek te gaan naar dezen!... Hoewel...
Maar spijtig genoeg zullen we geen plaats kunnen nemen naast hen omdat er al andere deze plaats ingenomen hebben.
Onze reis moet nu eenmaal zo gebeuren, een reis gehuld met afgrijzen, dromen, fantasieën, hoop en het nemen van afscheid!
Maar nooit met een terugkomst...
Laat ons daarom deze reis maken op de meest aangename manier.
Laat ons trachten, een zo goed mogelijke relatie met andere passagiers op te bouwen, en laat ons op zoek gaan naar het beste van eenieder.
Het grote mysterie uiteindelijk is, dat we nooit zullen weten welk station we zullen afstappen, en nog minder zullen weten, waar onze medereizigers of medepassagiers, gezeten op de stoel naast ons zullen uitstappen.
om het zoals de burgemeester bij Samson en Gert te zeggen...
Aan allen die vandaag jarig zijn: proficiat!
Aan allen die vandaag niet jarig zijn: .... ook proficiat! Het zal je maar overkomen dat je maar eens in de vier jaar jarig bent, dus vandaag voor hen een extra proficiat... Geniet maar weer van deze uitzonderlijke dag!
We weten ’t allemaal, ’t is er een bende ’t is er te eng en te vijandig en te vol Het is in hoofdzaak grote rotzooi en ellende Op onze groene, blauwe, grijze, grauwe bol
’t is haat en nijd, elkaar de pas afsnijden en door de steden raast een “rücksichtlos” geweld, maar of we vloeken, vechten, vallen, lachen, lijden er staan weer altijd boterbloemen in het veld.
Er zijn nog immer die momenten van vervoering al lijkt dat bolletje ook nog zo negatief tussen de puinhoop schemert altijd de ontroering van mensen die nog zachtjes zeggen ‘k heb je lief.
Toon Hermans
Altijd weer kan ik genieten van de prachtige teksten die Toon maakte...
Hé grote hand, ik heb je nodig, want bij jou ben ik geborgen. Ik voel je wanneer ik wakker word en jij dan bij me bent, wanneer ik honger heb en jij mij voedt, wanneer jij helpt als ik een toren bouw, wanneer ik met jouw hulp mijn eerste pasjes zet, wanneer ik bij je kom als ik wat angstig ben. Kom, blijf bij mij en hou me vast.
En zei de grote tot de kleine hand:
Hé kleine hand, ik heb je nodig, want jij hebt mij gegrepen. Dat voel ik als ik veel voor jou mag werken, als ik speel en lach en dol met jou, als ik met jou kleine, wonderbare dingen opnieuw ontdek, als ik warmte voel en van je hou, en als ik merk hoe ik met jou, weer bidden kan en danken. Kom, blijf bij mij en hou me vast.
tekst uit een doopviering.
lieve groet aan eenieder die hier langskomt
p.s. alles verloopt zoals het moet...de verpleegkundige en kinesist komen elke dag wel zien of ik het goed doe
p.s ondertussen ben ik van zaterdagnamiddag terug thuis.. De operatie (heupprothese) is goed verlopen en ik voel me goed ...nu is het nodig enkele weken op een rustige manier te revalideren...heb in het ziekenhuis al kine gehad en vanaf morgen komt ook de kinesist aan huis...
Hier even vermelden dat mijn heupoperatie...lees prothese...goed verlopen is....1 uur nadat ik uit ontwaakruimte terug naar de kamer werd gebracht...kwam de kinesist mij halen om enkele stappen te zetten.. Ik moet zeggen dat dit me heel goed lukte...hij tevreden en specialist die even nadien langskwam... En wat meer is...daar mijn bot uitstekend was...is een deeltje dat ze eruit gehaald hebben direct gevriesdroogd en doorgestuurd naar Leuven...daarmee helpen ze andere mensen die stukjes bot nodig hebben. 0p die manier heb ik dan ook nog iets goed gedaan Als alles verder verloopt zoals het nu is...zou ik zaterdag al naar huis kunnen. Lieve groet allemaal...
Als ik echt kon toveren was er geen haat, afgunst en ongelijkheid.
Als ik echt kon toveren wou ik een wereld zonder oorlog, zonder wapens, zonder geweld en hielden alle mensen van elkaar.
Als ik echt kon toveren was er nog die ongerepte natuur die voor het leven hier op aarde van zo'n groot belang is.
Als ik echt kon toveren was er vreugde en blijheid onder de mensen. Als ik echt kon toveren... had niemand zorgen, pijn of verdriet.
Maar... Ik kan spijtig genoeg niet toveren ... maar wel wensen dat het voor een ieder beter wordt ...en daar... kunnen we allemaal aan meewerken!
Zeg iedereen goeiedag, maak een praatje, maar toon vooral ook interesse in de ander. Door dit gebaar, leren we wat er diep in het hart van ieder mens leeft.
Een verhaaltje uit "de kleine Prins" naar Antoine de Saint-Exupéry...een verhaal dat me steeds is blijven boeien en perfect past binnen mijn blogje "Taal van het hart"
De kleine prins zocht een vriendje om mee te spelen. Plots kwam hij een vos tegen.
"Ik kan niet met je spelen", zei de vos, "want je hebt mij nog niet tam gemaakt".
"Wat is dat: tam maken?" vroeg de kleine prins.
Dat betekent dat je uniek bent voor mekaar en mekaar nodig hebt" legde de vos uit.
Nu had het kleine prinsje een roos waar hij goed voor zorgde. Hij keek naar de andere rozen en zei: "de mensen die voorbij wandelen, zien geen verschil tussen mijn roos en jullie. Maar toch is mijn roos veel belangrijker, omdat ik haar water heb gegeven en onder een stolp gezet heb; omdat ik haar beschut heb met een kamerscherm en de rupsen voor haar heb gedood. Omdat ik geluisterd heb als ze klaagde en opschepte en zelfs als ze zweeg...omdat ze mijn roos is!"
Toen zei de vos:" Dit is mijn geheim. Het is heel eenvoudig: alleen met je hart kun je goed zien. Wat echt belangrijk is kan je niet zien met je ogen. Al de tijd die je aan je roos besteed hebt, maakt je roos juist zo belangrijk.
De mensen vergeten dat, maar jij mag het niet vergeten. Je bent verantwoordelijk voor je roos!"
"Ik ben verantwoordelijk voor mijn roos", herhaalde de kleine prins om het goed te onthouden.
Driekoningen Driekoningen geef mij een nieuwe hoed mijn oude is versleten mijn moeder mag het niet weten mijn vader heeft het geld op de rooster geteld
Kinderen, verkleed als Koningen, kwamen dit liedje aan menige deur zingen en ontvingen dan wat lekkers of geld. en nu is deze mooie traditie bijna helemaal weg.
Spijtig !!
Op Driekoningendag is het bij ons in de regio ook de gewoonte om een driekoningentaart te kopen. Deze taart is gemaakt in bladerdeeg én met een frangipanevulling. In de taart bevindt zich een geluksboon, vroeger was dit een koffieboon, maar de laatste tijd is het meer en meer een of ander figuurtje in porselein. Dus opgepast voor de tanden
(driekoningen figuurtjes uit eigen collectie)
Wie de "boon" vindt mag een ganse dag het gouden kroontje dat bij de taart bijgeleverd wordt, opzetten.
lieve groet aan allen die hier langskomen.
ik probeer zo spoedig mogelijk langs te komen... het waren hectische dagen en mijn gezondheid laat me wat in de steek
Hallo, mag ik mij even voorstellen? Ik ben Klaproosje. geboren op 10 augustus heel wat jaartjes geleden, het kastanjebruine haar heeft ondertussen plaats gemaakt voor grijs :-)
ik ben afkomstig uit Vlaams Brabant, gehuwd en moeder van 4 kinderen, 2 zonen en 2 dochters , en trotse oma van 6 schatten van kleinkinderen: ik draag mijn gezin op handen! Mijn hobby’s zijn: muziek, koken, reizen, powerpoints maken, champagnecapsules verzamelen, talen leren en mijn blogje...eigenlijk kom ik tijd te kort om alles te doen wat ik graag doe!
Persoonlijk vraagje
Heb je mij wat persoonlijks te vertellen, klik hier
De Papaver of, zoals velen hem noemen, Klaproos, is een echte zomerse bloem. Met zijn felle rode kleur zie je hem vaak langs de wegen in grote getale staan.
wist je ? dat de zaadjes van de Papavers een zeer aangename en nootachtige smaak hebben en daardoor heel vaak gebruikt worden in brood en banket, onder de naam blauwmaanzaad.
Wat is de rol van de klaprozen (poppies)? Klaprozen bloeien als andere planten in de buurt dood zijn. Klaprozenzaden kunnen jarenlang op de grond liggen en pas beginnen groeien als de nabije planten en struiken weg zijn, bijvoorbeeld als de grond werd omgespit.
Natuurlijk was de grond rond de loopgraven in de Eerste Wereldoorlog grondig 'omgespit' door de gevechten en bombardementen. McCrae moet dan ook honderden klaprozen hebben zien bloeien toen hij in 1915 het gedicht schreef.
Maar de klaproos heeft nog een andere betekenis in In Flanders fields. Sommige klaprozen worden gebruikt om opium en morfine van te maken; morfine is een sterk verdovend middel dat vaak werd gebruikt om de pijn van verwonde soldaten te stillen - soms voor eeuwig. De laatste verzen We shall not sleep, though poppies grow / In Flanders fields duiden op de verdovende werking van morfine.
uit : in flanders fields.
Je zou zeggen dat ik een dromer ben, maar ik ben niet de enige... John Lennon -Imagine
Het geluk van je leven hangt af van de kwaliteit van je gedachten...zorg ervoor dat je er geen gedachten op na houdt die deugd en redelijkheid onwaardig zijn. Marcus Aurelius.
Sommige vrienden zijn als de schaduw. Je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf. Ze komen op als het donker is.
Dans alsof niemand naar je kijkt,
Werk alsof je het geld niet nodig hebt
Heb lief alsof je nooit gekwetst bent.
Laat je levensvreugde en je geluk niet afhangen van honderd en één futiliteiten !
Omdat we mensen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze Vrienden
Helaas bestaat er nog geen dagcrème tegen een chagrijnig gezicht.
Een musicus moet muziek maken, een kunstschilder moet schilderen, een dichter moet schrijven als hij vrede met zichzelf wil hebben. Wat een mens kan zijn, dat moet hij zijn. - Abraham Maslow -
wat het einde lijkt te zijn, is misschien wel een nieuw begin.
Iemand die bezig is met een heel ingewikkeld ding en dit goed doet, verliest nooit zijn zelfrespect. - George Bernard Shaw -
Kijk niet te veel achterom, het belet je in de toekomst te zien. (roosje)
Als je de waarheid vertelt, hoef je weinig te onthouden.
"Haat kan geen haat verdrijven; enkel liefde is daartoe in staat." (Martin Luther King)
Wie zegt dat wonderen niet bestaan, heeft jou nog nooit gezien.
Als ik verliefd ben, ben ik in de wolken, en doe ik aardig tegen iedereen. Alsof ik opnieuw geboren word. in de lentezon op het gras. Ik pluk madeliefjes en klaprozen en doe lief en schattig, alsof ik voor het eerst de wereld zie.
Een groot mens is hij, die nimmer zijn kinderhart verliest. Meng-tse
Als je bemint wil worden, wees dan beminnelijk !
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal.
Beoordeel dit blog
de sleutel tot het hart is altijd de liefde
Het leven is geen kleinigheid, maar het bestaat wel uit kleine dingen.
als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, verwoord ik mijn gevoel, als ik zeg, wat jij betekent, namelijk heel erg veel, als ik zeg, wat jij betekent, een heel belangrijk deel, als ik zeg, jij bent de reden, dat ik nog verder wil, als ik zeg, jij bent de reden, zonder jou is het maar kil, als ik zeg, dank jewel, gewoon omdat je er bent als ik zeg, dank je wel omdat ik je heb gekend, als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, dat is wat ik voel !
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
