Mooie gedichten krijgen hier een plaats. Indien u een gedicht zou vinden van "uw" hand , laat het mij dan weten - ik vermeld heel graag je naam eronder - of op eenvoudige vraag verwijder ik het.
Leef goed - lach vaak - maar vooral, heb veel lief !
"De drie essentiële elementen voor het geluk zijn: iets te doen hebben, iemand om lief te hebben en iets om naar uit te kijken."
Have I ever told you You're my best friend ?
Het hoeft niet altijd een grote ruiker te zijn, één bloem gegeven met een goed hart, zegt evenveel.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen. (F.Daels)
Op het pad der vriendschap bloeien de mooiste bloemen. Ze heten verdraagzaamheid, eerlijkheid, hulpvaardigheid en vertrouwen
Je bent er altijd voor me als ik je nodig heb en daarmee geef je me de moed om alleen door te gaan.
Geef eens een compliment op een onverwacht moment
Zoals een bloem de zon nodig heeft om te bloeien, zo heeft de mens liefde nodig om mens te worden.
In een droom symboliseren klaprozen een periode van verleidingen en goede zaken, zij het dat dit uit instabiliteit voortkomt. Als u de geur van een klaproos ruikt zult u ten prooi vallen aan vleierij.
Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken.
Bloemen geef je niet met je handen maar met je hart.
Eén moment van vreugde verdrijft honderd momenten van verdriet.
Kijk rondom je en geniet...van al wat je hebt !
wie geduld heeft, heeft de tijd om te leven in de tijd
Geen grond is zo goed, als de grond van je hart !
Je weet pas wat je mist, als je iets dierbaars bent kwijt geraakt.
Ik heb je lief...in positief en negatief.
Wees niet jaloers op mensen met wie je toch niet zou willen ruilen.
Liefde is niet te koop, je ontvangt het uit vrije wil.
en daar een lekker kopje koffie of chocolademelk bij, mmmmmmmm heerlijk !
De mooiste dingen in het leven, zijn geen "dingen". De mooiste dingen in het leven, dat zijn mensen zoals JIJ.
"was ik maar een dichter dan kon ik "dichter" bij jou zijn, was ik maar het bloed dat door jouw lichaam stroomt, dan sliep ik in jouw hart en ik woonde in jouw hoofd, want ik "heb je lief" (uit ik heb je lief van Stef Bos)
Mooie teksten en gedichten, hebben altijd mijn aandacht genoten.
Daarom krijgen ze hier een ereplaats.
Kom en neem even rustig de tijd om hier te vertoeven.Veel plezier!
31-12-2011
Nieuwjaarswensen..
Wij wensen ieder onder U, een nieuw jaar gevuld met warmte en licht,
een nieuw jaar boordevol geluk! een nieuw jaar met uitstekende gezondheid, een nieuw jaar omgeven door mensen met een warm hart! dan is het voor ieder alvast een fijne start...
Kerstmis ! Dezer dagen versturen de meeste mensen hun wensen naar familieleden en vrienden. We wensen elkaar het allerbeste, heel veel geluk, een uitstekende gezondheid.
Zo heeft iedereen zijn eigen kerstwensen. Ikzelf hecht geen belang aan grote dingen, maar aan eenvoud, echte vriendschap, vertrouwen, blijheid in het hart, mijn man, kinderen en kleinkinderen én alle mensen rondom mij gelukkig zien en natuurlijk vooral voor iedereen een uitstekende gezondheid ! Het kan je zo'n zalig gevoel geven om...iemand die je lang niet meer gezien hebt, terug te ontmoeten een onverwachte telefoon, een lief woord in je gastenboek een bezoekje aan iemand brengen en ontdekken dat die persoon daar reuzeblij mee is... ontroert te worden bij het horen van een prachtig lied en vrienden te hebben, ook al loop je elkaars deur niet plat, toch steeds weer op mekaar kunt rekenen... dat zijn de zegeningen die je elke dag weer zo blij kunnen maken.
Ik wens jullie ook nog graag :
Een warm hart voor al de mensen die dagelijks in uw nabijheid leven. helpende handen, die bijstaan waar het nodig is. zoekende ogen, die de nood van de ander zien. troostende woorden, die het hart van anderen verwarmen kortom...wees een "warm mens" in deze kille tijd, waar het iedereen te doen is om zijn eigen "ik".
Kerst, het feest van vrede en het licht, de geboorte van Het Kind. Voor ons is het ook een tijd van verdriet, want net in deze tijd, zovele jaren geleden, waren wij vol verlangen, wachtend op ONS KERSTKIND. Geert*, onze 1ste zoon werd geboren op 28 december
Geert* overleed, 20 jaar later, eind november dus net voor de Kerstperiode. Kerst zal voor ons nooit meer hetzelfde zijn. Wij komen met al onze kinderen en kleinkinderen samen, maar het gemis om onze zoon die er niet meer is, en de plaats die open blijft aan tafel... laat voor altijd een diepe wonde na in ons hart.
Aan zovele gezinnen waar met deze feestdagen een geliefde ontbreekt aan de feesttafel, wens ik veel kracht en warmte om die moeilijke periode te overbruggen.
Het is een donkere tijd Wij snakken naar zon en ontsteken de lichten, maar wij weten dat er in onze buurt mensen zijn, die soms een leven lang, in de schaduw van onze samenleving staan.
Het is wintertijd
Waarin wij de koude te lijf gaan en verlangen naar warmte en geborgenheid.
En wij weten ons verbonden met mensen ook hier bij ons, die door armoede en uitsluiting, menselijke warmte te kort komen.
Mensen die, soms letterlijk, in de kou staan.
Het is een oproep...
Voor ieder mens om warmte en licht te zijn.
Solidair met al wie de energie niet heeft, om ten volle te leven.
Wij willen ommekeer brengen voor mensen, die onrecht gedaan wordt.
Voor mensen die door armoede uitgesloten worden.
Het is leven...
Een kans is ons gegeven tot delen, en aan anderen door te geven
Een kans om wat krom is recht te trekken,
Om wie inslaapt wakker te schudden,
Om wie hopeloos of radeloos is er weer in te laten geloven. Het is het licht zien in de duisternis!
Opdat hun licht voor altijd zal stralen, ontsteken ouders, familieleden en vrienden van overleden kinderen, om 19u00 een kaars, en zetten die voor het raam.
Dit gebeurt ieder jaar weer op de 2de zondag van december en dit over de hele wereld, vandaar de naam "Worldwide Candle Lighting"
De gedachte erachter is om in de donkere dagen voor Kerstmis, waarin zoveel kaarsen ontstoken worden voor de gezelligheid en voor de sfeer, ook een kaars te ontsteken voor een kind dat er niet meer is.
Zo worden de kaarsen in de ene na de andere tijdzone telkens een uur na elkaar aangestoken, zodat een golf van licht de hele wereld overspoelt.
Wij steken een kaarsje aan voor onze zoon Geert*, en voor elk kind dat nu in één of ander gezin zo erg gemist wordt. Mogen alle ouders, door deze actie, heel veel troost en steun vinden.
Eerst als duizend sterren stralen Rijdt de sint over het dak En als alle kinderen slapen Dan komen de pieten met de zak Dan pas wil hij bij je komen Als je stil ligt in je bed Als je heerlijk ligt te dromen En je schoen hebt klaargezet.
Het heeft veel té lang geduurd, maar EINDELIJK zijn we er weer!
Dit is het nadeel van geen draadloos internet te hebben, waardoor je geen contact meer hebt met je vrienden van de blogs, maar zoals je ziet...aan alles komt een einde...
De verbouwingen zijn nog niet helemaal gedaan, maar...het einde komt stilaan in zicht. Het zal nog wel een week of 2 à 3 tanden bijten zijn. Maar zolang als het al geduurd heeft, zal het niet meer zijn...
De laatste dagen hebben we heel wat spullen uit "hun verpakking" gehaald; alles netjes gemaakt en terug...althans in 1 ruimte, hun plaatske gegeven...
Vandaag wil ik al die blogvrienden, die hier regelmatig een bezoekje en berichtje kwamen brengen, uit de grond van mijn hart bedanken.
Het doet heel veel plezier, te weten dat mensen aan je denken, dit ondanks het feit dat ikzelf geen bezoekjes kon doen. Het is en was immers niet de bedoeling dat ik, toen ik online kon komen via de pc bij de kinderen of familie, uren voor de pc zou doorbrengen.
Dankjewel voor jullie vriendschap en geduld...en tot...op jullie blogje
deze tekst vond ik in mijn mailbox en wou hem graag met ieder onder jullie delen.
ZUSSEN
Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken. Ze spraken over het leven, het huwelijk, over de verantwoordelijkheden in het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt. De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter: Vergeet je zusters niet. Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt. Hoeveel je ook van je man houdt, hoeveel je ook van de kinderen die je misschien zult krijgen zult houden, je zult altijd je zusters nodig hebben. Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en dingen met ze te doen. En onthoud dat "zusters" alle vrouwen betekent. Je vriendinnen, je dochters, je collega's en al je vrouwelijke familieleden. Je hebt vrouwen nodig. Zo is het met vrouwen. Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw. Ik ben een pasgetrouwde vrouw. Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker alles zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevol te maken. Toch luisterde ze naar haar moeder. Ze hield contact met haar zusters en maakte ieder jaar meer vriendinnen. Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter dat haar moeder wist waar ze het over had. Als door de tijd en het leven veranderingen en mysteries in een vrouw groeien zijn "zusters" de steunpilaren in haar leven. De tijd verstrijkt Het leven gebeurt Afstand scheidt Kinderen groeien op Liefde groeit en vergaat Geliefden overlijden Harten breken Ouders sterven Loopbanen eindigen Maar ...... zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit. Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt. En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan, zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen, voor je te bidden, ten gunste van je tussenbeiden te komen en je aan het eind met open armen te ontvangen. Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je. Of komen ze om je eruit te tillen. Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters, zusters, schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes, nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven. De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen vrouwen. Toen we dit "avontuur", genaamd vrouw-zijn begonnen, hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde en verdriet dat ons te wachten zou staan. Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds nodig hebben.
p.s. geef nu toe, wat zouden we zonder elkaar zijn in deze wereld? hele lieve groet aan iedereen
We zijn nog steeds bij liefdevolle familie tijdens de verbouwingswerken en alles zit thuis nog wel eventjes afgesloten onder plasticfolie. Zo zit ook mijn pc veilig voor het stof opgeborgen. De werken vorderen goed en de onder-aannemers volgen elkaar goed op, maar het is nog wel wat geduld hebben eer alles in orde gaat zijn. Rome en Parijs zijn nu immers ook niet op 1 dag gebouwd.
Af en toe heb ik de kans om bij de kinderen of familie mijn mailtjes te komen lezen en hier even te komen piepen,maar je begrijpt dat ik van de situatie geen misbruik wil maken om uren voor de pc door te brengen. Nog eventjes geduld dus, maar vergeten doe ik jullie niet!
Hele lieve groet en dankjewel aan de lieve trouwe blogvrienden. Cécile
Vandaag, 11 november 2011, herdenken wij het einde van de Eerste Wereldoorlog, de oorlog die 93 jaar geleden zovele levens verwoestten.
duizend en duizend soldaten, duizend en duizend soldaten, altijd iemands vader, altijd iemands kind... (uit het lied van Duizend soldaten van Vermandere)
In Flanders Fields
In Flanders fields the poppies blow Between the crosses, row on row, That mark our place; and in the sky The larks, still bravely singing, fly Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago We lived, felt dawn, saw sunset glow, Loved, and were loved, and now we lie In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe: To you from failing hands we throw The torch; be yours to hold it high. If ye break faith with us who die We shall not sleep, though poppies grow In Flanders fields.
John Mc Crae
De Canadese militaire arts John Mc Crae (1975-1918) deed dienst in een militair noodhospitaal in West-Vlaanderen (1914). Hij schreef tijdens de oorlog aan de Ijzer (1916) een ontroerend gedicht over de klaproos. Hij stuurde het naar het Engels maandblad "Punch". In de zomer van 1915 werd hij overgeplaatst naar de medische dienst in Frankrijk, waar hij in 1918 aan de gevolgen van long- en hersenvliesontsteking overleed. De klaproos werd o.a. door dat gedicht, het symbool van de gesneuvelden.
Op deze manier werd het gedicht in het volledige Britse Imperium en de Verenigde Staten het herkenningsteken van opoffering en strijd voor de vrede. De klaproos groeide uit tot het wereldwijde symbool van alle gesneuvelden. Tegenwoordig zie je op bijeenkomsten rond Allerheiligen nog steeds de Engelsen met een ' red poppy' in het knoopsgat
Het werd het bekendste gedicht over de eerste wereldoorlog
Hieronder, de vertaling van "In Flanders Fields"
In Vlaanderens velden bloeien de klaprozen
Tussen de kruisen, rij aan rij
die onze plek aangeven; en in de lucht
vliegen leeuweriken, nog steeds dapper zingend
ook al hoor je ze nauwelijks te midden van hetkanongebulder aan de grond.
Wij zijn de doden. Enkele dagen geleden
leefden we nog, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan
beminden en werden bemind en nu liggen we
in Vlaanderens velden
Neem ons gevecht met de vijand weer op:
Tot u gooien wij, met falende hand
de toorts; aan u om haar hoog te houden
Als gij breekt met ons die sterven
zullen wij niet slapen, ook al bloeien de klaprozen
Als de stilte en de eenzaamheid naar je sluipt, als je verdrietig wordt en je gedachten dwalen weg, is er in de verte altijd iemand die aan je denkt...
Dezer dagen gedenken wij "extra" onze geliefden die van ons heen gingen...
In onze gedachten zijn onze geliefden nooit ver weg... in ontelbare kleine dingen blijven zij steeds dicht bij ons...
Wij denken dan ook heel speciaal aan iedereen die een geliefde verloor, want, samen staan we sterker dan alleen
Klaproosje1
p.s. Iedereen even een groet komen brengen en zeggen dat we ingevolge de verbouwingen, nog steeds logeren bij familie en dit nog wel eventjes zal duren... dus...nog steeds geen pc (ik heb geen draadloos internet)
hele lieve groet en dankjewel aan iedereen die trouw een bezoekje komt brengen
Eventjes laten weten dat mijn pcke nog altijd afgesloten is thuis... De verbouwingen zijn eindelijk in gang geschoten (oef) Wij logeren momenteel bij mijn schoonzus en schoonbroer, en mogen regelmatig genieten van de kookkunsten van heel veel lieve mensen.
Dankjewel aan die lieve bloggers die hier regelmatig op bezoek komen.Van zodra het mogelijk is mag je me zeker op jullie blogje verwachten. hele lieve groet
Fientje, lieve meid en schattig poppemieke van ons het zonnetje in huis en steeds in voor een grap
Op 16 oktober was het voor jou dubbel feest het was jouw 3de verjaardag én je werd gedoopt.
Opa en oma wensen je proficiat en geven je een hele dikke knuff.
HANDEN
Als je droevig bent, vegen we met deze handen je tranen weg. Als je blij bent, zullen we je een hand geven en samen dansen. Als de wereld hard voor je is, leggen we een hand op je wang om je te troosten. Als je gekwetst wordt, verzorgen we je me deze handen. Het is door deze handen dat we je onze liefde geven.
tekst uit de doopviering van Fientje op 16 oktober 2011, dag van haar 3de verjaardag
Iedereen goeiedag komen zeggen en dan mezelf in de watten leggen. We nemen even een welverdiende rust... en doen dit aan de turkse kust...
Hier is het nu momenteel ook wel goed weer, maar dat kan je immers nooit maanden van tevoren voorspellen! en thuis heeft een mens toch altijd wel wat te doen... Het ergste is altijd, mijn kinderen en kleinkinderen achterlaten ik zal die schatten enorm missen...
In de dagen die komen denk ik niet aan tijd, aan de werken van de electriciteits- en gasmaatschappij die hier gisteren ineens stonden om het voor onze deur allemaal open te breken om de kabels ondergronds te leggen, en voortdurend met modderschoenen in en uit het huis kwamen om alles na te kijken (dit terwijl ik bezig was om de valiezen in orde te krijgen)...en vandaag Telenet (provider internet), het in zijn hoofd kreeg om net hetzelfde te doen (kabels ondergrond) en de put die voor ons deur gedicht was, terug open te smijten...(van organisatie gesproken onder de verschillende maatschappijen)... aan de verbouwingen (die nog steeds op zich laten wachten) en ons al veel stress gegeven hebben; MAAR alleen aan genieten, mij eens goed laten bedienen (sorry) de omgeving en de prachtnatuur.
Sorry, maar ik ben niet meer tot bij ieder van jullie geraakt voor een persoonlijk berichtje op jullie blog en dus moest het maar via deze weg.
En we blijven in feeststemming... ah ja, eens we begonnen zijn, stoppen we niet hihihi
Vandaag 23 september is onze jongste zoon Jan, en papa van Woutje, jarig... Hij wordt 29. En morgen 24 september is het de beurt aan Bart, de papa van Inne en Fien... Hij wordt dan 34
Hun feestje...dat is voor Zondag en...de taarten zijn besteld Aan beide feestvarkentjes een dikke proficiat met hun verjaardag... en...de kussen en knuffels komen er zo aan!
Ook een hele lieve weekendgroet aan al de blogvrienden Cécile
We zijn weer terug van een SUPER blogmeeting. Wij hebben aan die schitterende dag nog een vervolgje gezet, door nadien nog een bezoek te brengen aan vrienden...Dus superweekend gehad.
We hadden naar de blogmeeting zo lang uitgekeken EN...het was er weer eentje om U tegen te zeggen. Spijtig genoeg is het ook altijd veel te vlug voorbij he...maar we tellen af hoor...naar...de volgende keer!
Het blije weerzien met de blogmaatjes die we reeds op vorige meetings ontmoetten, maar ook de kennismaking met de bloggertjes die er voor de eerste keer bij waren, ... een groot feest! Wat werd er weer gekust en geknuffeld dat het een lieve lust was, gepraat, gelachen, gegierd en heel veel plezier gemaakt. Gezelligheid troef!
Het feest, door ons Friedake verzorgd, was zoals altijd, tot in de puntjes uitgewerkt. Friedake, ondanks je eigen zwakke gezondheid heb je ervoor gezorgd dat het voor iedereen een superfeest was. DANK U, ook in naam van Willy
Aan iedereen daar aanwezig... Dank u
voor de leuke momenten de toffe babbels de warme knuffels de echte gemeende vriendschap het vertrouwen de gezelligheid!
Het was weer een dag om voor altijd in ons hart vast te houden...en reeds uit te kijken naar...een volgende keer, waar wij hopen om iedereen terug te mogen ontmoeten.
lieve groet Cécile
u kan de foto's ook bekijken in mijn foto-album en zijn natuurlijk vrij te downloaden. klik op onderstaande link...
p.s. als antwoord op de mailtjes die ik krijg ivm de werken hier, kan ik jullie melden dat het nog steeds is als 2 logjes eerder!! niks dus, noppes, nada, rien, nothing en ga zo maar verder!!
Me even laten horen voor er gedacht wordt dat ik aan de andere kant van de wereld zit...
Eerst en vooral een dikke dankjewel aan iedereen die hier de afgelopen dagen, weken, trouw op post geweest is op mijn blogje én wat schreef onder reageer...dat doet deugd
Het zijn me hier de maanden al geweest...maanden die me heel veel stress, hoofdpijn én slapeloze nachten bezorgen en dus ook alle energie opslorpen...én het einde is nog niet in zicht...neen...alles moet nog beginnen!
Jullie kennen wellicht het woordje "verbouwingen"? dat is hier ons grote probleem...ik weet het, kalm blijven is de boodschap, maar het is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan tot wanneer je zelf in de situatie staat... We zijn noodgedwongen op zoek moeten gaan naar een nieuwe aannemer, nadat de eerste hier met grote moed de werken kwam beginnen (muur doorslaan) en nadien verdween met de noorderzon! Afspraken maken en niet nakomen...ontelbare telefoontjes geven...uren en dagen wachten op iemand die niet komt!!! Telkens alles veilig wegzetten en nadien terug moeten plaatsen omdat het allemaal niet doorging...ziek wordt een mens daarvan en staat het huilen je nader dan het lachen...
Natuurlijk moeten de mensen die nu overnemen alles proberen op te lossen, maar zij hebben ook al afspraken met anderen zodat we geduld moeten hebben...we zijn al trouwens enorm dankbaar dat zij "proberen" om ons zo goed en zo vlug mogelijk te helpen, maar het zal niet voor direct zijn...
Dit alles zorgde ervoor dat ik echt geen zin had in bloggen. Ik zou trouwens geen woorden gevonden hebben om jullie te kunnen aanschrijven, want mijn hoofd zat leeg en is nog steeds niet helemaal aangevuld hihihi...Hopelijk kan je me een beetje verstaan...
hele lieve groet aan iedereen
Cécile
p.s. ik was niet van plan om hierover wat op mijn blog te zetten, want iedereen heeft al genoeg rond zijn hoofd, maar ik wou de vragen die ik kreeg, toch even beantwoorden.
dag lieve blogvrienden, eindelijk ben ik weer paraat... we zijn er enkele dagen op uitgetrokken (en even langer dan gepland) en nadien heb ik hier op mijn blogje nog wat vrijaf genomen, de boog moet niet altijd gespannen staan en vol verplichtingen zijn.
Ik wil vooreerst toch iedereen hartelijk danken die hier regelmatig een berichtje kwam schrijven in mijn gastenboek en me niet vergeten is. Dat doet deugd!
Gisteren hebben we, sinds het begin van de "grote vakantie" weer volop kunnen genieten van de oppas op onze kleine (grote) kapoen Wout, want de vakantie blijft voor de mama's en papa's ook niet duren he. Wat heeft dat kleine ventje weer wat bijgeleerd op die enkele weken tijd Vandaag zijn Inne en Fien van de partij en Maandag is het de beurt aan Wannes en Fee...
Je kleinkinderen op bezoek, ze kunnen vertroetelen, mee gaan wandelen, vertellen en samen zingen... dat is 1 groot feest...ook al ben je 's avonds uitgeteld... ik zou het voor geen geld van de wereld willen missen die klein mannen die aan je lippen hangen, je hun vertrouwen geven en waar je zoveel liefde van krijgt...zalig!
Minder was het gisteravond gesteld met het weer... ook al beloofden ze heel warm en zwoel...de dag begon in mineur bewolkt en grijs, en de zon kwam maar in al haar glorie piepen in de namiddag en gaf ons het beloofde zwoele, plakkerige weer...tot plots de lucht gitzwart werd en het begon te onweren, de regen bij bakken uit de lucht viel...door de druk van al dat water sprong een van de afvoerbuizen los en kwam het water als een waterval over de rand van het dak...vlug alle hens aan dek om die buis terug op haar plaats te krijgen en zelf een waterkiekje worden hihihi... Bij enkele familieleden waren er ondergelopen kelders, en de binnenstad stond helemaal blank... maar... dat was nog niks, vergeleken met wat de mensen op Pukkelpop Kiewit, (Hasselt) meemaakten, en waar duizenden festivalgangers verrast werden door vreselijk onweer, hagelbuien en felle windstoten, waardoor verschillende podia instortten en er ook bomen terecht kwamen op tenten en accomodaties. Balans : 5 doden, 10 zwaargewonden en verschillende lichtgewonden.
Een drama voor al wie daar aanwezig was, maar ook bang afwachten voor de familieleden waarvan een van hun kinderen, of kleinkinderen daar naartoe waren en niet wisten of zij wel veilig en wel waren! Kan me best voorstellen dat een telefoontje dan een verlossing kan zijn!
Heel ons hart gaat uit naar al die getroffen families die nu een geliefde moeten missen en ook zij die nog in de onzekerheid zijn over de toestand van hun zwaargewonde familielid.
Samen met het zonnetje ben ik hier eindelijk geraakt om iedereen, maar dan ook iedereen van harte te bedanken die hier een woordje kwam schrijven ter gelegenheid van het 5-jarig bestaan van mijn blogje.
De lieve woorden die ik van jullie mocht ontvangen hebben me ontroerd...
Het spijt me geweldig dat ik ieder van u nog niet persoonlijk heb kunnen bedanken, en dat heeft velerlei redenen, persoonlijke en gezondheidsredenen, en ik hoop echt dat jullie het me niet kwalijk nemen.
Ik moest het absoluut voor mij wat rustiger aan doen, want op het tempo dat ik "wou" draaien lukt het me nooit...en tja...het lichaam geeft het ook wel aan, maar luisteren doe ik niet altijd...tot wanneer het "stop" zegt...
En dus was het genomen "verlof" meer dan welkom...
Ieder van u weet, dat, als je je blogje in orde wil houden EN regelmatig de andere blogjes gaat "lezen" en een persoonlijk woordje wil nalaten, daar echt wel heel veel tijd in kruipt...
Nogmaals, neem me aub niet kwalijk als het nog een tijdje duurt voor ik bij ieder van jullie (die hier een woordje kwam schrijven) langs ben geweest...
Dit wou ik toch even schrijven, zodat je niet zou denken dat ik verdwenen ben van deze aardbol, hihihi...
Geniet ondertussen van de zonnestraaltjes die dan toch eindelijk te voorschijn kwamen, en geniet van elk mooi uur u gegeven.
Vandaag vier ik de 5de verjaardag van mijn blogje. Wat allemaal heel aarzelend als een "probeersel" begon in 2006, is nu een passie geworden!
"Bloggen" is als het ware een "rustpunt" om even de drukte van alledag opzij te schuiven... ook al draait het bloggen bij mij, in sommige perioden op een zeer laag pitje, maar dat kan nu eenmaal niet anders.
Bloggen is niet alleen werken aan je eigen blog, het is ook een bezoekje brengen aan een ander blog... interesse hebben in wat een ander jou te vertellen heeft... het kan zo boeiend zijn.
Ieder van ons tracht immers in zijn eigen blog een stukje van zichzelf te leggen, zijn/haar blog iets persoonlijks te geven. En soms kan je tussen de regeltjes heel wat lezen
Want ieder van ons heeft immers zijn zorgen, zijn verdrietjes, klein of héél groot De steun die we elkaar geven, zij het dan via de pc, kan soms wonderen verrichten!
Daarom wil ik vandaag, 27 juli 2011, iedereen persoonlijk danken die hier ooit al eens een bezoekje bracht, kwam lezen wat ik te vertellen had, én een woordje achterliet. Het kan immers zo'n deugd doen als mensen er voor elkaar kunnen zijn. Eén simpel woord volstaat om de ander gelukkig te maken... om te tonen... Kijk, IK ben er voor JOU...
Sinds het opstarten, nu vandaag 5 jaar geleden, heb ik ook een heleboel lieve mensen leren kennen. Je krijgt met bepaalde mensen zo een speciale band dat het lijkt of je elkaar al jaren kent. Ben enorm dankbaar voor de vriendschap die ik dagelijks mag ondervinden.
Ik wil dan ook speciaal ieder van jullie uit de grond van mijn hart danken, want jullie staan allemaal stuk voor stuk, mee aan de basis van mijn blogje én van 5de verjaardag ervan.
Momenteel vind ik de tijd niet om mijn blog regelmatig aan te passen, laat staan, om blogbezoekjes te doen of wat in jullie gastenboekjes te schrijven...
en dus...las ik een blogpauze in... voor enige tijd... Van zodra het mogelijk is, kom ik terug.
Hele lieve groet aan iedereen en... als je er op uit trekt... heel fijn en deugddoend verlof!
Vriendschap, Iets was iedereen graag wil Maar hoe zien we vriendschap nu? is het... Iemand waar je plezier mee maakt... Iemand waar je lief en leed mee deelt of iemand die je elke dag tegenkomt?
Een goede vriendschap is iets moois... echt heel apart Je hoeft elkaar niet elke dag te zien om een goede vriendschap op te bouwen Er zijn voor elkaar...door dik en dun... de ander aanvaarden zoals hij/zij is
Eerlijkheid is heel belangrijk Vertrouwen in de ander aan een vriend durf je je hart bloot te leggen... geheimen prijs te geven... dingen die je kwestbaar maken. Een vriend weet reeds bij de eerste woorden hoe jij je vandaag voelt Een echte vriend... zal er altijd voor je zijn!
In het begin van de week zijn we nog niet goed wakker
en komen maar heel traag op gang,
want we staan weeral voor een nieuwe werkweek
Op Woensdag zijn we al een tikkeltje opgewekter,
Want we zijn reeds halfweg...
Op Vrijdag zijn we zo blij omdat er weer een heerlijk weekend voor de deur staat
Maar we vergeten dat we op die manier ons humeur voor een deel ons leven laten bepalen, ons zelf dikwijls ongelukkig maken en dat het leven zo snel voorbij gaat,
zonder er echt van te kunnen genieten
Het weer is evenzo een hinderpaal
Schijnt de zon dan zijn we vrolijk
Regent het, dan zijn we eerder geneigd om alles negatief te zien.
We maken het onszelf dikwijls zo moeilijk om elke dag een beetje gelukkig te zijn
omdat we ons onderuit laten halen door omstandigheden van buitenaf!!
Vakantie is... Elke morgen dag zeggen tegen de merel in de tuin. Verwonderd zijn over het leven in de wei naast de autoweg. Genieten van de zon op je neus. Margrieten plukken en er iemand mee verrassen. Beseffen dat je vele mensen echt graag ziet. Tijdmaken voor een gesprek, met je buur, en vrienden.
Vakantie hoeft niet in verre landen
Een oase van geluk ligt soms aan je voeten
En je stapt er blindelings overheen.
Je dorp of je straat, wordt een vakantieland,
als je ervaart hoe fijn het is
Om lief te hebben en bemind te worden !
Vakantie...
Het is het leven geweldig vinden, zonder goed te weten waarom
Het is opnieuw leren spelen.
Als een kind over de golven springen
Iemand laten genieten van de vreugde in je ogen !
Iemand blij maken met een vriendelijk woord of een schouderklop.
Een luisterend oor zijn voor hen die het nodig hebben !
Vakantie is...
Je laten meeslepen door een mooie film of rustige muziek.
Vakantie is loskomen, van alles wat je hebt en bent
Oef, daar zijn we weer... afgelopen weekend waren we bij vrienden en maandag hadden we de wekelijkse boodschappen en eventjes gaan oppassen bij de kleinkindjes. En ja gisteren, wanneer we dan wél op seniorennet dag zouden kunnen komen dag zeggen aan de blogmaatjes, begon hier van gistermorgen al het klank- en lichtspel... 's morgens niet zo erg, maar toch voldoende om alle stekkers uit de stopcontacten te halen, uit voorzorg om geen beschadigde huishoudtoestellen én pc te hebben.
Gisternamiddag waren we net op tijd thuis toen het klank- en lichtspel weer herbegon... en het heeft de ganse avond geduurd, dus weer geen bezoekjes kunnen afleggen... want toen ik slapen ging rond 00,20, was het nog niet over.
Gelukkig is het hier, buiten voortdurende bliksemschichten , heel zware regenval én enkele angstaanjagende donderslagen, al bij al nog meegevallen.. als je ziet hoe het onweer gisteren op andere plaatsen huis heeft gehouden. Brand in een electriciteitscentrale, op 15 km hier vandaan. Op heel wat plaatsen hagelbollen van 7cm diameter die heel veel auto's beschadigd hebben op de parking van Ford Genk... zonder maar te spreken van al de auto's die daar in de omstreken buiten staan, schade in de tuinen aan groenten en fruit... of schade aan de huizen én de wateroverlast.
Het was de laatste 2 dagen "heet" en dan is zo een onweer te verwachten, maar van mij mag dit toch uitblijven hoor... voel er me echt niet gerust bij.
Vandaag is het oppasdagje van ons Woutje en terwijl ie lekker een dutje doet, heb ik even de tijd om mijn blogje aan te vullen... Morgen, wel dan trek ik er een ganse dag op uit om de opnames bij te wonen in het Amerikaans theater op de Heizel in Brussel, van de laatste week "Premiejagers"... Op 1 dag worden er telkens 5 opnames gemaakt, goed voor een volledige week uitzendtijd. Trouwens... de uitzendingen die je deze week kan zien, en de allereerste opnames van de serie, waren wij ook van de partij, samen met Lydia en Jef...
Nu rest er mij alleen nog jullie allen een lieve groet over te brengen...
Hoe laat je ook komt,
wie je ook bent,
Wat je ook doet,
Je bent altijd welkom.
Al kom je morgen of terstond,
Al was het reeds lang geleden, dat we je nog zagen,
De musical vertelt het verhaal van een blankmeisje dat de grote droom koestert om ooit te mogen optreden tijdens een tiener dansshow op de lokale tv-zender dat gesponsord wordt door een haarlakfabrikant.
De dansers in het programma zijn allen blank omdat de manager niet wil dat er donkere kinderen in het programma komen. Zij krijgen een aparte show, slechts éénmaal in de maand. Bij eenauditie voor nieuwe dansers waar het meisje zich wil laten inschrijven, wordt ze snel afgescheept, omwille van te klein en te mollig.
In de dansgroep van de kleurlingen is ze wel welkom en al snel blijkt ze een van de populairste en beste dansers te zijn.
Later ontpopt ze zich tot een verwoed voorvechtster van gelijke rechten voor de onderdrukte zwarte Amerikanen.
Voorwaar een film met een boodschap! spijtig echter van die regelmatige onderbrekingen voor reclame...
Ik zou geboren worden uit geluk, geboren uit blijdschap en vreugde. Een stralende glimlach. Een voorzichtige, eerlijke, sluimerende of dromerige glimlach. Ik zou een uitdrukking zijn van het heerlijke gevoel dat een persoon overspoelt. Ik zou een uitdrukking zijn voor het mooie in de wereld dat begrepen wordt.
Als glimlach zou ik een mens mooier maken. Stralende ogen en blozende wangen zouden me vergezellen. Ik zou immer huizen in een opgewekt gezicht, wonen in een lichaam van geluk. En ik zou vreugde brengen in het hart van mens en medemens. Ik zou gefotografeerd worden, er zou muziek over me gemaakt worden en gedichten over me geschreven worden.
Als glimlach zou ik anderen aansporen tot het vinden van vreugde. Ik zou droeve mensen aanzetten tot het overwinnen van kwade gevoelens en het opnemen van de deugddoende dingen des levens. En tot het leven schenken aan een nieuwe glimlach, die op haar beurt weer de wereld kan veroveren.
Maar zou ik als glimlach echt altijd gelukkig zijn? Kan zoiets wel? Of zou ook een glimlach soms haar minder goede dagen hebben, waarop ze wenst een traan te zijn?
Nu het schooljaar stilaan ten einde loopt, onze studentjes bang de resultaten van hun toetsen afwachten, en de leerkrachten oneindig veel werk hebben om al die toetsen te verbeteren, dacht ik eraan om beiden hier een klein duwke te geven... wilskracht, geduld, vertrouwen, allemaal nodig, niet alleen elk schooljaar maar ook in onze dagdagelijkse dingen..
Zoals ik reeds eerder schreef, deden wij ook tijdens onze uitstap naar de Kempen, het Kasteel van de Hertogen van Brabant aan en vandaag daarover wat meer.
De "waterburcht" of kasteel van de Hertogen van Brabant en gelegen in het hartje van de stad Turnhout, heeft een zeer rijke geschiedenis waarvoor men teruggaat tot in de 12de eeuw.
Het werd in de loop der eeuwen verschillende malen verbouwd en heel wat beroemde heersers waren hier te gast. Enkelen onder hen zullen we ons waarschijnlijk herinneren van de geschiedenislessen (tenminste als we goed opgelet hebben) Filips de Stoute; Egmont en Hoorn; Karel de Stoute; Keizer Maximiliaan van Oostenrijk; Keizer Karel V... je weet wel...die van de pot van Olen.
Nu heden ten dage is het Gerechtshof in dit kasteel ondergebracht.
In de slotgracht bevinden zich enkele prachtige kunstwerken, waaronder "Taxandria", een kunstwerk van Paul van Hees, en "Najade", (liggend) godin uit de griekse mythologie van Rik Poot.
Men kan het kasteel bezoeken onder begeleiding van een gids, en na schriftelijke aanvraag en toelating van de voorzitter van de rechtbank, Kasteelplein in Turnhout.
Lieve papa, luister even wat ik nu aan U vertel. Deze dag is iets bijzonders, maar dat weet u zeker wel!
Het is feest voor alle papa's die met U, en dat is fijn, op een grote dag als deze allen samen jarig zijn.
Het is een dag om te verrassen, alle klusjes zal ik doen, ik zal uw pantoffels halen, dat ik beloof ik met een zoen.
Maar dan moet u mij verklappen als het ook van mama mag, iets wat ik zo graag wil weten: wanneer is het kinderdag?
gedichtje door onze zoon Geert* 30 jaar geleden voorgedragen op Vaderdag.
Een dikke proficiat aan mijn man,Willy en aan de papa's van onze kleinkinderen, Jan, Peet en Bart. Natuurlijk vergeten wij vandaag ook de papa's niet die niet meer in dit aardse dal zijn
Op onze tocht door de Kempen, stond ook Turnhout op het programma.
Turnhout wordt de speelkaartenstad genoemd, er is een prachtig Begijnhof dat door de Unesco erkend is tot werelderfgoed, een justitiepaleis dat in een kasteel gevestigd is met slotgracht en dit midden in stad.
Maar vandaag doen we het begijnhof aan...
de huisjes met het blauw-witte schildjes zijn beschermd en aan deze huisjes mag helemaal niks veranderd worden.
de patroonheilige van de begijnen is de heilige Begga... de laatste begijn die in het begijnhof van Turnhout verbleef was Johanna de Boer, zij overleed 28 januari 2002, precies 1 dag na haar 94ste verjaardag.
en als afsluiter... in het prachtig antiek kader van de "pastorij" en dit binnen de begijnhofmuren, een heerlijke koffie gedronken.
Als ik je naam in het zand had geschreven hadden de golven hem na korte tijd uitgewist Als ik je naam in een boom had gegrift was de schors met de tijd vergaan Als ik je naam in marmer had gekapt was de steen na veel tijd gebroken Maar ik heb je naam in mijn hart geborgen en daar wordt hij voor de eeuwigheid goed bewaard. naar Valeer Deschacht
Papake,
Vandaag 7 juni 2011 is het exact 10 jaar dat jij van ons heenging. Het lijkt als de dag van gisteren... Je blijft bij ons, in zovele herinneringen Ons hart vergeet jou nooit.
Postel is een gehucht van de Kempense gemeente Mol en leunt aan tegen de nederlandse grens. Postel is ook vooral bekend om zijn Norbertijner abdij. De abdij van Postel, werd rond 1135 gesticht als een pacht- en gasthof van de abdij van Floreffe. In 1621 werd Postel een onafhankelijke abdij.
Sinds 1947 is deze abdij ook gekend om zijn Postelse kaas en rond 1960 kwam het Postel bier de rangen vervoegen. Dit bier wordt trouwens gebrouwen in Opwijk, Vlaams Brabant.
de weg naar Santiago de Compostela nog 2460 km
Binnen de abdijmuren werd in september 1994 met de kweek van kruiden gestart. In het begin werd alleen gedacht aan de kweek van Ginseng. Later werd er ook gezocht naar andere planten en ondertussen is het proefveldje uitgegroeid tot een echte kruidentuin.
Deze kruiden dienen als basis voor geneeskrachtige middeltjes die ter plaatse worden geproduceerd in het eigen labo.
In de abdijwinkel wordt dan ook, buiten het bier en de kaas, een groot assortiment medicinale kruiden, te koop aangeboden.
De Abdij van Postel is dus meer dan een bezoek waard, want men kan binnen de abdijmuren heel wat ontdekken... de kaasmakerij, het laboratorium, de kruidentuin, het pesthuisje, en de abdijkerk. Tijdens die wandeling binnen de abdijmuren ben je makkelijk al meer dan 2 uur op weg. Nadien...en bij lekker weer, kan je buiten de abdijmuren, op een terras genieten van een heerlijke Postelse. Santé
Vorige week waren we op uitstap in de zalige Kempen... we hebben genoten van, zoveel mooie dingen... de prachtige natuur en de mooie dorpen de gezellige mensen...
mijn dorp in de Kempen... zong Louis Neefs en dat dorp is GIERLE
Beluister hier het lied... Mijn dorp in de Kempen uit 1960 - uit de tijd dat iedereen, iedereen in een dorp kende, iets wat je nu niet meer kan zeggen.
Gelukkig wie met zichzelf kan lachen... Gelukkig wie van een molshoop geen berg maakt... Gelukkig wie op tijd en stond kan rusten en niksen... Gelukkig wie kan zwijgen en luisteren. Gelukkig wie kleine dingen serieus neemt, en bij serieuze dingen rustig blijft. Gelukkig wie kan genieten, van andere mensen gelukkig te zien Gelukkig wie mild is voor andermans fouten. Gelukkig wie nadenkt vooraleer te handelen, Gelukkig wie eerst luistert en dan pas spreekt.
Geluk...het ligt in zoveel kleine dingen... men moet het alleen weten te vinden.
Deze week er nog niet toe gekomen om een logje te schrijven. Na Moederdag, waarop we heerlijk van het samenzijn met de drie andere mama's, 2 dochters en schoondochter met hun gezinnetje hebben genoten, was het hier maandag tijd voor de nodige was en plas, de opruim en de boodschappen. Vroeg deze week, maar anders geen tijd meer omdat het nogal een druk weekje is.
Gisteren, dinsdag 10 mei, zou het papa zijn verjaardag geweest zijn. Hij zou dan 90 jaar zijn geworden. Elke dag denk je aan je overleden geliefden, en op dagen van hun verjaardag of overlijdensdatum doe je dat nog eens extra.
Gelukkig kregen wij een afleiding door met ons jonge volkje, Wannes, Inne en Fien mee op schoolreis te gaan.
Het begon al niet zo rooskleurig gistermorgen,want net toen we op weg waren om te kindjes op te halen in het kleuterschooltje werden we verrast door een verschrikkelijke regen- en hagelbui. We reden heel langzaam, mistlampen aan en super goed uitkijkend dat we niet naast de straat gingen rijden, omdat we geen steek voor de ogen zagen...de straten leken herschapen in kolkende riviertjes en de roosters konden het gulzige water niet slikken...van de hogergelegen weilanden en tuintjes kwam het water in watervalletjes naar beneden gestort...
Zou de schoolreis wel doorgaan ??? op school aangekomen zagen we de kindjes...voor deze gelegenheid allemaal met rode T-shirt... in afwachtende houding op het grote tapijt zitten in de klas. Zoveel kleuterkes met allemaal dezelfde rode T-shirt...heel veel wittekoppen... probeer dan maar eens uw wittekoppen er direct uit te halen hihi. Geen nood hoor, van zodra ze ons zagen kwamen ze al aangelopen om ons te begroeten...zo lief...
En buiten die ene erge regen- en hagelbui is de dag vervolgens vlekkeloos verlopen en scheen het zonnetje de ganse dag op ons bolletje.
We aanhoorden de gids..luisterden mee naar het verhaal over de kabouters, leerden en zongen tijdens onze tocht een kabouterlied, er werd verteld over bomen, diertjes, paddenstoelen (ha ja..de kabouters he) en allerlei soorten fruit, waarvan ze dan ook mochten proeven... en na enkele mini-opdrachtjes trokken we met al de kleutertjes mee op stap om de grote schat te zoeken...
we maken een treintje en kijken in de spiegel hoe "rond we zijn" welk dier maakt welk geluid appels, peren, wortelen proeven op zoek naar de schat de schat... een doos vol heerlijke paaseitjes
Alles superleuk gebracht en hierbij ook een dikke pluim voor de gids...
Na het verorberen van de boterhammetjes was het tijd voor...de langverwachte speeltuin...waar de oma's, opa's en mama's verwacht werden om te duwen bij de schommels hihihi. Het werd een superleuke dag, maar...gisteravond was mijn pijp uit en dus niets in huis gekomen om te bloggen of hier iets te komen schrijven...
Geniet maar even mee van enkele foto's.
Vandaag, woensdag, is er geen school voor de kleuters die gisteren schoolreis hadden en... kwamen ze in de voormiddag bij oma en opa. Terwijl kleine Wout zijn dutje doet, even de tijd genomen om dit logje te schrijven.
En mij rest er alleen nog om u allen een lieve groet te brengen. Tot op jouw blogje. Cécile
Vandaag denken we ook extra aan de mama's die er niet meer zijn en aan mama's met verdriet in het hart... voor dat kind dat overleden is of niet meer naar huis komt.
Op"speciale" dagen in het jaar, voelen wij het gemis nog meer dan anders aan...
Aan ALLE mama's/oma's waar ook ter wereld hele fijne moederdag en... hele dikke knuff
en momenteel krijg je gratis de pluisjes van de paardenbloemen die door de lucht zweven als kleine parachuutjes. Soms lijkt het net of het is aan het sneeuwen...
Verhaal voor Kinderen Ik vond het deze week in mijn mailbox...
De Paashaas en het gouden ei
Heel vroeg in de ochtend, toen de zon nog maar nauwelijks boven de horizon uitkwam, was de paashaas al druk in de weer. Overal was hij de eieren aan het verstoppen, waar straks de kinderen naar zouden komen zoeken.
Hier een ei en daar een ei en nog een ei... Toen hij al de eieren verstopt had moest hij het gouden ei nog verstoppen. Maar dat was verborgen onder de aarde en werd bewaakt door de andere hazen. De paashaas riep al zijn hulphazen bijeen: "Hazen kom te voorschijn, laat je eens even zien ". En zo kwam het ene haasje na het andere tevoorschijn en ze riepen elkaar, en wachtten tot ieder er was, zodat ze samen op weg konden gaan om het gouden ei te gaan halen en het te gaan verstoppen. Ze huppelden achter elkaar aan: "Wij halen nu het gouden ei, het gouden, gouden ei...".
Heel zorgvuldig had de paashaas al het zonlicht in het gouden ei bewaard, zodat het kind dat het gouden ei zou vinden veel zonlicht en zegen zou ontvangen.
Toen de paashaas met zijn hulphazen bij de grot aankwam waar het gouden ei bewaard werd, waren de haasjes die het ei bewaakten, allemaal in paniek. Want het gouden ei was verdwenen, het gouden ei was weg.
Zij wisten niet hoe het had kunnen gebeuren. En snel gingen ze samen zoeken. Want hoe kan het gouden ei zo maar weg zijn. Ze zochten overal in de struiken, stronken in alle holletjes, maar zelfs in de hoogste boom was het gouden ei niet te vinden. Wat moesten ze nu doen? Alle hazen lieten hun kopjes hangen. Dit was wel het ergste wat de paashaas kon overkomen, en hij stond in het midden van de andere hazen en klaagde: "Ohhh... het gouden ei is weg wat moeten wij nu doen?"
"Roekoe, roekoe ", klonk het ineens boven hem in de bomen. Allen keken omhoog. Daar zagen zij een duifje boven in de takken: "Roekoe, roekoe ". De paashaas vroeg waarom het duifje zo riep. Ze kwam naar beneden en ging voor de voeten van de paashaas zitten alle andere hazen in een kring eromheen. Ze vertelde dat zij wist waar het gouden ei was. Midden in de nacht was het gouden ei weggehaald uit de grot waar het bewaard werd. Wie het gedaan had wist het duifje niet precies, daar was het te donker voor geweest. Maar zij wist wel waar het ei gebleven was. Ze was er achter aangevlogen. Toen gingen ze allemaal achter het duifje aan. Ze moesten ver door het bos totdat ze bij een hele grote oude boom kwamen, van wel honderd jaar oud.
Het duifje koerde en dat betekende dat dit de plek was waar het gouden ei was aangekomen. De paashaas ging een holletje in, dat tussen de wortels te zien was, en daaruit kwam een dwerg te voorschijn. Die heel erg boos was en vroeg wat ze kwamen doen. De paashaas zei dat hier misschien het gouden ei verborgen was, en na lang wachten zei de dwerg, dat hij inderdaad het gouden ei gestolen had. Hij wilde ook wel eens wat zonlicht zien, hij moest altijd maar onder de grond leven en werken.
De paashaas vertelde de dwerg, dat zonlicht niet voor dwergen en kabouters is. Maar juist voor mensen en kinderen was het zonlicht erg belangrijk. De paashaas beloofde dat de dwerg een mandje vol met eieren zou krijgen met Pasen, maar dat hij het gouden ei mee moest nemen.
De dwerg vond het niet leuk, maar hij gaf het gouden ei aan de paashaas. Zo vertrokken de hazen en zij zongen: "Wij hebben nu het gouden ei, het gouden, gouden, ei." De paashaas kon gelukkig nog net op tijd het gouden ei verstoppen.
En op Paasmorgen stond een mandje met eieren voor de boom van de dwerg te wachten.
Aan iedereen een Heerlijke Paasdag gewenst... geniet van het weer, maar vooral... geniet van al die mensen rondom jou...
En vorige donderdag had ik meer dan een engelbewaarder bij mij. Op weg naar de Musical : Alice in Wonderland, moest ik op het plein voor de Koningin Elisabethzaal plots uitwijken voor een kindje dat vlak voor mij van richting veranderde...
Ik struikelde, waarna ik mijn evenwicht niet meer kon houden en met een harde smak kennis maakte met de grond...ik kwam terecht op mijn rechterknie -waar ik zoveel problemen mee had nà de prothese, gevolg...een kapotte en bloedende knie en langs de zijkant een enorme blauwe plek...ook mijn rechter elleboog was stuk en kreeg een dikke blauwe plek... hier was mijn engelbewaarder bij mij, want moest ik naar links gevallen zijn, was ik met mijn hoofd op betonnen paaltjes terecht gekomen,...en dan had het veel erger kunnen zijn! Nadat ik terug een beetje bij mijn positieven was, werd ik door man en dochter en dames die naast ons op het plein waren, rechtgeholpen - met 2 knieprothesen is dit niet zo makkelijk pff..en dus altijd erg dankbaar dat mensen zo behulpzaam zijn.
Voor de voorstelling nog vlug de wonde aan knie en elleboog proper gemaakt en een grote pleister op gekleefd (die ik gelukkig altijd bij me heb) en we konden ons begeven naar onze plaatsen in de Elisabethzaal...
We konden eindelijk onze genummerde plaatsen innemen...groot was onze verbazing toen enkele minuten later...de familie die mij even tevoren geholpen had om terug recht te krabbelen, de plaatsen nét naast ons innamen... Als je weet dat, er ongeveer 2000 personen in de Elisabethzaal kunnen en alle plaatsen reeds van te voren genummerd werden bij de bestelling van de tickets...TOEVAL?
Ik heb echter enorm genoten van de prachtige voorstelling...echt de moeite waard...prachtige kostuums en decors - het 3D effect is echt super...en de hartjes, vlinders, kaarten en bolletjes vliegen door de lucht en de kinderen pakken ernaar...want alles komt recht op je af... alleen waren er bij mij tijdens de voorstelling extra sterretjes bij
Vervolg van onze wandeling door het sprookjesbos... De geuren van de bloemetjes moeten je er wel zelf bij bedenken
En als je ons vandaag zoekt, wij zijn op pad in het sprookjesbos van Alice in Wonderland, dit in gezelschap van K3, en het konijn? dat was te laat, véél te laat
Vandaag toon ik enkele foto's van onze wandeling van afgelopen Maandag, door het heerlijk geurende Hallerbos. Niet alleen de blauwe boshyacinten stelen er momenteel de show, maar zoals je ziet staat er midden het bos ook een grote Magnolia te pronken, wordt je verwelkomd door roze en witte bosanemonen en schitteren de gele sterretjes van het speenkruid in de middagzon...
En vermits het deze week paasverlof is, waren ook heel wat gezinnen met kinderen op wandel om van al die pracht te genieten...
heerlijk geurende hyacinten prikkelen ons reukorgaan gedurende de ganse wandeling
Een verjaardag is heel bijzonder,
Het is echt een wonderlijk feest
Eigenlijk vier je dat je werd geboren
Maar je viert het leven zelf het meest
Niet voor niets een dag vol vreugde
Waarop je felicitaties ontvangen mag
Jij bent het stralende middelpunt
Vandaag is helemaal jouw dag
Laat je verrassen door wat de dag je brengt
En maak er een prachtig feestje van
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag
Veel plezier en geniet ervan.
Vandaag, Woensdag 13 april, is onze dochter Kathleen jarig.
Zij kwam ter wereld op een heel speciale dag... namelijk Goede Vrijdag de 13de... Als ouders superblij om zo'n prachtige dochter te krijgen en een zalig gevoel als je jouw kind voor het eerst in je armen krijgt. Vandaag is Kathleen zelf de trotse mama van 2 dochters en heeft de laatste 2 jaren heel wat grenzen verlegd om haar droom te kunnen verwezenlijken... Proficiat zus...wat zijn we fier op U en... geniet vandaag van jouw verjaardag!
knuff van jouw papa en mama en die ruiker boshyacinten hierboven zijn speciaal voor jou
Carnaval Halle is weer voorbij...de kledij gewassen, gestreken en het prinsen kostuum netjes opgeborgen...we zijn volledig uitgerust en kunnen er terug tegenaan...en ook al hebben we het "heel" kalmkes gedaan, vermoeiend is het wel om 3 dagen van de partij te zijn...
Maar goed...het was weer reuzeleuk...het was zalig weer...Zaterdag 2 april zelfs iets té warm met de kostuums, en daar waar ze Zondag regen voorspeld hadden, waren de weergoden weer met ons. Ook op Maandag voor de krottenworp (een soort babbelut) en nadien voor de maandagavondstoet en de prijsuitreiking was het schitterend weer...en wij hebben er enorm van genoten...
En de carnavalisten...wel zij kunnen terug al beginnen bedenken met welke wagen en kostuum ze volgend jaar op carnaval Halle zullen pronken...want ik kan je verzekeren...er waren weer pareltjes bij!
de Gilles offeren een kaars ter ere van O.L.Vrouw in de Basiliek van Halle
bloemenmeisje... tijdens de stoet werd er hier in hun keukentje pasta klaargemaakt en konden de toeschouwers proeven "als ik u pak...eet ik u op" of...de jagers op hazenjacht
levende marionetten... en springen op trampolines
de fiere ridder kermisattracties in de stoet (botsauto's)
iedere groep wacht vol spanning op de uitslag van Carnaval!
In de aanloop tot dit feest was er al de prinsenverkiezing en werden er ook 2 miniprinsjes en seniorenprinsen gekozen, zodat het prinsenaantal met Carnaval Halle op 6 staat en iedere leeftijd zijn prins en prinses heeft.
Wie Carnaval Halle zegt, zegt ook kermis Halle heeft een kermis om U tegen te zeggen, want er staan niet minder dan 120 verschillende attracties of kramen op de carnavalkermis. Elk jaar opnieuw zijn er dan ook een aantal nieuwe dingen te zien van internationale allure, maar natuurlijk worden de klassiekers ook niet vergeten.
Deze carnavalkermis wordt 1 week voor het Carnaval officieel geopend door de mini-prinsjes.
Elke groep maakt ook elk jaar een nieuwe praalwagen in het hals dialect een char genoemd, waar sommigen reeds van in de maand mei bezig aan zijn en die soms wel meer dan 50m lang zijn. En dan is elke groep natuurlijk ook druk in de weer om elk jaar met een prachtig kostuum uit te pakken. De stikmachines (en de dames erachter natuurlijk) hebben de laatste maanden weer ettelijke meterkes stof gestikt tot 1 supermooi geheel Die prachtige kostuums kan men bewonderen in de stoet op zondagnamiddag.
dit was carnaval 2010
Om iedereen van de groepen de kans te geven om elkaars werk te kunnen bekijken voor het eigenlijke carnaval, zijn er ook 1 week dopen dwz elke groep kiest voor zijn praalwagen een meter en een peter en elke wagen wordt dus gedoopt enkele dagen voor carnaval..Die dopen zijn al van vorige Zondag begonnen voor sommige groepen en eindigen vanavond Is moeilijk om te verdelen waar je overal naartoe wil gaan kijken want soms zijn die dopen op hetzelfde uur; het begint vanavond al om 19u11 en bij de laatste groep is het om 21u33 telkens een veelvoud van 11. We zullen een keuze moeten maken, want soms zijn er 3 of 4 op hetzelfde uur. Je kan een en ander ook gaan bekijken op Editiepajot zie volgende link :http://www.editiepajot.be/regios/22/articles
met de mini-prinsjes Mauro en Amber, die gekozen werden in de school
Morgen is het de zaterdagstoet met de kledij van vorig jaar en wordtnadien op de grote markt in Halle, de prinses verwekt en de prins gebrouwen en duikt Halle de eerste dolle avond in.
Op zondagmorgen worden door de Gilles, Paysannes en Pierrots een kaars geofferd in de Basiliek van Halle, ter ere van O.L.Vrouw,heeft de pronkzitting plaats in het historisch stadhuis, waarna om 14u33 de grote zondagstoet van start gaat. En s avonds kan iedereen genieten van de grote lichtstoet en brengt elke groep zijn ingestudeerde dans op de grote markt
Op maandagmorgen trekken al de prinsen naar de rustoorden (4) en krijgen de bejaarden wat lekkers zodoende wordt er ook gedacht aan elke leeftijdsgroep binnen onze stad en is het voor iedereen Carnaval
Verder worden er nog de "halse krotten" ten grabbel gegooid vanuit de vensters op de grote markt. Is een babbelut en diegene die het nr.1 te pakken krijgt, wint meteen een juweel voor een waarde van ongeveer 500 euro... Ook hebben we nog onze maandagavondstoet, waarna iedere groep zijn beoordeling krijgt en de prijzen uitgereikt worden... Als afscheid van de 3-daagse van carnaval hebben we nog de verbranding van carnaval door de Gilles en vindt er een monstervuurwerk plaats.... dus...als je niet weet wat doen dit weekend...altijd welkom...
Toen wij een aantal weken geleden op verlof waren in Oostduinkerke, was het daar ook Carnaval en maakte ik volgende foto aan het gemeentehuis 2 Clownen, en daartussen de Belgische vlag het zou een goede foto zijn om eens de draak te steken voor de regering die we nog altijd niet hebben...
Aan iedereen een deugddoend weekend... groetjes Cécile
gisteren, verbijstering alom bij het krijgen van een telefoontje... wij nemen deze week afscheid van Ludo, een oud-collega...amper 46 jaar Wij denken aan zijn familie in deze droeve momenten
Kijk nu het word lente, alle bloemen beginnen te bloeien En de knopjes aan de bomen Beginnen ook te komen. Ik voel het bloed in mijn aderen stromen. Zou dat nu door de lente komen? Maar weet je we moeten niet teveel dromen Want april moet nog komen.! En maart roert zijn staart En april doet wat hij wil Dus er kan nog van alles gebeuren, maar we genieten nu van de geuren. De vogeltjes zijn ook al in de weer en vliegen heen en weer, om hun nestje te bouwen. Want vogeltjes gaan ook trouwen. Het hele leven gaat plots open. We kijken rond en gaan weer hopen, dat het een hele mooie zomer wordt. Heel warm en zonnig en niet te kort.
Je bent zo onbeschreven en nog geen groot verhaal jij blaakt alleen van leven dat in jou ademhaalt Je lacht naar alle kanten en alles vind je goed want er is niets anders dan liefde in je bloed. Jij kunt geen mensen haten en doet geen ander zeer misschien ben jij het wapen waarmee ik liefde leer. Je bent alleen maar iemand omdat je wordt bemind niemand is je vijand en iedereen je vriend.
Vandaag, vrijdag 18 maart is het de verjaardag van onze dochter, Els. Wat waren we gelukkig de dag dat wij haar voor het eerst in onze armen konden houden. Superfier op onze dochter, en de prachtige vrouw en mama die ze nu is. Els, we vertelden het je reeds vandaag, maar wilden het hier nog eens kwijt. Een dikke proficiat met jouw verjaardag!
Gisteren waren we in onze stad te gast op de seniorennamiddag en kregen we een pracht optreden van Andrei Lugovski. Wat heeft Andrei een prachtige stem...rillingen over je ganse lichaam wanneer hij het Ave Maria ten gehore bracht. Heel verrassend was ook het weerzien met Adèle en Madeleine op deze namiddag, en dus hebben we een superleuke dag beleefd.
Zondagavond, bij onze thuiskomst, vonden wij tussen de post een overlijdensbericht van de echtgenoot van een vriendin, en van hem namen we vandaag afscheid. ...amper 66 jaar en reeds 10 geveld door de ziekte van Alzheimer... Wij zijn dan ook met onze gedachten en ons hart bij Josée en wensen haar veel sterkte.
Hier zijn we dus weer...na 10 dagen verlof...uitrusten...wandelen...geen pc...de zeelucht opsnuiven...genieten van alles om ons heen...kortom, onze uitstap naar zee heeft ervoor gezorgd dat we weer wat energie opgedaan hebben. De eerste dagen was het wel wat frisjes, maar...we hebben heel wat zalige momenten gekend, waar het zonnetje van de partij was en we op een terras van haar warme stralen konden genieten.
Helaas waren er afgelopen week ook hele trieste berichten. Het nieuws van de aardbeving, tsunami en nucleaire ramp in Japan deed ons koude rillingen krijgen. Dit doet ons nog maar eens beseffen hoe broos we eigenlijk allemaal zijn ten overstaan van de machtige natuur! Wij denken nu vooral aan het leed dat die mensen komt te treffen, het verlies van hun geliefden, hebben en houden...alles weg! Wij hopen echt dat zij bij elkaar heel veel steun en een warm hart kunnen vinden, én dat de ganse wereld in actie schiet om deze mensen te helpen. Hier bij ons brandt er een kaarsje voor die vele getroffenen...
En als je van verlof komt, moet je ook weer de valiezen leeghalen, alles netjes terug op plaats krijgen, en de wasmachine en droogkast in werking zetten, en dat...is hier vandaag bij ons gebeurd.
Het krokusverlof staat voor de deur en dit betekent voor ons vakantie! Wij trekken er enkele dagen op uit om heerlijk te genieten van een zalige natuur, die ons terug helemaal zal herbronnen. Hopelijk zit het weer mee...
Maar ik wou niet vertrekken zonder jullie allemaal een lieve groet te komen brengen.
Het is me momenteel onmogelijk om iedereen persoonlijk een bezoekje te brengen... Daarom moet het maar via mijn blogje... Aan IEDEREEN een deugddoend weekend gewenst...
eigenlijk...zou het alle dagen Valentijn moeten zijn en niet enkel op 14 februari, waarop heel dikwijls toegegeven wordt aan al het commerciële gedoe...
Eén kusje op je haren, Twee kusjes op je mouw, Drie kusjes om te zeggen, hoeveel ik van je hou.
Vierkusjes op je wangen, Vijfkusjes in je nek, Zes kusjes om te zeggen, 'k vind je helemaal te gek!
Zeven kleine kusjes, omdat ik je al zolang ken, Acht voor al die dingen, die ik nu vergeten ben.
Rood....voor de verliefden , want rood staat voor liefde, levensvreugde
De bloemenkleur rood staat voor hartstocht, romantiek,energie, warmte, zwoelheid, verleiding, kracht, activiteit, daadkracht, decadentie, stijl en luxe.
Geel .worden steeds weer op prijs gesteld, zowel in privé- als in het zakenleven.
De bloemenkleur geel heeft als symbolische betekenis energie, activiteit, groei, kracht, liefdevol, koesterend, stralend, optimisme, vreugde, vrolijkheid, warmte, zon en lente of nieuw begin.
Blauw is een koele, rustige en neutrale kleur zij hebben vooral een rustgevend en kalmerend effect. De kleur opent de geest voor intuïtie, kleur van sprookjes en fabels, maar ook van trouw en onschuld, oneindigheid en goddelijkheid.
Oranje voor elke gelegenheid bij een bezoek in het ziekenhuis. Zij brengen goed humeur met zich mee. De oranje kleur zorgt voor kracht, duurzaamheid en ambitie en heeft een stimulerend, opknappend en verfrissend effect.
Roze voor mensen met vlinders in hun buik bij verlovingen en geboortes
Roze symboliseert vrouwelijkheid en tederheid
De bloemenkleur roze staat voor romantiek, teerheid, blijdschap, geboorte, onschuld, ingetogenheid (lichtroze), zoet en zachtheid.
Wit worden eveneens gebruikt voor geboortes, huwelijken, begrafenissenmaar ook met Nieuwjaar en keerpunten in het leven De bloemenkleur wit staat voor puurheid, zuiverheid, reinheid, eenvoud, frisheid, geboorte, helderheid, licht, stilte en kalmte, natuurlijke liefde, onschuld, waarheid, naturel, volmaaktheid en vroomheid.
BLOEMEN...
Wel ik schenk vandaag ook bloemen in de vorm van een hart aan mijn kinderen en schoonkinderen, gewoon omdat ik zo fier op hen ben!
lieve groet aan iedereen en geniet van het weekend!
Op 2 februari, en 40 dagen nà Kerstmis, wordt Onze Lieve Vrouw Lichtmis gevierd de dag dat Jozef en Maria, het kindje Jezus naar Jeruzalem brachten om het toe te wijden aan God.
Vroeger en zelfs nu nogin sommige gemeenten ishet zelfs traditie dat in de kerk een speciale dienst wordt gehouden op Lichtmis of de Zondag erop volgend. Alle jonge ouders en ouders met een pasgeboren baby,werden uitgenodigd en de kindjes werden gezegend. De pasgeborenen ontvangen eerst de kinderzegen, nadien de andere kinderen. De jonge moeder kreeg na de zegening van het babytje een gewijde kaars en een gewijd scapuliertje dat meestal bevestigd werd aan de matras van het kindje in kwestie om het te 'beschermen'.
Sneeuwklokjes zijn de bloemen die horen bij Maria Lichtmis en op die dag in huis gezet werden. Sneeuwklokjes bloeien rond 2 februari en zijn een eerste teken van de komende lente en bloeien zelfs in de sneeuw. De bloem symboliseert daarom hoop en moed in barre omstandigheden. Het is een witte bloem. Daarom symboliseert de bloem ook zuiverheid. Dat past bij het thema van de rituele reiniging van Maria die op het feest van Maria Lichtmis gevierd wordt.
Het is tevens de traditie dat er op 2 februari pannenkoeken worden gebakken (de mijne zijn al klaar). Dit wordt uitgedrukt in het gezegde: Er is geen vrouwtje nog zo arm, of ze maakt haar pannetje warm.
Lichtmis wordt ook beschouwd als een geluksbrenger. Het omhoog gooien van de pannenkoek met de rechterhand terwijl men iets van goud in de linkerhand heeft brengt geluk. De pannenkoeken, met hun ronde vorm en goudachtige kleur symboliseren tevens de zon en herinneren zo aan het feit dat de lente voor de deur staat.
En die pannenkoeken, wel die zijn gebakken. Nu wachten ze alleen nog om morgenmiddag na school opgepeuzeld te worden door de kleinkinderen en de kinderen. Zullen ze weer heel leuk vinden, zo allemaal samen te zijn...
Niets is menselijker dan fouten maken Niets getuigt van meer liefde dan elkaar vergeving schenken
Vergeven is vergeten, ook al doet het pijn Vergeven is woorden spreken van verzoening Bij elk nieuw begin is het passend de spons te vegen over de fouten in het verleden...
De 'zon' wordt tegengehouden door wolken van wantrouwen aan de hemel van onze samenleving, door de mist van onenigheid, verdachtmaking en strijd, door de nacht van onrust en haat!
De 'zon' in ons leven wordt tegengehouden door de muren, die we bouwen in ons eigen huis tussen mensen, die er wonen, door de deuren, die we hardnekkig gesloten houden voor hen, die we niet meer willen zien en waar we vroeger van hielden!
Heel fijn weekend allemaal en lieve groet Klaproosje1
Vorige week Zondag 16 januari, schonk het zonnetje ons een heerlijke wandeldag en daar hebben we dan ook uitbundig gebruik van gemaakt.
In de voormiddag hadden we hier bij ons de maandelijkse rommel- en antiekmarkt waar we heel graag naar toe gaan, niet alleen om soms toffe dingen op de kop te tikken (zoals speelgoed voor de kleinkinderen), maar ook om er eens uit te zijn en, omdat we dan ook heel wat bekenden tegen het lijf lopen en het dus een gezellige boel wordt.
-
Na het middagmaal konden we gewoon niet binnenblijven, het was te mooi weer, en dus trokken wij onze stapschoenen aan en zijn we op uitstap geweest naar het provinciaal domein van Huizingen.
Ik denk dat iedereen dezelfde mening was toegedaan, dat we veel te lang hadden moeten wachten op een beetje zon, want heel wat gezinnen waren in het domein van de partij. De kinderen uitgelaten het leek wel een echte lentedag!
-
Ik heb, zoals steeds, mijn fototoestel mee, en kon dan ook heel wat mooie plaatjes schieten
Het kasteel de vijver met de mooie witte zwanen, de eenden de prachtige rotstuin, nu nog zonder bloemen, maar ondanks dit, toch super om in te wandelen en de geuren van de natuur te kunnen opsnuiven de nieuwe aangelegde boomgaard, het park met de bambikes zoals de kinderen het zo mooi kunnen zeggen, kortom het was een zalige namiddag te midden van een heerlijke natuur en wij hebben er met volle teugen kunnen van genieten. De opgenomen vitamientjes waren dan ook meer dan welkom!
Hele fijne nieuwe week... en lieve groet van Klaproosje1
Hieper de piep, lieve schat zoals je ziet vergeten wij jouw 5de verjaardag niet En krijgt ons lieve jarige kapoen van ons beiden een knuffel en een hele dikke zoen
Zet straks maar een kroon op je hoofd
En draag hem dan van
s morgens vroeg tot s avonds laat
Dan ben je een
echte verjaardagsprinses
die de hele dag
In het middelpunt staat.
Voor onze jarige lieve Inne Heel veel cadeautjes en gezelligheid
een huis vol slingers en verjaardagskaartjes een lekkere taart en blije mensen die je allemaal een vrolijke verjaardag wensen!
Het overvalt je wellicht ook eens...dat je uw blogvrienden wil bezoeken en op de blogs gaan lezen, maar...door allerlei toestanden wordt het steeds op de lange baan geschoven.
De dagen lijken voorbij te vliegen...voor ik het weet is het 20 uur of nog later 's avonds en ja...dan ben ik meestal veel te moe om nog wat deftigs uit mijn pen (lees vingertoppen) te voorschijn te toveren...
Tijdens de Kerst- en Nieuwjaars periode is het sowieso bij iedereen een drukke periode, maar dit jaar hebben wij het hier toch uitzonderlijk druk gehad...ik denk dat dit kwam omdat het de dagen voor Kerstmis zo verschrikkelijk slecht weer was en wij hier helemaal geïsoleerd waren door de opgehoopte sneeuw,dat de meeste boodschappen, bezoekjes aan familie en vrienden die op het programma stonden , verschoven werden naar...later.
Een mens herleeft helemaal als je dan weer op stap kunt, niet bang hoeven te zijn om uit te glijden of met de wagen van hier naar daar te schuiven. Bezoekjes bij vrienden en kennissen om nieuwjaarswensen over te brengen met de solden, de nodige aankopen doen heel veel mensen ontmoeten die je reeds lang niet meer gezien hebt samen een kop koffie of wat anders gaan drinken gezellig praten over van alles en nog wat en dan vliegen de uren gewoon voorbij De boog moet niet altijd gespannen staan nietwaar en het kan een mens zo deugd doen.
In die periode ook heel wat leuk bezoek gehad en de kleinkinderen als logeetjes gehad met hen lol gemaakt en gezelschapspelletjes gespeeld naar een toneelvoorstelling geweest dat enorm op de lachspieren werkte en waar vrienden van ons in meespeelden. Ben uiteindelijk ook naar de kapster geraakt om mijn haartjes te kleuren én te kortwieken, want die zagen er niet meer uit...en ook op stap geweest om uit te zoeken, waar we dit jaar het zonnetje kunnen opzoeken is nog wel voor eventjes, maar zo hebben we weer iets extra om naar uit te kijken nietwaar
Deze week zijn we ook terug begonnen aan ons wekelijkse oppas van de kleintjes van 2 en 1 jaar de verlofperiode is immers gedaan Vandaag,Woensdag dus,was dit de eerste maal en we hebben weer optimaal genoten van het kleine grut die lachende gezichtjes en lieve snoetjes daar doet een mens het toch voor
Dit was alles zo een beetje in een notendop ik zou natuurlijk nog veel uitgebreider kunnen vertellen, maar dan kan ik beter een gazet schrijven
En zo ken je ook een beetje de reden dat ik hier op het blog afwezig was, ik moet eerlijk bekennen dat ik even wat stoom wil afblazen wil me ook eens bezighouden met dingen die ik tot nu toe altijd maar liet liggen (want de kabouterkes doen hier ook niks) en ik hoop dat dit me niet kwalijk genomen wordt
Ik hoop echter één dezer dagen een bezoekje te kunnen brengen aan de blogs
want woensdag van 8u tot 13 uur : geen electriciteit... donderdag van 14u tot 16uur : geen electriciteit wegens werkzaamheden in de straat... en vandaag vrijdag...van 8u tot 12u50 besloot geen verbinding met het internet, geen tv en ook geen telefoon... allez vooruit..wat gaat het volgende week zijn...want zo te zien zijn de werken nog niet voorbij.
Ik wens jullie graag een heel fijn weekend... geniet ervan Klaproosje1
Driekoningen Driekoningen geef mij een nieuwe hoed mijn oude is versleten mijn moeder mag het niet weten mijn vader heeft het geld op de rooster geteld
Kinderen, verkleed als Koningen, gaan vandaag 6 januari, dit liedje aan menige deur zingen, en ontvangen dan wat lekkers of geld. Heden ten dage is deze mooie traditie echter bijna helemaal weg. Spijtig !
Maar hier bij ons is er op Driekoningen ook nog de traditie om een driekoningentaart te kopen. Deze taart is gemaakt in bladerdeeg én heeft een lekkere frangipanevulling. In elke taart bevindt zich een geluksboon. Vroeger was dit een gewone koffieboon, maar de laatste tijd is het meer en meer een of ander mini figuurtje in porselein, een koning, engeltje, zelfs een mini kindje Jezus (zie foto)
Wie de "boon" vindt, mag een ganse dag het gouden kroontje dat bij de taart bijgeleverd wordt, opzetten.
En we vieren nog even voort Nieuwjaar... Zoals de traditie het wil, lezen de kinderen hier in Vlaanderen op Nieuwjaarsdag nog altijd een nieuwjaarsbrief voor ouders, meter en peter, en natuurlijk oma en opa.
Onze kleinkinderen hadden op school ook een brief gemaakt, de tekst ingestudeerd en lazen vol overgave hun mooie brief voor. Het ontroert telkens weer als je de liefde in die oogjes ziet...
Zelfs kleine Wout van 1 jaar had zijn nieuwjaarsbriefje bij... weliswaar geschreven door papa en mama, maar...voorzien van eigen tekeningen. Leuk he.
Ik laat jullie even mee genieten...
Dit is de brief van Wannes en Inne ... en Fientje... ging naast haar zusje staan
en de woordjes die je moet invullen bij de tekeningen
de brief die Fee voor ons maakte... zij zit ondertussen in het 1ste leerjaar
Hallo, mag ik mij even voorstellen? Ik ben Klaproosje. geboren op 10 augustus heel wat jaartjes geleden, het kastanjebruine haar heeft ondertussen plaats gemaakt voor grijs :-)
ik ben afkomstig uit Vlaams Brabant, gehuwd en moeder van 4 kinderen, 2 zonen en 2 dochters , en trotse oma van 6 schatten van kleinkinderen: ik draag mijn gezin op handen! Mijn hobby’s zijn: muziek, koken, reizen, powerpoints maken, champagnecapsules verzamelen, talen leren en mijn blogje...eigenlijk kom ik tijd te kort om alles te doen wat ik graag doe!
Persoonlijk vraagje
Heb je mij wat persoonlijks te vertellen, klik hier
De Papaver of, zoals velen hem noemen, Klaproos, is een echte zomerse bloem. Met zijn felle rode kleur zie je hem vaak langs de wegen in grote getale staan.
wist je ? dat de zaadjes van de Papavers een zeer aangename en nootachtige smaak hebben en daardoor heel vaak gebruikt worden in brood en banket, onder de naam blauwmaanzaad.
Wat is de rol van de klaprozen (poppies)? Klaprozen bloeien als andere planten in de buurt dood zijn. Klaprozenzaden kunnen jarenlang op de grond liggen en pas beginnen groeien als de nabije planten en struiken weg zijn, bijvoorbeeld als de grond werd omgespit.
Natuurlijk was de grond rond de loopgraven in de Eerste Wereldoorlog grondig 'omgespit' door de gevechten en bombardementen. McCrae moet dan ook honderden klaprozen hebben zien bloeien toen hij in 1915 het gedicht schreef.
Maar de klaproos heeft nog een andere betekenis in In Flanders fields. Sommige klaprozen worden gebruikt om opium en morfine van te maken; morfine is een sterk verdovend middel dat vaak werd gebruikt om de pijn van verwonde soldaten te stillen - soms voor eeuwig. De laatste verzen We shall not sleep, though poppies grow / In Flanders fields duiden op de verdovende werking van morfine.
uit : in flanders fields.
Je zou zeggen dat ik een dromer ben, maar ik ben niet de enige... John Lennon -Imagine
Het geluk van je leven hangt af van de kwaliteit van je gedachten...zorg ervoor dat je er geen gedachten op na houdt die deugd en redelijkheid onwaardig zijn. Marcus Aurelius.
Sommige vrienden zijn als de schaduw. Je ziet ze alleen als de zon schijnt. Anderen zijn als de zon zelf. Ze komen op als het donker is.
Dans alsof niemand naar je kijkt,
Werk alsof je het geld niet nodig hebt
Heb lief alsof je nooit gekwetst bent.
Laat je levensvreugde en je geluk niet afhangen van honderd en één futiliteiten !
Omdat we mensen zonder vleugels geen engelen kunnen noemen, noemen we ze Vrienden
Helaas bestaat er nog geen dagcrème tegen een chagrijnig gezicht.
Een musicus moet muziek maken, een kunstschilder moet schilderen, een dichter moet schrijven als hij vrede met zichzelf wil hebben. Wat een mens kan zijn, dat moet hij zijn. - Abraham Maslow -
wat het einde lijkt te zijn, is misschien wel een nieuw begin.
Iemand die bezig is met een heel ingewikkeld ding en dit goed doet, verliest nooit zijn zelfrespect. - George Bernard Shaw -
Kijk niet te veel achterom, het belet je in de toekomst te zien. (roosje)
Als je de waarheid vertelt, hoef je weinig te onthouden.
"Haat kan geen haat verdrijven; enkel liefde is daartoe in staat." (Martin Luther King)
Wie zegt dat wonderen niet bestaan, heeft jou nog nooit gezien.
Als ik verliefd ben, ben ik in de wolken, en doe ik aardig tegen iedereen. Alsof ik opnieuw geboren word. in de lentezon op het gras. Ik pluk madeliefjes en klaprozen en doe lief en schattig, alsof ik voor het eerst de wereld zie.
Een groot mens is hij, die nimmer zijn kinderhart verliest. Meng-tse
Als je bemint wil worden, wees dan beminnelijk !
Wie van zijn herinneringen kan genieten, leeft tweemaal.
Beoordeel dit blog
de sleutel tot het hart is altijd de liefde
Het leven is geen kleinigheid, maar het bestaat wel uit kleine dingen.
als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, verwoord ik mijn gevoel, als ik zeg, wat jij betekent, namelijk heel erg veel, als ik zeg, wat jij betekent, een heel belangrijk deel, als ik zeg, jij bent de reden, dat ik nog verder wil, als ik zeg, jij bent de reden, zonder jou is het maar kil, als ik zeg, dank jewel, gewoon omdat je er bent als ik zeg, dank je wel omdat ik je heb gekend, als ik zeg, ik hou van je, begrijp je dan wat ik bedoel, als ik zeg, ik hou van je, dat is wat ik voel !
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
- 
- 
