Na ruim een week hoesten en koppijn en niet lekker in mijn vel zitten en uiteindelijk een slaapgenoot die lekker meedoet, begin ik me eindelijk wat beter te voelen. Ik heb deze week toch een paar keer gedacht dat ik toch stilaan oud word. Ik meed zelfs even de spiegel … maar waarom?
Is het niet zo dat het niet uitmaakt of onze taille de acceptabele maat heeft, of dat onze dijen strak zijn? En ja, we hebben rimpels, ons lichaam vertelt het leven dat we achter de rug hebben. We zijn wie we zijn en daar moeten we toch fier op zijn. Niets is zo saai en oninteressant dan een lege canvas.
Iemand zei ooit accepteer, hou en bewonder je lichaam, wat een wonderlijke verpakking voor je geest.
Zo is het toch? Dan mag je nog het 'mooiste' lichaam van de wereld hebben, zonder de uitstraling en de energie die van binnen komt, betover je geen mensen.
Morgen als ik opsta zal ik maar terug in de spiegel kijken en mijn tong uitsteken naar de rimpeltjes en de kraaienpootjes en blij zijn dat ik een nieuwe dag mag begroeten….
Het is toch schoon hé als je als koppel alles deelt....
Ik lig al sinds maandag in de lappenmand met een zware hoest en hoofdpijn en zit niet goed in mijn vel. Iets opgedaan na de BBQ vorige week zaterdag? Wie zal het zeggen.
De dokter spreekt van een taaie virus die de ronde doet met die symptomen en gaf me een zware siroop en raadde me dafalgan aan. Ik hoorde al van mensen die hetzelfde hebben en antibiotica kregen maar onze dokter is daar karig mee ze schrijft het enkel voor als het echt nodig is..
Ik ging in eerste instantie langs bij haar omdat ik hier een halfbedde heb dat zo jaloers is dat hij direct alles overneemt😁. Wonder boven wonder hield hij het nog lang vol maar uiteindelijk delen we nu toch die lappenmand. Of het corona is of niet dat weet ik niet de dokter zei dat griep, corona en die virus allemaal op elkaar gelijken maar we hebben geen koorts dus wellicht ook dat stom beest niet.
Wij hebben ons al terug opgegeven voor een griepspuit en een coronaspuit want de pret zal weer beginnen als de winter eraan komt.
Fijn weekend aan elke passant hier staat alles op een laag pitje.
Onze trots in de voortuin is een Araucaria araucana beter gekend onder de naam een apenboom, slangenden of apenverdriet. We hebben hem geplant in 1983 toen we terugkwamen van het buitenland en blijkbaar voelt hij zich goed want hij blijft maar groeien!
De naam 'apenboom' is een vertaling uit het Engels. In het Engels heet de boom 'Monkey puzzle tree', omdat één van de eerste Westerlingen die de vreemde boom met scherpe naalden zag, zei: 'Climbing this tree would puzzle a monkey...'
De wetenschappelijke naam van deze boom is genoemd naar de Arauco-indianen van centraal Chili en Zuidwest-Argentinië omdat de boom in hun gebied voorkomt.
Deze speciale conifeer die zoals ik al zei ook apenboom , slangenden of apenverdriet genoemd wordt, kan tot 25 m hoog worden en 5m breed. Het is geen snelle groeier, maar de boom wordt op den duur voor veel kleine tuinen toch te groot. De leerachtige naalden zijn breed en staan als schubben langs de takken. De jonge takken, bovenin de boom, staan schuin omhoog gericht, de oudere takken hangen in een boog (als slangen) omlaag.
Hij dankt zijn naam aan de vlijmscherpe, driehoekige bladschubben, die aan het einde in een scherpe punt toelopen. Het zijn dus schubben waarvan apen inderdaad wel eens veel verdriet zouden kunnen hebben als ze van boom tot boom springend in deze pijnlijke schubben zouden terecht komen. Door de gemene stekels kunnen de apen de zaadbolsters (lijken wel grote ananasvormige kegels) niet pakken. En niet alleen apen hebben verdriet als ze in aanraking komen met die scherpe schubben, als ik het gras afrijd en toevallig zo’n laaghangende tak tegen mijn poep krijgt dan ga ik twee keer zo snel vooruit.
Zaterdag hadden we onze laatste BBQ van dit jaar hebben we terug kunnen buiten eten onder een nazomers zonnetje. Biebie was blij natuurlijk want ik vreesde dat het binnen eten zou geweest zijn en bij een BBQ met 16 moet moet buiten gegeten worden om optimaal te zijn! Dank aan de zon dat ze Murphy even de baas was.
Fijne maandag iedereen , ik maak er nog een luie dag van om te bekomen van de drukte en het getater!! Ik heb er waarachtig een zware hoest aan overgehouden en ging vandaag langs de huisarts .... met de nodige medicatie en wat rust komt het goed. Onkruid vergaat niet zeg ik dan !
Toen in juli de storm hier in alle hevigheid voorbij trok, schoot er van de jonge pompoenplant bijna niets meer over.
Twee maanden verder ... Een zee van bladeren en pompoenen aan diezelfde plant vullen onze moestuin! We hebben ze geteld , er zijn 32 butternuts aan het rijpen... Onze buren zullen weer zuchten als ze mij zien afkomen en de kinderen ook! 😃
Eens je bureau uitmesten kan nog voor verrassingen zorgen.
Dit vond ik gisteren ergens helemaal achteraan in een bureauschuif nl een spiksplinternieuwe vulpen die nog in de originele verpakking zat.
Wie van een zekere leeftijd is, zal het zich wel herinneren: schrijven op de basisschool deed je aanvankelijk met een lei en griffel , daarna met een potlood en als je naar het eerste leerjaar ging, leerde je schrijven met een kroontjespen. Die pen moest je als ze nieuw was even in de mond te houden om te ontvetten zodat de inkt beter bleef zitten daarna werd de pen in een inktpot gedoopt.
Later werd de kroontjespen vervangen door de vulpen. Het woord zegt het zelf je vulde de pen met een inkt cartouche en de inkt vloeide vanzelf over je pen. Zo moest je minder hard drukken en met een stukje vloeipapier onder je hand voorkwam je vlekken en nog ergere ongelukjes op het papier..
Wanneer zijn vulpennen uit de mode geraakt?
Ze waren populair van de jaren twintig tot en met de jaren vijftig/zestig. Hoewel ze ooit veel werden gebruikt, is het gebruik ervan afgenomen als gevolg van de goedkopere en meer praktische balpennen die op de markt kwamen. Vulpennen waren destijds nogal log en onhandig in gebruik.
In de tijd van de pennen hadden lessenaars of schoolbanken waaraan kinderen op school zaten een ingebouwd inktpotje met een schuifje als deksel. Vanaf het einde van de jaren zestig is het gebruik van de pen op scholen vervangen door de balpen en de vulpen. In de jaren ‘50 kwam de BIC BALPOINT op de markt en dat was een vooruitgang, geen geklieder meer met inkt en men kon er veel netter mee schrijven.
In 2000 kwam er een ware omslag in het studeren: alles ging digitaal en je moest een laptop hebben, er kwam amper nog een balpoint aan te pas, alleen nog om je agenda in te vullen. Als je uit de lei en- griffeltijd komt dan is het schoolleven anno 2024 een totaal andere wereld.
Het gebruiksvoorwerp dat ik hier postte was blijkbaar toch beter gekend dan ik dacht.
En Het Antwoord Is…
Inderdaad een asbak in treinen toen onze maatschappij er nog heel anders uitzag. Stel je voor, roken in de trein was toen de normaalste zaak van de wereld!
En zo zijn we weer bijna eind aug. De tijd vliegt dus profiteer van elk moment lieve blogvrienden.
Jij gaat nooit raden wat dit object vroeger was, lukt het je wel dan behoor je tot de 1%!
Ken je dat gevoel van verwondering als je een object ziet waarvan je niet direct de herkomst kan plaatsen? Het gebeurt regelmatig dat we spullen tegenkomen die herinneringen oproepen aan een vervlogen tijd. Items die nu misschien vergeten in een hoekje liggen of verstopt onder stof op de zolder, waren vroeger onmisbaar in de dagelijkse bezigheden. Kijk eens naar dit bijna in de vergetelheid geraakte item, dat ooit zijn hoogtijdagen beleefde
Dit object is vervaardigd uit metaal en oogt nu misschien wat roestig en verwaarloosd. Maar in zijn gloriedagen vervulde het een sleutelrol.
Kun je bedenken wat het zou kunnen zijn? Ik ontrafel het mysterie over een paar dagen dus blijf nog even hangen en laat je hersenen kraken over de mogelijkheden van dit raadselachtige item.
)
Ik heb er waarachtig een zware hoest aan overgehouden en ging vandaag langs de huisarts .... met de nodige medicatie en wat rust komt het goed. Onkruid vergaat niet zeg ik dan ! 
