Als internen leefden we mee volgens het ritme van de religieuzen die in de school woonden. Dat betekende elke dag de mis en s'avonds het avondgebed. In de weekends kwam daar op zondag nog de Hoogmis bij, een plechtig gezongen mis die dubbel zolang duurde dan in de week en om het helemaal af te maken in de vooravond het lof . In de meimaand kwam daar dan nog eens dagelijks de rozenkrans bovenop! Als wij onze hemel niet verdiend hebben met bidden dan begrijp ik er niets meer van!! Het was niet altijd even vanzelfsprekend om als puber al die diensten ter harte te nemen. Zo was er weer eens een kapeldienst. Wij zaten altijd voor de nonnen. Zo konden ze ons goed in het oog houden. We hadden het al meer dan eens moeilijk gehad met de zangtalenten van bepaalde zusters. Als je al ooit eens de slappe lach hebt gekregen dan weet je dat je dan moeilijk te stoppen bent. Toen mijn vriendin probeerde om bij het zingen de stem van éen van de zusters na te bootsen, kreeg ik weer eens zon lachaanval . Bij het verlaten van de kapel kreeg ik langs alle kanten afkeurende blikken te verwerken. Maar het ergste wachtte op mij buiten de kapel. Daar stond Boem zo noemden we onze verantwoordelijke op mij te wachten. Ik werd terug de kapel ingestuurd en moest aan Petit Jésus vragen wat hij vond van mijn gedrag!! Dus keerde ik terug maar wachtte tevergeefs op Petit Jésus zijn commentaar!! Na een paar minuten hield ik het dan maar voor gezien en kwam terug buiten. Iedereen stond mij daar in stilte maar met de glimlach op de lippen te wachten , Boem voorop maar hier geen glimlach Eh bien, questce quil a dit?..... « Rien, ma soeur » !!!!! « Cest que vous n avez pas écouté » !!!! Ik hoorde langs alle kanten gegniffel en kon amper mijn lach inhouden. Maar die rien heeft mij lange tijd uit de gratie van Boem gehouden!! Had petit Jésus toen maar iets tegen mij gezegd, hij had mij veel boze blikken bespaard! Ik heb altijd zon aanvaringsrelatie gehad met Boem. Ik was geen lastige puber maar om te lachen of fratsen uit te halen was ik er meestal bij en dat mocht in die tijd blijkbaar niet. Elke zaterdag als wij op internaat bleven, mochten we in de recreatietijd zingen. Daarvoor gingen we naar de grote feestzaal waar een piano stond. Ik zong graag en luisterde graag naar pianostukken maar soms kan het toch van het goede iets teveel zijn. Als de pianospeelster soms teveel opging in de muziek en het ook plastisch demonstreerde achter de toetsen, was dat wel heel veel gevraagd van onze puberale lachspieren!! Op zekere dag mochten we weer eens zingen, zeer tegen de zin!!. We zouden een paar canons inoefenen. In het begin viel dat nog mee maar uiteindelijk werd het een éentonige bedoening .Wij vonden er dus niets beters op om met een paar de boel in het honderd te laten lopen door tegen de maat in te zingen. We zagen de chef stilaan rood worden dat moest wel slecht aflopen. Wie zingt daar steeds tegen de maat ? riep ze kwaad. Niemand antwoordde en dan was de maat vol! Ze liet ons een kwartier stilstaan zonder te bewegen.( en je zal zien dat het juist dan overal begint te jeuken!!) Ik vond dat de anderen niet moesten boeten voor mijn gedrag maar was wel de enige die toegaf dat ik de schuldige was. Ik werd apart geroepen en na een preek eindigde ze met : Je vous aime parce que vous êtes sincère, » ! Ze had wel een rare manier van « aimer », want voor de rest van het weekend mocht ik niet meer deelnemen aan de recreatieactiviteiten wat zeer nefast was voor mijn sincérité!!!. In de weekends dat we op school bleven was de zaterdag bad dag!! Daarvoor moesten we naar de kelder van het gebouw. Daar waren zon 10 badkamertjes met ligbad!!! Enkel de oudsten mochten van die luxe genieten!! (De kleintjes werden door de nonnen in het bad gestoken!) Hoewel . het genot was steeds van korte duur. Je kreeg amper de tijd om je in te zepen en even te relaxen of daar ging de bel en je moest al uit het bad. De ene badweek was de andere niet!! Er was éen bepaalde zuster die we er niet graag bij hadden. De badkamer had enkel een heel klein lampje, je moest ook niet teveel van je eigen lichaam genieten!! We zaten amper in het bad of daar ging de deur open zonder te kloppen en kwam die zuster binnen om te voelen of het water niet te warm was en om te horen of alles ok was!! Ze stroopte dan haar mouw op en kwam verraderlijk dicht om met de volle arm in ons badwater te woelen!! Alsof we zelf niet wisten wat te doen als het water niet ok was!! Een heel genante situatie als je een puber bent!! Nu zouden de ouders aan de alarmbel trekken!!! Wij ergerden er ons aan maar waren te beschaamd om te protesteren!
( wordt vervolgd)
Reacties op bericht (3)
10-04-2008
...
Ik herken veel in je verhalen van wat mijn zusjes mij vertelden over kostschool. Zelf heb ik het nooit meegemaakt, omdat mijn lieve pleegmoedertje mijn eigen moeder op het hart had gedrukt dat ze mij nooit naar kostschool mocht sturen.
10-04-2008 om 16:57
geschreven door thea
..
En hoe zat dat, met dat bad? Moesten jullie allemaal in hetzelfde water, of mocht ieder met vers laten vol lopen. Dat moet wel wat geduurd hebben. Dan nog een pedofiele non er bij ook nog, of toch een gluurster. Geef mijn part maar aan de kat hoor. Groetjes.
10-04-2008 om 13:56
geschreven door Ludovikus
..
Ja Natoken ..al die herinneringen,ik vraag me dikwijls af ..van vroeger weten we alles zo veel details ,maar wat het verleden week nu weer was...sla me dood(zou iedereen dat hebben...of komt de mot er in )
Lipske wenst jullie een prettige dag toe! dikke knuffel!
)
)
