Zoals gezegd, mijn leven speelde zich buiten af waar er zoveel te beleven viel. En omdat ik niet kon stilzitten ( nu zouden ze van mij een ADHDertje gemaakt hebben) liep dat spelen niet altijd goed af, maar dat hoort er dan bij zeker? Ik had een fiets gekregen zo éen met trappers die bleven draaien ( met een vaste pion zeiden we toen!!). Dus vonden we daar niets beter op dan met het ene been op een van de trappers te staan en dan zo op en neer te bewegen zonder de ander trapper aan te raken. Hopelijk volgen jullie. Om je evenwicht niet te verliezen moest je daarvoor wel snelheid hebben. Dus toen ik op zekere dag weer aan het racen was , miste ik de bocht en kwam pardoes in de gracht terecht en botste met mijn hoofd op de stenen afboording van de tuin aan de andere kant van de gracht. Gevolg een groot gat in mijn voorhoofd , zes haakjes erin ( toen werd zon wonde nog niet genaaid) en for ever and ever een litteken op mij voorfaçade Je zou denken dat ik het daarna wat rustiger zou doen maar neen hoor diezelfde zomer , ik had een short aan en een bloesje, ben ik in volle vaart terug in een gracht maar nu met hoge netels gevallen. Ik kan je verzekeren dat dit niet de plezantste ervaring was. Ik stond zo onder de bobbels en verging zo van de jeuk dat ik s avond met wat koorts vroeg het bed invloog. Als driejarige was ik eens mijn zus gevolgd. Zij stond te kijken naar de buurjongens die in de gracht kikkers probeerden te vangen. Hoe het gebeurd is, weet ik niet maar blijkbaar stond ik opeens ook in die gracht maar dan in de rioolpijp die de twee kanten van de weg verbond Om de een of ander reden kon ik noch vooruit noch achteruit en viel ik steeds in de modder. Het was een buurman die de kinderen hoorde roepen en toesnelde. Hij heeft me uit die netelige situatie gered.. Het schijnt dat enkel mijn ogen nog wit waren en al de rest onder de modder zat. Toen hij mij dan bij ons ma deponeerde was zij natuurlijk verschrikkelijk geschrokken maar toen ze zag dat alles ok was kreeg ze ter plaatse een lachbui zo komisch moet ik eruit gezien hebben. (Mijn grootvader begreep maar niet waarom ons ma zo lachtte). Maar het had anders kunnen uitdraaien en dan zat ik hier wellicht niet alles opnieuw te beleven .Maar dat alles nam niet weg dat ons pa mijn poepeke s avonds eens goed verwarmde .. Waarom ik dat allemaal vertel omdat de kinderen van vandaag met al hun gesofistikeerd speelgoed in mijn ogen niet altijd beter af zijn. Ik moet zeker niet terugkomen om te spelen .. De zomers waren een droomspeeltuin.. Als het te heet was kon ik uren onder een boom zitten met een boek en een rabarber in de hand en dan maar smullen ( was nog goed voor de dorst ook!! ) De weiden gaven ons de ruimte om te voetballen en geloof mij ik deed niet onder voor de jongens. De lege akkervelden waren onze reuzezandbak waar we naar hartewens in bouwden en konden crossen. De bomen, vooral de wilgen rond de weide, waren onze wigwam waarin we als volbloed indianen huisden. Met een pluim van de kippen van de buren in ons haar en strepen van rood krijt op ons gezicht waren we echte indiaantjes. We ,dat was ons clubje, 4 meisjes en 3 jongens. Er was er altijd wel eentje met een lumineus idee. Ooit waren we aan het voetballen op een patattenveld toen de bal in de weide ernaast vloog. Geen probleem ik zou die wel halen de koeien stonden toch rustig te grazen!!,. Dus dook ik onder "de pinnekes draad "op zoek naar de bal tot ik opeens geroep hoorde: Pas op een stier!! Nooit ben ik zo snel uit een weide gevlucht en heb ik het record van onder de pinnekensdraad duiken zeker gebroken. We hadden de bal terug maar ik bleef achter met een ferme haak in mijn broek, een serieuze schram op mijn arm en been, mijn sandaaltjes en voeten onder de koeiendrek, maar de stier was te laat Dat was echter zon serieuze adrenalinestoot geweest dat ik in t vervolg twee keer uitkeek vooraleer ik de weide indook!!!! Naast de boomgaard waar ik soms zat te lezen ,was een andere geliefdkoosde plek de tarwe- opper van mijn grootvader. Elk jaar werd er tarwe gezaaid en als het oogsttijd was dan maaide mijn grootvader met een zeis de tarwe en bonden mijn grootmoeder , ons ma en mijn grootvader de tarwe tot bundels. Die werden dan in kegelvorm te drogen gezet en later gestapeld in afwachting dat een dorsmachine naar een boerderij in de buurt kwam die dan ook ons graan mee verwerkte. Als het te heet was om te ravotten of ik wilde even wegdromen dan ging ik boven op de opper liggen ( nu ik eraan denk niet zonder gevaar stel dat die omver viel !!) en dan maar staren naar de staalblauwe lucht of figuren zoeken in de wolken Dat heeft me als kind altijd gefascineerd.Wat je daar allemaal in zag!! Toen kwam de tijd dat ik niet meer naar de wolken keek wegens te druk en .. nu betrap ik mezelf erop dat ik weer aan het zoeken ben naar figuren in de schuivende wolkenmassa. Het is zalig om samen met de kleinzoon of - dochter de verbeelding los te laten!!Een aanrader!!
Nu de oplossing van het spreekwoord. Amor Fati gaf weer een sprekend beeld van het spreekwoord : Zich voelen al een vis op het droge Huismusje, Stupido en Hotlipske wisten het ook en Bojako zorgde voor een goeie variant!!
Maar vinden jullie ook het volgende? D . . R . E . . . G . A . . E N . . L . K . . I . E .
Reacties op bericht (3)
25-05-2008
..
Mooi die kindertijd, ravotten met de meisjes en de jongens, geen verschil. Rollenbollen door het gras rollen. Spijtig dat het niet kon blijven duren. Plots staat daar een meisje en komt het besef dat er toch een verschil is tussen de twee, de puberjaren komen er aan, ook op den boeren buiten. Ja, ik ben er van overtuigd dat je een gelukkige jeugd hebt gehad. Je bent ook geboren in de jaren dat het alleen maar beter kon worden, de zware oorlogsjaren waren voorbij. Gelukkig.
25-05-2008 om 17:08
geschreven door Ludovikus
hallo
Elke keer hoop ik eens den eerste te zijn ,maar noppes,Amorreken is dan ook ni te kloppen he,verschiet ervan dat onsMusje nog niet geweest is (zal goed gechopt hebben )en ja dus: door het oog van de naald kruipen! Wat je zegt over die wolken ,...doe ik ook nog dikwijls,we blijven ergens kind he Natoken!
na regen komt zonneschijn neem ondertussen een glaasje wijn met een dikke knuffel van Lipske
25-05-2008 om 08:51
geschreven door hotlips
kan het me zo voorstellen op die opper; als kind lukt zoiets wel....
)
)en ja dus:
