|
Ieder heeft in zijn eigen dialect die typische woorden. Zo'n vergelijk kan soms heel grappig zijn . Vandaag een klappeke gedaan ( met de straat tussen ons) met de buurvrouw die er altijd op wijst dat ik zo stilaan " Antwaarps" mag sprekenspreek maar zelfs na al die jaren blijf ik toch nog de voorkeur geven aan mijn eigen streekdialect. Niet dat ik geen moeite doe om me aan te passen, maar in mijn AN haal je er dat West Vlaams accentje wel altijd uit en ik ben nog steeds fier op mijn roots!!!!
Omdat de buurvrouw en ik nogal aardig wat bezig zijn met bloemen in onze tuin, leidt dat soms tot grappige verwarringen als we het over bepaalde bloemen hebben.
Terwijl ik spreek over " jodengeld" dat zich zo gemakkelijk overal zaait, duurt het een tijdje voor zij dat linkt aan Judaspenning...... En zeg nu eens zelf wat benadert meer de aard van de bloem, het woord " 12 apostels" of gladiolen???( denk even aan de vorm van de bloem!!)
We houden allebei van anjers omwille van de bloem en de geur, maar voor haar zijn dat " genoffels " en voor mij " vuilneuzen"!!!
Lupinen hebben we in alle kleuren en als er een nieuwe kleur bijkomt dat wordt het zaad mooi gedeeld maar wat zij dus lupinen noemt, zijn voor ons " koffiebonen"... Nogmaals heel benaderend als je de bloem bekijkt!!!! Stinkertjes heten niet alleen Afrikaantjes maar ook tageten. Ik hou het bij het eerste. En zo kunnen we door gaan.
Heel in het begin toen wij hier woonden was winkelen ook niet altijd simpel. Een " kieken zonder kop" is hier een blinde vink dus daar sta je dan maar als je de eerste keer zo'n kieken vraagt :oops:.
Wij kopen hesp maar waarom hier heps?? Een beuling is bij ons bloedworst . Wij maken een broodje gekapt en hier een broodje gehakt.
Bij ons geeft een vrijer zijn lief een pieper, maar hier geeft een "lief zijn of haar lief "een bees!!! Een bees ( uitgesproken beze) is bij ons een bes en dat is toch wat anders dan een zoen dacht ik!!!:lol:
Onze lattenstore is hier een blaffetuur en onze blaffeturen blijken hier luikens te zijn!!!!
Bij ons thuis gebruikten we in de tuin een "kortewagen" hier is dat een kruiwagen ( dat hebben we nu stilaan overgenomen!!!). Wij dragen kloefen in de tuin , hier klompen.
Als het heel hard regent, zeggen wij: " trint mollejongen". of " trint kattejongen" .Als wij iemand aanmanen is het met " gow", hier "allé kom...."
Als wij wandelen en een mooi huis voorbijkomen ,spreken we van " 't is een skone doeninge"... En als je echt de koopwoede hebt dan zeggen we :" Ie è zoveel goesting als geirnaars (garnaal) poaten" !! En zo kunnen we doorgaan.
Tot voor een paar jaar woonde nog een rasechte West Vlaming in de straat en we plaagden de buurvrouw vaak door samen ons dialect te spreken als ze erbij stond. Jammer genoeg is die persoon weg en oefen ik ons taaltje niet zoveel meer. Ik vind het spijtig dat stilaan dat typische streekdialect vervaagt. Het is zo kenmerkend voor een volk en heeft zijn eigen charme.. Bij ons ma werd er nog volop West Vlaams gesproken, maar ik vrees dat er nu veel woorden en uitdrukkingen uit onze woordenschat zullen verdwijnen want ons kinderen verstaan het WVL wel maar spreken het niet.
Wat hiervan de bedoeling is?
Gewoon even aangeven dat " ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is" ... en dat vind ik heerlijk!
|
)
