Ik moet het toch wat anders aanpakken sinds ik borstkanker gehad heb, hoorde ik een dame zeggen terwijl ik bij de kapper zat..

Als ik de tijdschriften en kranten die de cijfers van talloze onderzoeken publiceren, mag geloven  dan ben ik bij de gelukkigen waar ze er alle twee nog zijn en dat ze gezond zijn. Het is niet aan iedereen gegeven en de ziekte met een grote K treft meer en meer vrouwen van alle leeftijden, die K houdt geen rekening met jong of oud. 

Vorige maand, toen ik " mijn meisje" weer eens liet onderzoeken, kreeg ik in het ziekenhuis een lintje opgespeld dat symbool stond voor borstkanker. Mijn "meisjes" of moet ik zeggen "oude dames"  hebben de pletwals weer eens overleefd en zijn goedgekeurd, Goddank!

Ik herinner me de dag dat ik in het ouderlijke huis naar beneden kwam en mijn ma me zei dat ze me er ééntje had gekocht. Mijn allereerste BH. Het ongeloof! De ontkenning! Ik had dat nog helemaal niet nodig, wat dacht zij wel! Mijn "meisjes" ingesnoerd voor de rest van hun dagen, evenmin als ik zelf zagen ze dat beperkt zijn in beweging echt niet zitten. :)

Ik kan me niet herinneren dat ze sinds dan ooit ferm gegroeid zijn. Volgens mij werd ik op een dag gewoon wakker en waren ze daar zoals ze er nu nog altijd zijn. Niet groot, niet mini, maar ze waren er. Hoe wispelturig de omvang van de rest van mijn corpus soms kan zijn, die van mijn "meisjes" verandert minimaal. Enkel toen ik zwanger was, tierden ze welig!!

Ik las onlangs dat een vrouw gedurende gans haar leven meerdere maten nodig heeft. Ik heb altijd al dezelfde maat gehad. Lekker handig, dat wel. Stiekem, maar eigenlijk ook een beetje luidop, ben ik er fier op dat ze er zijn, dat ze mijn decolleté vullen (wie het kleine niet begeert,…) maar vooral dat ze gezond zijn. Niet iedere vrouw heeft dat geluk.

Vrouwen, borsten, zachtheid.. drie begrippen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Sommigen moeten hard vechten om dat geheel terug te krijgen en komen niet altijd ongehavend uit de strijd. Soms moeten vrouwen een deel van het geheel opgeven.

Daarom spelden ze bij mij dat lintje op daar waar de ziekte bij vrouwen– en blijkbaar ook af en toe bij mannen - kan toeslaan, maar die niemand verdient.

Dat ging door mijn hoofd toen die dame haar verhaal vertelde.

Ik ben ook zo dankbaar dat ik (voorlopig?) gespaard ben en mijn twee "meisjes" ook nog goed gezond zijn.Het is een vreselijke ziekte ,je hoort tegenwoordig niets anders meer.

23-11-2019 om 16:10 geschreven door ria

kom je met een lach of een traan      ...   jij bent steeds welkom   !

liefs meeuw

23-11-2019 om 14:51 geschreven door meeuw

en tegen de avond wijn, dat zal het zowat zijn!

23-11-2019 om 11:23 geschreven door maarten

23-11-2019 om 10:54 geschreven door ani

Een heel fijn weekend gewenst ;; lekker relax , geniet ervan met een vriendelijke groet Ingrid. Dat is allemaal erg genoeg Natoken ,, niemand zou het mogen krijgen maar we horen niet anders meer he ,, wel mooi geschreven .

23-11-2019 om 08:16 geschreven door Ingrid.

23-11-2019 om 07:53 geschreven door noella

Goedemorgen lieve vrienden.De werkweek heeft ons terug verlaten voor rust en ontspanning in een nog pril weekend.Ik denk dat het deze nacht hier wat heeft geregend want de straten liggen er terug nat bij en ik hoorde zopas op de radio dat het geleidelijk zal opklaren en we een mooi en zacht weekend tegemoet gaan met vandaag terug de dubbele cijfers en het wordt plus minus 11 graden warm.Straks vertrek ik naar ons stadion voor de wedstrijd van onze U11A - Interprovinciaal tegen SV.Wevelgem City.Wordt het de perfecte 39 op 39???Ik moet er reeds om 8u30 zijn.Ik probeer nu nog zoveel mogelijk blogbezoekjes te doen,de overigen zullen dan voor deze namiddag zijn.Ik wens Jullie een mooie en een gezellige zaterdag en een heerlijk weekend toe en dit met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jullie blogvriend Jos.

23-11-2019 om 07:44 geschreven door Jos

23-11-2019 om 00:51 geschreven door kinrooiwebradio

een mooi woord, ik dacht aanvankelijk dat het over de dochters ging...lol, tot einde toe gelezen!

22-11-2019 om 12:05 geschreven door maarten

22-11-2019 om 10:32 geschreven door Dirk

Goedemorgen lieve vrienden.Stilaan komt de laatste werkdag van deze week op gang en ik zie dat de straten er wat nat bijliggen.Het wordt stilaan wat warmer maar de neerslagkansen worden wel iets groter bij ons in het Westen.Morgen spelen onze U11 - Interprovinciaal hun voorlaatste competitiewedstrijd van de eerste ronde thuis tegen SV.Wevelgem City.Wordt het 39 op 39.Ik heb er alvast alle vertrouwen in.Vandaag hou ik het voorlopig nog wat kalm daar ik nog steeds niet volledig genezen ben en hopelijk kan ik morgen onze groep vervoegen.Toch staan enkele boodschappen op mijn programma en zal mijn blogronde af en toe wel eens sputteren.Gisteren heb ik de helft van mijn vrienden niet kunnen bezoeken,daar ik slaap moest inhalen.Ik wens Jullie een fijne vrijdag toe en dit met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jullie blogvriend Jos en nu is het tijd voor een lekker warm kopje tomatensoep.

22-11-2019 om 09:00 geschreven door Jos

22-11-2019 om 07:53 geschreven door noella

Gezellig wandel ik door "bloggenland" en geniet met volle teugen van
de mooie blogjes, die nu al hun "winterjasje" aanhebben, het
is er koud genoeg voor. Veel dank voor de zo lieve bezoekjes
en Rebecca, je blogvriendinnetje geeft jou een warme knuffel.xxxx



Jaja lieve Nancy, die ziekte met de grote K is werkelijk DE ziekte van de eeuw.Voorlopig vinden ze nog steeds geen medicatie, alhoewel ik toch vind als mener tijdig bij is met "borstkanker" b.v. de persoon mss. kan helpen, wat vroegerzeker niet het geval was.Ook valt het mij erg op, dat bijna iedere familie ermee te maken krijgt, zit inde genen denk ik. Draag goed zorg voor jezelf Nancy en naar ik hier leesis ook alles ok met jou, dus houden zo hoor !!!!

22-11-2019 om 06:12 geschreven door Rebecca

22-11-2019 om 02:05 geschreven door kinrooiwebradio

Het is inderdaad zo dat er zovele vrouwen en ook mannen, worden getroffen door borstkanker, heb ook een nicht die het voor de tweede keer door maakt en dan is het nog maar af te wachten of het niet meer terug komt.  Want die angst zit er wel altijd in, ook hier met de echtgenoot maar die is zelf wat schuld eraan door het blijven roken.  Hij vertelt dan tegen mij dat hij altijd heeft geweten dat hij nooit oud zou worden, waarom, ik weet het niet, zijn grootvader is toch ook negentig of nog wat meer geworden.  Het is een kwalijke zaak die K en die zal ook nooit meer de wereld uit worden geholpen vrees ik dan, of ze moeten een heel sterk medicijn vinden dat soelaas kan brengen . . . maar dat zal niet meer voor onze generatie zijn vrees ik !

Nog een fijne dag en blij dat je ook weer door de keuring bent geraakt !

21-11-2019 om 11:51 geschreven door Chris

ben dankbaar met mijn leven en blij dat ik nog kan dromen    ...

liefs meeuw

21-11-2019 om 10:37 geschreven door meeuw

21-11-2019 om 07:49 geschreven door noella

Goedemorgen lieve vrienden. De verkoudheid heeft me goed te pakken en ik heb maar weinig geslapen van het hoesten.Ik denk dat ik die verkoudheid opgedaan heb op 11 november tijdens het tornooi van Varsenare.Een ganse dag in de regen bij een temperatuur van amper 5 graden.Hopelijk wordt het terug geen ontsteking van de grote luchtpijp dan ben ik gerust voor minimum 6 weken.Ondertussen ben ik een hoestsiroop bij de apoteker gaan halen.Een geschenk van die mooie romantische seizoenen.Hopelijk kan ik er zaterdag bijzijn voor de wedstrijd tegen SV.Wevelgem City voor de 39 op 39.Hier heeft het terug gevroren en ik hoorde om 5 uur dat we terug een mooie zonnige dag krijgen net als gisteren,maar met ietske meer bewolking.Ik hou het hier lekker warm aan mijn pc. en hopelijk kunnen Jullie van deze zonnige dag genieten en dit met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jullie blogvriend Jos.

21-11-2019 om 06:32 geschreven door Jos

21-11-2019 om 00:32 geschreven door kinrooiwebradio