|
Jullie hebben een verslag te goed van ons verrassingsweekend. Even tijd?
Wat oudjes lijden kunnen . De coördinaten die we van de zoon doorgekregen hadden om vrijdag de bestemming van ons verrassingsweekend te bereiken, waren gewoon een afleidingsmanoeuvre want daar aangekomen moesten we de zoon opbellen en kregen we nieuwe coördinaten door en dat naar de definitieve bestemming. Ik kreeg nogal snel een vermoeden en toen we ter plaatse in Villa Dakota, Barvaux-sur-Ourthe aankwamen, werden we op luid geroep en gejuich ontvangen. Ons bendeke verwelkomde ons daar met gejuich en gelach! Dit vakantiehuis van de dochter en schoonzoon was tot maandagmorgen het optrekje voor gans de familie en er wachtte ons nog veel meer.. Onze zoon had een ganse planning voorzien en zo vielen we van de ene verrassing in de andere....
Deze oma en opa hebben nieuwe uitdagen moeten aangaan! In Adventure Valley van Durbuy moesten we eerst binnen het uur proberen om uit de escape room te geraken... De 6 kids tegen de 6 oudjes (haha) ....de kids zijn er uitgeraakt, de oudjes hadden een paar minuten tekort al speelde de infrarode test met onze voeten door niet goed te functioneren... Vandaar ging het naar de dead drive ook Zip line genoemd ... daar hang je aan een kabel en word je via 3 tussenplateaus zo'n 1000m verder gedropt ( over water en bossen en zo) Reuzespannend als maidenrit maar deze 2 " oudjes" hebben het toch maar gedaan... De dag werd afgesloten met een subliem etentje in een toprestaurant in Durbuy....
Zondagavond vierden we ook nog eens de verjaardag van onze zoon en zijn petekind ( de oudste van de dochter) , nog een feestmoment! De 2 mama's hadden voor een heerlijk avondmaal gezorgd ( oma mocht luieren! ) en iedereen deed hun kookkunst eer aan na al die uren buiten !
De superlatieven die ik ken, zijn niet goed genoeg om te beschrijven hoe we genoten hebben. Geen enkel geschenk zou deze verrassing kunnen overtreffen! Twee volle dagen en 2 nachten met je kinderen en hun gezinnetje te mogen genieten van een prachtige locatie, elke minuut in de watten gelegd worden, meegesleurd worden in de humor , de uitdagingen…een cadeau uit de duizend!
Wat die uitdaging betreft die hebben me wel even met mijn neus op de feiten gedrukt. Het is even heel confronterend om vast te stellen “ tiens ik ben dan toch niet meer zo piep!” Maar een duwtje in de poep of een arm die me even vasthield en zo geraakte oma dan toch boven na een zware klimpartij!
Zondag waren er ook nog de gezellige wandelingen samen , het relaxen met de 6 kleinkinderen in de jacuzzi. De oudsten en de jongsten samen in het bubbelbad, hoe zot kan je het bedenken! Het was heus geen luiwammes weekend, maar iedereen deed mee en oma en opa zagen dat het goed was! Als opa - die normaal minder van zegs is – vandaag aan iedereen vertelt over het superweekend, dan wil dat wat zeggen!
We laten het nu even bezinken, zijn heel dankbaar dat we dit samen met de onze schatten mochten beleven en als alles wat bezonken is dan zetten we op 10 nov het feest verder maar nu met familie en vrienden in een restaurant hier in het dorp .
La vita è bella als je dat na 50 j getrouwd te zijn nog samen mag meemaken!
|
)
